We zijn recent 8 dagen van huis geweest om over de Peloponnesos te touren. Een van de mooiste plekken. We konden deze “tour” doen, doordat Jan & Ingrid de enige overgebleven binnenpoes, Hercules, hebben verzorgd.
Allereerst zijn we naar Gialova gegaan, een dorpje vlakbij Pylos, ongeveer 3 uur rijden van Marathea. Met tussenpozen komen we daar al sinds 1994. Hotel Zoe, toen een eenvoudige hotel, is veranderd in Zoe Resort met zwembad.
Zoe Resort
Zoe, de naam van de dochter van de eigenaren, was toen we daar in 1994 kwamen pas een paar turven hoog en runt inmiddels het hotel. Grappig om te zien hoe de tijd vliegt. Overigens is heel Gialova veranderd in een plaatsje met restaurantjes en winkels.
Gialova ligt in de baai van Naverino, die bekend is van een zeeslag die het einde van de Turkse overheersing inluidde. Naast die baai ligt een lagune die door de trekvogels wordt gebruikt. In de winter overwinteren daar onder meer flamingo’s! Ook leven daar kameleons. In de buurt zijn op verschillende plekken echte watervallen
Waterval
, het is sowieso een waterrijk gebied. Daardoor kunnen daar ook een paar golfbanen zijn.
Baai van Naverino
Van Gialova zijn we via het binnenland naar Kalavryta gegaan. Het binnenland van de Peloponnesos is behoorlijk ruig en bergachtig, dus echt opschieten is er dan niet bij. Een gemiddelde snelheid van 45 km is heel normaal. Veel mooie dorpjes met een karakteristieke bouw. In het dorpje Dimitsana bevindt zich een museum over waterenergie in oude tijden. Mooi gedaan. Net als het Olijvenmuseum in Sparti is dit museum gesponsord door een van de Griekse banken. En dat is te merken aan de goede opzet.
Kalavryta is een ski oord (uiteraard alleen in de winter) en ligt op 40 minuten van de kust (in de buurt van Patras in de noord west hoek van de Peloponnesos). Ongeveer 3 uur van Marathea. In de zomer is er in Kalavryta in beginsel niet veel te doen, dat maakt het plaatsje heel “laid back”. Er gaat onder meer een tandradtreintje van Kalavryta naar de kust (Diakopto) en v.v..
Treinstation Kalavryta
Op een bepaalde steile delen van het traject schakelt het treintje over op een tandradsysteem en trekt zich dan omhoog of zorgt ervoor dat de afdaling geleidelijk gaat.
Trein op brug
De tocht duurt ongeveer 50 minuten, maar op de terugweg hebben we door storingen er 80 minuten over gedaan. Dat gaf wel gelegenheid om met wat Grieken te babbelen. Daarnaast heeft Kalavryta een Holocaust museum over de moord op alle mannelijke inwoners door de Duitsers op 13 december 1943.
Monument Holocaust Kalavryta
Een zeer indrukwekkend museum.
Vanaf Kalavryta (Noord west Peloponnesos) zijn we naar het eilandje Elafonisos (Zuid oost
Haven van Elafonisos
Peloponnesos, slechts 2 uur rijden van Marathea) gereden. De overtocht met het pontje naar het eiland duurt slechts 7 minuten, maar er heerst daar wel het echte eilandgevoel.
Pont Elafonisos
Schitterende stranden (zelfs nog mooier dan bij ons in de buurt) en de restaurants hebben allemaal vis en kreeften die die ochtend zijn gevangen. Prachtig eiland waar we zeker naar teruggaan.
De Peloponnesos heeft zoveel te bieden dat we niet naar het buitenland hoeven om toch het echte vakantiegevoel te krijgen. Overal aardige mensen, waarbij het waarschijnlijk wel helpt dat we als buitenlanders grieks spreken. En we hebben maar een keer niet goed gegeten. De rest van de keren was erg goed tot uitstekend.
Marathea 