We hebben een paar drukke weken achter de rug. De afgelopen week zijn we naar Athene geweest om daar een staatsexamen Grieks te doen. Dit examen wordt op verschillende niveaus afgenomen, waarbij wij het niveau B1 hebben gedaan. Direct toen we in Athene aankwamen, wisten we waarom we daar niet willen wonen. Over de laatste 3 kilometer naar ons hotel hebben we meer dan 2 uur over gedaan door een afgezette straat in verband met een demonstratie, waarschijnlijk tegen de regering of iets dergelijks. Ook het examen zelf was geen onverdeeld genoegen, we denken beiden het niet gehaald te hebben. Na het examen kwamen we bijna in een andere “demonstratie” terecht, deze vanwege de moord op een 44-jarige man die z’n camera niet af wilde geven. Gelukkig eindigde de dag prima bij restaurant 2Mazi met goed eten en drinken.

Onze eigen haan is niet meer. Hij had iets teveel last van zijn hormonen en pleegde geregeld “huiselijk geweld”, met andere woorden de kippen kwamen niet altijd even ongeschonden uit de strijd. Dus “chop”en daarna in de pan. Hij smaakte trouwens erg goed. Inmiddels hebben we nieuwe haantjes gekocht, 10 voor Kyria Martina en 1 voor onszelf. Als die wat groter is, mag die bij de kippen.

Hercules heeft laatst zijn eerste gevecht met een buitenkater gehad, eentje die niet in de tuin mag. Hij was er zelf redelijk ontdaan van, maar gaat nog wel gewoon naar buiten. Wellicht probeert hij die kat op te sporen en in mekaar te slaan? Het aantal teken neemt gelukkig af. Xena is gisteren bevallen van 4 kleintjes, ze liggen in een bak naast de deur.

De verkeerspolitie is eigenlijk erg vriendelijk. Jeroen werd laatst ’s nachts (om 2.00 uur!, toen hij terug uit Nederland kwam) aangehouden in verband met te hard rijden op de snelweg (151 in plaats van de toegestane 120 km/u). In plaats van invorderen rijbewijs, want dat bestaat hier ook, en een boete van Euro 350, bleef de schade beperkt tot Euro 100 en bij betaling binnen 2 weken zelfs maar Euro 50.

Vorige week zijn we samen met John & Petie naar een wijnboer geweest, te weten Tselepos vlakbij Tripolis (de Griekse stad). Geweldig aardige man, Giannis Tselepos. Hij heeft ons rondgereden door zijn wijngaarden. Daarna hebben we een rondleiding gekregen en een proeverij. De methode champagnoisse Amalia is heerlijk.

Op het agrarisch gebied is het volgende gebeurd. Op 1 mei hebben we weer de traditionele bloemenkrans gefabriceerd. De tuin begint ook weer te produceren: artichokken en rucola zijn al klaar, de rest groeit gestaag. Door het relatieve koude/slechte weer (gemiddeld nu zo’n 23 graden overdag) loopt alles een kleine maand achter.Het maaien van de beide olijfgaarden van Buuf is ook voor 2/3 gedaan. Alleen de olijfgaard beneden moet nog.

Met andere woorden: het was weer Pasen. De afgelopen weken was het weer zozo (dus in Nederland veel beter), geregeld regen en koud (15 graden). Vanaf afgelopen woensdag was het opeens wel mooi weer, zodat we zonder problemen met Pasen buiten hebben kunnen eten. We zijn veel naar de kerk geweest: donderdagavond, vrijdagavond (Goede Vrijdag, als de baar wordt rondgedragen) en uiteraard zaterdagavond als het licht naar buiten wordt gebracht. Het gebruikelijk geitje hing zondag aan het spit.  Buuf met een van haar dochters + man en de andere “buren”, John & Petie, kwamen eten. Lekker eten, veel wijn en erg gezellig.

De dag erop was het Agios Georgios (in het Nederlands Sint Joris), dat wordt gevierd in het kleine, oude kerkje in Marathea. Normaliter is Agios Georgios op 23 april, maar als Pasen later valt dan 23 april dan wordt deze naamdag op 2e Paasdag gevierd, zoals dit jaar. Tijdens de dienst wordt een speciaal soort brood, olijfolie en wijn gezegend en dat wordt na de dienst aan de kerkgangers uitgedeeld. Het brood is afkomstig van die mensen, die een overleden familielid met de naam Georgios herdenken. De man van Kyria Martina heette Georgios, dus ook zij heeft brood mee naar de kerk gesleept.

We zijn de tuin zomerklaar aan het maken, dat wil zeggen ligbed en tuinstoelen geolied, poort, ezelzadel en balkonballustrade behandeld, plantenbakken opgehangen, electricien heeft nieuw lamp in tuin opgehangen. onkruid gewied, etc. Binnenkort komt de loodgieter weer langs in verband met lekkage in de badkamer en installeren extra waterfilter. Hij was al langs geweest, maar was het filter vergeten. En dan duurt het weer even.

Laatst moesten we in Sparti paximadi (grieks gedroogd brood) voor Kyria Martina halen. We hebben bij de desbetreffende bakker al een paar keer eerder paximadi gehaald en nu herkende ze ons direct!

Orea, een van de buitenpoezen, heeft geen kittens meer, want ze blijft nu permanent in de tuin en gaat dus niet meer naar de kittens. Feniks weet soms wel en soms niet hoe hij terug moet komen, nadat hij buiten de tuin op stap is geweest.

Op het Selinitsa front (ons stuk grond aan de andere kant van Gythio) is het ook weer druk geweest. Inmiddels hebben we een afzonderlijke overeenkomst getekend, waarin is aangegeven dat als er binnen 6 maanden geen juiste inschrijving bij het kadaster is, we een soort van schadeloosstelling ontvangen. We hebben de cheques al, nu maar afwachten of die over 6 maanden gedekt zijn.

Afgelopen weekend zijn we naar Athene geweest. Op de heenweg hebben we Arthur & Marijke meegenomen en naar het vliegveld gebracht, omdat we toch naar IKEA wilden voor kaarsen e.d.. Zaterdagmiddag om 14.30 uur is niet de beste tijd om naar een dergelijke winkel te gaan, ook niet in Griekenland. Een “beetje” druk. We konden niet in ons “eigen” hotel, Herodion, slapen, dus zijn we uitgeweken naar Hotel Hera. Op zich handig, want die hebben een parkeergarage. ’s Avonds heerlijk gegeten met Stelios & Marialena op een plek die wij in ieder geval niet meer kunnen terugvinden zonder TomTom. Eigenlijk gingen we naar Athene om Kyria Martina op te halen, want die zit daar al bijna 2 maanden. Dus zondagochtend hebben we haar “bevrijd” en zijn we naar huis gereden. De auto zat weer helemaal vol met spullen van haar. Toch wel weer gezellig dat ze er is.

De vorige zondag werden door Apostolis & Eleni (griekse vrienden sinds 1990) gebeld of we zin hadden om te lunchen in Tripolis. Nee, niet het Tripoli van Khadaffi/Libie, maar gewoon op de Peleponissos. Geweldig eettentje. We komen daar ook de dierenarts uit Kalamata tegen, hoe klein is de wereld!

In het huis van de buren woont tegenwoordig de broer van de oorspronkelijke buurvrouw, Apostolis, en de huurder is er min of meer uitgezet. Zelf komen ze, de buren Petros, Artemis en kinderen, waarschijnlijk van de zomer weer in hun huis voor een aantal maanden wonen. Het wordt nog druk in Marathea.

De afgelopen weken zijn we druk geweest met het onderhoud van de olijfbomen, dat wil zeggen alle wilde takken eraf, snoeien en gras maaien. Daar gaat behoorlijk wat tijd en energie in zitten. Diana heeft uit het snoeihout de aanmaaktakken verzameld, zodat we ook volgend jaar weer vuur in de haard kunnen maken. De rest van de takken zijn vandaag verbrand. Als je ook deze tijd meetelt dan is de prijs van een liter olijfolie helemaal een belachelijk iets. Bij de fabriek krijgt de Griekse boer er ongeveer Euro 2 per liter voor, terwijl er voor 1 liter ongeveer een 1/2 uur gewerkt moet worden. Gelukkig hoeven wij er ons geld niet mee te verdienen.

25 maart was het weer zover: Griekse onafhankelijkheidsdag. In de nieuwe gemeente wordt deze dag ook op 17 maart in Areopoli gevierd, dus hebben de ambtenaren 2 dagen vrij. Het weer was prima, dus daarna lekker buiten aan de ouzo en mezedes. Overal volle terrassen, wat een crisis.

De teek, een klein naar beestje, is weer wakker geworden, dus de poezen nemen iedere keer als ze naar buiten zijn geweest een aantal teken mee naar binnen. Diana haalt ze allemaal uit hun vacht door streng te controleren.Ze mogen nu niet in de slaapkamer en dat bevalt eigenlijk prima. Orea liep met een hele dikke buik, maar die is ze sinds vandaag kwijt, dus die heeft geworpen. Gelukkig niet bij ons in de tuin. Een van de buitenkaters, Troela, was 5 dagen weg, maar vindt kennelijk het leven hier beter, want die is inmiddels weer terug.

De schilpadden zijn ook ontwaakt uit hun winterslaap en die struinen overal weer rond. Binnenkort zullen ook de slangen weer rondkruipen. Het weer is nu in de regel goed, de temperatuur komt geregeld boven de 20 graden.

Over 7 weken is het alweer Pasen. Het valt laat dit jaar, 24 april. Dus is ook het Carnaval laat. Ook in Gythio wordt het carnaval gevierd, dit jaat met een soort van parade door de “bovenstraat”  en via de kade terug naar het pleintje. Er is veel werk van gemaakt door de gemeente, veel muziek, straatartiesten ,gratis drankje etc. Er waait duidelijk een andere wind in de streek. Het weer viel gelukkig erg mee, droog, zon met een straf windje. Dat het ook af en toe een tijdje minder weer kan zijn, blijkt uit het feit dat Kyria Martina vanuit Athene naar ons belde met de mededeling dat ze in Holland woonde: ze had al zes dagen de zon niet gezien.

Overigens is de nieuwe naam van de gehele gemeente Anatoliki Mani (Oostelijke Mani). Er bestaat ook een goede website tegenwoordig. www.mymani.gr , alleen in het Grieks.

Het Selinitsa verhaal blijft ook maar duren (het gaat om het feit dat het kadaster, of wat daar voor doorgaat de huidige tekeningen van de grond niet accepteert). We zijn weer een paar keer bij de advocaat geweest en er worden door de tegenpartij allerlei mooie verhalen opgehangen waarom het allemaal zo lang duurt. Uiteraard is het de schuld van anderen, maar als we willen, mogen we nu ook een ander stuk uitkiezen waar wel het registratienummer van het kadaster al van bekend is. Wordt vervolgd.

De buitenpoezen hebben ontdekt dat ze via het afdak voor de deur ook op het balkon kunnen komen. Dat betekent onder meer dat ze ’s ochtends, als het te lang duurt voordat we ons bed uitkomen, even voor de balkondeur gaan staan miauwen. Het katergebeuren lijkt weer achter de rug (de vreemde katers zijn weer verdwenen). Het is afwachten wat er van komt. Dat de binnenpoezen veel naar buiten gaan, werpt z’n vruchten af: mooiere vacht en Miles lijkt slanker te worden.

De moestuin wordt langzamerhand weer gevuld, zodat we over een aantal weken ook weer groenten uit eigen tuin hebben. Tomaten, aubergines en komkommers zijn geplant en courgettes, basilicum, koriander en peper zijn gezaaid. Laat de lente maar komen!

In de “wintermaanden” is het altijd betrekkelijk rustig, afgezien van enige fysieke arbeid.

De olijvenpluk bij Noulis/Odette en bij Vasilis was deze winter een eitje vanwege de weinige olijven aan de bomen en de nachtvorst (een nacht vorst heeft met name in de dalen veel schade aangericht). Hierdoor was het bij Noulis/Odette voor ons maar twee dagen plukken en bij Vasilis helemaal niet! Inmiddels gaan de olijfpersen alweer bijna dicht.

Alle hanen, op de haan bij de kippen na, zijn nu een kopje kleiner gemaakt. Buuf met Jeroen naar Athene gegaan. Ze blijft daar tot medio maart. Het leek wel een hele verhuizing, zoveel spullen als ze meegenomen heeft. Een diepvriestas vol met met vlees, twee grote tassen met citrusvruchten, 6 kilo (!) paximadi (gedroogd brood), 2 kilo gewoon brood, 20 eieren, etc. De kippen zijn overigens heel blij met de haan, die zich geregeld ook als een echte haan gedraagt.  Er gaat nagenoeg geen dag voorbij dat ze niet alle vier een ei leggen. Op dit moment zitten ze in het “hanendeel” van het kippenhok, vanwege het witkalken van de muren en de vloeren van het hok. Dit is tegen de kippenluis. De witkalk is ongebluste kalk en heet hier asbestos, niet te verwarren met dat spul dat iedere keer weer vrij komt na een brand.Ook de pallets, die als zitstokken worden gebruikt, zijn gereinigd (met bleek).

We hebben ’s avonds de open haard aan, ondanks dat dat qua temperatuur niet heel erg noodzakelijk is. We hebben toch hout genoeg (komt van het land van Noulis) en we bbq-en af en toe in de open haard, vlees en oesterzwammen.

De kleine buitenpoezen zijn inmiddels al weer zo oud dat ook die “geholpen” kunnen worden. Het was de bedoeling dat een vrouwtje, Pondiki (de grijze), en een mannetje, Troela (verkeerde naam, maar we dachten lang dat het een vrouwtje was, want zo gedroeg die zich), naar de dierenarts zouden gaan. (Op de foto liggen ze bij elkaar in het bovenste mandje).  Troela wilde duidelijk niet en heeft behoorlijk hard in de vinger van Jeroen gebeten en ging er daarna vandoor. Pondiki is wel door de dierenartsen in Kalamata gesterriliseerd. Het is erg mooi gedaan, klein sneetje aan de zijkant, voor 2 weken antobiotica ingespoten, en ze kwam al na een uurtje bij. Ze mocht een nacht binnen blijven in de WC. Ondanks het slechte weer wilde ze de volgende ochtend weer naar buiten, waarschijnlijk omdat ze niet wist hoe een kattenbak werkt. We gaan nog proberen meerdere katten te laten helpen. De binnenpoezen willen allemaal ’s ochtends meteen naar buiten. We doen er niet meer moeilijk over en als ze de tuin uit willen, is dat ook goed. Gek genoeg hebben Feniks en Miles geen enkele behoefte om de tuin uit te gaan.

De lente is duidelijk in aantocht/is er al. Het regent geregeld en dan ook veel, maar het is toch meestal mooi weer en een graad of 17 overdag. Er bloeit al heel veel in de velden en de vogels zijn er ook in grote hoeveelheden. Er wordt ook gejaagd op die beestjes, waarom is ons niet helemaal duidelijk gezien de grootte van de vogeltjes. Veel vlees heb je er niet van. Jeroen heeft ook een uurtje met Vasilis gejaagd, het is heel veel lawaai bij het schieten en de vogeltjes waren alleen voor de katten. Dat kunnen ze zelf toch ook wel?

In Gythio heeft het wonder zich voltrokken: het vuilnis wordt iedere dag (!!!) opgehaald, de vuilnisplekken zijn gereinigd en de bermen zijn schoongemaakt. Een enorm verschil. Ook in Marathea wordt het vuil wekelijks opgehaald, dus geen afvalbergen meer. De mensen kijken meteen een stuk blijer. De nieuwe burgemeester schijnt ook de gemeenteambtenaren meer aan het werk te zetten, dus wellicht dat er nog veel meer gaat veranderen. Er gaan al geruchten over een zogenoemde marina in de haven. Wordt vervolgd.

Vandaag, 8 januari 2011, is de lucht strak blauw en is het meer dan 20 graden. ’s Nachts is het wel fris, ongeveer 8 graden. Uiteraard hebben we ook wel eens een dag regen, maar de meeste regen valt ’s nachts. Gelukkig ligt er wel sneeuw op de top van de Taygetos, anders zouden we denken dat het al zomer is.

De bananenboom heeft dit jaar vruchten, maar de banaantjes zullen niet eetbaar worden.  Ook de citroenboom doet het nu voor het eerst erg goed, zit helemaal vol met rijpe citroenen. Datzelfde geldt voor de sinaasappelboom. Helaas zijn de mandarijnen van de tweede mandarijnenboom niet mooi en vol met pitten. We persen die dus maar uit. We zijn weer iedere dag in de tuin aan het onkruid wieden, want dat schiet omhoog. Het snoeihout van het olijvenplukken hebben we uitgezocht op bruikbaar aanmaakhout en de rest is verbrand. Nu alleen van het voorjaar de bomen nog goed snoeien.

Oud & Nieuw was als vanouds: met een aantal Hollanders naar cabaret kijken en oliebollen/appelflappen (van Cor en van Henry)eten. De Nieuwsjaarstraditie, buiten lunchen, ging dit jaar niet door, omdat nu net die dag de bewolking wat te dik was. Bij onze favoriete lunchplek, taverna “Kainourio” (officiele naam was Kranae) kunnen we ook niet meer terecht, omdat de eigenaar, Kostas, is overleden. Vandaar dat we bij de nieuwe tent, Palio Poli, met de buren, John/Petie, uitstekend hebben gegeten. Goed en goedkoop.

Drie Koningen hebben we dit jaar aan ons voorbij laten gaan. De weersvoorspellingen waren zozo en het duiken naar het houten kruis kennen we nu wel. Achteraf bleek dat de voorspelling niet helemaal goed was, het was namelijk mooi weer.

Buuf is er ook weer. Ze is gebracht door haar oudste dochterxa0Eleni met man Giorgos. Tevens is haar kleinzoon met vriendin er. We hebben er een avond geborreld, wat een drukte, maar wel erg gezellig en goed voor ons Grieks!

Van het kippenfront nog het volgende nieuws: een van de hanen hebben we bij de kippen gezet, zodat ze elkaar niet meer pikken. Dit pakt goed uit, haan blij (want wordt niet geslacht) en de kippen ook blij. Dat laatste blijkt uit het feit dat ze allemaal weer hun taak, een ei leggen, volbrengen.

Zowel Hercules als Ilio gaan nu dagelijks op pad, overigens niet gezamelijk. We zijn er aan gewend en maken ons er ook niet meer duk over. Als ze nog niet terug zijn en we willen weg, doen we dat ook. Ze wachten maar als ze naar binnen willen.

Na 5 maanden hebben we eindelijk weer Griekse TV. Die was van de zomer opeens uitgevallen. Na veel vragen bleek dat te liggen aan een soort van tussenantenne, die het signaal aan ons moet doorgeven. Die antenne is in feite voor algemeen nut, maar wij hebben die uiteindelijk laten maken (en de rekening betaald). De Griekse TV is belangrijk voor het leren van de taal, want met alleen les redden we het niet.

De olijven zijn, gelukkig, weer geplukt, althans wat betreft het land van Buuf. Twee dagen plukken op haar land en een dag bij Willem in Koulouka gaf een totaal opbrengst van 480 kilo olijven en uiteindelijk 85 liter olie. Door een keer nachtvorst kon een deel niet geoogst worden, de olijven worden dan schrompelig en bruin. Nu hoeven we alleen nog bij anderen te plukken, als we zin hebben. Kyria Martina is met de Kerst naar Athene gegaan (ze kon weg nu de olijven waren geplukt).

Op zich was het een gewone Kerst, dat wil zeggen met Henk en Dinie op bezoek. We hebben de Kerst met relatief weinig mensen gevierd, 12 personen. “Babe” was dit jaar 10,7 kilo, dus redelijk bescheiden.

Met John het speenvarken op het spit

Onze buurman John heeft geholpen met het op het spit krijgen van het speenvarken. Ondanks de stevige wind kreeg het varkentje precies op tijd een kleurtje en was hij/zij gaar. Het weer was door harde wind niet geschikt om buiten te eten, maar de buitendeur kon wel open blijven staan.

Tweede Kerstdag hebben we wel buiten gelunched in Gythio. Grote drukte in Gythio want de nieuwe gemeenteraad en burgemeester werden geïnstalleerd. Hopelijk gaat het volgend jaar beter in Gythio.

Voor het overige stonden de dagen in het teken van de chocolade (Henk) en een beetje relaxen, met andere woorden: eten, drinken en vrolijk zijn. 

Gisterenavond hebben we Tavros moeten laten inslapen. Ze was twee weken bij de dierenarts aldaar geweest om via sondevoeding weer te gaan eten. We hadden haar woensdag opgehaald en het leek goed te gaan, maar gisteren in de loop van de dag werd ze slechter en wilde niets meer. Voor ons een teken dat het aan het aflopen was. Om 18.00 uur hebben we de beslissing genomen om naar Kalamata te rijden en haar in te laten slapen en om 20.30 uur was het over. We hebben haar in de tuin begraven, vlakbij haar tante IQ.

Gelukkig gaat het met de andere binnenpoezen wel goed. Hercules is weer de oude (pist dus af en toe op de deurmat) en ook Miles eet weer normaal (die blijkt trouwens 11,7 kilo te wegen).

De niesziekte, een voor katten mogelijk dodelijke ziekte, heeft toegeslagen. Twee van de buitenpoezen hebben het niet overleefd: Garfield en Kokkie zijn niet meer. Kokkie lag zelfs dood onder de tafel, terwijl normaal gesproken katten wegkruipen als ze dood gaan. Ook de binnenpoezen hebben kennelijk iets van het virus meegekregen. Ze zijn weliswaar ingeent, maar afgezien van Ilio zijn ze allemaal ziek geweest. Nadat we ontevreden waren over de dierenarts uit Sparti en we met redelijke spoed naar een dierenarts moesten (Tavros at een aantal dagen niet meer en was zichzelf daardoor aan het vergiftigen), zijn we naar Kalamata gereden en hebben daar een goede dierenarts gevonden (via de Gouden Gids!!). Tavros is nog steeds bij de dierenarts in verband met sonde voeding. Wat die precies heeft, weten we aan het einde van de week als de bloedresultaten uit Engeland bekend zijn. Ook Hercules en Miles zijn al in Kalamata geweest. Op dit moment lijkt alles zich weer te normaliseren, alleen Miles is nog niet helemaal OK. Ze mogen pas weer naar buiten als de buitenpoezen niet meer niezen en helemaal gezond zijn.

Ook een van de kippen heeft het loodje, in plaats van een ei, gelegd. Door de zogenoemde pikorde werd ze door alle andere kippen zoveel gepikt, dat ze na enige dagen dood in het hok lag. Ook een van de 4 overgebleven kippen wordt gepikt door de 3 anderen, dus afwachten of die het uiteindelijk redt.

Het blijft maar lekker weer, af en toe een regenbuitje,maar iedere dag zon en dagelijks ongeveer 24 graden. De verwarming is per ongeluk een ochtend aangesprongen, omdat het ’s nachts wel redelijk afkoelt, maar die hebben we weer uitgezet. Pas sinds vanochtend hebben we de verwarming weer aangezet, want de nachten worden kouder. De aubergineplanten geven nog steeds aubergines, de mandarijnen zijn prima.

In november zijn Ingrid en Suzan met de 2 kinderen, Jurgen en Michiel een week wezen logeren. Wat een drukte, pfff. Op de foto is goed te zien dat het nog erg mooi weer was. De Sint is ook een paar keer ’s nachts langs geweest. 

De lokale verkiezingen zijn achter de rug. Er is in november op 2 zondagen gestemd, de eerste zondag om vast te stellen welke 2 personen op de tweede zondag voor de functie van burgemeester of hoofd van de provincie, etc, op gaan. Uiteraard gebeurt dat niet als in de eerste stemronde een kandidaat al meer dan 50% van de stemmen heeft. Dit betekent dat de Grieken twee weekenden moesten reizen, want je stemt veelal waar je vandaan komt en niet waar je woont. (Als je meer dan een bepaalde afstand moet reizen krijg je een dag vrij). Er gaat vrij veel veranderen in het lokale bestuur, want ze hebben de gemeenten veel groter gemaakt, zo worden Gythio en Areopolis, met nog een aantal gemeenten tot een grote nieuwe gemeente gemaakt. Gelukkig is als burgemeester van deze grote gemeente de huidige burgemeester van Areopolis gekozen en nog wel in de eerste stemronde. Dat brengt hoop voor de problemen van Gythio, zoals het afval. Dat wordt overigens inmiddels weer geregeld opgehaald, dus de vuilnisbergen in Gythio zijn momenteel verdwenen.

Laatst heeft een Nederlandse band in Gythio opgetreden, Baby Jade Brown.

Babe Jade Brown

Heerlijke muziek, maar de politie vond het een minder goed idee, want de eigenaar van de tent waar ze hebben opgetreden moet waarschijnlijk een boete betalen.

Kort geleden zijn we 2 nachten in Athene geweest. De aanleiding was de verleniging van het papspoort van Diana en dat kan alleen bij de ambassade. Fantastich weer en we hebben zelfs op zondagavond 14 november buiten gegeten op een dakterras met uitzicht op de verlichte Acropolis. Die is trouwens bijna zonder steigers op dit moment. Ook met Stelios en Marie Elena wezen lunchen. Mooie tijd. Het nieuwe paspoort is per koerier toegezonden.

Laatst bij het opruimen van de rotzooi uit het kippenpaleis een oud ezelzadel gevonden. Kyria Martina dacht al dat het gestolen was, maar dat denkt iedere Griek als hij/zij even iets kwijt is. Ze wil het niet meer hebben, dus we knappen het op en geven het een mooi plekje.

We hebben de eerste wijn, oogst 2010, uit eigen vat getapt. Eerst was die nog wat troebel, maar dat troebelheid is nu weg. Hij smaakt prima en heeft ook een mooie kleur!!

De olijvenpluk is overal in volle gang, wijzelf gaan volgende week waarschijnlijk plukken. Gelukkig hangen de bomen van Buuf niet vol, dus we hopen met 4 dagen alles gedaan te hebben.

De tijd gaat inderdaad erg snel. We wonen alweer 2 jaar in Griekenland. We spreken de taal wel veel beter dan 2 jaar geleden, maar het gaat ons niet snel genoeg. Het blijkt toch moeilijker te zijn dan van tevoren gedacht.

De afgelopen weken heeft voor een deel in het teken van de regen gestaan. We hebben een dakgoot rond de overkapping bij de deur gemaakt, omdat het regenwater toch nog wel snel onder de overkapping terecht kwam. Dat is dus nu verholpen. Net als vorig jaar regent het geregeld en dan ook meteen behoorlijk hard. We hebben van de week, samen met Willem en Monika, een klein tochtje via Kotronas naar Drossopygi via een off road weggetje gemaakt, onder meer vanwege het fantastische uitzicht. Dat uitzicht was er die dag niet doordat de wolken (in feite regen) zo laag hingen, op ongeveer 550 meter, dat er niets te zien was. Ook vanuit restaurant in Drossopygi geen uitzicht, terwijl je normaliter tot de volgende “vinger” kunt kijken.

Na 6 jaar zijn we weer eens in Nauplio geweest. Die plaats is behoorlijk veranderd, veel luxe winkels en zaterdagavond is het ontzettend druk met jeugd. Bruisende stad. We hebben zelf vlak buiten Nauplio gelogeerd in hetzelfde appartementencomplex als Rob en Elly. Een aanrader: Anassia in Neo Roeino. 

De laatste weken is een aantal van de binnenpoezen ziek, zwak en misselijk. Wellicht een virusje, maar onhandig is het wel. Buiten gaat alles OK, alhoewel Ricky, een kater die we niet mogen, wel weer in de buurt komt.

Ochi-dag, 28 oktober, had weer mooi weer, dus na de gebruikelijke parade hebben we weer buiten kunnen eten. (Een feest in Griekenland is geen feest, als er niet gegeten wordt.)

Er moest weer in de tuin gewerkt worden: moerbeibomen, druiven en geraniums snoeien. De tuin is nu min of meer winterklaar. Door de regen zijn er overigens veel naaktslakken en die vreten de marouli uit de moestuin iedere keer op. Daarom maar drastische maatregelen, slakkengif, genomen.

Gisteren is de open haard voor het eerst weer aangeweest, want de avonden zijn nu fris.