Olijvenpluk 2015

We zijn weer klaar met “onze” olijfbomen. We hebben dit jaar in 3 dagen de olijven van de grondstukken in Marathea (de bomen van Kyria Martina) kunnen plukken. Voor een gedeelte met de hulp van “Team Holland” (Maarten, Hylkje en Laurean)

"Team Holland"

“Team Holland”

en voor een deel met de hulp van de buren, Petie & John (“Team Marathea”).

John, Petie en Diana (achter de bos takken)

John, Petie en Diana (achter de bos takken)

Het was dit jaar geen grote oogst, ongeveer 14 zakken. Dit komt onder meer doordat we vorig jaar wel veel olijven hadden en verder is het dit jaar te laat begonnen met regenen, waardoor de olijven minder groot zijn. Een aantal bomen had helemaal niets, waardoor de plukperiode van 3 dagen gehaald kon worden. Tijdens de pluk hadden we gelukkig mooi weer, iedere dag een graad of 18 en geen of weinig wind.

In deze 14 zakken zaten 671 kilo olijven, die 127 kilo olijfolie hebben opgebracht (verhouding 5,3 kilo olijven voor 1 kilo (! = 1,1 liter) olie. dus in totaal 138 liter. De fabriek houdt 12% in als “loon”. Van de rest is de helft voor ons, ongeveer 60 liter, dus meer dan genoeg voor een jaar.

We zijn wel “gewond” uit de pluk gekomen, achillespeesblessure/snotverkouden e.d.

Na de pluk volgt dan nog het uitzoeken van het hout dat geschikt is voor de open haard. Tijdens de pluk wordt er veel gesnoeid en een deel van dat snoeihout is zodanog dik, dat dat als open haardhout gebruikt kan worden. Een werk van een aantal dagen. De rest wordt op het land verbrand. Ondanks dat het vers hout is, brandt het als een fakkel.

 

De olijvenpluk is trouwens in deze buurt laat op gang gekomen (door het lang uitblijven van regen). De olijfpersen zijn pas sinds 2 weken echt in bedrijf.

 

Op het beestenfront is het rustig. De poezen en Zuri zijn geheel aan elkaar gewend. Wel is Zuri nu in een fase dat ze blaft en ondeugend is. Gelukkig zijn de boeken over het opvoeden van puppies gearriveerd, dus we gaan ons best doen.

 

Overigens ligt er sinds de nacht van 29 op 30 november weer sneeuw op de “Pyramide”, de top van het Taygetos gebergte.

plukken met Zuri

plukken met Zuri

 

 

 

Leven in de brouwerij in Marathea

De buren, John & Petie, hebben afgelopen week een insluiper in hun huis gehad, terwijl ze zelf buiten aan het werk waren. Brutaal! Bij ontdekking rende de inbreker snel weg. Toen bleek dat er geld gestolen was, is de politie ingeschakeld.

Politie bij de buren

Politie bij de buren

Die is er dan razendsnel en neemt het ook serieus. Petie moest zelfs op het bureau foto’s kijken om te zien of de dader er tussen zat. Het wordt dus weer opletten voor iedere onbekende auto en/of persoon.

 

We krijgen benedenburen. Het huisje onder onze tuin, dat normaal gesproken alleen een paar weken in de zomer bewoond wordt door een Amerikaanse familie, is nu verhuurd aan een Roemeens echtpaar, Kostas & Marianne. Deze mensen wonen al jaren in de winter in de buurt (Karvelas en later Marathea). In de zomer leven ze in Roemenië. Het zijn aardige mensen, dus goede buren erbij. Ook het huis bij de oude watervoorziening wordt tegenwoordig regelmatig bewoond door Belgen.

 

De olijfpersen beginnen op te starten, sommige zijn al daadwerkelijk in bedrijf. De eerste verse olijfolie hebben we al kunnen proeven. Wijzelf zijn ook druk in de weer, impregneren van de buitenmuren (een tweejaarlijks terugkerende klus)

Muren impregneren

Muren impregneren

, de druivenranken snoeien, e.d. We hebben zelfs nog een paar keer kunnen zwemmen (medio november), waardoor we tot op heden (want het blijft mooi weer de komende week) in totaal 130 keer naar het strand zijn geweest in 2015. Ook het BBQ-en gaat nog gewoon door.

BBQ in november

BBQ in november

Nog een paar weken en dan moeten we olijven plukken.

OP het strand op 11 november 2015

OP het strand op 11 november 2015

Het paleis van Zuri

Het paleis van Zuri

Onze hond, Zuri, heeft inmiddels ook d’r eigen huis (zonder vergunning). Dat was ook wel nodig, want de kattenbench waar ze in het begin in woonde, begint te klein te worden. Ze groeit als de spreekwoordelijke kool, in de twee weken dat ze nu bij ons is is ze van 4,4 kilo naar 7 kilo “geëxplodeerd”.

Vangelis & Zuri

Vangelis & Zuri

Het uitlaten met de buurhond Vangelis beschouwt ze als een feestje.

Zuri aan het zonnebaden

Zuri aan het zonnebaden

En met NoName, een van de buitenpoezen, is ze dikke maatjes, hij ligt geregeld in haar bench. Ome Zalm kan haar ook goed hebben, die treedt af en toe op met een corrigerende tik (zonder nagels). Zelfs Hercules begint er al te wennen, maar Zuri weet drommels goed dat ze niet te opdringerig bij hem moet zijn, want hij loopt niet weg, maar valt aan.

Buurhond Vangelis is de laatste nachten weer behoorlijk aan het blaffen, met een reden. Er lopen weer everzwijnen in de buurt. Buurman John heeft ze zelfs in levende lijve gezien. Gelukkig doet Zuri niet aan dat blaffen mee. Verder begint ze wel al te “puberen” door ondeugend te zijn en dingen te doen die niet mogen, maar ze weet heel goed wat het woord NEE betekent. We voeden haar nederlandstalig op, met hier en daar wat Grieks.

Honden van Marathea

We hebben een hond! Een van de dames van de “Hollandse vrouwenclub”, Monica, had een hond in de “aanbieding” en we hebben besloten die op te nemen in de kattengemeenschap. De naam van de hond was en is Souri, een figuur uit de Lion King. Ze was langs de kant van de weg gevonden, haar broertjes en zusjes waren al dood. Ze heeft 3 weken in Sparti gewoond. Ze is ongeveer 3,5 tot 4 maanden oud en volgens de dierenarts zal ze zo’n 20 kilo worden. Het schijnt een kruising van een jachthond met een Griekse herdershond te zijn.

Souri op haar eerste dag met NoName

Zuri op haar eerste dag met NoName

Ze is onder meer bedoeld als een soort van vriendinnetje voor onze buurhond Vangelis. Die was van de week gestolen (het schijnt dat een jachthond aardig wat geld waard is)!

Vangelis

Vangelis

Met ketting en al was die plotseling verdwenen. Hij zat aan de ketting, doordat hij samen met een andere hond uit het dorp een schaap in het nauw had gedreven en verwond (waarschijnlijk heeft de andere hond dat gedaan, want die had dat ook al in het verleden gedaan). Wij lieten daarom Vangelis een aantal keren per dag uit, zowel goed voor hem als voor ons. Na 3 dagen heeft onze buurman Vangelis in Gythio (!) gevonden zonder ketting. Raadselachtig.

Souri is al door Vangelis en de buitenpoezen goedgekeurd. Dit komt mogelijk ook door het huidige formaat van haar, ongeveer de grote van onze buitenkatten en dus een stukje kleiner dan Hercules. En ze is katten gewend in de periode dat ze in Sparti heeft gewoond.