Nog nooit

Op donderdag 4 december 2025 heeft een weerfenomeen genaamd Byron (regen, onweer en harde windvlagen) huis gehouden in Griekenland en deze keer ook bij ons in de buurt. De hoeveelheid regen die is gevallen hebben wij nog nooit eerder meegemaakt. De schade in de omgeving is door deze zware regenval zeer groot. Veel wegen waren afgesloten (onder meer de weg Gythio-Sparti bij de legerplaats)

weg bij legerplaats

, landerijen zijn veranderd in meren, diverse mensen moesten uit benarde posities gered worden, scholen zijn vrijdag 5 december gesloten. De olijfpers van Marathea was 3 dagen dicht in verband met waterschade binnen. Het voetbalveldje bij Agios Vasilios bij ons in de buurt is totaal weggevaagd. Het dorp Platanos is zeer zwaar getroffen, vele auto’s zijn daar beschadigd door door het water meegesleurde stenen. Onder meer bij de taverna Liberdon, dat naast de rivierbedding ligt, stond het water meer dan 1 meter hoog binnen.

wat ooit het voetbalveldje was

Wijzelf hebben geen schade. Na een week was er van al het water weinig meer te zien, maar de schade is uiteraard nog niet overal hersteld. Gelukkig hebben we de afgelopen weken weer veel mooie dagen, zon en weinig wind, gehad. Het is wel nog behoorlijk warm, overdag van 17 graden of meer. De sneeuw op de top van de Taygetos, na de regen was die wit, is al bijna weer weg.

Op het hondenfront is er ook weer wat gebeurt. Sinds 5 december hebben we een van de honden, Louka, uit het asiel bij ons. Ze loopt al een aantal jaren vrij rond op het asiel. Ze is slecht benaderbaar en al helemaal niet te pakken te krijgen. Het laatste jaar kwam ze wel steeds dichterbij. Ze heeft al langere tijd de ziekte Leishmaniasis (een parasiet), die op termijn de organen aantast. Ze werd al steeds magerder. Op 5 december viel ze om, vlakbij Jeroen. Daardoor kon die haar oppakken. Uiteraard is ze meteen naar de dierenarts gegaan. Haar gewicht was 9 kilo, terwijl ze normaliter ongeveer 25 kilo moet wegen. Uit de bloedtesten kwam onder meer naar voren dat ze een hematocriet waarde (het  percentage rode bloedcellen) van 12 had, terwijl een hond tenminste 37 moet hebben. Oftewel enorme bloedarmoede, alleen nog te herstellen met een bloedtransfusie. Dat is gebeurd met het bloed van onze hond Xanthi.

Bloed van Xanthi

Daarna is Louka bij ons in huis gekomen. Ze is zo zwak dat ze niet eens kan staan of lopen.

Louka in haar mand

Ze krijgt inmiddels het medicijn Milteforan toegediend, wat de parasieten in haar lijf zou moeten doden. Het s vergelijkbaar met een soort  van chemotherapie. We tillen haar een aantal keren per dag naar buiten om haar te laten plassen en poepen. Als het mooi weer is, leggen we haar ook een tijdje buiten in het zonnetje.

Louka in het zonnetje

Het betekent dat bijna de hele tijd een van ons thuis moet zijn. Het is afwachten of ze het gaat redden.

Hond Louise is ook nog steeds bij ons. Ze is helemaal gewend, loopt mee met de andere honden (vrij op het Varkenspad). We hebben een truitje voor haar als het wat frisser is (’s avonds), maar ’s ochtends heeft ze die dan zelf uitgedaan.

Louise showt haar trui

We zijn er bijna

Zoals in de laatste post al gemeld, liggen de zonnepanelen op het dak en is de batterij geplaatst inclusief back-up box. Dit laatste apparaat zorgt ervoor dat bij stroomonderbrekingen (en die hebben we geregeld) de batterij de stroomvoorziening in huis kan overnemen. En ook heeft dit apparaat voor een hoop vertraging gezorgd, want in eerste instantie vond het elektriciteitsbedrijf dat dit niet mocht want dan kunnen we “off-grid”. De enige reden om zo’n apparaat aan te schaffen is nu juist dat de DEI ons regelmatig door die stroomonderbrekingen off-grid maakt!! Wederom gekmakend, maar gelukkig heeft het bedrijf dat de installatie heeft geregeld, uiteindelijk geregeld dat het wel mag. Daarna moest onze eigen electriciën de back-up box aansluiten op onze systeem en weer daarna kwam de installateur om een en ander aan te sluiten op het netwerk.  Nu is het wachten totdat het elektriciteitsbedrijf groen licht geeft. Inmiddels zijn we 11 maanden bezig, maar het einde is in zicht.

De boiler op het dak die werkt met zonnecollectoren hebben we schoon laten maken. Eerder dit jaar zat er een verstopping bij de boiler en toen had de loodgieter aangegeven dat het verstandig was ook de boiler zelf te ontdoen van kalk. Er bleek na 4 jaar een halve emmer kalk in te zitten! Dus dat was wel nodig.

Nadat Jeroen zijn wapenvergunning had laten verlengen, kon hij zijn geweer weer ophalen bij de politie. Alleen daar konden ze het geweer niet vinden! Er blijken daar meer dan 50 geweren te liggen en niet opgeslagen op nummer, naam of iets anders. Na enkele keren (drie keer terug geweest) zoeken, was het geweer te voorschijn gekomen. Grote stress bij de politieman die verantwoordelijk is voor de wapens en dus ook opluchting toen het gevonden was.

Deze zomer hebben we meerdere honden extra in de tuin gehad in verband met dierenartsbezoek. Daarna moesten ze enige tijd een kap op, meerdere keren per dag medicijnen en ook geregeld moest de wond schoon gemaakt worden. Op het asiel kan dat niet en dus… Eerst hadden we Zikos, die een kankergezwel op zijn rug had. Dat is verwijderd.

oppo_32

Zikos, past precies met 4 poten in de emmer

Grappig was dat Zikos bang was voor de kittens. Verder heel makkelijke hond, alsof hij al jaren bij mensen woonde.

oppo_33

Daarna kwam Lagia, die een wond op haar rug had die niet dicht wilde. Ook deze hond was uiterst makkelijk.

oppo_0

Lagia

Probleem was wel dat het een teefje is en daar zijn onze eigen dames niet heel erg van gecharmeerd. Dus te lang bij ons gaat niet. Met name eten geven van alle beesten is een hele exercitie. De katten krijgen op 3 plekken te eten, de gasthond apart van Dysie en Xanthi om geen ruzie te krijgen en daarna alles uit elkaar houden, zodat de honden niet nog een “snack” bij de katten gaan halen.

En tijdens dit alles kwam er een nieuwe taak voor het asiel, lees Diana en Jeroen, bij. Gedurende de laatste paar jaar was er een oude man, Pavlos, die op zijn brommertje ook zwerfhonden (of wat hij vond dat zwerfhonden waren) verzorgde. Pavlos werd ziek en zit inmiddels in een bejaardentehuis in Sparti. Dus wij moesten zijn taak overnemen en met name rond Marathea de honden verzorgen. Hij had thuis in Koulouka (gehucht naast Marathea) 3 honden, dus die krijgen nu van ons iedere 2 dagen te eten. Als er ruimte in het asiel is, gaan ze daar naar toe. En er bleken onder meer vlakbij de olijfpers van Marathea ook nog 9 zwerfhonden in een roedel te zijn. We noemen ze de “autohonden”, omdat ze bij een aantal autowrakken wonen.

oppo_0

de autohonden

Allemaal weer lieve honden. Van deze 9 honden liepen er twee mank. Met allebei zijn we naar onze dierenarts gegaan. De ene, Eva, is waarschijnlijk niet te helpen, anders dan amputeren van de poot. De andere, Stelios, is nog een puppy en loopt wel op zijn gewonde poot. Na overleg met de orthopeed is besloten dat we met een eventuele ingreep, indien nodig, wachten tot hij volgroeid is. Alleen hij mag niet veel rennen, dus…… Het is gelukkig een reu, dus past makkelijker bij de 2 dames, Dysie en Xanthi.

oppo_0

Stelios met Adrie

Inmiddels is hij gecastreerd en loopt daardoor met een kap op voor een aantal dagen. Na de eventuele ingreep gaan we op zoek naar een huis voor hem.

oppo_0

Stelios met Adrie en Gianis

Onze buren hebben gezinsuitbreiding. Buurvrouw Cassandra is bevallen van een zoon, vlak voor Maria Hemelvaart. Gelukkig reageert Xanthi, onze “blafdoos”, niet op het huilgeluid van de baby.

Het is tot 20 augustus (meer dan 6 weken) dagelijks boven de 35 graden geweest. Je went er wel aan, maar ’s nachts moest toch geregeld de airco aan in de slaapkamer. Ook konden we daardoor niet ’s middags met de honden lopen, omdat het beton te warm is voor hun poten. Soms was het ’s avonds vochtig. En op 29 augustus heeft het voor het eerst in lange tijd weer eens geregend, waardoor er eindelijk weer eens plassen op het Varkenspad stonden.

oppo_32

Plassen op het Varkenspad

Het heeft op heel veel plekken in Griekenland gebrand deze zomer. Gelukkig is onze omgeving gespaard gebleven (tot op heden) van een grote brand. Door de aanhoudende droogte is het niet-stook seizoen verlengd tot tenminste 15 november. Normaal mogen er vanaf 1 november weer takken verbrand worden. Wel is de olijfpers al open (31 oktober), wat behoorlijk vroeg is. De olijfbomen hangen overal vol en met de huidige prijs voor olie (op dit moment ongeveer € 7,80 per kilo) kan het een mooi seizoen voor de olijfboeren worden. Wel schijnt het moeilijk te zijn om arbeiders te vinden.

Over de olijfpers gesproken: we verzorgen daar al jaren een aantal honden, de laatse tijd waren het er 7. Op een ochtend liepen er plotseling 5 puppies rond, die daar gedumpt waren. Dus inmiddels zitten we op 12 honden.

oppo_0

Diana en de honden bij de pers

Af en toe om droevig van te worden.

Het toeristenseizoen zit er gelukkig alweer een tijdje op. Eind augustus zijn de meeste Griekse toeristen terug naar Athene. Er is dit jaar door de lokale horeca veel geklaagd dat er erg weinig door deze toeristen werd besteld. Gythio zelf was vol, parkeren erg moeilijk, maar de taverna’s zaten niet vol. Alleen de snack-achtige tenten, souvlaki en gyros, waren vol. En de supermarkten, want er wordt veel Airbnb verhuurd en dus “thuis” maaltijden gemaakt. Bijkomend probleem van Airbnb is dat er voor de mensen uit Gythio zelf bijna geen huis voor vaste bewoning is te huren.

De tuin staat in de herfst stand: de moerbeibomen en de druif zijn gesnoeid. Uiteraard zijn de moerbeibomen door dorpsbewoner Giorgos gesnoeid. Hij gebruikt de bladeren voor de geiten en schapen die ze hebben. Er is nog niet genoeg gras/onkruid voor ze te eten. Opeens is er weer veel licht in de tuin.

oppo_0

Voor

oppo_0

Na

oppo_0

Voor

oppo_0

Na

Eindelijk

Eindelijk ligt er dan sneeuw op de Taygetos.

IMG20240110083722

Witte top

Normaal ligt er vanaf begin december op de hoogste top (2.400 meter), maar dit jaar was het weer dermate “goed” (lees warm en droog), dat de sneeuw, als die er al was, weer binnen 2 dagen verdwenen was. Op dit moment is het een stuk frisser (overdag 15 graden en ’s nachts 5) en regent het iets vaker. Dat is ook wel nodig, want tot op heden heeft het veel te weinig geregend, in tegenstelling tot een groot deel van Noord Europa. De verwarming springt ook pas sinds iets meer dan een week ’s ochtends aan. ’s Avonds hebben we de open haard aan. Gelukkig is het adagium “na regen komt zonneschijn” van toepassing. Meestal is het niet langer dan 2 dagen bewolkt.

Op het asiel hadden we veel last van muizen, met name bij het voer. Er worden maandelijks ongeveer 140 zakken voer gebracht. Die lagen onder een afdak, waar de muizen ook bij konden. Veel zakken werden aangevreten. Afgezien van de hoeveelheid voer die we daardoor verloren, was het ook gewoon smerig door de uitwerpselen. Door een donatie konden we een metalen tuinhuisje plaatsen en ligt het voer nu veilig. We hebben er 2 dagen over gedaan om het huisje in elkaar te zetten! Het was namelijk een bouwpakket.

IMG20231121132153

Bouwpakket

IMG20231128091249

Het depot voor voer

Het huisje is een enorme verbetering. Desondanks was het toch nog een muisje gelukt om binnen te komen, maar die hebben we gevangen en verderop weer vrij gelaten.

IMG-ce9f1e22d5840a0354a697e8646c9af6-V

De muis gevangen

Op 1 januari hadden we op het asiel de Nieuwjaarsreceptie met de traditionele Vasilopita.

1 januari 2025

De Melios vrijwilligers met aanhang op 1 januari 2024

De pita, in feite een soort van cake/taart, wordt in Griekenland in de maand januari gegeten en is vernoemd naar Sint Vasilis ( Willem in het Nederlands), die op 1 januari zijn naamdag heeft. Voor de kinderen zijn er dan cadeautjes, het heeft iets weg van Sinterklaas. De pita wordt bij veel gelegenheden aangesneden als een soort van start van het nieuwe jaar. In die pita zit een muntje verstopt en degene die het stukje krijgt met het muntje erin, zou een jaar lang voorspoed hebben. Het was dit jaar op 1 januari mooi weer, zodat nagenoeg alle vrijwilligers (met aanhang) er waren. Een geslaagd begin van het nieuwe jaar.

De dochter van vrienden van ons uit Athene, Eftichia, had een karatetoernooi in Vlachiotis, een dorp zo’n 40 minuten bij ons vandaan. We wilden wel eens zien hoe zo iets georganiseerd wordt en wilden ook onze vrienden weer eens zien. Het was een toernooi over 2 dagen met deelnemers van verenigingen uit geheel Griekenland.

IMG20231209171616

Eftichia tijdens haar wedstrijd

Het was uitstekend georganiseerd (iets wat we niet verwacht hadden). Duidelijke wedstrijdschema’s, grote schermen waarop het puntenverloop tijdens een wedstrijd was te volgen, etc. Goed om te zien dat zoiets goed georganiseerd kan worden in een relatief ongeorganiseerd land.

Een van onze honden, Anonymos, blijkt ziek te zijn. Je ziet niets aan hem, maar tijdens de jaarlijkse check bleek uit de bloedtest dat hij problemen heeft met zijn nieren. Dus aan de medicijnen. Helaas heeft een van die medicijnen bijwerkingen dus ook daar weer een pilletje tegen. Een hoop gedoe omdat hij pas een half uur na een van die pillen mag eten. Ook heeft hij een tijdje speciaal voer gehad, wat hij helemaal niet lekker vindt. Alleen door het te mengen met gekookte kip met rijst en kippenbouillon ging het erin.

IMG20231227145824Diana heeft de hondenhokken bij ons in de tuin geschilderd, ondanks haar vinger zie vorige post), en de kleur in grijs veranderd. Overigens is haar vinger nu nagenoeg geheel hersteld en is een operatie niet nodig gebleken. Wel heeft ze nog steeds fysiotherapie.

IMG20231120115451

Werk in uitvoering

IMG20231121152324

Het eindresultaat

Beestenboel

Dieren, dieren en nog eens dieren. We hebben het er druk mee, ook omdat in de zomer het aantal vrijwilligers bij het asiel beperkt is. Allereerst rijden we geregeld naar locaties waar een zwerfhond is gesignaleerd. Zo hebben we laatst een hond opgehaald bij het strand Afrodite, richting Skala.

IMG_20220727_151711632_HDR

Zwerfhond van het strand gered

Die hond was zo wanhopig dorstig, dat ze zelfs zeewater dronk!

Daarnaast hebben we nagenoeg permanent een hond van het asiel bij ons in de tuin. Op dit moment even niet, maar voor hoelang? De afgelopen maand hadden we Nasia, een hond uit het asiel, in de tuin. Die moest dagelijks ’s ochtends en ’s avonds 4 verschillende medicijnen. Dat gaat natuurlijk niet op het asiel. En dan ook nog speciaal voer, de eerste 2 weken gekookte kip met rijst. Tja, wat doen we dan…. In de tuin. Ze is inmiddels weer bij het asiel.

IMG_20220717_080812072

Nasia

We hebben nu ook nog een katertje binnen, onze nieuwe kat Nick. Hij blijkt een gebroken poot te hebben.

IMG_20220817_142418752

Nick in de bench

IMG_20220822_080305749

Nick op de bank

Die poot is gespalkt en hij moet 4 weken in een bench en dus binnen zitten. Uiteraard mag hij er af en toe wel uit. Overigens heeft de zieke poes Skoupi het niet gered.

We hebben Anonymos laten trimmen, want hij liet zich slecht kammen. Na meer dan 3 uur bij de hondentrimmer kregen we een totaal andere hond mee.

IMG-0bd7dbb4f1b7497cad1fcdfbca1b232d-V

Anonymos voor de kapper

IMG-fc4ccffeeef16e8517a16cef4bcb339c-V

Anonymos bij de kapper

IMG-e4d5be6cdd7119763018b1b2b6438e8e-V

Anonymos (links) na de kapper

Dit jaar hebben we een paar keer regen gehad in augustus. En dan komt het ook even met bakken naar beneden en in de verte onweer. Een van de keren gingen niet alleen wij naar binnen, maar kwamen ook Dysie en Xanthi achter ons aan! “Dat doen ze anders nooit”. Tijdens die regenbui hebben ze binnen gelegen.

IMG-7d3b26aa049eb68f1ef0409650206aa8-V

Jeroen met Xanthi en Dysie

Voor het overige valt het met de warmte wel mee, geen temperaturen van 40 graden of meer. En ’s nachts koelt het redelijk af naar 24 graden.

De drukte in en rond Gythio is dit jaar extreem. De lokalen, en wij dus ook, klagen over het gebrek aan parkeerruimte en het gedrag van de toeristen (geen geduld en slecht rijgedrag). Bij Blue Beach zijn de ligbedden (inmiddels meer dan 100!) om 10 uur al allemaal bezet rond 15 augustus, Maria Hemelvaart. Opmerkelijk was dit jaar dat er in Karvelas geen feestavond op 15 augustus was. Vroeger was er op die avond altijd live muziek tot vroeg in de ochtend.  Iedereen kijkt uit naar het einde van de maand augustus als het weer een stuk rustiger gaat worden. Wij gaan zelfs minder uit eten vanwege die drukte. Erger nog, we hebben al 2 weken geen souvlaki bij Tripleta gegeten. En we zijn ook maar een paar keer naar het strand gegaan! De maand augustus gaan we niet naar de hondenschool in Xirokambi, vanwege de drukte en de warmte.

Diana heeft ook een bezoek aan de oogarts moeten brengen. Ze had plotseling een rood oog (bloed in haar oog) en dat werd de eerste dagen erger. Volgens de oogarts komt dat vaker voor en gaat het vanzelf weer over. Oorzaak onbekend,

Na al een tijdje weinig warm water te hebben, ondanks de zonneboiler, en ook weinig druk, hebben we de loodgieter maar eens laten komen. Na een uur was alles weer ok en is het water weer heet. Kosten: € 70. Ook hebben we vaatwasser eindelijk, die het al een paar maanden niet meer deed, laten vervangen. Na 17 jaar gaat er wel eens een apparaat stuk.

Dierenasiel Marathea

Opeens lijkt ons huis/tuin wel een dierenasiel. Een van de honden bij de olijfpers van Marathea, Nami heet ze, was gewond en moest naar de dierenarts.

IMG_20220206_151747200

Anonymos en Nami

Daar bleek dat ze gebeten was. De wonden moeten ten minste 10 dagen verzorgd worden en ook heeft ze gedurende die tijd antibiotica nodig. Het was dan ook geen optie om haar terug te plaatsen bij de pers. Dus…. in de tuin. Ondanks dat Dysie nooit zo blij is met een extra hond, gaat het tot op heden goed. 

IMG_20220210_094423214_HDR

Anonymos, Nami en Dysie in het zonnetje

Plotseling was Noname, onze schootkat, verdwenen. Na 1,5 dag kwam hij weer, maar zag er niet goed uit. Weer naar de dierenarts in Sparti, Dimitris Tselekis. Daar bleken zijn bloedwaarden helemaal niet goed te zijn en moest daar een nacht blijven. Hij heeft problemen met zijn nieren. Ook hij heeft antibiotica nodig en een speciaal dieet. Dus …  in huis (in een kooi). We hadden al meer dan 6 jaar geen kat meer in huis gehad.

IMG_20220209_130157865

Noname in zijn kooi, niet heel blij

Dysie wilde op een gegeven dag niet eten en had ook pijn. Bij ons gaan dan onmiddellijk de alarmbellen af. Ze heeft een nacht binnen gewoond (en zelfs ’s avonds op de bank gelegen). Met Dysie gaan we in de regel naar de dierenarts in Molaoi, Giorgos Christakos en nu dus ook. Christakos heeft haar ook behandeld toen ze last van nierstenen had, dus kent haar. Gelukkig waren haar bloedwaarden wel ok, dus met een maagzuurremmer is het probleem opgelost. Hij is overigens de eerste dierenarts, die wij kennen, die een (digitaal) dossier van de hond maakt.

Onze meest favoriete dierenarts, Gianis Koumarelas uit Tripoli, is helaas recent gestorven. Hij was een bijzondere man en dierenarts. Zijn eerste aandacht ging altijd uit naar de patiënt en pas daarna naar het baasje. Hij heeft onder andere twee maal Dysie het leven gered, Anonymos zijn poot hersteld en ook meerdere honden van het asiel van de dood gered. Hij was de eerste dierenarts die wij op de Peloponnesos kende, die een volledig ingerichte kliniek had. Na een behandeling gebeurde het meer dan eens dat hij zelf belde om te vragen hoe het met zijn patiënt ging (zelfs op zondag)! En hij hielp het asiel door geregeld geen geld te willen hebben voor een behandeling. Ondanks dat hij al redelijk op leeftijd was (69) , leek hij niet te gaan stoppen. Vanuit de hele Peloponnesos kwamen de mensen/dieren voor een consult. Zijn kennis en kunde zal gemist gaan worden, in ieder geval door ons.

We hebben de ruimte rond de brandstoftank van het huis nu van beton laten maken, dus geen aarde meer. Hierdoor kan er niets meer groeien wat in brand kan gaan. Later dit jaar zal er ook nog een muur rond de tank worden gemaakt.

IMG_20220210_094336425_HDR

Beton rond de brandstoftank

Er is een nieuwe taverna geopend! Op de plek waar tot een paar jaar geleden Beatrice (door ons werd de taverna “de dames” genoemd) zat (vlak na de afslag naar Vathi). De taverna heeft officieel To steki tou psarra (το στεκι του Ψαρρα), oftewel “het plekje van de visser”, maar wordt ook wel Carmen genoemd, naar de naam van de uitbaatster. Aardige mensen. Het was ook wel nodig dat er wat nieuws kwam, want inmiddels zijn alle taverna’s in Karvelas dicht (alleen in de zomer is Petrino open), waardoor er voor ons in de buurt eigenlijk niets meer was. Weliswaar gaan we ook wel naar Platanos (waar ze onder meer wild zwijnburgers  en overheerlijke omelet met verse kaas hebben), maar dat is ongeveer 20 minuten rijden. 

Het olijvenplukseizoen lijkt al een beetje op zijn eind te lopen. De pers van Marathea start wat later en het aantal pickup trucks dat met volgeladen achterbak met olijfzakken rond rijdt is ook aanmerkelijk minder dan een paar weken geleden. Wij zelf hebben dit jaar helemaal niet geplukt. Immers, de bomen die we voorheen plukten, zijn allemaal verbrand. We missen het plukken wel een beetje. 

IMG_20220119_140105179

Xanthi in het zonnetje

 

Na Pasen 2020

Zoals al verwacht was, waren de lock down regels rond Pasen 2020 nog strenger met hogere boetes. Anderhalve week voor Pasen was het opeens een stuk drukker in Gythio en de dorpen, veel Atheners die “gevlucht” waren uit de stad. In de zogenoemde Grote week (de week voor Pasen) werd het aantal controles door de politie vergroot (voornamelijk op de grote wegen en bij de tolpoorten). Op Paasavond tot en met maandagnacht 2e Paasdag was het nagenoeg geheel verboden om te reizen.

Dat heeft ons er niet van weerhouden om wel Pasen (19 april) te vieren. Na 7 weken min of meer gevast te hebben (lees: geen vlees gegeten), zijn we ons te buiten gegaan aan een BBQ met aardig wat vlees, samen met de buren John en Petie.

Grillmaster Jeroen

Καλο Πασχα (Vrolijk Pasen)

De reisrestricties bracht ook een stel kennissen van ons (mensen die bij het asiel hadden geholpen) in de problemen. Nu de campings gesloten zijn voor nieuwe gasten en zij voor die tijd vrij kampeerden, konden ze geen kant op. Ook terug naar Duitsland ging niet vanwege het feit dat alle grenzen dicht waren. Inmiddels zijn ze onder meer met hulp van de ambassade van Duitsland (papieren voor het reizen door Griekenland en Italië) wel weer thuis. En zij zullen niet de enigen zijn geweest die dergelijke problemen hebben.

Van de twee puppies Xanthi en Efi is Xanthi naar het asiel gegaan.

vlnr Anonymos, Xanthi en Efi

Twee puberhonden was heel erg veel en het sloopgehalte begon grote vormen aan te nemen. Onder meer de bananenbomen moesten het ontgelden.

gesloopte bananenboom

We hadden graag met haar nog wat training bij een hondenschool in Xirokambi gedaan, maar ook die is gesloten vanwege het Coronavirus. Uiteraard zien we haar nog wel geregeld.

Efi en Xanthi

We zijn nu op zoek naar een goed huis voor haar. Het is een leuke, energieke, slimme hond die wat moet wennen aan nieuwe mensen. Dat ging de laatste weken wel al steeds beter.

Verder hebben we de laatste tuinpoes, Skoupi, laten steriliseren.

Skoupi aan het bijkomen van de sterilisatie

Ze mocht een nacht binnen wonen (toen we naar bed waren wel in de wc). Dus geen kittens van eigen kweek meer.

We kunnen merken dat de lente is aangebroken, de hoeveelheid teken is dit jaar enorm. Zelfs met de speciale vlooien/teken banden en druppels zitten er nog telkens teken op de honden. Ook in het asiel hebben we er veel last van. Medicatie tegen teken is duur, maar wel noodzakelijk.

De rest van de natuur gaat nu ook heel hard. We hebben al twee keer moeten maaien. De citroenboom is goed gevuld en de rozen, na een grote snoeibeurt, doen het erg goed.

rozen in april

citroenboom in april

Griekenland is een positieve uitzondering op de zuidelijke landen van Europa als het gaat om het aantal Corona-besmettingen en doden. Tot 23 april zijn slechts 121 Corona doden in totaal geteld en het aantal bekende besmettingen bedraagt ongeveer 2.400. Daarbij moet nog worden opgemerkt dat een deel van die besmette gevallen betrekking heeft op vluchtelingen plekken, die moeilijker te isoleren zijn. De lock down maatregelen blijven tot ten minste 4 mei van kracht. Ook aankomend weekend zal de politie weer allert zijn, nu er weer een trimero (3 dagen vrij) is in verband met 1 mei (vrije dag in Griekenland). Afwachten wanneer het land weer “open gaat”.

 

kat en hond samen

In de sneeuw

Doordat we dicht tegen het berggebied Taygetos (hoogste top 2.400 meter) aanwonen, hebben we in de winter vaak zicht op besneeuwde bergtoppen, terwijl we daarna buiten kunnen gaan lunchen

Lunch bij Blue Beach in de winter

(en dan niet met een jas aan). Deze keer was de sneeuw tot relatief laag gevallen, zodat we zelfs in de sneeuw hebben gereden en gestaan.

In de sneeuw op 6 februari

En een uurtje later weer buiten zitten met de honden.

Over de honden gesproken: Mike en Sally zijn naar het asiel gegaan. Ondanks een oproep op Facebook zijn er geen nieuwe baasjes (tot nu) voor hen gevonden. Ze begonnen steeds vaker onderling ruzie te maken, zodat het beter was om ze uit elkaar te halen. Ze hebben het goed op hun nieuwe plek, veel nieuwe vriendjes. Dus we waren weer alleen met Dysie en Anonymos. Dat heeft slechts even geduurd, want we hebben weer een paar, wat oudere, puppies gevonden, waarvoor momenteel geen plek is in ons asiel. Deze twee dames mogen daardoor (een tijdje) bij ons wonen. Ze heten overigens Xanthi

Xanthi

(wat in het Grieks “blond” betekent) en Evi

Evi

(Effi, veel gebruikte afkorting van de naam Eftichia (Ευτιχια) wat “geluk” betekent). Dysie en Anonymos denken er “het hunne van”, ze zijn nog niet heel erg enthousiast, maar dat is al eerder zo geweest.

Diana met Evi

Een van de leuke dingen van het werken bij het asiel is dat je telkens weer nieuwe, veelal leuke, mensen ontmoet. Ook nu weer. Een Duits stel (Katherina en Jan) en een Fin (Hannu), die elkaar pas in Griekenland ontmoet hebben en allebei met een camper aan het reizen zijn, zijn nu al een week druk aan het werk bij het asiel. Mooi om te merken dat er mensen zijn die tijdens hun reis tijd inruimen om te helpen.

Ook in Griekenland is de winter mild, tot op heden. Weliswaar is het ’s nachts koud met een paar graden boven nul, maar in de middag is het vaak meer dan 15 graden. De vogels fluiten al alsof het lente is. Er zijn trouwens heel veel vogels. Laatst hoorden we een heel vreemd geluid, wat een enorme zwerm kleine vogels bleek te zijn, die in een soort formatie aan het rondvliegen waren. Schitterend gezicht. De eerste slang en schildpad hebben we al gezien.

De olijfpersen draaien nog steeds volop en het einde lijkt nog niet in zicht. De prijs van de olijfolie voor de boeren is dit jaar laag, ongeveer € 2,20, terwijl de kwaliteit dit jaar uitstekend is. Het blijft toch een merkwaardig fenomeen, dat kwaliteit en prijs bij dit product niet veel met elkaar te maken hebben.