Na weken met slecht weer (op veel dagen regen (buien), dus veel bewolking en weinig zon en koud, oftewel Hollands weer) en dus veel binnen zijn, is het weer nu omgeslagen. Overdag geregeld zon en dan is het ook meteen aangenaam, 16 graden of meer. En ook ’s nachts koelt het niet meer heel erg af (7 à 8 graden). Overal in de velden zie je nu de lentebloemen, de amandelbomen staan in bloei en het onkruid in de tuin schiet omhoog. En dat betekent dat er weer gewied moet worden.
Diana aan het wieden
Ondanks dat we geen grote tuin hebben, waarvan een groot deel nog is bestraat ook, is het toch een behoorlijk werkje. De eerste maaibewegingen met de bosmaaier zijn ook al gemaakt, rond de olijfbomen hebben we het onkruid weggehaald, onder meer om te kunnen mesten.
Door het vele slechte weer gaat het haardhout er ook snel doorheen. Buurman Apostolis is daar blij mee, want dan moeten we weer bij hem nieuw hout bestellen.
Stapel haardhout voor 1,5 maand
Dat het lente lijkt te worden, is ook af te lezen aan het feit (geen fake nieuws !) dat de eerste schildpad al is gesignaleerd. Souri is kennelijk vergeten wat dat ook weer voor een beest is, want ze deed in eerste instantie alsof ze iets totaal nieuws zag. Vorig jaar keek ze niet op of om naar de schildpadden.
De boeren die hun jaarlijkse blokkade acties weer uitvoerden, hebben zich redelijk rustig gehouden. Alleen in Noord Griekenland waren er echte blokkades. Bij ons in de buurt was de overlast beperkt.
Postbezorging is een moeilijk ding bij ons in de buurt. Als we iets opsturen naar bijvoorbeeld Nederland, duurt dat ongeveer 2 tot 3 dagen. De andere kant op is een totaal ander verhaal. Het komt eigenlijk nooit voor dat we binnen 2 weken een pakketje ontvangen. Laatst duurde het zelfs 4 weken en alleen maar omdat we op het postkantoor aandrongen om eens daar te gaan zoeken. Opeens ging bij iemand een lampje branden en dook het pakketje op. Dit schijnt geregeld te gebeuren, ook bij de Grieken.
Deze winter zijn er veel meer vogels ten opzichte van afgelopen jaar. De katten weten kennelijk niet meer hoe ze vogels moeten vangen, want ook bij ons in de tuin zitten er erg veel vogels. Weliswaar zijn er minder katten gedurende de dag, omdat het “lieve” hondje Souri met ze wil spelen, maar dat ze helemaal niet meer achter de vogels aangaan, is opmerkelijk.
Souri met haar kattenvrienden
Ook aan het aantal knallen van jagers (veel) is te merken dat het druk in de lucht is.
Na onze eigen vroege pluk (november 2016) hebben we bij Noulis en Odette ook nog 2 dagen medio januari geplukt.
Jeroen in “actieve” plukstand
Diana verwijdert takjes en bladeren van de olijvenhoop
Die dagen waren een paar van de weinige dagen zonder regen.
Het schadebedrijf van de garage in Sparti is blij met ons. Jeroen presteerde het om achteruit met de Jimny tegen een paal aan te rijden, de enige paal in de wijde omgeving. Door de band die op de achterdeur zit, ontstond meteen een behoorlijke deuk, die uiteindelijk niet te repareren was. Althans een nieuwe tweedehands deur was goedkoper. De kosten voor dergelijke werkzaamheden zijn veel goedkoper hier dan in Nederland. Om die reden hebben we ook meteen de diverse kleine schades aan de Grand Vitara laten maken. En de reparateur heeft gratis een van de deuren, die niet meer goed sloot, en wat andere kleine dingetjes hersteld. Uitstekende service en prima werk.
Marathea 