Pasen 2019

Chronia Pola (Χρονια Πολλα), oftewel vele jaren, is de kreet die je overal hoort nu het Pasen is geweest. In Marathea was er weer (net als 2 jaar geleden) geen Paasmis (in de hele week waren er geen kerkdiensten), dit jaar vanwege het feit dat er geen priester zou zijn voor de kleine dorpen. De dorpelingen zijn hier behoorlijk boos over, te meer daar tijdens de diensten in Gythio er meerdere priesters aanwezig zijn. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd. En dan te bedenken dat de priesters door de Griekse staat betaald worden! In Gythio is het dit jaar enorm druk, wellicht omdat Pasen relatief laat valt (28 april) en woensdag 1 mei ook weer een vrije dag is. Veel Atheners met het gedrag van hoofdstedelingen.

We vierden Pasen dit jaar lekker klein, gewoon met z’n tweeën een lamsboutje. Heerlijk!

Lamsbout en de kok op 1e Paasdag

Er was geen tijd voor een groot gezelschap met een lam op het spit, omdat we de Paas ochtend zijn gestart bij het asiel. En een lam/geit op het spit kost in totaal meer dan 4 uur, dus dat ging niet wat betreft de tijdsplanning. Inmiddels (vanaf Goede Vrijdag) is het prachtig weer, dus lekker buiten eten.

Met de nieuwe aanwinst, Morgan, gaat het goed. Hij loopt inmiddels ’s ochtends en ’s avonds mee met Dysie en Anonymos en wanneer we het Varkenspad aflopen, mag hij zelfs vrij. Op 21 april zijn we met Morgan naar Vathi gegaan, Blue Beach is open en de eerste parasols zijn geplaatst. Laat maar komen, die zomer! Overigens is de nieuwe weg bij Passava alweer dicht, omdat de wegwerkzaamheden op de oude weg zijn beëindigd. Wanneer deze nieuwe weg echt open gaat …..?

Morgan vrij in de olijfgaard

Morgan aan zee

De afgelopen week zorgde de hoge concentratie Saharazand in de lucht (tot Nederland aan toe) in combinatie van een aantal regenbuien ervoor dat alle auto’s onder een laagje rood zand zaten. Gewoon afspoelen helpt dan niet, de auto moet echt gewassen worden. Uiteraard zaten ook alle tuinmeubelen onder. Nu de zon is gaan schijnen, lijkt het heiig te zijn. Het is echter zand in de lucht.

Diana is weer druk met het schilderen van de luiken en kozijnen. Door de felle zon heeft de verf behoorlijk te lijden gehad. Hopelijk blijft de nieuwe verf er nog beter op zitten.

 

Blue Beach 21 april 2019

Mist?

Afgelopen donderdag, 22 maart, hing er een soort van mist. Het was echter geen vocht, maar een grote hoeveelheid Saharazand die in de lucht hing. Een aantal dagen ervoor was het ook al heiïg en ging toen gepaard met een beetje regen. Dat resulteerde toen in allemaal bruine auto’s en een roodbruine laag op alles buiten. Onderstaande foto, afkomstig van de Kathimerini, is niet met een filter genomen, zo zag het er daadwerkelijk op donderdag uit als de zon “scheen”. Het blijkt de een van de grootste hoeveelheden Saharazand in Griekenland ooit te zijn geweest.dust

Vanaf ons terras was Karvelas nog amper te zien, laat staan de bergen verderop.

Saharazand

Gelukkig regende het toen niet. Het is pas gaan regenen toen het zand alweer verdwenen was, waardoor alles weer een beetje schoongespoeld werd.

 

Ook onze Grand Vitara werd daardoor weer schoongespoeld. Die is namelijk inmiddels weer gemaakt (zie vorig bericht). De garage heeft goed werk geleverd en achteraf bleek het goedkoper om een deel van de motor te vervangen door een nieuw deel in plaats van een tweedehands te plaatsen. In feite hebben we nu min of meer een nieuwe motor in de auto zitten.

Met de dieren gaat alles goed, Dysie begint wat stoerder te worden en duikt niet meer van alles en iedereen weg. We zijn laatst voor het eerst met haar naar het strand geweest en dat lijkt ze leuk te vinden.

Jeroen en Dysie op het strand van Vathi (maart 2018)

De pubertijd gaat trouwens ook gepaard met een plotselinge interesse naar onze bier- en wijnglazen, als die gevuld zijn. Waar dat vandaan komt? Of gaat de hond op haar baasjes lijken? Het gaat nog steeds erg goed tussen de hond en de katten.

Ome Zalm, Diana en Dysie

Gisteren kwamen we een van de vrije asielhonden, genaamd Angela, bij een taverna 15 kilometer verderop tegen. Het grappige is dat ze ons direct herkende!

Het tekenseizoen is in alle hevigheid losgebarsten, waardoor we Dysie en buurhond Ira moeten behandelen. Ook de asielhonden moeten allemaal tegen de teek behandeld worden, hetgeen in één keer een paar honderd Euro kost! Dysie wordt trouwens ook ingeënt tegen Leismaniasis, de ziekte die wordt overgebracht door een zandvliegje. Deze ziekte komt in Nederland (nog) niet voor, maar is hier een van de grote bedreigingen voor honden.

 

Er bestaat op dit moment een curieus wetsvoorstel om de hoogte van verkeersboetes afhankelijk te laten worden van het inkomen. Alleen dronken rijden en door rood rijden zijn daarvan uitgezonderd. Maar hoe men in Griekenland het inkomen van iemand denkt te bepalen, is onduidelijk. Het is algemeen bekend dat de belastingaangifte in veel gevallen niet het daadwerkelijke inkomen bevat.

Vanavond, 24 maart is het Earth Hour, waarbij het de bedoeling is dat een uur lang men het licht uit doet. Bij ons gebeurt het al geregeld dat de stroom voor meer dan een uur uitvalt (meestal als het hard waait en regent), dus onze bijdrage is reeds geleverd.

Saharazand

Sinds een paar dagen waait het ontzettend hard, iedere dag minstens 5 Bft. Op zich is dat niet zo heel erg, maar het is een zuidenwind die Saharazand meeneemt uit Afrika. De bergen zijn vanaf ons huis niet meer te zien. Het lijkt een soort van mist, maar is niets anders dan heel veel zand in de lucht. En dit zand is straks ook nog eens lastig te verwijderen, alleen spoelen met water is vaak niet genoeg. Zelfs de landelijke nieuwsberichten waren er vol van, want heel Griekenland had met dit fenomeen te maken. Met name voor mensen met longproblemen is deze lucht een gevaar voor hun gezondheid.

Uitzicht vanaf Marathea (Saharazand)

Uitzicht vanaf Marathea (Saharazand) 1 feb 2015

Uitzicht Marathea 2 feb 2015

Uitzicht vanaf Marathea 2 feb 2015

Op 2 februari wordt in Gythio de naamdag van een van de belangrijkste kerken gevierd, de Ipapanti tou Kyriou (“de verschijning van de Heer”). Deze dag is dan ook een lokale feestdag, dat wil zeggen de (meeste) winkels/kantoren/scholen in Gythio zijn dicht. Het postkanoor is echter wel open!

Helaas werkte het weer dit jaar niet heel erg mee, wind en buien. Gek genoeg zijn er maar weinig mensen bij deze gebeurtenis, een parade is er niet, de blaaskapel en de militairen lopen al weg voordat de kerkdienst daadwerkelijk is afgelopen. Vreemd “feest”.