In de maanden januari en februari hebben de boeren de gewoonte om een aantal wegen te blokkeren (meestal voor een aantal uren per dag), omdat ze het ergens niet mee eens zijn. In de omgeving waar olijven geoogst worden, gebeurt dat niet (want die boeren zijn aan het werk). Het lijkt erop dat de “blokkade boeren” toch niets te doen hebben en dan maar hun ongenoegen over het regeringsbeleid uiten. Het maakt daarbij totaal niet uit welke regering aan de macht is, gewoon een jaarlijks terugkerend fenomeen. Dit jaar gaat het protest over de pensioenhervormingen en verlaging van de pensioenen.

Over olijvenoogst gesproken: na onze “eigen” olijven eind november te hebben geplukt op de ouderwetse manier (met de hand/hark en geen machines, dus lekker rustig) zijn we nu bij Noulis en Odette in hun olijfgaard aan het werk. Dat is een iets andere manier van oogsten: een machine om de olijven van de gesnoeide takken af te ritsen en een machine om de olijven die nog aan de boom hangen eraf te slaan. Een behoorlijke herrie dus. En het is ook hard werken, takken verslepen, telkens de netten op de grond leeg maken om die naar de volgende bomen te slepen, en dergelijke. En het zijn heel veel bomen. Op een dag doen we met 5 man (Noulis, Odette, de “koumbaros” (de huwelijksgetuige) Thomas, Diana en Jeroen (en een paar uur per dag Stelios, een broer van Noulis))

Vlnr Diana, Odette, Noulis en Thomas

ongeveer 20 tot 30 bomen, afhankelijk van de grootte van de boom, met een gemiddelde opbrengst van 20 zakken van +/- 50 kilo op een dag. Dit jaar worden de zakken dagelijks naar de pers gebracht, onder meer vanwege het potentiele risico van diefstal. Overigens is een van de redenen om te helpen het feit dat er geen legale arbeiders te vinden zijn! De voornamelijk Pakistanen die bereid zijn om te plukken, hebben in de regel geen papieren en er schijnt dit jaar meer op gecontroleerd te worden, waarbij de boete bij overtreding behoorlijk hoog is. En kennelijk willen de Grieken niet plukken. Het dagloon ad € 30 lijkt laag, maar in ogenschouw moet worden genomen dat het minimumloon per maand ongeveer € 450 is.

Hond Souri gaat ook dagelijks mee naar het land en vindt die herrie van de machines helemaal niet erg. Ze rent ’s ochtends meteen naar de auto om mee te gaan. Souri is trouwens behoorlijk aan het puberen, het gebeurt geregeld dat ze totaal niet luistert tot we er bijna gek van worden. Dit schijnt te horen bij het opgroeien van een hond en duurt die periode gelukkig

Souri speelt voor varken

niet zo lang (althans dat wordt in de boeken en op Internet zo beschreven). Daar houden we ons maar aan vast. Op een van de vaste uitlaatroutes mag ze los lopen, omdat daar toch geen auto’s komen en ook verder eigelijk niemand loopt. De heenweg is ze altijd heel rustig, maar na het omkeerpunt gaat er bij haar de spreekwoordelijke knop om: heel hard heen en weer rennen, ondertussen af en toe in het niets grommen en als we bij het stuk weg komen waar na regen een aantal plassen ligt, gaat ze helemaal los. Ze duikt letterlijk de plassen in, gaat daar als een dolle in tekeer en komt er als een varken uit. Erg grappig om te zien, alleen je moet geen nette kleren aan hebben. Ze schudt zich namelijk geregeld even uit en houdt er dan geen rekening mee dat wij in de buurt lopen. Nog erger wordt het als ze soms tegen ons op probeert te springen.

Er zijn niet vaak van dat soort plassen, want het weer is deze winter aanmerkelijk beter (tot nu toe) dan vorig jaar. Toen hadden we heel veel regen voor deze regio, terwijl we tot op heden, gemeten vanaf 1 oktober 2015, minder dan 30 dagen met regen(buien) hebben gehad. Ook de temperatuur is aangenamer dan vorig jaar, toen we zelfs een aantal dagen sneeuw in het dorp hadden. In de bergen ligt wel geregeld sneeuw als het geregend heeft.

Uitzicht op de besneeuwde bergen