Van alles klaar en Kerst 2016

Het nieuwe dorpshuis van Marathea (feitelijk natuurlijk het “Praathuis” ) is wind- en waterdicht.

"Praathuis" Marathea dec 2016

“Praathuis” Marathea dec 2016

Ook is de binnenkant al gestuct en liggen er plavuizen. Het is de bedoeling dat onder meer een huisarts enkele keren per maand zitting neemt in het gebouwtje en recepten uitschrijft. Ook zal het in ieder geval gebruikt worden als stemlokaal voor de verkiezingen. Wat er verder mee gaat gebeuren, is vooralsnog niet duidelijk. Wel wordt er enige druk op ons uitgeoefend om er een kafeneio/bar te beginnen. Wij zien het verdienmodel niet zo erg, dus vooralsnog gaat dat niet gebeuren.

 

De uitbreiding van de haven van Gythio is ook klaar. Vanaf nu moet het mogelijk zijn voor de cruise schepen om daadwerkelijk aan te meren, waardoor het voor de passagiers makkelijker wordt om lopend van boord te gaan (in plaats van via de kleine bootjes naar de kant te varen). Dat zal de economie van Gythio goed doen.

De weg boven langs Gythio is gereed. Daardoor kan vanaf 2017 in de zomer de weg langs de kade/waterkant worden afgesloten in de avonduren, zodat een soort van toeristische wandelpromenade ontstaat.

Uitzicht vanaf nieuwe rondweg Gythio

Uitzicht vanaf nieuwe rondweg Gythio

De auto’s worden dan vanaf de begraafplaats via een weg met mooie uitzichten bovenlangs Gythio geleid en komen uit bij Mavrovouni.

Ook zijn aan beide kanten van Gythio inmiddels trotoirs aangelegd, waardoor men van Gythio naar het nieuwe stadion bij Selinitsa kan lopen en via de weg naar Mavrovouni naar het strand.

Er is weer een stukje extra snelweg gekomen tussen Athene en Gythio: de snelweg tussen Tripolis en Sparti is verlengd tot voorbij Sparti. De snelweg sluit nu aan op de oude weg voorbij de kazerne zo’n 16 km voorbij Sparti. Er schijnen zelfs plannen te zijn om de weg tot aan Gythio door te trekken!

Met het geld voor de publieke werken wordt hier ten minste momenteel iets gedaan.

Het in het voorjaar afgebrande benzinestation Silk is weer open gegaan in een totaal nieuwe behuizing. Voor ons was en is dat de afleverplek voor allerlei Internetbestellingen die met een courier worden bezorgd.

 

En inmiddels is de Kerst alweer achter de rug.

Kerst 2016, vlnr Petie, John, Diana, Jeroen en Henk

Kerst 2016, vlnr Petie, John, Diana, Jeroen en Henk

In de gebruikelijke samenstelling, de buren en Henk, hebben we de Kerstmaaltijd genuttigd. Van de week hadden we een drietal wijnhuizen, Palivos, Skouras en Tselepos, bezocht om de wijn voor de Kerst in te kopen. Er is reeds een “gat” geslagen in de voorraad.

Vroege pluk

Dit jaar zijn de olijven in en rond Marathea erg vroeg geplukt. De olijven waren al vroeg rijp, weliswaar heel klein, en door het olijvenvliegje, genoemd Dakos , vielen er veel olijven uit de bomen. Daardoor moesten ook wij al op 19 november beginnen met plukken van de twee grondstukken in Marathea, waarop de bomen van onze buurvrouw staan.

Jeroen aan de olijvenpluk

Jeroen aan de olijvenpluk

Met hulp van de buren en een lid van Team Holland (zie vorig jaar) was de klus in 3,5 dag geklaard. Een zeer matige opbrengst van 71 kilo olie (uit 375 kilo olijven) was het resultaat. De opbrengst was onder meer laag door de kleine olijven en een aantal bomen dat in het geheel geen olijven meer had. Desondanks zijn we tevreden, want met de helft van de opbrengst (ons deel van de pluk) hebben we al genoeg olie voor het verbruik van een jaar.

Op 1 december lag er alweer sneeuw op de Profitis Ilias, de hoogste top van de Taygetos (het gebergte waar we op uitkijken).

1e sneeuw op Taygetos 2016

1e sneeuw op Taygetos 2016

Ook dat is best wel vroeg in de winter. Souri slaapt daardoor nu weer in haar eigen hondenhok, samen met de poes Noname. Het regent trouwens nu geregeld, terwijl we in het najaar veel te weinig hebben gehad. Het najaarse snoeiwerk is uiteraard weer achter de rug, de moerbeibomen worden door een dorpsbewoner gesnoeid om de takken met bladeren aan de geiten en koeien te geven (er is nog onvoldoende gras op dat moment) en de druiven worden door onszelf gedaan. Het teken dat het definitief herfst is.

Alles gesnoeid, dus echt herfst

Alles gesnoeid, dus echt herfst

Wolken rond Marathea

Wolken rond Marathea

Jeroen heeft het voor elkaar gekregen om heen en weer naar Nederland te reizen zonder paspoort. Per abuis had hij het paspoort van Diana bij zich. Uiteindelijk bleek het rijbewijs voldoende om mee te kunnen met het vliegtuig.

In november hebben Jeroen en Vasilis hun jaarlijkse uitstapje gemaakt, dit jaar naar Kythera. Dat betekende een overnachting aldaar, want de boot gaat maar een keer per dag. De boot van Neapoli vaart nagenoeg altijd, ook bij windkracht 7. De wind was op de terugreis zo hard, dat de boot niet meer in Neapoli kon aanmeren, maar moest uitwijken naar een heel klein haventje in de buurt (Paliokastro). Kythera is in november nagenoeg uitgestorven, maar blijft een mooi eiland. Overigens heb je wel sneller contact met de bewoners, doordat er zo weinig mensen zijn. Ze zijn kennelijk blij weer eens iemand te zien. Gek genoeg zijn de olijven op Kythera half november nog niet geplukt, terwijl ze daar normaliter veel eerder plukken dan bij ons.

Vasilis in Kapsali (Kythera)

Vasilis in Kapsali (Kythera)

 

Onze Roemeense benedenburen, Kostas en Marianne, zijn ook weer gearriveerd, waardoor er meer reuring in onze omgeving is.

Niet eten

Een volgende fase in de hondenopvoeding: “mevrouw Souri” wenste niet te eten, althans haar brokken. Andere dingen, zoals botten, varkensoren en hondensnoepjes wil ze wel eten. Het advies wat we hebben gekregen: “dan maar niet”. Een hond kan langer zonder eten dan een kat. Inmiddels, na 5,5 dag, is ze toch maar weer begonnen.

We hebben haar een keer meegenomen naar het strand, nu het toch wat rustiger is.

Souri met Jeroen op het strand

Souri met Jeroen op het strand

Ze vindt dat helemaal niet leuk. De zee wil ze absoluut niet in. Dus dat doen we niet meer.

De soap rond Diana d’r rijbewijs is al ten einde. Op 26 augustus kwam Thomas, de rijschoolhouder, met haar nieuwe rijbewijs. Hij snapte ook niet dat het zo snel was gegaan. Hij heeft er ook naar gevraagd bij het afgifteloket en hun antwoord was dat “het een NL-rijbewijs was en dan zat het wel goed”. Dus in een maand tijd was het geregeld.

Diana is een paar dagen naar Kreta geweest, onder meer om haar oude vriendin Jacqueline op te zoeken. Ze zat daar in het gehucht Triopetra in een huisje, Giorgos House.

Uitzicht vanaf terras Giorgos House

Uitzicht vanaf terras Giorgos House

Het is haar zo goed bevallen, dat we het plan hebben om begin oktober 4 nachten, samen met Souri, te gaan. Jeroen was nu achter gebleven in Marathea. Dat leidt meteen tot vragen, zowel van “waarom ben je met de grote auto” als “waar is Diana”. Niets blijft hier onopgemerkt.

 

Dinsdagmiddag 6 september is het beginnen te regenen en dat heeft het bij onafgebroken tot woensdagochtend gedaan, gepaard gaande met onweer en bliksem. Later op de dag bleek dat er met name bij de diverse mondingen van de rivier Evrotas een behoorlijke puinhoop is ontstaan. Modder, riet en verder afval zijn door de kolkende rivier (twee dagen geleden nog een zielig stroompje) meegenomen en in zee gestort. De zee is dan nu grotendeels bruin en langs de kade van Gythio ligt overal een laag riet in het water. Een aantal landerijen met sinaasappelbomen en olijfbomen staat onder water. In Kalamata was men een aantal uren afgesloten van stroom en water door het zeer slechte weer. Er zijn al drie doden en twee vermiste personen te betreuren.

Vuil in haven Gythio

Vuil in haven Gythio

Riet voor Πλαζ

Riet voor Πλαζ

Pasen 2016

Een late Pasen, 5 weken (!) na het katholieke Pasen. Het viel dit jaar op 1 mei, normaal al een vrije dag. Daardoor werd de viering van 1 mei verschoven naar dinsdag 3 mei, want 2 mei (2e Paasdag) is ook al een vrije dag. Wel raar dat je aankondigingen ziet van de viering van 1 mei op 3 mei. De Grieken hadden dus 5 dagen vrij en dat was te merken ook in Gythio. Heel erg druk, sommige restaurants beweerden zelfs het nog nooit zo druk te hebben gehad.

Het was nog even spannend of we wel een geitje op het spit konden hebben, omdat het de afgelopen periode erg droog was geweest en er ook de dagen ervoor een behoorlijke wind stond. Maar kennelijk is er genoeg gebeden, want op Paaszondag was het mooi weer zonder wind.

Er hing een geitje van 5,5 kg op het spit voor 6 personen, Willem en Monika en Cor met Joppa van 92. Het was dus een klein gezelschap, maar daardoor niet minder gezellig.

5,5 kg geit

5,5 kg geit

 

 

 

 

 

 

 

Ook voor de poezen is het Pasen

Ook voor de poezen is het Pasen

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor Soeri was het de afgelopen week hard werken, Marathea was vol met loslopende honden die langs haar tuin liepen….. Gelukkig is de rust weer terug en hoeft ze ook niet meer ieder uur te blaffen en langs het hek te rennen, hetgeen overigens wel het leven van een geranium heeft geëist.

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Een totaal ander gezicht. De kamer lijkt veel groter en we zijn er reuze blij mee.

Nieuwe stoelen

Nieuwe stoelen

 

 

 

 

 

 

 

 

Afgelopen vrijdag waren we zoals altijd naar de markt. We stonden voor het busstation onze mede dorpsbewoners, Sia en Kostas (allebei op leeftijd en slecht ter been), en een enorme hoeveelheid boodschappen in te laden, toen de auto niet meer wilde starten. Gelukkig was onze buurman in de buurt en kwam met zijn accu en geleende startkabels ons helpen. Helaas zonder succes, uiteraard kwamen er andere wijze mannen in de motorkap kijken en Jeroen advies geven, het moest de startmotor wel zijn. Uiteindelijk werd Jeroen en auto naar de garage in Sparti gesleept. Gelukkig bleek het toch de accu te zijn, dus “het gedoe” viel wel mee. De man van de sleepauto kon trouwens wel lachen om de opmerking van Jeroen dat er in Griekenland een hoop mensen waarschijnlijk hun rijbewijs met de betaling van 2 watermeloenen hebben gekregen.

Windkracht veel

Haan is weg

Haan is weg

Het waait wel vaker hard in Marathea, maar afgelopen donderdagochtend, 24 maart, leek het wel orkaankracht. ’s Ochtends is de “haan” van de schoorsteen afgewaaid, inclusief een steen van de schoorsteen. Dat is in al de jaren nog nooit gebeurd, dus de windkracht moet enorm geweest zijn. De klusmannen kunnen weer aan het werk.

 

Souri is onder het mes geweest voor de sterilisatie. Opmerkelijk is hoe snel ze weer de oude is geworden. Ze heeft weer de normale praatjes, gedraagt zich ook weer als een varken als er regenplassen op het wandelpad liggen en maakt ruzie met de poezen om er na een uur weer vredig naast te liggen.

Souri met de tuintijger Hercules

Souri met de tuintijger Hercules

 

Laatst moesten we in het kader van de rechtszaak over de grondstukken op Selinitsa een betaling doen aan de rechtbank. De zitting is “slechts” iets meer dan een jaar geleden, maar de uitspraak komt pas als we een soort van griffierecht betalen. Dit bedrag is gekoppeld aan de claim die we eisen. Op zich al bijzonder, maar het betaaltraject is helemaal voor ons onvoorstelbaar. In het kort een beschrijving:  Allereerst krijg je een opgave van het te betalen bedrag dat is opgebouwd uit 6 verschillende bedragen. Ieder bedrag heeft een bepaalde code. Je moet eerst naar de bank om een ouderwetse cheque te halen voor het betreffende bedrag. Met die cheque ga je naar een dependance van de belastingdienst. Daar vul je op een gekopieerd formuliertje de codes met de daarbij behorende bedragen in. Dat wordt in een systeem ingevoerd en dan krijg je een uitdraai. Met die uitdraai ga je naar het bureau ertegenover, waar je de betaling met de cheque doet. Daar wordt dan ook weer iets uitgedraaid en aan de eerste uitdraai geniet. Met die papieren ga je naar de rechtbank om ze aldaar in te leveren. Het is dus niet mogelijk om gewoon via i-banking een betaling terzake te doen. Na 1,5 uur hadden we half Gythio doorkruist en de kwestie geregeld. Nu alleen nog de uitspraak afwachten.

 

Onze nieuwe bank is gearriveerd. Nog een heel gedoe, omdat de vrachtwagen waarmee de bank gebracht werd, niet bij ons huis kon komen. De laatste 150 meter moesten ze de bank dragen, zonder te mopperen. Erg goede service, de bank was precies op de toegezegde datum klaar, ter plekke werd de bank uitgepakt en geïnstalleerd. Pas nadat we hadden aangegeven tevreden te zijn met de bank, gingen ze weg. Vlak daarvoor hadden we de oude bank naar de buren gebracht, waar hij als buiten loungebank dienst gaat doen. Geen makkelijke klus, want die bank is nogal zwaar en groot om te tillen. Toch is het gelukt, onder meer door de handigheid van onze Roemeense buurman en buurvrouw, die met een kruiwagen (!) de bank hebben getransporteerd.

Transport bank naar tuin van buren

Transport bank naar tuin van buren

 

Nieuwe bank

Nieuwe bank

 

 

25 maart is weer geweest, de dag waarop in Griekenland de onafhankelijkheid wordt gevierd met overal in het land een parade van de scholieren en het leger. Dit jaar zijn we wel weer naar Gythio gegaan, onder meer omdat het de laatste keer is dat Michaelis, de zoon van onze vrienden Noulis en Odette, de vlag mag dragen (de beste leerling draagt de vlag). Ieder jaar is de procedure exact gelijk, alle scholen paraderen met een afvaardiging en als laatste komt een groep soldaten voorbij. Het nationalisme viert op dat soort momenten hoogtij. De vlag van de Mani waarop de kreet staat ΝΙΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ  (“de overwinning of de dood” ,bij ons beter bekend als “de dood of de gladiolen”) wordt ook altijd meegedragen. In feite zijn dat soort dagen een alibi om met zijn allen te gaan lunchen en een ouzootje te drinken. In het kader van integratie doen we dan uiteraard mee. Dat hebben we ook gedaan op Witte maandag (Καθερη Δευτερα), het begin van de vastenperiode. Heerlijk bij Thalami gegeten met een groep 10 man. Er wordt dan allerlei “vasten” eten geserveerd, zoals garnalen, mosselen, octopus etc. De rest van de periode tot aan Pasen vasten we niet.

"De overwinning of de dood"

“De overwinning of de dood”

De benzinepomp waar we meestal tanken (Silk van Louis) en waar we ook de koerier de via Internet bestelde spullen vaak laten afleveren, is afgebrand, althans het kantoor. De pompen zelf zijn bewaard gebleven, maar zullen de eerste tijd niet in bedrijf zijn. Heftig gezicht.

Afgebrande Silk

Afgebrande Silk

Wisselvallig

Februari en begin maart 2016 geven wat weer betreft een wisselvallig beeld. Na een aantal mooie weken, iedere dag tegen de 20 graden met zon en weinig wind, oftewel bijna strandweer als de zee niet zo koud zou zijn, heeft het daarna weer een aantal dagen hard gewaaid met hele fikse buien, oftewel herfstweer. Vorge week was de sneeuw op de top van het Taygetos gebergte bijna verdwenen, inmiddels is die sneeuw weer terug.

Weer sneeuw op de bergtop Taygetos

Weer sneeuw op de bergtop Taygetos

De natuur is al redelijk ver, veel bomen beginnen al weer groen te worden en de eerste tulp is ook al uitgekomen. Ook begint het maaien alweer.

Eerste tulp 2016

Eerste tulp 2016

Over natuur gesproken: Souri is/was loops. Haar “vrienden” cirkelden een aantal etmalen de hele dag en nacht rond de tuin en eentje wist zelfs over het hek te komen. We begrepen niet hoe hij het deed en hebben Souri vanaf zondagavond in haar hok opgesloten. Afgelopen maandagochtend was de boosdoener, Tarzan van het plein, naast het huis toen we met z’n tweeën om kwart voor zeven uitlieten. Weer in de tuin lieten we Souri weer los en twee minuten later was het al gebeurd. Later op de dag probeerde Tarzan het weer, maar nu zagen we het, dus hebben we de ingang geblokkeerd. Gelukkig lijkt de loopsheid al af te nemen en in overleg met de dierenarts laten we haar volgende week vrijdag steriliseren. Door de hormonen is ze nu heel wisselvallig, het ene moment is ze gezellig samen met de poezen

Souri, Noname en Diana

Souri, Noname en Diana

en het volgende moment wil ze de poezen aanvallen. Ze heeft ook al een aanvaring met Hercules gehad. En arme Telly had ze gisteren zo te pakken, dat die bloed aan haar achterpootje er aan overhield. Gek genoeg belet dat niet dat Telly vandaag gewoon in de tuin is en er niets meer aan de hand is.

 

 

 

 

 

Vorige week donderdag was het “Tsiknopempti“, de donderdag in de tweede week van het Carnaval en 10 dagen voor het begin van de vastenperiode (het orthodoxe Pasen valt dit jaar 5 weken (!) na het katholieke Pasen). Op deze dag wordt er veel gegrild vlees gegeten. Wij waren uitgenodigd bij de “koumbaros” (de getuigen van het huwelijk van Noulis/Odette) van Noulis en Odette om daar deze dag te vieren. Het is altijd leuk om dergelijke festiviteiten tussen de Grieken te vieren, zo ook deze keer.

Tsiknopemti

Tsiknopempti

Afgelopen zomer werden we gevraagd door een dorpsbewoonster, Tasoula, om een stukje grond met een aantal olijfbomen te maaien. We mogen dan ook de olijven van de bomen oogsten. Aangezien de bomen de laatste jaren niet geplukt waren, was het deze winter nog niet mogelijk om de olijven te plukken. We hebben nu de bomen gesnoeid en van mest voorzien, zodat we aankomend oogstseizoen hopelijk “onze eigen” olie hebben. Afwachten.

Kafeneio in aanbouw

Kafeneio in aanbouw

Op het plein van Marathea wordt een nieuw gebouwtje neergezet. Naar we hebben begrepen, gaat het in eerste instantie om een plek waar een arts eens in de paar weken zitting houdt en recepten kan uitschrijven. Ook kan er een kafeneio van worden gemaakt, maar wie dan de klanten worden?? Vooralsnog is het alleen steen, we hebben nog geen aan- of afvoer van water waargenomen, laat staan andere utiliteiten.

In en rond het huis wat nieuwe dingen aangeschaft, zo hebben we een nieuw topmatras op ons bed gekocht. Echt een verademing, mag ook wel na 11 jaar. Ook hebben we een  nieuwe bank besteld bij een meubelzaak in Sparti en een nieuw TV-kastje bij Ikea. In de tuin hebben we kleine en nieuwe plantjes beschermd door “oude” dakpannen te slijpen en rondom geplaatst. Meteen ook maar de aardbeiplantjes verplaatst, die bevonden zich wel heel erg op de doorgaande weg van Souri, er was er nog maar één over!

En we zijn erg blij dat ons favoriete restaurant Thalami van Vasilis in Agaranos weer open is. Vaak gaan we op zondag daar lunchen (lekkere verse vis) en het is ook prettig dat Souri daar gewoon welkom is (we zitten toch nagenoeg altijd buiten).

"De broers" Vasilis en Jeroen

“De broers” Vasilis en Jeroen

 

Honden van Marathea

We hebben een hond! Een van de dames van de “Hollandse vrouwenclub”, Monica, had een hond in de “aanbieding” en we hebben besloten die op te nemen in de kattengemeenschap. De naam van de hond was en is Souri, een figuur uit de Lion King. Ze was langs de kant van de weg gevonden, haar broertjes en zusjes waren al dood. Ze heeft 3 weken in Sparti gewoond. Ze is ongeveer 3,5 tot 4 maanden oud en volgens de dierenarts zal ze zo’n 20 kilo worden. Het schijnt een kruising van een jachthond met een Griekse herdershond te zijn.

Souri op haar eerste dag met NoName

Zuri op haar eerste dag met NoName

Ze is onder meer bedoeld als een soort van vriendinnetje voor onze buurhond Vangelis. Die was van de week gestolen (het schijnt dat een jachthond aardig wat geld waard is)!

Vangelis

Vangelis

Met ketting en al was die plotseling verdwenen. Hij zat aan de ketting, doordat hij samen met een andere hond uit het dorp een schaap in het nauw had gedreven en verwond (waarschijnlijk heeft de andere hond dat gedaan, want die had dat ook al in het verleden gedaan). Wij lieten daarom Vangelis een aantal keren per dag uit, zowel goed voor hem als voor ons. Na 3 dagen heeft onze buurman Vangelis in Gythio (!) gevonden zonder ketting. Raadselachtig.

Souri is al door Vangelis en de buitenpoezen goedgekeurd. Dit komt mogelijk ook door het huidige formaat van haar, ongeveer de grote van onze buitenkatten en dus een stukje kleiner dan Hercules. En ze is katten gewend in de periode dat ze in Sparti heeft gewoond.

In Marathea

Buurman heeft een jonge jachthond sinds een paar weken.

Vangelis in diepe slaap

Vangelis in diepe slaap

Een van de andere dorpsbewoners laat dagelijks zijn koeien, schapen en varkens (!) uit. Af en toe grazen de beesten beneden ons.

Giorgos en zijn varken

Giorgos en zijn varken

De lente is nu echt ook bij ons begonnen. Dat betekent weer overal het geluid van maaien, zo ook bij onszelf. De tulpen zijn ook al begonnen met bloeien. De buitenwerkzaamheden, zoals werken in de tuin en het schilderen van allerlei houtwerk, zijn ook weer begonnen. We kunnen niet wachten dat het echt weer warm begint te worden, want deze winter was toch wel erg nat en relatief koud. De olijvenpluk lijkt nu over, bij de persen staan nog maar enkele karren met zakken. Het was een lang olijvenseizoen, gelukkig een goede oogst dit jaar.

Hercules met NoName

Hercules met NoName

 

 

Hercules lijkt de eerste verschijnselen van dementie te gaan vertonen. Zijn moeder Ilio en zijn oom Feniks hadden daar ook last van.

Saharazand

Sinds een paar dagen waait het ontzettend hard, iedere dag minstens 5 Bft. Op zich is dat niet zo heel erg, maar het is een zuidenwind die Saharazand meeneemt uit Afrika. De bergen zijn vanaf ons huis niet meer te zien. Het lijkt een soort van mist, maar is niets anders dan heel veel zand in de lucht. En dit zand is straks ook nog eens lastig te verwijderen, alleen spoelen met water is vaak niet genoeg. Zelfs de landelijke nieuwsberichten waren er vol van, want heel Griekenland had met dit fenomeen te maken. Met name voor mensen met longproblemen is deze lucht een gevaar voor hun gezondheid.

Uitzicht vanaf Marathea (Saharazand)

Uitzicht vanaf Marathea (Saharazand) 1 feb 2015

Uitzicht Marathea 2 feb 2015

Uitzicht vanaf Marathea 2 feb 2015

Op 2 februari wordt in Gythio de naamdag van een van de belangrijkste kerken gevierd, de Ipapanti tou Kyriou (“de verschijning van de Heer”). Deze dag is dan ook een lokale feestdag, dat wil zeggen de (meeste) winkels/kantoren/scholen in Gythio zijn dicht. Het postkanoor is echter wel open!

Helaas werkte het weer dit jaar niet heel erg mee, wind en buien. Gek genoeg zijn er maar weinig mensen bij deze gebeurtenis, een parade is er niet, de blaaskapel en de militairen lopen al weg voordat de kerkdienst daadwerkelijk is afgelopen. Vreemd “feest”.

Verkiezingen 2015 (deel 1) en sneeuw

Het was dus weer zover: verkiezingen. Doordat in het parlement geen 60% meerderheid te vinden was voor een nieuwe president (Griekenland is een republiek), moest eind 2014 het parlement ontbonden worden en nieuwe verkiezingen uitgeschreven worden. (Ongeacht de presidentskandidaat hadden de oppositiepartijen aangegeven tegen te zullen stemmen om daarmee vervroegde verkiezingen te krijgen.)

Het nieuws gaat nagenoeg over niets anders. Er worden door de meeste partijen gouden bergen beloofd, waarbij de linkse partij Syriza de kroon spant. Kennelijk gelooft een belangrijk deel van de Griekse kiezers deze partij, want ze lijken de grootste te worden. Afgelopen week was een andere “politieke” partij, de Gouden Dageraad, nog even op de Nederlandse televisie in het programma “Rot op naar je eigen land”, waarbij een deel over vluchtelingen in Griekenland ging. Ze lieten nog niet een fractie zien van waarvoor die partij daadwerkelijk staat.

Sinds een aantal jaren lag er weer eens sneeuw in Marathea! En die is 3 dagen blijven liggen, iets wat wij nog niet hadden meegemaakt.

Sneeuw in Marathea 2015

Sneeuw in Marathea 2015

Gek genoeg lag er niets in Gythio. Vlak voor jaarwisseling had het verderop op de Peloponessos zo hard gesneeuwd dat zelfs de hoofdweg Korinthos-Kalamata op een aantal plekken was afgesloten voor verkeer zonder sneeuwkettingen. De weg tussen Sparti en Tripoli is zelfs een aantal uren helemaal afgesloten geweest. En dan zijn er nog steeds mensen die denken dat het hier altijd mooi weer is! Overigens is het de laatste week wel weer mooi weer (16 graden of meer) geweest.

Zelf zijn we begin januari voor een aantal dagen naar Nederland geweest vanwege het overlijden van Bob, Bertje voor de intimi, de vader van Jeroen. Aan de ene kant treurig, maar ook een opluchting voor iedereen, want hij was al een tijd ziek. We hebben als  “aandenken” een stevige verkoudheid opgelopen en meegenomen. Nu pas, na bijna 2 weken, begint het hoesten en proesten minder te worden.

Hercules, onze laatst overgebleven kat, heeft het in onze afwezigheid moeten doen met buurman John. Die kwam geregeld langs om hem naar buiten te laten en gezelschap te houden. Inmiddels zijn het een soort van vrienden geworden. Hercules z’n gedrag is wel erg sterk veranderd na de dood van zijn broer Miles.