Pasen 2019

Chronia Pola (Χρονια Πολλα), oftewel vele jaren, is de kreet die je overal hoort nu het Pasen is geweest. In Marathea was er weer (net als 2 jaar geleden) geen Paasmis (in de hele week waren er geen kerkdiensten), dit jaar vanwege het feit dat er geen priester zou zijn voor de kleine dorpen. De dorpelingen zijn hier behoorlijk boos over, te meer daar tijdens de diensten in Gythio er meerdere priesters aanwezig zijn. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd. En dan te bedenken dat de priesters door de Griekse staat betaald worden! In Gythio is het dit jaar enorm druk, wellicht omdat Pasen relatief laat valt (28 april) en woensdag 1 mei ook weer een vrije dag is. Veel Atheners met het gedrag van hoofdstedelingen.

We vierden Pasen dit jaar lekker klein, gewoon met z’n tweeën een lamsboutje. Heerlijk!

Lamsbout en de kok op 1e Paasdag

Er was geen tijd voor een groot gezelschap met een lam op het spit, omdat we de Paas ochtend zijn gestart bij het asiel. En een lam/geit op het spit kost in totaal meer dan 4 uur, dus dat ging niet wat betreft de tijdsplanning. Inmiddels (vanaf Goede Vrijdag) is het prachtig weer, dus lekker buiten eten.

Met de nieuwe aanwinst, Morgan, gaat het goed. Hij loopt inmiddels ’s ochtends en ’s avonds mee met Dysie en Anonymos en wanneer we het Varkenspad aflopen, mag hij zelfs vrij. Op 21 april zijn we met Morgan naar Vathi gegaan, Blue Beach is open en de eerste parasols zijn geplaatst. Laat maar komen, die zomer! Overigens is de nieuwe weg bij Passava alweer dicht, omdat de wegwerkzaamheden op de oude weg zijn beëindigd. Wanneer deze nieuwe weg echt open gaat …..?

Morgan vrij in de olijfgaard

Morgan aan zee

De afgelopen week zorgde de hoge concentratie Saharazand in de lucht (tot Nederland aan toe) in combinatie van een aantal regenbuien ervoor dat alle auto’s onder een laagje rood zand zaten. Gewoon afspoelen helpt dan niet, de auto moet echt gewassen worden. Uiteraard zaten ook alle tuinmeubelen onder. Nu de zon is gaan schijnen, lijkt het heiig te zijn. Het is echter zand in de lucht.

Diana is weer druk met het schilderen van de luiken en kozijnen. Door de felle zon heeft de verf behoorlijk te lijden gehad. Hopelijk blijft de nieuwe verf er nog beter op zitten.

 

Blue Beach 21 april 2019

Water en stroom

In de nacht van 11 en 12 maart viel de stroom weer eens uit. Nu gebeurt dat regelmatig, dus op zich niets bijzonders. Om 8 uur hadden we weer stroom. Later bleek dat deze storing een “iets” groter gebied besloeg, namelijk half Lakonia! Tot in Tripolis waren er storingen. Hopelijk krijgen we hier geen toestanden als in Venezuela. Het zal wel iets te maken hebben met het hele slechte weer dat vannacht over Griekenland is gekomen. Op Schone Maandag was het nog lekker weer, zoals ook de dagen ervoor. Daardoor was het erg druk in Gythio met Atheners die er een paar dagen op uit trokken. Schone Maandag is een vrije dag in Griekenland en luidt het begin van de vastenperiode tot aan Pasen in. Op die dag hebben de taverna’s en restaurants allerlei gerechten uit de vastenperiode, zoals inktvis, octopus, garnalen, mosselen en diverse peulvruchtengerechten op het menu staan. Het overgrote deel van de Grieken vast de rest van de periode tot aan Pasen niet, met uitzondering van de laatste week voor Pasen.

Ook de watervoorziening van Marathea kende haperingen. Na enig vragen bleek dat de pomp van de Marathea bron door de bliksem kapot te zijn gegaan, waardoor een groot gebied weer moest overgaan op de watervoorziening vanuit Agia Marina, een dorp in de bergen. Kennelijk kan dat systeem een continue levering niet aan, waardoor er geregeld dagen waren dat we geen water geleverd kregen. Voor ons geen groot probleem door onze eigen cisterna en en doordat we de tuin nog geen water hoeven geven. Ze zijn de laatste dagen pogingen aan het wagen om de boel te repareren.

Anonymos met NoName

Onze honden hebben inmiddels al drie hokken tot hun beschikking. De laatste weken nam namelijk een aantal katten geregeld bezit van een van de twee hokken. En dan lag of Anonymos of Dysie buiten op de mat, als ze geen zin hadden om bij elkaar te liggen. Dus maar een hok erbij gemaakt, met een marmeren “dak”, zodat het nu ook als tafel dienst doet.

Hok “3”

Het is een favoriet hok geworden, maar ook de katten liggen er geregeld in. En over de honden gesproken: we hebben er tijdelijk een extra rondlopen. Deze kleine ET, zijn naam is Nova

NoName, Nova en Dysie

, is gedumpt in de tuin van een van de vrijwilligers van het asiel. Aangezien zij al 8 honden opvangt, is het daar vol en het kleine monster

Dysie met Nova (rechts)

is nog te klein, 2 kilo, om in het asiel zelf geplaatst te worden. Anonymos vindt het maar niks, Dysie is er nog niet uit wat ze ervan moet denken.

Dysie en Nova/ET

 

Langzamerhand wordt het beter weer. Vorige week was al erg lekker, werken bij het asiel in een t-shirt en tot ’s avonds laat de buitendeur open (met de open haard aan). Nu valt het weer weer tegen, veel wind en buien en een temperatuur van maar 14 graden. Soms verandert het weer in een paar uur van heel mooi naar heel slecht (regen en veel wind).

Water

Of teveel of te weinig water. Deze winter regent het erg veel. Zoveel dat er overal stukken grond wegspoelen, waardoor onder meer delen van wegen niet meer berijdbaar zijn. Zo is de zijkant van de nieuwe weg bij het kasteel Pasava ingestort en ligt er een grote hoeveelheid grond over de weg. Nu is die weg nog steeds niet gereed en het zal nu nog langer gaan duren, voordat die open gaat. Ook bij het asiel zijn de aarden wallen deels naar beneden gekomen.

Deels ingestorte wal bij het asiel van Gythio

Dus binnenkort, als alles droog is, (extra) werk aan de winkel.

Waarschijnlijk is de regen er ook de oorzaak van dat de hoofdwaterleiding bij Agios Nikolaos kapot is gegaan. De hele Mani heeft hierdoor op dit moment geen water (uit de kraan). Ook van de bron bij Marathea komt momenteel geen water, omdat de pomp door de bliksem kapot is gegaan. Gelukkig hebben wij onze eigen wateropslag van 13 kuub, zodat we er geen last van hebben.

Veel boomgaarden staan blank. En bijvoorbeeld de grond vlakbij de tunnel Artemisio bij Tripolis is veranderd in een meer. Zoveel water hebben we sinds onze komst in Griekenland nog niet meegemaakt. En dan zorgt het slechte weer ook nog voor vele korte en langdurige stroomstoringen. Dit wordt grotendeels veroorzaakt door slecht weer (met erg harde wind) in de Mani, omdat dat gebied op dezelfde lijn zit als het gebied rond Marathea.

Gelukkig hebben we ook nog dagen met veel zon. Dan kan alles weer een beetje opdrogen.

Opwarmen

 

Omdat we tegenwoordig zeer geregeld naar Tripolis rijden vanwege bezoeken aan de dierenarts voor onze eigen honden en die van het asiel en dan langs diverse tolpoorten moeten, hebben we een zogenoemde e-Pass aangeschaft. We kunnen nu met gepaste snelheid gewoon doorrijden en hoeven niet meer bij de tol te stoppen. Dit geldt voor nagenoeg alle tolwegen van Griekenland. Op dat soort momenten is Griekenland opeens weer een modern land. De procedure voor de aanschaf (feitelijk gratis) van het apparaatje is ook eenvoudig en neemt niet meer dan 10 minuten in beslag. En opladen gaat gewoon via e-banking of via de smartphone. Alleen die laatste hebben we niet, hetgeen overal tot verbazing leidt.

De olijfpersen zijn dit jaar al bijna klaar en dat is erg vroeg. De oogst was weliswaar vroeg begonnen, maar dat er voor half februari al geen olijven meer geplukt worden is ook erg vroeg. De oogst van zwerfhonden bij de olijfpers van Marathea is wel “goed”, er is er weer eentje bij. Haar naam is Micha.

Misja bij de olijfpers

Iedere keer is het grappig om te zien hoe snel zo’n hond zich weet in te passen in de roedel.

 

Veel werkzaamheden

Eind oktober, wintertijd al ingegaan, en nog steeds geen open haard aangehad. Normaal gesproken doen we half oktober de open haard voor het eerst aan, weliswaar met de buiten deur wijd open, maar toch. Nu zitten we nog vaak ’s avonds buiten, dus dan is het zinloos om de open haard aan te steken. Wel hebben we onze eerste houtstapel al laten bezorgen, deze keer 2 ton (dus ongeveer 3,5 m3). Best wel wat werk om dat hout, gestort buiten de poort, naar binnen te krijgen.

Jeroen aan het sjouwen

Zoals op de foto’s is te zien, zijn de moerbeibomen ook al gesnoeid. Net als de laatste voorgaande jaren heeft Giorgos dit gedaan om met de takken/bladeren zijn geiten en schapen te kunnen voeren.

Houtstapel en gesnoeidde moerbei boom

 

Het weer is eind oktober nog erg goed. Iedere dag komt de temperatuur ruim boven de 20 graden en ook ’s nachts is het nog relatief warm, zo’n 15 graden. Daardoor hebben de muggen nog wel vrij spel.

10 jaar na ons vertrek uit Nederland (deze maand is het daadwerkelijk 10 jaar geleden) hebben onze toenmalige buren van de Bavinkhof . de Leffelaars, het idee gehad om eens te komen kijken hoe wij erbij zitten in Marathea. Leuke verrassing! Uiteraard gezellige avond bij Thalami. Overigens zijn onze Nederlandse buren in Marathea, John & Petie, ook al gearriveerd (begin oktober al) voor de winter.

Met de Leffelaars bij Thalami

 

In Gythio en omstreken zijn weer allerlei werkzaamheden van belang aan de gang. Zo wordt de grote supermarkt aan het begin van Gythio verbouwd. Nadat de supermarktketen Karagianis failliet was gegaan, was er nog maar een grote supermarkt in Gythio. Dat was wat weinig, vooral in de zomer. In de verbouwde supermarkt komt binnenkort een supermarkt van de keten MyMarket.

Daarnaast zijn ze de laatste weken bij de afslag van Vathi bezig met grondwerkzaamheden om de aansluiting van de nieuw aangelegde weg met de weg van Gythio naar Areopolis te maken. Het is iedere dag weer een verrassing hoe de weg loopt. Het ziet er naar uit dat deze winter het nieuwe stuk echt in gebruik kan worden genomen.

Bij de olijfpers van Marathea zijn ze de hele zomer al aan het opruimen en deze weken wordt er druk beton gestort om ook de ruimte rondom de pers steeds meer te laten voldoen aan de eisen van de huidige tijd.

Een werk van iets kleinere omvang betreft het vernieuwen van het dak van de Amerikaanse buren. Het hout van het oude dak was al behoorlijk opgevreten door houtwormen en mieren.

Tijdens de verbouwing

In twee weken tijd was het oude dak gesloopt en een nieuw, geïsoleerd dak geplaatst. Echte vaklui.

Het is dus inmiddels wintertijd. Het is een beetje lastig aan de dieren uit te leggen dat ze dus wat later te eten krijgen. Dus dat betekent met name ’s middags gezeur op de tijd die zij gewend waren eten te krijgen. Verder is het op ons eigen dierenfront in de tuin in oktober rustig geweest. We hebben van de oppas van de honden nog twee foto’s gekregen, die we op canvas hebben laten afdrukken. In eerste instantie hadden we in Gythio geïnformeerd naar de prijs van een dergelijke afdruk. Die prijs bleek 80% ! hoger te liggen dan de prijs via een afdrukcentrale in Athene, die ook slechts € 4 verzendkosten in rekening brengt!

Anonymos en Dysie aan de muur

 

Zomer 2018 in Marathea

Het was een drukke maand voor en met de honden, jawel meervoud. Dysie had na twee weken als herboren te zijn opeens weer klachten. Omdat we toch ook met de andere hond, Adonis alias Anonymos, terug naar de dierenarts in Tripolis moesten, zijn we ook met Dysie daar naar toe gegaan. De symptomen leken te wijzen op pardotyfus, waardoor ze bij de dierenarts moest blijven voor een therapie. Na een dag was echter alles weer helemaal goed, zodat ze na 2 nachten verblijf in Tripolis weer vrolijk naar huis mocht. In 4 weken tijd zijn we 5 keer naar de dierenarts in Tripolis (120 kilometer verderop) geweest. Anonymos is inmiddels af van zijn kap en de spalk. Lopen gaat nog niet heel goed op 4 poten.

Adonis voor het eerst in zee

Als therapie moet hij zwemmen, vandaag voor het eerst. In ieder geval kunnen de beide rakkers het goed met elkaar vinden, Dysie is over haar jaloezie heen. Anonymos blijft bij ons wonen, tenzij we ergens een goed huis voor hem vinden. Het is trouwens mooi om te zien hoe makkelijk beide honden met kinderen zijn. Zelfs Dysie is dan minder bang.

Jurgen met Anonymos

Zoals we in het vorige bericht al hadden geschreven, neemt het asiel veel tijd in beslag. We zijn aan de hitte gewend geraakt en het werk blijft heel erg leuk. Naast de honden ontmoeten we ook allerlei leuke mensen die interesse in het asiel tonen.

De twee enorme branden rond Athene hebben het wereldnieuws bereikt, met name door de vele doden die er zijn gevallen bij de brand rond Mati, een dorpje vlak bij Marathon. De andere brand bij Kineta, een plaats net voorbij de tunnels op de weg van Athene naar Korinthos, heeft alleen maar veel overlast veroorzaakt. Onder meer heeft een vriendin van ons met haar twee kinderen van 16.30 uur tot 2.30 uur daar in de buurt stilgestaan met de auto, omdat de autoriteiten vanwege de rookontwikkeling en de doorgang voor hulpdiensten de wegen hadden afgesloten. Inmiddels is het politieke geschreeuw over de verantwoordelijkheid van de doden (altijd de schuld van een ander) begonnen. De regering van Tsipras heeft het toch al moeilijk door de zogenoemde FYROM-deal (over de naam van de voormalige Joegoslavische staat), nu de coalitie partner dreigt uit de regering te stappen als de naamswijziging in stemming wordt gebracht in het parlement. Het is een uiterst gevoelig onderwerp, waarbij aan beide kanten de sentimenten de overhand hebben.

Het is dit jaar eerder druk geworden. Vanaf de tweede week van juli was het overal al druk (niet alleen gedurende de weekenden) en zijn de stranden behoorlijk vol. Alleen de taverna’s merken er niet echt veel van, al helemaal niet wat betreft de omzet. Kennelijk heeft de Griekse toerist geen geld meer voor consumpties. Veel nemen een koelbox mee naar het strand en gaan zitten op de ligbedden met parasols, die nog steeds gratis zijn. In de taverna wordt veel minder besteld dan voorheen en veelal ook de goedkopere gerechten. Het is duidelijk dat de crisis op micro niveau nog niet over is.

Het weer is deze zomer tot op heden erg goed. Ook in augustus hebben we nog een regenbui gehad en nog geen enkele hittegolf. Het lijkt erop dat het weer bij ons in de buurt beter is dan in Nederland. 34 graden voelt in Griekenland toch anders dan in Nederland en we hebben de zee dichtbij. Gelukkig waait het ook niet vaak, zodat we geregeld de BBQ kunnen aansteken.

 

 

Regen in juni

De laatste weken zijn er weer geregeld stroomonderbrekingen geweest. Een aantal was aangekondigd in verband met werkzaamheden, maar een groot gedeelte niet. Deels heeft het waarschijnlijk met slecht weer te maken gehad, want dat hebben we hier gehad. Het heeft in juni 2, 5 dag geregend met onweer. Gelukkig viel de wind heel erg mee, zodat alleen de natuur er plezier van heeft gehad (geen lekkages oid). Helaas was er ook veel water bij het asiel.

Water bij asiel in juni 2018

Inmiddels is het zomerseizoen in volle gang, dat wil zeggen dat de stranden nu al vol zijn in het weekend (veel Atheense kentekens). Ook zijn er geregeld cruiseschepen in de haven van Gythio, waarbij de laatste ook daadwerkelijk aan de kade heeft aangemeerd! Dat is voor het eerst.

Cruiseschip in de haven van Gythio

Op het strand zijn de nesten van de zeeschildpad, Careta careta, alweer afgezet. Sommige nesten zitten midden tussen de parasols. Daar wordt door de horeca dan heel voorzichtig mee omgegaan.

Careta careta nest bij Demestichas

 

Dysie was de laatste tijd erg lastig met eten en toen ze ook nog ontlasting met bloed had, zijn we naar de dierenarts gegaan. De eerste kon niets vinden (bloedwaardes waren goed) en na een pillenkuurtje leek het goed te gaan. Toen de symptomen terug kwamen, zijn we naar Tripoli gegaan waar een echte dierenkliniek is gevestigd. Na röntgenfoto’s en een echo was het verdict: opereren. Dat is onmiddellijk gedaan en toen bleek dat ze een beginnende maagtorsie (is dodelijk als niet snel wordt ingegrepen) had en tevens een vergrote milt. Die is verwijderd en de maagverdraaiing is hersteld. Na een week is ze alweer helemaal hersteld en, ondanks de hitte, uitermate levendig. En ze eet als de spreekwoordelijk reiger. Tegelijkertijd met haar hebben we ook een asielhond, Adonis, die bij de olijfpers van Marathea verblijft, meegenomen naar de dierenarts. Die heeft een poot die uit de kom was en ook die is geopereerd. Hij loopt nu tijdelijk bij ons in de tuin met een poot in een spalk en een kap rond zijn kop.

Jeroen met Adonis bij dierenarts

In de regel gaat het goed tussen Dysie en Adonis, maar soms is die kleine toch jaloers en heeft dan een heel fel hoog blafje.

Adonis, Dysie en Noname

De laatste tijd zijn we druk met het asiel, doordat een van de leidende krachten voor een langere tijd uit de running is. Afgezien van het verzorgen van de honden zijn we ook geregeld op stap naar de dierenartsen met een of meer zieke honden. Het begint al bijna op werken te lijken! Het is in de zomer in de warme zon heel anders werken dan in de winter.

Mist?

Afgelopen donderdag, 22 maart, hing er een soort van mist. Het was echter geen vocht, maar een grote hoeveelheid Saharazand die in de lucht hing. Een aantal dagen ervoor was het ook al heiïg en ging toen gepaard met een beetje regen. Dat resulteerde toen in allemaal bruine auto’s en een roodbruine laag op alles buiten. Onderstaande foto, afkomstig van de Kathimerini, is niet met een filter genomen, zo zag het er daadwerkelijk op donderdag uit als de zon “scheen”. Het blijkt de een van de grootste hoeveelheden Saharazand in Griekenland ooit te zijn geweest.dust

Vanaf ons terras was Karvelas nog amper te zien, laat staan de bergen verderop.

Saharazand

Gelukkig regende het toen niet. Het is pas gaan regenen toen het zand alweer verdwenen was, waardoor alles weer een beetje schoongespoeld werd.

 

Ook onze Grand Vitara werd daardoor weer schoongespoeld. Die is namelijk inmiddels weer gemaakt (zie vorig bericht). De garage heeft goed werk geleverd en achteraf bleek het goedkoper om een deel van de motor te vervangen door een nieuw deel in plaats van een tweedehands te plaatsen. In feite hebben we nu min of meer een nieuwe motor in de auto zitten.

Met de dieren gaat alles goed, Dysie begint wat stoerder te worden en duikt niet meer van alles en iedereen weg. We zijn laatst voor het eerst met haar naar het strand geweest en dat lijkt ze leuk te vinden.

Jeroen en Dysie op het strand van Vathi (maart 2018)

De pubertijd gaat trouwens ook gepaard met een plotselinge interesse naar onze bier- en wijnglazen, als die gevuld zijn. Waar dat vandaan komt? Of gaat de hond op haar baasjes lijken? Het gaat nog steeds erg goed tussen de hond en de katten.

Ome Zalm, Diana en Dysie

Gisteren kwamen we een van de vrije asielhonden, genaamd Angela, bij een taverna 15 kilometer verderop tegen. Het grappige is dat ze ons direct herkende!

Het tekenseizoen is in alle hevigheid losgebarsten, waardoor we Dysie en buurhond Ira moeten behandelen. Ook de asielhonden moeten allemaal tegen de teek behandeld worden, hetgeen in één keer een paar honderd Euro kost! Dysie wordt trouwens ook ingeënt tegen Leismaniasis, de ziekte die wordt overgebracht door een zandvliegje. Deze ziekte komt in Nederland (nog) niet voor, maar is hier een van de grote bedreigingen voor honden.

 

Er bestaat op dit moment een curieus wetsvoorstel om de hoogte van verkeersboetes afhankelijk te laten worden van het inkomen. Alleen dronken rijden en door rood rijden zijn daarvan uitgezonderd. Maar hoe men in Griekenland het inkomen van iemand denkt te bepalen, is onduidelijk. Het is algemeen bekend dat de belastingaangifte in veel gevallen niet het daadwerkelijke inkomen bevat.

Vanavond, 24 maart is het Earth Hour, waarbij het de bedoeling is dat een uur lang men het licht uit doet. Bij ons gebeurt het al geregeld dat de stroom voor meer dan een uur uitvalt (meestal als het hard waait en regent), dus onze bijdrage is reeds geleverd.

Nieuw

We hebben nieuwe kippen. Na een maand zonder kippen te hebben gezeten (geslacht omdat ze niet meer legden en ook een beetje ziek leken), hebben we in Molaoi onze nieuwe kippen gekocht. “Slechts” een uur rijden om gezonde legkippen te kunnen krijgen. Dat bedrijf is in de wijde omgeving bekend om de goede kippen. Op het terrein stinkt het totaal niet en de hokken waar de kippen rondlopen zijn altijd schoon. Op dit moment zijn de kippen nog aan het wennen, we zijn in afwachting van de eerste eieren.

Olijvenpluk 2017 (Petie, Diana en Jeroen)

Olijvenpluk 2017

Ook de olijfolie is nieuw/vers. We hebben 7 dagen in diverse olijfgaarden geplukt. Met “we” bedoelen we ook onze buren, John & Petie, en Maarten (3 dagen).

Petie, John en Maarten aan het werk

We zijn begonnen in de olijfgaard van een oudere dame uit Marathea, Tasoula, die ons heeft gezegd dat we dit jaar haar olijven mogen hebben. Er zat daar niet genoeg aan om ze te laten plukken tegen betaling. Voor ons genoeg, want toch nog 26 kilo olie (3,5 zak olijven). Dit is inclusief onze eigen drie bomen in de tuin, waar nog 20 kilo olijven ( = ongeveer 3 kilo olie) vanaf kwam dit jaar.

Opbrengst van de tuin

Daarna zijn we door gegaan naar de olijfgaard van John & Petie, waar ze na 2 dagen plukken 52 kilo olijfolie (7 zakken olijven) als opbrengst hadden. De zakken van beide olijfgaarden hebben we tegelijkertijd naar de pers gebracht om enig volume te hebben (voor 3,5 zak olijven gaan ze niet persen)

Als laatste de 2 olijfgaarden van onze buuf, Kyria Martina. Anderhalve maand geleden was het nog maar de vraag of plukken wel zin had, vanwege de droogte waren de olijven erg klein en leken al te verdrogen. De regen van de afgelopen weken heeft veel goed gedaan, we zijn 3,5 dag bezig geweest voor 17 zakken olijven (700 kilo) met een opbrengst van 129 kilo olie (dus een verhouding van 5,4 kilo olijven voor 1 kilo olie, wat als goed is aan te merken).

Diana aan de “schudbak”

Tijdens het plukken waren de buurhonden Rocky en Ira telkens in de buurt. Normaal gaan ze amper uit de buurt van hun huis, maar als ze met ons meekunnen, durven ze kennelijk wel.

Rocky en Ira aan het helpen

We zijn dit jaar voor het eerst naar de olijfoliepers in Marathea gegaan. Opmerkelijk moderne apparatuur (grotendeels computergestuurd) en schoon. Deze pers heeft het erg druk, terwijl andere persen in de buurt nog nauwelijks iets te doen hebben. Deze pers houden we in ere, ook omdat de mensen er aardig zijn. Zelfs Kyria Martina was onder de indruk.

Nu nog het snoeihout uitzoeken op hout voor de open haard (aanmaakhout en dikkere stukken voor daarna) en voor de rest “de fik erin”. Dat is nog een aantal dagen “werk”.

Marathea dunt steeds verder uit. Op 5 december hoorden we dat een van de zomerbewoners, Sia, is overleden. Zij woonde samen met haar man Kostas in het bovenste deel van Marathea. In de winter wonen ze in Athene. Alhoewel al een tijdje duidelijk was dat zij ziek was (leek niets ernstigs voor de buitenwereld), kwam het toch nog redelijk onverwacht. Zij is dit jaar de vijfde (oud) dorpsbewoner die is overleden.

 

November rain

Ook een nummer van Guns ’n Roses, maar in dit geval gaat het om de regen die dit jaar in november in Griekenland is gevallen. Het werd tijd dat er regen kwam, nu het al ruime tijd (erg)  droog was. Voor de olijvenoogst, die bij ons in de buurt normaliter van tweede helft november tot eind februari plaatsvindt, is het van belang dat de olijven water krijgen. En dat hebben ze gehad! Opeens is het weer omgeslagen, gedurende een week iedere dag in Marathea regen en onweer. Af en toe een zonnetje. De olijven zie je groter en dikker worden. Dus we “moeten” toch gaan plukken.

De regen is helaas op een aantal plekken dermate heftig geweest dat op die plaatsen grote schade is aangericht. Een aantal van die plekken heeft zelfs het internationale nieuws gehaald. In de buurt van Athene is een plaatsje, Mandra, zwaar getroffen door overstromingen en modderstromen. Op dit moment zijn daar 20 doden geteld en zijn er nog 2 personen vermist. De materiële schade is ook erg groot. Eerder die week was het eiland Symi (in de buurt van Rhodos) al getroffen door  heel slecht weer, met als gevolg veel schade aan de huizen en infrastructuur.

Bij ons in de buurt is onder meer de weg Kotronas-Skoutari een tijdje afgesloten geweest in verband met aardverschuivingen. Deze verschuivingen waren mede het gevolg van de bosbrand daar van de zomer, waardoor er nu geen bomen en struiken meer zijn die de aarde vast kunnen houden bij hevige regen.

Ook in de omgeving van de olijfgaard van onze vrienden Noulis en Odette (in de buurt van het dorp Apidia) is er noodweer geweest. Regen, wind en hagel. De hagel heeft voor een catastrofe gezorgd. Meer dan de helft van de nog niet rijpe olijven is van de bomen geslagen, de rest is waarschijnlijk zodanig beschadigd dat in feite nagenoeg de gehele oogst als verloren moet worden beschouwd. Datzelfde geldt voor de eetolijven, de zogenaamde Kalamon olijf, en de sinaasappels en mandarijnen. De weggetjes op het land zijn alleen nog maar te voet begaanbaar, een auto of trekker kan daar niet rijden.

olijven op de grond door de hagel

Het is verbijsterend om te zien wat een uurtje noodweer teweeg kan brengen.

 

De everzwijnen zijn ook weer erg actief in de buurt. De afgelopen week hebben we overdag twee keer zwijnen over de weg naar Marathea zien lopen. Buurman John heeft ze in hun olijfgaard zie lopen. Water hebben ze nu voldoende en eikels (in dit geval die aan de bomen hangen en zwijnen lekker vinden) zijn er nu ook in overvloed. Afwachten dus wanneer buurman, die af en toe op zwijnen jaagt, weer eens met een tasje zwijnenvlees aankomt.

Boiler en meer

De nieuwe boiler staat op het dak. Helaas was het niet mogelijk om de boiler, zoals de oude boiler, binnen op zolder te plaatsen. Het gat naar zolder is te krap voor een boiler. Daarom is de nieuwe, zoals bij nagenoeg alle Griekse huizen, buiten en boven de zonnecollectoren geplaatst. Er moest een kraan aan te pas komen om de boiler op het dak te hijsen (leeggewicht al meer dan 100 kg).

Boiler met kraan op dak

Vorige week waren we in Karvelas buiten op het plein aan het eten. Plotseling kwamen er 2 politieauto’s het plein op rijden. Er kwamen 6 of 7 poltieagenten in uniform uit, die de drie taverna’s bezochten. Met redelijk wat machtsvertoon werden de papieren van deze taverna’s bekeken. Er schijnt door de politie gecontroleerd te worden of de papieren in orde zijn en hoeveel werknemers er werken en wie. Maar waarom dat met zoveel agenten moet? De rest van het jaar zien we de politie in het geheel niet. Het is nu zo rustig in Karvelas dat er uiteraard geen werknemers zijn. Maar zelfs het inschenken van een wijntje door een ander dan de eigenaar wordt formeel al beschouwd als een dienstbetrekking met die ander!

Karvelas is trouwens inderdaad weer 3 taverna’s rijk. Nadat in het voorjaar Soula was dichtgegaan, is nu de voormalige taverna van Martina, na grondige renovatie, door een nieuwe eigenaar geopend. Een van de vele die Petros heet, is degene die de zaak runt, die trouwens Petrino heet. Mooie tent en ook deze heeft goed/lekker eten.

De open haard en CV zijn weer schoongemaakt. Daardoor konden we op zondag 22 oktober de open haard weer aandoen. Wel met de buitendeur open, want anders wordt het veel te warm in huis. Dat was een avondje proefdraaien, voordat Diana d’r broer Michael met Nathalie, Jesse en Mara op bezoek kwamen. De weersvoorspellingen waren uitermate somber, maar afgezien van een paar buien (en de meeste ’s nachts) was het uitstekend weer (zelfs nog gezwommen). Een paar gezellige dagen, met onder meer veel pita gyros en souvlaki’s. De poezen worden dan nog meer dan normaal verwend, want zowel Mara als Jesse zijn niet van hun weg te slaan.

 

Na 140 keer zwemmen/strand houden we het op 27 oktober voor 2017 voor gezien. Het weer begint wat frisser te worden. We zijn nog nooit zoveel keren naar het strand geweest.

Mara en Jesse met Ome Zalm