Inmiddels is de lente aangebroken, genoeg dagen waarop het tegen de 20 graden of meer is, schildpadden zijn weer aan de wandel, de eerste slang is gesignaleerd, de katten en honden hebben teken op en in hun vacht zitten, de grasmaaiers maken weer herrie, de olijfpersen hun laatste productiedagen hebben, etc. In februari heeft het af en toe enorm geregend en gewaaid.
Noname en Dysie in de lentezon
Dat betekent dus ook dat de bomen die blad verliezen (zoals onder meer de steeneiken en moerbeibomen), inmiddels heel snel weer groen aan het worden zijn en de tulpen opkomen.
De buitenbank is inmiddels geschilderd en wordt bij goed weer ’s middags gebruikt.
Jeroen, Dysie en Noname
Na enige tijd wil ook Dysie op de bank komen zitten.
Diana, Dysie en Noname
Ze is overigens geen grote held. Bij alles wat nieuw is, is ze bang. Toen laatst de monteur van het telefoonbedrijf in de tuin bezig was, zat ze zelfs te trillen op de mat.
Momenteel hebben we slechts een auto, de grote Grand Vitara heeft een motorprobleem. Bij het wegbrengen van Billy naar Kylini (zie vorig bericht) liep de temperatuur van motor op.
Grand Vitara met panne in de middle of nowhere
Nadat de sleepdienst er naar gekeken had en koelvloeistof had bijgevuld, konden we gelukkig gewoon naar huis rijden. We zijn toch maar naar de garage gegaan en daar kwam na een paar uur speuren aan het licht dat er een scheurtje in het motorblok zit! Dat betekent een dure reparatie. We zijn enkele weken op zoek geweest (via via) naar een betaalbare 2e hands motor, maar die is niet te vinden. Dus moet de huidige motor gemaakt worden, wat een “klauw met geld” gaat kosten. Onderdelen zijn inmiddels besteld. Door onze activiteiten bij het asiel is vaak de een met de Jimny weg en zit de ander “opgesloten” in Marathea. Voor een tijdje goed te doen, maar wel fijn dat we de auto van vrienden kunnen lenen als zij niet in Griekenland zijn.
Marathea 