Limnos

Vorige jaar hadden onze vrienden Apostolis en Eleni (van Folegandros)

Apostolis en Eleni

al gevraagd of we mee gingen naar het eiland Limnos (ook wel Lemnos genoemd), in de Noord Egeïsche zee. Toentertijd hadden we geen tijd en mogelijkheid. Dit jaar gingen ze weer en nu was er voor ons geen belemmering om een paar dagen ook die kant op te gaan. Het is een half uurtje met het vliegtuig vanaf Athene. Limnos is een relatief groot eiland en heeft weinig bergen, waardoor de wind vaak echt aanwezig is en vrij spel heeft. Om iets van het eiland te zien, heb je een auto nodig. 

We hadden een hotel in de hoofdstad Myrina, vlakbij het kasteel/fort van Limnos. Rond dat kasteel lopen herten vrij rond! Myrina heeft een aardige winkelstraat, die in principe alleen voor voetgangers is. De meeste voorzieningen, restaurants en winkels, zijn daar gevestigd.

herten bij Myrina

Het weer eind oktober op Limnos was erg wisselvallig. De parade op zaterdag 28 oktober (“Ochidag”) kon nog net met droog weer worden gelopen door de schoolkinderen en de militairen. ’s Middags was het beestenweer. Door de feestdag was het in de restaurants/taverna’s erg druk. De volgende dag was het weer veel beter, zonnig en bijna geen wind. We hebben daardoor een groot deel van het eiland kunnen zien met de auto. Duidelijk was dat het toeristenseizoen volledig ten einde was, op veel plekken waren er zaken dicht en was het erg rustig. We zijn door Apostolis en Eleni op plekken gekomen, die je normaal niet zou bezoeken. We hebben onder meer in het dorpje Rousoupoli in een mezedopoleio (soort van ouzo tentje) gezeten met lekkere ouzo en hapjes. 

dag na Ochi dag in Rousoupoli

Uiteraard bestond een groot deel van de 2 dagen Limnos ook voor ons uit eten en drinken. Ze stoken daar zelf ouzo en tsipouro, waardoor bij veel taverna’s en ouzeriën er eigen (“dopio”) ouzo, erg lekker, wordt geschonken. Daarnaast wordt op Limnos ook wijn gemaakt, voornamelijk witte wijn van een muscat druif. Dus wat drank betreft, zit het daar wel goed.

 

Bij thuiskomst had Giorgos, een van de dorpsbewoners met beesten zoals koeien, schapen en geiten, onze moerbei bomen gesnoeid. De takken mer bladeren worden in deze tijd van het jaar aan de beesten gegeven, omdat er nog geen gras en dergelijke is. Het wil maar niet echt gaan regenen bij ons in de buurt. Daardoor zal de olijvenoogst, als die er ünberhaupt is, uitermate gering zijn. De snoei van deze bomen in onze tuin is voor ons ieder jaar het teken dat de herfst daadwerkelijk is begonnen.

gesnoeide moerbei bomen