Druk in Marathea

Het dorp staat qua hoeveelheid bewoners weer in de zomerstand. Bijna alle huizen worden bewoond. Dat betekende voor ons parkeerproblemen in de straat! Inmiddels is die drukte, al dan niet tijdelijk, in Marathea weer voorbij. Ook de stranden zijn weer volop bezet. Op “ons” strand is het na half elf in de ochtend moeilijk om nog ligbedjes en een parasol te bemachtigen. Afgelopen week waren we ’s avonds in Gythio (doen we niet vaak) en het is daar nu erg druk met auto’s en mensen. Maar de restaurants zitten niet vol. Een teken dat de crisis nog niet voorbij is.

Dit jaar komen er ook diverse vrienden en kennissen langs, waardoor ons zomerprogramma druk is.

Lunch in Ageranos met Ilona, Diana en Michael

Eerst Michael en Ilona (in het huis van John & Petie, villa Polyorea), die een prima excuus vormde om onder meer een dagje naar Elafonisos te gaan. Dat blijft een pareltje.

Uiteraard weer aan het eten, deze keer op Elafonisos (Ilona, Michael en Jeroen)

Mooie stranden, prachtige kleuren van de zee en ook prima eten. De winkeltjes daar hebben ook wat anders in de rekken hangen. MIchael was trouwens zijn paspoort verloren, waardoor we weer eens langs het politiebureau moesten. Een heel gedoe: het engels van de poltieagenten is niet geweldig (dus die waren blij met een vertaler erbij), de met de hand in te vullen aangifteformulieren zijn alleen in het Grieks en het duurt een paar dagen voordat je de daadwerkelijke schriftelijke aangifte kan ophalen. Maar uiteindelijk was het allemaal gelukt.

Daarna is Suzan met de kinderen gekomen (in Villa Spedion bij het strand van Marvovouni). Weer een totaal ander soort drukte. Het blijft dan mooi om te zien hoe leuk Souri het vindt als er kinderen zijn.

Souri met Michiel en Jurgen

Opeens is ze dan een hele rustige en lieve hond, die graag de aandacht van de kinderen krijgt. Later deze zomer komen er nog meer mensen langs.

Twee weken geleden waren er plotseling bouwactiviteiten bij de buurman Apostolis. Allereerst werd de weg tussen zijn en ons huis van beton voorzien en daarna zijn er Manistenen op de gevel aan de straatkant aangebracht. Ook is een muurtje tussen beide huizen gemaakt. Inmiddels is onze straat met afstand de mooiste straat van het hele dorp. De gemeente heeft overigens de opengehakte weg (zie vorig bericht) na enig aandringen ! gemaakt, waardoor de wegen weer normaal begaanbaar zijn.

Na de herstyling, huis buurman en muur

Op aanraden van onze tandarts in Nederland zijn we nu eindelijk naar een tandarts in Gythio gegaan voor een gewone schoonmaakbeurt. Er bleef altijd wat scepsis bestaan over de kwaliteit van de tandartsen hier. Voor zover we nu kunnen beoordelen, is dat ten onrechte geweest. Behoorlijk moderne praktijk en de behandeling is bij beiden prima verlopen. Dus voortaan ieder half jaar in Gythio op controle.

Inmiddels, begin augustus, hebben we al de derde hittegolf van dit jaar. Deze lijkt nog wel even aan te houden, dus dat wordt twee keer per dag (’s ochtends en ’s avonds) naar het strand. Of er een direct verband bestaat, weten we niet, maar er zijn dit jaar meer wespen dan anders. Hierdoor is het verstandig om pas te gaan eten als de zon is ondergegaan, want dan zijn de wespen weg.

Souri

Uitstapjes

Na de hele zomer thuis gebleven te zijn (veel keer naar het strand), hebben we besloten om een paar uitstapjes van een dag te maken. De eerste is op 9 september naar het eilandje Elafonisos gegaan. Het is een heel klein eilandje, met één dorpje en hele mooie stranden, maar verder niets te doen. Dus eten en drinken en vrolijk zijn en Diana shoppen (viel mee dit jaar, maar één blouse). We zijn daar vorig jaar in juni voor het eerst geweest en is toen goed bevallen. Het is minder dan 2 uur rijden van ons huis, maar het heeft de echte eilandsfeer. We hebben weer in het Pension Pallas geslapen. Hele aardige mensen en superschone kamers op een zeer goede lokatie (minder dan 100 meter van de restaurants).

Pension Pallas

Pension Pallas

De stranden hebben fijn zand, wat waarschijnlijk ook de mooie kleur van het zeewater verklaard.

Jeroen op strand Simos

Jeroen op strand Simos

Diana op strand Panagia op Elafonisos

Diana op strand Panagia op Elafonisos

Je kunt merken dat het seizoen op zijn einde loopt, omdat er al wat restaurants bij de stranden dicht zijn (bargedeelte nog wel open). Er is nog voldoende drukte, maar geen gekkenhuis. Elafonisos heeft overigens goede visrestaurants. De pont gaat in het seizoen ten minste ieder half uur en doet er ongeveer 7 minuten over.

Diana op de pont

Diana op de pont

 

Het tweede uitstapje ging naar Nafplio, ook maar 2 uur en 15 minuten vanaf ons huis. Ook daar hebben we in een hoteltje (slechts 5 kamers) gezeten waar we al eerder waren geweest. Net als het pension Pallas op Elafonisos is hotel Aetoma een absolute aanrader. Midden in het centrum van Nafplio met een ontzettende aardige ontvangst

Wijntje op balkon Aetoma

Wijntje op balkon Aetoma

, hele goede kamers en een ontbijt…..kan niet veel beter. Nafplio, de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland. is een modern stadje met een oude kern die men goed heeft bewaard (onder andere mooie bestrating). Het heeft een mondaine uitstraling, is schoon en er is genoeg te zien (onder andere kasteel Palamidi en de oude gevangenis Bourtzi op een eilandje) . Nafplio ligt trouwens op ongeveer 35 kilometer van het theater van Epidaurus.

Uitzicht Aetoma naar Palamidi

Uitzicht Aetoma naar Palamidi

Grotten van Kastania

We zijn, samen met onze buren John & Petie, naar de grotten van Kastania, een plek vlakbij Monemvasia, geweest. (Er heten heel veel plaatsen in Griekenland Kastania, genoemd naar de kastanjeboom. Je kunt naar deze grotten trouwens alleen via Neapoli. Tip: neem de weg voorbij Neapoli, die is veel makkelijker dan de route die door het centrum omhoog gaat via Mesochori)  Deze grotten zijn weer heel anders dan de grotten bij Pyrgos Dirou.

ingang grot

ingang grot

Grotten van Kastania

Grotten van Kastania

Geen tocht met een bootje zoals bij Dirou, maar een rondleiding per voet met goede uitleg in het Engels.

Gezien de periode (november) waren we de enige bezoekers op dat moment, waardoor we in feite een privé rondleiding hebben gehad. Adembenemend, zeer goed “aangelegd” met betonnen paden en roestvrij stalen leuningen, en een leuke rondleiding. Ook de cafetaria bij de grotten zag er goed uit en serveert prima koffie. Met andere woorden: een verborgen mooie plek en

Kafeneio grot

Kafeneio grot

zeer de moeite waard, ondanks de uithoek waar het ligt.

Omdat we toch al in de buurt waren, zijn we daarna gaan lunchen op Elafonisos, het kleine eilandje vlakbij Neapoli. (zie https://marathea.com/2014/06/25/tour-de-peloponnesos-2014 )  

Bankje aan zee

Bankje aan zee

En daarna nog even uitwaaien op het strand (6 à 7 Bft).

Strand Elafonisos

Strand Elafonisos

Het is grappig om te zien hoe zo’n plek/eiland in de winter er compleet anders uit ziet. Nagenoeg geen mensen op straat en verlaten stranden. Gek genoeg is een aantal restaurants gewoon open.

Opvallend is verder dat op het eiland en ook in de buurt van Neapoli de olijfoogst al in volle gang is. De olijfoliepers van Elafonisos draaide al op volle toeren.

Pers van Elafonisos

Pers van Elafonisos

Tour de Peloponnesos 2014

We zijn recent 8 dagen van huis geweest om over de Peloponnesos te touren. Een van de mooiste plekken. We konden deze “tour” doen, doordat Jan & Ingrid de enige overgebleven binnenpoes, Hercules, hebben verzorgd.

Allereerst zijn we naar Gialova gegaan, een dorpje vlakbij Pylos, ongeveer 3 uur rijden van Marathea. Met tussenpozen komen we daar al sinds 1994. Hotel Zoe, toen een eenvoudige hotel, is veranderd in Zoe Resort met zwembad.

Zoe Resort

Zoe Resort

Zoe, de naam van de dochter van de eigenaren, was toen we daar in 1994 kwamen pas een paar turven hoog en runt inmiddels het hotel. Grappig om te zien hoe de tijd vliegt. Overigens is heel Gialova veranderd in een plaatsje met restaurantjes en winkels.

Gialova ligt in de baai van Naverino, die bekend is van een zeeslag die het einde van de Turkse overheersing inluidde. Naast die baai ligt een lagune die door de trekvogels wordt gebruikt. In de winter overwinteren daar onder meer flamingo’s! Ook leven daar kameleons. In de buurt zijn op verschillende plekken echte watervallen

Waterval

Waterval

, het is sowieso een waterrijk gebied. Daardoor kunnen daar ook een paar golfbanen zijn.

Baai van Naverino

Baai van Naverino

Van Gialova zijn we via het binnenland naar Kalavryta gegaan. Het binnenland van de Peloponnesos is behoorlijk ruig en bergachtig, dus echt opschieten is er dan niet bij. Een gemiddelde snelheid van 45 km is heel normaal. Veel mooie dorpjes met een karakteristieke bouw. In het dorpje Dimitsana bevindt zich een museum over waterenergie in oude tijden. Mooi gedaan. Net als het Olijvenmuseum in Sparti is dit museum gesponsord door een van de Griekse banken. En dat is te merken aan de goede opzet.

Kalavryta is een ski oord (uiteraard alleen in de winter) en ligt op 40 minuten van de kust (in de buurt van Patras in de noord west hoek van de Peloponnesos). Ongeveer 3 uur van Marathea. In de zomer is er in Kalavryta in beginsel niet veel te doen, dat maakt het plaatsje heel “laid back”. Er gaat onder meer een tandradtreintje van Kalavryta naar de kust (Diakopto) en v.v..

Treinstation Kalavryta

Treinstation Kalavryta

Op een bepaalde steile delen van het traject schakelt het treintje over op een tandradsysteem en trekt zich dan omhoog of zorgt ervoor dat de afdaling geleidelijk gaat.

Trein op brug

Trein op brug

De tocht duurt ongeveer 50 minuten, maar op de terugweg hebben we door storingen er 80 minuten over gedaan. Dat gaf wel gelegenheid om met wat Grieken te babbelen. Daarnaast heeft Kalavryta een Holocaust museum over de moord op alle mannelijke inwoners door de Duitsers op 13 december 1943.

Monument Holocaust Kalavryta

Monument Holocaust Kalavryta

Een zeer indrukwekkend museum.

Vanaf Kalavryta (Noord west Peloponnesos) zijn we naar het eilandje Elafonisos (Zuid oost

Haven van Elafonisos

Haven van Elafonisos

Peloponnesos, slechts 2 uur rijden van Marathea) gereden. De overtocht met het pontje naar het eiland duurt slechts 7 minuten, maar er heerst daar wel het echte eilandgevoel.

Pont Elafonisos

Pont Elafonisos

Schitterende stranden (zelfs nog mooier dan bij ons in de buurt) en de restaurants hebben allemaal vis en kreeften die die ochtend zijn gevangen. Prachtig eiland waar we zeker naar teruggaan.

De Peloponnesos heeft zoveel te bieden dat we niet naar het buitenland hoeven om toch het echte vakantiegevoel te krijgen. Overal aardige mensen, waarbij het waarschijnlijk wel helpt dat we als buitenlanders grieks spreken. En we hebben maar een keer niet goed gegeten. De rest van de keren was erg goed tot uitstekend.

 

 

 

SONY DSC