Gedoe

Er waren en zijn weer problemen met de gezondheid van Dysie. Het ging lange tijd goed, maar anderhalve week geleden was ze opeens weer ziek. We waren die week al meerdere keren met honden van het asiel naar de diverse dierenartsen geweest, dus we konden bijna op de automatische piloot naar Tripolis (130 km verderop) rijden. Gelukkig neemt de dierenarts, Ioannis Koumarelas, ons serieus en na een paar uur aan diverse infusen was ze weer opgeknapt. Na de Kerst is ze begonnen aan een therapie tegen Leishmaniasis, de gevreesde ziekte die door een zandvliegje/mug wordt overgebracht. Dat is een therapie van 4 keer infuus, maar de derde dag waren we bij de dierenarts, omdat Dysie weer ziek was. Meteen is die therapie stopgezet en heeft ze weer enkele uren aan het infuus gelegen met diverse andere medicijnen. Deze behandeling is duidelijk aangeslagen.

Dysie en Diana op 30 december 2018

Op dit moment is ze gelukkig weer levendig, vrolijk en eet ze ook weer (speciaal dieetvoer). Bijzonder is dat de dierenarts ’s avonds zelf belde om te vragen hoe het haar ging. En we moesten ook zondag bellen om de voortgang door te geven. Over betrokkenheid gesproken. Hopelijk hoeven we nu een aantal dagen niet naar een dierenarts nu ze weer de oude lijkt.

We hebben geprobeerd om een van de asielhonden bij de olijfpers, Nelson, die zijn poot gebroken heeft en daarom met een spalk en kap rond zijn kop rond loopt (en aan de ketting zit gedurende deze periode) tijdelijk in de tuin te plaatsen. Dat is niet gelukt, omdat de vriendelijk ogende Anonymos dan niet zo vriendelijk meer is, lees: agressief is. Nog een paar weken en dan kan Nelson weer gewoon vrij lopen, dus dan maar nog tijdelijk vast. Over het asiel gesproken: vanwege allerlei politieke redenen (gemeente en provincie die niet samenwerken) hebben we het gebouw van de dierenkliniek in Gythio moeten verlaten. Men (vraag is wie) wil het gebouw voor andere doeleinden gaan gebruiken. Op dit moment heeft de gemeente geen ruimte voor ons beschikbaar, hetgeen onder meer betekent dat er geen sterilisatie door het asiel uitgevoerd kunnen worden. Het is afwachten waar de gemeente mee gaat komen, nu ook zij inzien dat een dergelijke ruimte wel noodzakelijk is.

 

Kerst 2018 was alweer traditioneel. Henk hebben we van het treinstation Korinthos gehaald, Henk de Kerstboom opgezet, de dagen erop onder meer bij een wijnhuis, Lafazanis, langs geweest en Nafplio en Kalamata bezocht. Dus veel kilometers gemaakt. De dag voor Kerst was het in Kalamata ontzettend druk. Nergens plek om koffie te drinken. En Kerst zelf was uiteraard met de buren John en Petie. Op het menu de meer dan traditionele gevulde kalkoen met allerlei bijgerechten. En het niet te missen traditionele Kerstlied van John. 

Singer/song writer buurman John

Aan de Kerstdis 2018

Voor de Kerst hadden we ook nog wijn van het wijnhuis Argyriou laten bezorgen. We hadden dit wijnhuis tijdens onze reis in Noord Griekenland in september bezocht. De bezorgkosten voor 5 dozen wijn waren € 10! Bizar goedkoop. Dat was ook een bezoekje van Jeroen aan een longarts. Vanwege een aanhoudend kuchje en schrapen van de keel was hij langs de longarts in Gythio gegaan. Na een onderzoekje lijkt het probleem in een neusschotje te zitten, samen met een verkoudheid. Kosten van dit doktersbezoek: € 0.

Gythio is na het faillissement van Karagiannis weer een supermarkt rijker. Het gaat om de landelijke keten MyMarket. De vestiging zit in de “grote” Karagannis en is een aanwinst voor Gythio. Goed assortiment en ook prima prijzen. Een extra supermarkt was ook wel hard nodig, met name in de zomer waren de overgebleven supermarkten soms overvol.

Na een aantal weken van veel regen is het gelukkig rond de Kerstweek schitterend weer geweest. Iedere dag veel zon, overdag rond de 15 graden, maar wel ’s ochtends fris (5 à 6 graden).

 

Anonymos, Dysie en Noname in de zon

 

Regen in juni

De laatste weken zijn er weer geregeld stroomonderbrekingen geweest. Een aantal was aangekondigd in verband met werkzaamheden, maar een groot gedeelte niet. Deels heeft het waarschijnlijk met slecht weer te maken gehad, want dat hebben we hier gehad. Het heeft in juni 2, 5 dag geregend met onweer. Gelukkig viel de wind heel erg mee, zodat alleen de natuur er plezier van heeft gehad (geen lekkages oid). Helaas was er ook veel water bij het asiel.

Water bij asiel in juni 2018

Inmiddels is het zomerseizoen in volle gang, dat wil zeggen dat de stranden nu al vol zijn in het weekend (veel Atheense kentekens). Ook zijn er geregeld cruiseschepen in de haven van Gythio, waarbij de laatste ook daadwerkelijk aan de kade heeft aangemeerd! Dat is voor het eerst.

Cruiseschip in de haven van Gythio

Op het strand zijn de nesten van de zeeschildpad, Careta careta, alweer afgezet. Sommige nesten zitten midden tussen de parasols. Daar wordt door de horeca dan heel voorzichtig mee omgegaan.

Careta careta nest bij Demestichas

 

Dysie was de laatste tijd erg lastig met eten en toen ze ook nog ontlasting met bloed had, zijn we naar de dierenarts gegaan. De eerste kon niets vinden (bloedwaardes waren goed) en na een pillenkuurtje leek het goed te gaan. Toen de symptomen terug kwamen, zijn we naar Tripoli gegaan waar een echte dierenkliniek is gevestigd. Na röntgenfoto’s en een echo was het verdict: opereren. Dat is onmiddellijk gedaan en toen bleek dat ze een beginnende maagtorsie (is dodelijk als niet snel wordt ingegrepen) had en tevens een vergrote milt. Die is verwijderd en de maagverdraaiing is hersteld. Na een week is ze alweer helemaal hersteld en, ondanks de hitte, uitermate levendig. En ze eet als de spreekwoordelijk reiger. Tegelijkertijd met haar hebben we ook een asielhond, Adonis, die bij de olijfpers van Marathea verblijft, meegenomen naar de dierenarts. Die heeft een poot die uit de kom was en ook die is geopereerd. Hij loopt nu tijdelijk bij ons in de tuin met een poot in een spalk en een kap rond zijn kop.

Jeroen met Adonis bij dierenarts

In de regel gaat het goed tussen Dysie en Adonis, maar soms is die kleine toch jaloers en heeft dan een heel fel hoog blafje.

Adonis, Dysie en Noname

De laatste tijd zijn we druk met het asiel, doordat een van de leidende krachten voor een langere tijd uit de running is. Afgezien van het verzorgen van de honden zijn we ook geregeld op stap naar de dierenartsen met een of meer zieke honden. Het begint al bijna op werken te lijken! Het is in de zomer in de warme zon heel anders werken dan in de winter.

Op naar 10 jaar in Griekenland

In 2008 (oktober) hebben we de stap genomen om in Griekenland te gaan wonen, dus 2018 wordt het jaar waarin we alweer 10 jaar in Marathea wonen. Het lijkt wel alsof het pas eergisteren was, totdat je je realiseert hoe anders de wereld er 10 jaar geleden uitzag. Smartphones waren alleen voorbehouden aan de zakelijke wereld, Internetsnelheid werd nog gemeten in Kb’s in plaats van in GB, van een economische crisis was nog geen sprake, IS bestond nog niet, Griekenland kende men alleen als een leuk vakantieland, enz.

 

Afgelopen Kerst was niet anders dan de voorgaande wat betreft de mensen aan tafel: Henk, John & Petie en wijzelf. In plaats van de traditionele kalkoen op tafel waren het deze Kerst diverse schotels, waaronder carpaccio van octopus, lamsrollade en dergelijke. Wel blijft uiteraard de chocoladetaart op het menu staan.

Tijdens Kerst 2017

Door de verwarring van de treintijden (dienstregeling is anders dan de werkelijkheid) hebben we Henk van het vliegveld opgehaald. Normaal is het een “ritje” van iets minder dan 3 uren, deze keer (22 december 2017) duurde de rit 4,5 uur door hevige sneeuwval onderweg. Over een afstand van 60 kilometer op de snelweg rond Tripoli viel behoorlijk veel sneeuw.

snelweg Megalopoli/Korinthos 22 december 2017 vanuit de auto

Vrachtwagens konden en mochten niet meer verder, veel auto’s reden met sneeuwkettingen en de snelweg werd iedere 10 minuten weer geveegd door sneeuwschuivers. Doordat onze auto een 4×4 is, ging het nog net zonder kettingen. Ook de terugweg duurde door de hevige sneeuwval aanmerkelijk langer. Bij thuiskomst werd Henk meteen aan het gebruikelijke werk gezet: de kerstboom opzetten en optuigen.

Henk (links) en de kerstboom 2017

De dagen rond de Kerst waren verder prachtig, veel zon en weinig wind. Dus hebben we nog een aantal keren op het terras kunnen zitten. Vanaf het terras kan je de witte toppen van het Taygetosgebergte zien.

Henk bezig aan een vitamine D kuur

 

 

 

 

Diana is inmiddels als vrijwilliger verbonden aan het dierenasiel van Gythio. Dat wordt geleid door een paar Griekse vrouwen. Er zitten daar, in de heuvels van Selinitsa, ongeveer 160 !! honden, die iedere dag verzorgd moeten worden (hokken schoonmaken, dieren aandacht geven, voer en water aanvullen). Voer en de plek waar het asiel nu is, worden door de gemeente verstrekt. De medische verzorging van de honden (sterilisaties, bestrijding ziektes, etc.) moet gefinancierd worden uit donaties (zie link). Het is bijzonder om te zien hoe goed deze honden met elkaar omgaan en ook naar mensen toe heel goed reageren. Ze zijn totaal niet agressief. Naast de honden in het asiel zelf, geven de vrouwen van het asiel ook nog een aantal andere vrijlopende honden te eten en aandacht, waaronder de honden bij de olijfoliepers in Marathea. Enkele dagen per week helpt Diana een of meer van de Griekse vrouwen, wat ongeveer 4 uur per keer in beslag neemt. Jeroen helpt als er te weinig andere vrijwilligers zijn. Dit is met name in de winter het geval, ’s zomers schijnen er meer vrijwilligers te zijn.

De meeste honden zullen de rest van hun leven in het asiel zitten. Een enkele hond vindt zijn/haar weg naar een nieuw huis, onder meer via de Facebook-pagina van het asiel. Pas nadat het nieuwe huis/baas van de hond is goedgekeurd door het asiel (net zoals dat in Nederland gebeurt), gaat de hond daar naar toe. Hierdoor is de kans aanmerkelijk kleiner dat deze hond later opnieuw op straat terecht komt.

 

In het midden de papas (priester) op 6 januari

Vandaag was het weer tijd voor het traditionele duiken naar het kruis. Wat in de katholieke wereld Driekoningen is, is bij de Grieken (Grieks orthodoxe kerk) Epifani. Hierbij wordt de doop van Christus (in de rivier de Jordaan) gevierd. Gelukkig was het dit jaar mooi weer, zodat het ontzettend druk in Gythio was. We waren op tijd en hadden dan ook een prima plek voor een koffie in het zonnetje. Het duiken zelf hebben we genoeg keren gezien, dus dat hebben we deze keer gelaten voor wat het is. Uiteraard hebben we daarna om het geheel te vieren een ouzootje met octopus genuttigd.

Het busstation van Gythio is weer eens een keer verhuisd. En deze keer naar de andere kant van de stad, daar waar je Gythio binnenkomt vanaf Sparti gezien. Voor degenen die Gythio een beetje kennen: het station bevindt zich onder de kerk Agia Triada, de vorksplitsing Ermou/Vasilies Georgiou. Voor de bussen is meer plek, maar de plek als zodanig is volstrekt sfeerloos en relatief ver van de winkels. Er is geen kafenio bij en tot op heden is er ook geen taxistandplaats.