Pasen 2018

Posted on by
Beantwoorden

Het is nog maar enkele weken tot 1 mei, de dag waarop er niet meer buiten verbrand mag worden (maatregel tegen bosbrand). Aangezien we nog druk zijn met snoeien van de olijfbomen van het stukje van Tasoula moeten we nog opschieten om alles voor die datum gereed te krijgen. Vandaar dat we rond de Paasdagen in en rond de boomgaard bezig waren.

Diana verzamelt hout (en rechts de brandstapel)

Het voordeel van het snoeien is onder meer dat we daarmee ongeveer een 1 kuub aan open haard hout overhouden.

Op Goede Vrijdag is er een kerkdienst in Marathea (het aantal diensten neemt per jaar af. Dit jaar in de Grote week alleen op vrijdag en zaterdag). Tijdens die kerkdienst wordt onder meer de “epitafios” buiten de kerk rond gedragen. Het is  een soort van baar met daarop een beeltenis van Christus nadat hij gestorven is. Na het rond dragen wordt deze baar voor de kerkdeur hoog gehouden en gaan de kerkgangers eronder door. Er zijn 4 mannen nodig om die epitafios te dragen. Gezien het feit dat er maar weinig mannen in de kerk waren, werd Jeroen ook gevraagd om te dragen. En weigeren is geen optie.

Paasavond in de kerk zelf verliep iets beter dan vorig jaar, toen de priester helemaal niet op kwam dagen. Dit jaar kwam hij slechts 50 minuten te laat, doordat hij de kerk van Marathea niet kon vinden. Mensen werden alweer zenuwachtig. Het was de eerste keer dat deze priester in Marathea kwam. Tijdens zijn korte “preekje” lostte hij dat wel goed op.

Pasen zelf hebben we rustig gevierd. “s Ochtends hebben we de reguliere “weekenddames” van het asiel ontlast door de honden te verzorgen. Daarna zijn we naar Vasilis (Thalami in Ageranos) gegaan om daar met een deel van de familie te Paasmaaltijd te nuttigen. Door het mooie weer kringelden in de hele omgeving rookpluimen van de vuurtjes waarop de geitjes en lammetjes werden geroosterd. Daarna nog heerlijk op ons eigen terras gezeten/gelegen, totdat de zon achter de bergen verdween.

Diana en Dysie

Tweede Paasdag, weliswaar geen officiële feestdag, wordt desondanks gevierd, doordat gewoonweg alles dicht is, uiteraard met uitzondering van de taverna’s. In Gythio waren die op 9 april nagenoeg allemaal vol tijdens de lunch. Veel kentekens uit Athene, mede vanwege het mooie weer. De campings zijn ook weer open, zodat het lijkt alsof het zomerseizoen weer is begonnen. Bij Demestichas op het strand van Mavrovouni zijn de eerste ligbedden alweer geplaatst. En …. vandaag hebben we de korte broek weer aan!

Om de nieuwe buitenbank nog lekkerder te laten zitten, hebben we een aantal kussen (via Internet) besteld.

“Karvelas” terras

Het Karvelas terras begint door de “John&Petie bank” een steeds mooiere plek te worden, waar we in het voor- en najaar dan ook veel zullen zitten.

Dysie heeft er geen probleem mee als de poezen in de buurt zijn, terwijl zij aan een bot zit te kauwen. Dit was met Souri wel anders, die ging onmiddellijk achter de poezen aan. Wel makkelijk om af en toe iets lekkers te geven onder het motto “beter verwend dan verwaarloosd” (gejat van de grote Purmerendse “filosoof” Kees Kok).

Dysie en Noname

Mist?

Posted on by
Beantwoorden

Afgelopen donderdag, 22 maart, hing er een soort van mist. Het was echter geen vocht, maar een grote hoeveelheid Saharazand die in de lucht hing. Een aantal dagen ervoor was het ook al heiïg en ging toen gepaard met een beetje regen. Dat resulteerde toen in allemaal bruine auto’s en een roodbruine laag op alles buiten. Onderstaande foto, afkomstig van de Kathimerini, is niet met een filter genomen, zo zag het er daadwerkelijk op donderdag uit als de zon “scheen”. Het blijkt de een van de grootste hoeveelheden Saharazand in Griekenland ooit te zijn geweest.dust

Vanaf ons terras was Karvelas nog amper te zien, laat staan de bergen verderop.

Saharazand

Gelukkig regende het toen niet. Het is pas gaan regenen toen het zand alweer verdwenen was, waardoor alles weer een beetje schoongespoeld werd.

 

Ook onze Grand Vitara werd daardoor weer schoongespoeld. Die is namelijk inmiddels weer gemaakt (zie vorig bericht). De garage heeft goed werk geleverd en achteraf bleek het goedkoper om een deel van de motor te vervangen door een nieuw deel in plaats van een tweedehands te plaatsen. In feite hebben we nu min of meer een nieuwe motor in de auto zitten.

Met de dieren gaat alles goed, Dysie begint wat stoerder te worden en duikt niet meer van alles en iedereen weg. We zijn laatst voor het eerst met haar naar het strand geweest en dat lijkt ze leuk te vinden.

Jeroen en Dysie op het strand van Vathi (maart 2018)

De pubertijd gaat trouwens ook gepaard met een plotselinge interesse naar onze bier- en wijnglazen, als die gevuld zijn. Waar dat vandaan komt? Of gaat de hond op haar baasjes lijken? Het gaat nog steeds erg goed tussen de hond en de katten.

Ome Zalm, Diana en Dysie

Gisteren kwamen we een van de vrije asielhonden, genaamd Angela, bij een taverna 15 kilometer verderop tegen. Het grappige is dat ze ons direct herkende!

Het tekenseizoen is in alle hevigheid losgebarsten, waardoor we Dysie en buurhond Ira moeten behandelen. Ook de asielhonden moeten allemaal tegen de teek behandeld worden, hetgeen in één keer een paar honderd Euro kost! Dysie wordt trouwens ook ingeënt tegen Leismaniasis, de ziekte die wordt overgebracht door een zandvliegje. Deze ziekte komt in Nederland (nog) niet voor, maar is hier een van de grote bedreigingen voor honden.

 

Er bestaat op dit moment een curieus wetsvoorstel om de hoogte van verkeersboetes afhankelijk te laten worden van het inkomen. Alleen dronken rijden en door rood rijden zijn daarvan uitgezonderd. Maar hoe men in Griekenland het inkomen van iemand denkt te bepalen, is onduidelijk. Het is algemeen bekend dat de belastingaangifte in veel gevallen niet het daadwerkelijke inkomen bevat.

Vanavond, 24 maart is het Earth Hour, waarbij het de bedoeling is dat een uur lang men het licht uit doet. Bij ons gebeurt het al geregeld dat de stroom voor meer dan een uur uitvalt (meestal als het hard waait en regent), dus onze bijdrage is reeds geleverd.

Begin van de lente 2018

Posted on by
Beantwoorden

Inmiddels is de lente aangebroken, genoeg dagen waarop het tegen de 20 graden of meer is, schildpadden zijn weer aan de wandel, de eerste slang is gesignaleerd, de katten en honden hebben teken op en in hun vacht zitten, de grasmaaiers maken weer herrie, de olijfpersen hun laatste productiedagen hebben, etc. In februari heeft het af en toe enorm geregend en gewaaid.

Noname en Dysie in de lentezon

Dat betekent dus ook dat de bomen die blad verliezen (zoals onder meer de steeneiken en moerbeibomen), inmiddels heel snel weer groen aan het worden zijn en de tulpen opkomen.

De buitenbank is inmiddels geschilderd en wordt bij goed weer ’s middags gebruikt.

Jeroen, Dysie en Noname

Na enige tijd wil ook Dysie op de bank komen zitten.

Diana, Dysie en Noname

Ze is overigens geen grote held. Bij alles wat nieuw is, is ze bang. Toen laatst de monteur van het telefoonbedrijf in de tuin bezig was, zat ze zelfs te trillen op de mat.

Momenteel hebben we slechts een auto, de grote Grand Vitara heeft een motorprobleem. Bij het wegbrengen van Billy naar Kylini (zie vorig bericht) liep de temperatuur van motor op.

Grand Vitara met panne in de middle of nowhere

Nadat de sleepdienst er naar gekeken had en koelvloeistof had bijgevuld, konden we gelukkig gewoon naar huis rijden. We zijn toch maar naar de garage gegaan en daar kwam na een paar uur speuren aan het licht dat er een scheurtje in het motorblok zit! Dat betekent een dure reparatie. We zijn enkele weken op zoek geweest (via via) naar een betaalbare 2e hands motor, maar die is niet te vinden. Dus moet de huidige motor gemaakt worden, wat een “klauw met geld” gaat kosten. Onderdelen zijn inmiddels besteld. Door onze activiteiten bij het asiel is vaak de een met de Jimny weg en zit de ander “opgesloten” in Marathea. Voor een tijdje goed te doen, maar wel fijn dat we de auto van vrienden kunnen lenen als zij niet in Griekenland zijn.

Het is weer zover

Posted on by
1

Eind januari en dus …. gaan de boeren weer protesteren. En zoals te doen gebruikelijk doen ze dat door een aantal wegen te blokkeren. Het is een jaarlijks terugkerend fenomeen. Het is altijd in de periode dat die betreffende boeren toch geen arbeid hebben te verrichten op hun land. De olijfboeren uit onze streek zijn nog druk aan het werk en doen dan ook niet mee. De eisen van dit jaar zijn lagere belastingen, belastingvrije brandstof, lagere prijzen voor water en electriciteit, geen onroerend goed belasting en dergelijke. Na een paar weken, zonder dat er in de regel enig resultaat is geboekt, is een en ander weer achter de rug. We horen er verder weinig meer over.

Vanaf 1 februari rijdt er een rechtstreekse trein vanaf de luchthaven Eleftherios Venizelos naar de haven van Pireaus in ongeveer een uur. Ook gaat er een trein vanaf Pireaus naar Korinthos. Zie voor de nieuwe tijden de link van Trainose. Er is nu weer een officiële aansluiting tussen de luchthaven en Korinthos, met een overstap van een paar minuten in Kato Acharnai.

Het heeft even geduurd, maar onze nieuwe kippen zijn gaan leggen. De eierproductie is na 1,5 maand eindelijk op gang gekomen. Het was toch raar om eieren te moeten kopen bij de supermarkt of op de markt. Dat is net zo iets als olijfolie moeten kopen (wat we dan dus ook nog nooit hebben gedaan sinds we in Griekenland wonen).

We zijn “helemaal in de honden”.

De werkzaamheden voor het dierenasiel Gythio hebben structuur gekregen, dat wil zeggen dat we op vaste dagen daar zijn.

Op het dierenasiel Gythio

Diana is er twee dagen in de week en Jeroen een dag per week (onder meer als klusjesman). En als het nodig is, nog een extra dag. Het blijft erg leuk werk (en ook dankbaar) met al die honden. Het is veel en divers werk, zoals bijvoorbeeld het inenten van de honden (ongeveer 150 honden die allemaal hun inenting moeten hebben). Afgelopen donderdag hebben we de buurhond Ira naar de dierenarts gebracht voor sterilisatie en afgelopen zaterdag hebben we een van de asielhonden, Billy

Jeroen met Billy in Kylini

, naar Kylini (havenplaatsje in de noord-west Peloponesos tegenover Zakynthos) gebracht, waar zijn nieuwe baas op hem wachtte.

En Dysie lijkt te gaan puberen, opstandig, obstinaat en soms irritant. Maar een lekker ding blijft het.

Dysie en haar katoenen “bot”

Van de buren, John & Petie, hebben we een zelfgemaakte buitenbank gekregen. Afgezien van dat we de bank erg mooi vinden, zit ie ook nog goed. De eerste dagen hebben we er al veel op gezeten, mede dankzij het meer dan lekkere weer (eind januari 18 tot 20 graden). We zijn momenteel de bank aan het schilderen om er langer plezier van te kunnen hebben. 

De nieuwe bank

 

 

Dysie

Posted on by
Beantwoorden

Zo heet ze.

Dysie, januari 2018

Sinds dinsdag 8 januari hebben we weer een hond. Ze komt uit het asiel. Ze zat samen met een aantal jonge honden in een huis dat momenteel bestemd is voor een soort van jonge honden opvang. Dus sinds een week huppelt/loopt er weer een jonge vrolijke hond door de tuin. Ze had al een naam, maar aangezien ze die toch niet kende, hebben we haar anders, namelijk Dysie, kunnen noemen. Ze is gelukkig katten gewend, van de week lag ze zelfs met twee katten in een van de hokken te slapen, waaronder uiteraard Noname. Naar men zegt, is het een jachthond voor hazen (die we amper in de buurt hebben). Ze zal niet erg groot worden als we afgaan op de maat van haar poten. Ze is nu ongeveer 5 maanden oud. 

Ira en Dysie

Dysie is al vriendinnetje met de buurhond Ira geworden, maar spelen is nog lastig door het verschil in formaat.

Hagel van de vorige avond

 

Vorige week woensdagavond was het erg beestenweer. Heel veel regen/hagel in korte tijd, harde wind en ook veel onweer. Sommige klappen waren direct na de lichtflits, dus erg dichtbij. Op een gegeven moment zaten we, de hele vallei, in het donker. Na een paar minuten was dat over, maar toen deden telefoon en internet het niet meer. Dat heeft 5 dagen geduurd. Pas sinds gisterenmiddag is dit hersteld. Het bleek dat verderop in een van de telefoonpalen een en ander door de bliksem was doorgebrand. Door alle extra zekeringen tegen piekspanning hebben we in huis zelf nergens last van gehad. In veel huizen waren onder meer de modems stuk gegaan, aldus de monteur van de OTE. Tijdens dit slechte weer hebben we Dysie even naar binnen gehaald, ze was pas een dag bij ons en vond het allemaal nogal eng. Iedere avond zitten we trouwens een uurtje buiten om haar te laten wennen/socialiseren. En dan een”beetje” verwennen.

Dysie en Diana

Dysie en Jeroen

 

 

Op naar 10 jaar in Griekenland

Posted on by
Beantwoorden

In 2008 (oktober) hebben we de stap genomen om in Griekenland te gaan wonen, dus 2018 wordt het jaar waarin we alweer 10 jaar in Marathea wonen. Het lijkt wel alsof het pas eergisteren was, totdat je je realiseert hoe anders de wereld er 10 jaar geleden uitzag. Smartphones waren alleen voorbehouden aan de zakelijke wereld, Internetsnelheid werd nog gemeten in Kb’s in plaats van in GB, van een economische crisis was nog geen sprake, IS bestond nog niet, Griekenland kende men alleen als een leuk vakantieland, enz.

 

Afgelopen Kerst was niet anders dan de voorgaande wat betreft de mensen aan tafel: Henk, John & Petie en wijzelf. In plaats van de traditionele kalkoen op tafel waren het deze Kerst diverse schotels, waaronder carpaccio van octopus, lamsrollade en dergelijke. Wel blijft uiteraard de chocoladetaart op het menu staan.

Tijdens Kerst 2017

Door de verwarring van de treintijden (dienstregeling is anders dan de werkelijkheid) hebben we Henk van het vliegveld opgehaald. Normaal is het een “ritje” van iets minder dan 3 uren, deze keer (22 december 2017) duurde de rit 4,5 uur door hevige sneeuwval onderweg. Over een afstand van 60 kilometer op de snelweg rond Tripoli viel behoorlijk veel sneeuw.

snelweg Megalopoli/Korinthos 22 december 2017 vanuit de auto

Vrachtwagens konden en mochten niet meer verder, veel auto’s reden met sneeuwkettingen en de snelweg werd iedere 10 minuten weer geveegd door sneeuwschuivers. Doordat onze auto een 4×4 is, ging het nog net zonder kettingen. Ook de terugweg duurde door de hevige sneeuwval aanmerkelijk langer. Bij thuiskomst werd Henk meteen aan het gebruikelijke werk gezet: de kerstboom opzetten en optuigen.

Henk (links) en de kerstboom 2017

De dagen rond de Kerst waren verder prachtig, veel zon en weinig wind. Dus hebben we nog een aantal keren op het terras kunnen zitten. Vanaf het terras kan je de witte toppen van het Taygetosgebergte zien.

Henk bezig aan een vitamine D kuur

 

 

 

 

Diana is inmiddels als vrijwilliger verbonden aan het dierenasiel van Gythio. Dat wordt geleid door een paar Griekse vrouwen. Er zitten daar, in de heuvels van Selinitsa, ongeveer 160 !! honden, die iedere dag verzorgd moeten worden (hokken schoonmaken, dieren aandacht geven, voer en water aanvullen). Voer en de plek waar het asiel nu is, worden door de gemeente verstrekt. De medische verzorging van de honden (sterilisaties, bestrijding ziektes, etc.) moet gefinancierd worden uit donaties (zie link). Het is bijzonder om te zien hoe goed deze honden met elkaar omgaan en ook naar mensen toe heel goed reageren. Ze zijn totaal niet agressief. Naast de honden in het asiel zelf, geven de vrouwen van het asiel ook nog een aantal andere vrijlopende honden te eten en aandacht, waaronder de honden bij de olijfoliepers in Marathea. Enkele dagen per week helpt Diana een of meer van de Griekse vrouwen, wat ongeveer 4 uur per keer in beslag neemt. Jeroen helpt als er te weinig andere vrijwilligers zijn. Dit is met name in de winter het geval, ’s zomers schijnen er meer vrijwilligers te zijn.

De meeste honden zullen de rest van hun leven in het asiel zitten. Een enkele hond vindt zijn/haar weg naar een nieuw huis, onder meer via de Facebook-pagina van het asiel. Pas nadat het nieuwe huis/baas van de hond is goedgekeurd door het asiel (net zoals dat in Nederland gebeurt), gaat de hond daar naar toe. Hierdoor is de kans aanmerkelijk kleiner dat deze hond later opnieuw op straat terecht komt.

 

In het midden de papas (priester) op 6 januari

Vandaag was het weer tijd voor het traditionele duiken naar het kruis. Wat in de katholieke wereld Driekoningen is, is bij de Grieken (Grieks orthodoxe kerk) Epifani. Hierbij wordt de doop van Christus (in de rivier de Jordaan) gevierd. Gelukkig was het dit jaar mooi weer, zodat het ontzettend druk in Gythio was. We waren op tijd en hadden dan ook een prima plek voor een koffie in het zonnetje. Het duiken zelf hebben we genoeg keren gezien, dus dat hebben we deze keer gelaten voor wat het is. Uiteraard hebben we daarna om het geheel te vieren een ouzootje met octopus genuttigd.

Het busstation van Gythio is weer eens een keer verhuisd. En deze keer naar de andere kant van de stad, daar waar je Gythio binnenkomt vanaf Sparti gezien. Voor degenen die Gythio een beetje kennen: het station bevindt zich onder de kerk Agia Triada, de vorksplitsing Ermou/Vasilies Georgiou. Voor de bussen is meer plek, maar de plek als zodanig is volstrekt sfeerloos en relatief ver van de winkels. Er is geen kafenio bij en tot op heden is er ook geen taxistandplaats.

 

Aanvulling op vorig bericht trein naar Korinthos

Posted on by
Beantwoorden

Anders dan in de dienstregelingen staat, schijnt de trein vanaf het vliegveld om 15 over het hele uur naar Athene op tijd aan te komen bij station Kato Acharnai (ongeveer 1/2 uur) om daar over te kunnen stappen op de trein naar Korinthos. Bij het loket op het station van het vliegveld schijnt het expliciet gezegd te worden en ongeveer de helft van de reizigers blijkt aldaar over te stappen.

De trein komt dan om 5 voor heel uur aan. De reis duurt dus 1 uur en 40 minuten.

Trein van vliegveld naar Korinthos

Posted on by
Beantwoorden

Het heeft de treinmaatschappij “behaagt” om de treinloop van het vliegveld in Athene, Eleftherios Venizelos, te wijzigen. Tot aan de wijziging kon men zonder overstappen van het vliegveld naar Korinthos reizen. Dit was voor ons erg makkelijk, als we iemand wilden ophalen. Het scheelde veel tijd en geld (minder benzine en minder tol).

Dit is ingrijpend gewijzigd. Er is geen rechtstreekse verbinding meer! Om nu met de trein vanaf het vliegveld naar Korinthos te reizen, moet men overstappen. Helaas is de trein naar Korinthos al 4 minuten weg, dus dat wordt 56 minuten wachten. De totale reistijd met de trein wordt 2 uur en 40 minuten met het ongemak van overstappen. Voor de degenen die toch met de trein willen reizen: ze kunnen het beste overstappen op het station Athene (het hoofdstation). Daar is de overstaptijd dan 40 minuten.

Vanuit Athene zelf is het wel makkelijker geworden om naar Korinthos te reizen, want het station Athene, ook wel station Larissa genoemd, heeft ook een metroverbinding.

Zie voor de treintijden en overige informatie de link van Trainose.

Nieuw

Posted on by
Beantwoorden

We hebben nieuwe kippen. Na een maand zonder kippen te hebben gezeten (geslacht omdat ze niet meer legden en ook een beetje ziek leken), hebben we in Molaoi onze nieuwe kippen gekocht. “Slechts” een uur rijden om gezonde legkippen te kunnen krijgen. Dat bedrijf is in de wijde omgeving bekend om de goede kippen. Op het terrein stinkt het totaal niet en de hokken waar de kippen rondlopen zijn altijd schoon. Op dit moment zijn de kippen nog aan het wennen, we zijn in afwachting van de eerste eieren.

Olijvenpluk 2017 (Petie, Diana en Jeroen)

Olijvenpluk 2017

Ook de olijfolie is nieuw/vers. We hebben 7 dagen in diverse olijfgaarden geplukt. Met “we” bedoelen we ook onze buren, John & Petie, en Maarten (3 dagen).

Petie, John en Maarten aan het werk

We zijn begonnen in de olijfgaard van een oudere dame uit Marathea, Tasoula, die ons heeft gezegd dat we dit jaar haar olijven mogen hebben. Er zat daar niet genoeg aan om ze te laten plukken tegen betaling. Voor ons genoeg, want toch nog 26 kilo olie (3,5 zak olijven). Dit is inclusief onze eigen drie bomen in de tuin, waar nog 20 kilo olijven ( = ongeveer 3 kilo olie) vanaf kwam dit jaar.

Opbrengst van de tuin

Daarna zijn we door gegaan naar de olijfgaard van John & Petie, waar ze na 2 dagen plukken 52 kilo olijfolie (7 zakken olijven) als opbrengst hadden. De zakken van beide olijfgaarden hebben we tegelijkertijd naar de pers gebracht om enig volume te hebben (voor 3,5 zak olijven gaan ze niet persen)

Als laatste de 2 olijfgaarden van onze buuf, Kyria Martina. Anderhalve maand geleden was het nog maar de vraag of plukken wel zin had, vanwege de droogte waren de olijven erg klein en leken al te verdrogen. De regen van de afgelopen weken heeft veel goed gedaan, we zijn 3,5 dag bezig geweest voor 17 zakken olijven (700 kilo) met een opbrengst van 129 kilo olie (dus een verhouding van 5,4 kilo olijven voor 1 kilo olie, wat als goed is aan te merken).

Diana aan de “schudbak”

Tijdens het plukken waren de buurhonden Rocky en Ira telkens in de buurt. Normaal gaan ze amper uit de buurt van hun huis, maar als ze met ons meekunnen, durven ze kennelijk wel.

Rocky en Ira aan het helpen

We zijn dit jaar voor het eerst naar de olijfoliepers in Marathea gegaan. Opmerkelijk moderne apparatuur (grotendeels computergestuurd) en schoon. Deze pers heeft het erg druk, terwijl andere persen in de buurt nog nauwelijks iets te doen hebben. Deze pers houden we in ere, ook omdat de mensen er aardig zijn. Zelfs Kyria Martina was onder de indruk.

Nu nog het snoeihout uitzoeken op hout voor de open haard (aanmaakhout en dikkere stukken voor daarna) en voor de rest “de fik erin”. Dat is nog een aantal dagen “werk”.

Marathea dunt steeds verder uit. Op 5 december hoorden we dat een van de zomerbewoners, Sia, is overleden. Zij woonde samen met haar man Kostas in het bovenste deel van Marathea. In de winter wonen ze in Athene. Alhoewel al een tijdje duidelijk was dat zij ziek was (leek niets ernstigs voor de buitenwereld), kwam het toch nog redelijk onverwacht. Zij is dit jaar de vijfde (oud) dorpsbewoner die is overleden.

 

November rain

Posted on by
Beantwoorden

Ook een nummer van Guns ’n Roses, maar in dit geval gaat het om de regen die dit jaar in november in Griekenland is gevallen. Het werd tijd dat er regen kwam, nu het al ruime tijd (erg)  droog was. Voor de olijvenoogst, die bij ons in de buurt normaliter van tweede helft november tot eind februari plaatsvindt, is het van belang dat de olijven water krijgen. En dat hebben ze gehad! Opeens is het weer omgeslagen, gedurende een week iedere dag in Marathea regen en onweer. Af en toe een zonnetje. De olijven zie je groter en dikker worden. Dus we “moeten” toch gaan plukken.

De regen is helaas op een aantal plekken dermate heftig geweest dat op die plaatsen grote schade is aangericht. Een aantal van die plekken heeft zelfs het internationale nieuws gehaald. In de buurt van Athene is een plaatsje, Mandra, zwaar getroffen door overstromingen en modderstromen. Op dit moment zijn daar 20 doden geteld en zijn er nog 2 personen vermist. De materiële schade is ook erg groot. Eerder die week was het eiland Symi (in de buurt van Rhodos) al getroffen door  heel slecht weer, met als gevolg veel schade aan de huizen en infrastructuur.

Bij ons in de buurt is onder meer de weg Kotronas-Skoutari een tijdje afgesloten geweest in verband met aardverschuivingen. Deze verschuivingen waren mede het gevolg van de bosbrand daar van de zomer, waardoor er nu geen bomen en struiken meer zijn die de aarde vast kunnen houden bij hevige regen.

Ook in de omgeving van de olijfgaard van onze vrienden Noulis en Odette (in de buurt van het dorp Apidia) is er noodweer geweest. Regen, wind en hagel. De hagel heeft voor een catastrofe gezorgd. Meer dan de helft van de nog niet rijpe olijven is van de bomen geslagen, de rest is waarschijnlijk zodanig beschadigd dat in feite nagenoeg de gehele oogst als verloren moet worden beschouwd. Datzelfde geldt voor de eetolijven, de zogenaamde Kalamon olijf, en de sinaasappels en mandarijnen. De weggetjes op het land zijn alleen nog maar te voet begaanbaar, een auto of trekker kan daar niet rijden.

olijven op de grond door de hagel

Het is verbijsterend om te zien wat een uurtje noodweer teweeg kan brengen.

 

De everzwijnen zijn ook weer erg actief in de buurt. De afgelopen week hebben we overdag twee keer zwijnen over de weg naar Marathea zien lopen. Buurman John heeft ze in hun olijfgaard zie lopen. Water hebben ze nu voldoende en eikels (in dit geval die aan de bomen hangen en zwijnen lekker vinden) zijn er nu ook in overvloed. Afwachten dus wanneer buurman, die af en toe op zwijnen jaagt, weer eens met een tasje zwijnenvlees aankomt.