In de laatste post schreven we dat de gezondheidszorg best wel goed is. Dat is ook zo, maar op dit moment zijn er bij het gezondheidscentrum van Gythio grote problemen. De aanwezige artsen worden telkens naar het ziekenhuis van Sparti gezonden, omdat ze daar te weinig artsen hebben. Hierdoor is Gythio onderbemand. Op een gegeven moment heeft de directrice van het gezondheidscentrum geweigerd nog artsen te sturen. Daarop werd ze onmiddellijk ontslagen! Inmiddels bemoeit zowel de lokale als de landelijke politiek zich ermee. Chaos dus. Afwachten hoe dit gaat aflopen.

De wapenvergunning van Jeroen is al een tijdje verlopen. Net op het moment dat hij die wilde vernieuwen, moest hij naar het ziekenhuis. De politie houdt het kennelijk allemaal goed bij, want we werden gebeld over de vergunning. Voor de vernieuwing zijn onder meer een verklaring van een arts en van een psychiater nodig. Jeroen is die gaan halen: de verklaring van beiden is niet meer dan een papiertje met een stempel. Er wordt niets gevraagd. De politie vond dat de verblijfsvergunning die ook getoond moest worden, niet de juiste is. Hoe je dat weten moet, is niet duidelijk en kon de agent ook niet vertellen. Inmiddels hebben we ook daar alle benodigde gegevens verstrekt en kunnen we over een aantal dagen de “juiste” verblijfsvergunning halen. 

De puppies die we in de tuin hadden, Dodi en Tina, zijn naar het asiel gegaan. Toen Dodi geadopteerd ging worden door een stel uit Nederland, hebben we die terug gehaald en heeft hij tot aan zijn vertrek naar Nederland weer bij ons gewoond.

Dodi op het vliegveld van Kalamata

De broer van Jeroen heeft hem mee naar Nederland genomen. Ook Tina is uit het asiel en woont inmiddels in Duitsland. Eind goed, al goed.

Onze eigen twee honden, Dysie en Xanthi,

Xanthi en Dysie

lopen inmiddels vrij op het Varkenspad. Xanthi loopt ook zelfstandig weer naar huis, want dan kan ze via een omweg de mensen vermijden. Afgelopen week was ze helemaal vrij geweest, dus vanaf huis al. Ook was ze een paar keer uit de tuin ontsnapt (!). Ze kan alleen niet zelf terug, dus hebben we de plek waar ze eruit ging, afgezet met extra gaas. De beide honden kunnen het tot op heden wonderwel goed met elkaar vinden na de dood van Anonymos. 

Vlakbij ons loopt nu geregeld een vos, die zich niets aantrekt van het “gebrul” van Xanthi. De vos eet de moerbeien die uit de boom vallen en gaat daarna weer op zijn gemak weg.

Onder meer door “patient” Jeroen hebben we de afgelopen weken veel bezoek gehad. Gezellig maar ook vermoeiend. 

Het begint zomer te worden.

Zomer, dus parasols in de tuin

Dat betekent dus ook dat op de stranden de parasols en ligbedden er weer komen. Dit jaar worden de vergunning via een nieuw electronisch systeem uitgegeven. Omdat het systeem laat klaar was, kon men pas vanaf half mei de vergunning aanvragen. Het vreemde is dat Blue Beach (Vathi strand) wel al een vergunning heeft en dus ook parasols/bedjes heeft staan, maar op het strand van Mavrovouni nog bijna niemand een vergunning lijkt te hebben. Op 2 plaatsen staan nu twee rijen parasols met bedjes. Via de app Mycoast is precies te zien waar de vergunningen zijn verstrekt. Burgers kunnen melden als er illegale parasols ergens staan (dit geldt met name voor de eilanden waar er heel veel illegaal schijnt te gebeuren). 

In april hebben we 5 dagen lang een zeer hoge concentratie van Saharastof gehad. We hebben zelfs meegemaakt dat we de bergen aan de overkant niet konden zien. In mei hebben we nog zo’n periode meegemaakt. Het slaat zelfs een beetje op de longen. 

De laatste paar jaar liggen er in de Lakonische Golf (tussen het vaste land en Kythera) iedere dag ongeveer 10 boten/tankers. ’s Nachts kon je de schepen door de verlichting ervan heel goed zien liggen. Het schijnt dat er onder meer Russische olie wordt overgetankt waardoor de herkomst van de olie niet meer te herleiden is. Doordat het gebied buiten de territoriale wateren ligt, kan er in beginsel niets tegen gedaan worden. Een paar jaar geleden heeft Griekenland de grens van 6 mijl naar 12 mijl verlegt, maar is daarbij vergeten ook de Lakonische Golf er bij te betrekken. Inmiddels hebben ze er iets op “gevonden”: er worden nu (op papier) oefeningen door de marine in dat gebied gehouden en is het voor schepen niet toegestaan daar te liggen. De looptijd van deze oefeningen is al een paar keer verlengd. Gevolg: er ligt op dit moment geen enkel schip meer. 

De overheid zet de automatisering nu ook in voor de bestrijding van bosbranden. Iedereen moet via een bepaald systeem aangeven dat hun onroerende zaken schoon gemaakt zijn. Het zal er in ieder geval voor zorgen dat meer mensen hun grondstukken zullen maaien wat de kans op grote bosbranden verminderd. Wel is dan van belang dat ze tijdens het maaien voorzichtig zijn voor vonken. Afgelopen week waren er in onze buurt twee branden ontstaan. Gelukkig waren de brandweer en blusvliegtuigen er snel en was het vuur snel onder controle. 

Kat in kruik

De eerste grote bosbrand bij ons in de buurt was er al op 29 maart. In de buurt van Arna, een dorp in de bergen, zijn meerdere hectare bos in de as gelegd. Bij de bluswerkzaamheden werden zelfs een blusvliegtuig en twee helicopters ingezet. Het heeft de afgelopen tijd ook niet heel veel geregend.

Op dezelfde dag was er een aardbeving die door onze buurvrouw werd gevoeld (wij waren zelf onderweg). Het episch centrum lag weliswaar voor de kust van Gialova (dus een eindje weg), maar toch.

Gythio half maart

De temperatuur is momenteel dagelijks meer dan 20 graden, wat er voor zorgt dat de sneeuw op de top van de Taygetos al behoorlijk is gesmolten. Het lijkt erop dat alle sneeuw al voor eind april is verdwenen.

Stoffel aan de wandel

Door de hoge temperaturen lopen de schildpadden alweer rond. Ook de everzwijnen zijn in de buurt. Met de ingang van de zomertijd ging Diana met de honden lopen toen het nog niet zo lang licht was. Op het Varkenspad lopen de honden dan vrij. Redelijk dicht tegen de weg aan werd Xanthi door een everzwijn achterna gezeten. Gelukkig kan Xanthi heel hard lopen.

Drie dagen na de dood van Anonymos op 7 februari liepen er alweer drie puppies bij ons rond. Helaas was na een aantal weken een van de puppies aan tyfus overleden. Het bekende verhaal: plotseling worden er puppies gevonden van enkele maanden oud, gedumpt door de eigenaar. In de regel zijn ze eigenlijk te klein voor het asiel, met als gevolg dat wij ze dan maar opvangen. Alleen ons “probleem” is dat we ze dan niet alleen te eten willen geven, maar ook willen opvoeden om ze een betere kans voor adoptie te geven. Opvoeden betekent onder meer ’s nachts in een bench in huis slapen, zindelijk maken, aangelijnd leren lopen en dergelijke zaken.

Puppy Dodi

Puppy Tina

Daar gaat best wel veel extra tijd in zitten. En deze keer kwam een groot deel van die zorg op Diana neer, omdat Jeroen fysiek werd uitgeschakeld.

Wat in eerste instantie een klein probleempje aan zijn hart leek te zijn (beetje dotteren leek de oplossing), bleek een serieus mankement te zijn. Gevolg was een operatie in Athene en daarna een paar maanden revalideren. Voor het eerst dat we echt in het medische circuit terecht kwamen. Dat viel niet tegen. De diverse medici communiceerden erg goed met elkaar en met ons. Er werd geregeld met elkaar gebeld om de casus te bespreken en om afspraken te maken. Zo was het mogelijk dat binnen twee dagen vanaf het moment dat er in het ziekenhuis van Tripoli geconstateerd werd dat dotteren niet mogelijk was we al met de hartchirug in Athene spraken (op een zaterdag!).En vier dagen later al onder het mes. Verder een uitstekend ziekenhuis waarbij iedereen, indien gewenst, Engels spreekt. Ook de nazorg is van een hoog niveau. De Grieken zijn verbaasd dat Jeroen een hartprobleem had, want “hij rookt toch niet”.

Onze vriend Anonymos

Op 7 februari 2024 hebben we Anonymos laten inslapen. Hij had last van nierfalen, wat voor het eerst aan het licht kwam na een bloedtest op 22 november. In eerste instantie leek er niet veel aan de hand, maar in de loop van de weken nam zijn eetlust af en kreeg last van zijn darmen. Uiteindelijk hebben ze bij de dierenarts nog een laatste poging gedaan om hem op te kalefatere, maar het heeft allemaal niet mogen baten.

Hij kwam toevallig bij ons. Hij woonde bij de olijfpers van Marathea, samen met 6 andere zwerfhonden. In juni 2018 bleek zijn poot uit de kom en moest hij gedurende een maand met een kap rond zijn kop lopen en zat zijn achterpoot in een spalk. Hij moet dus bij ons in de tuin herstellen.

Anonymos tijdens zijn revalidatie in juni 2018

Het ging zo goed samen tussen Anonymos en Dysie, dat we besloten dat hij bij ons kwam wonen.

Toen Xanthi in juli 2020 er ook definitief bij kwam, was hij deels de stabiele factor als Dysie wel eens lelijk deed richting Xanthi. Verder was hij een allemans vriend, iedereen die bij ons langskwam werd vriendelijk begroet. Hij was voor niets of niemand bang en in de regel heel relaxed. Alleen met buurhond Andy had hij altijd een probleem. Als we een zogenoemde “tijdelijke” extra hond (of meerdere) bij ons hadden logeren, had hij ook nooit problemen. Kleine puppies waren niet zijn favoriet, maar als ze iets groter werden ging hij meestal met ze spelen.

Anonymos met Dysie en Noname

Anonymos met Nami, een “tijdelijke” hond

We gaan hem vreselijk missen. We hebben hem in de tuin begraven.

Graf Anonymos

De zomer is nu echt over. De temperatuur komt overdag bijna niet meer boven de 25 graden. Dat betekent dat de zwemspullen zijn opgeborgen en ook de korte broeken. Dit jaar zijn we tot 77 keer zwemmen gekomen. De laatste weken was het nog geregeld zwemweer, zelfs toen de parasols al overal waren weggehaald.

Mavrouvouni strand zonder parasols

De bar van Blue Beach sloot op 29 oktober en Demestichas deed zijn deuren op 5 november dicht. Ondanks dat is het opvallend hoeveel toeristen er nog in de buurt van Gythio zijn , veelal te herkennen aan korte broek en korte mouwen.

De vinger van Diana zit na 4 weken nog steeds in een spalk. Volgens de arts gaat het goed, maar is geduld een schone zaak. Ondanks die spalk heeft ze nog wel gezwommen, hand boven water in een plastic zak.

Diana met de hand in het plastic

Gelukkig kan ze nog genoeg dingen nu het alleen de middelvinger betreft.

Nadat Pipis was overleden (zie vorige post) heeft het niet lang geduurd  voordat de volgende logé bij ons kwam. Deze hond, een puppy genaamd Pastel, was bijna geadopteerd, maar haar gedrag was toen dermate dat het uiteindelijk niet is doorgegaan. We wilden kijken hoe haar gedrag buiten het asiel is en hebben haar twee weken bij ons gehad.

Anonymos met Pastel

Ze is ontzettend sociaal naar andere honden toe, de katten vindt ze ook leuk. Buiten de veilige omgeving van het asiel is ze wat gereserveerd naar vreemde mensen (blaffen uit onzekerheid) en heeft ze tijd nodig om te wennen. Inmiddels is ze weer terug in het asiel.

November is de maand dat we de open haard weer aan gaan doen. En dus hebben we weer hout nodig. Deze keer hadden we 2 ton besteld (ongeveer 3,2 m3 ). De prijs van een ton is nu voor ons € 120 (vorig jaar nog € 100). Het “probleem” is dat het hout voor de poort gestort wordt en we het zelf naar binnen moeten halen.

2 ton hout voor de poort

Dit jaar een klus voor Jeroen alleen doordat Diana nog met haar vinger in de spalk zit.

een van de stapels binnen de tuin

Na meer dan 6 maanden wachten is eindelijk de nieuwe auto, Suzuki Vitara, gearriveerd. Na meer dan 14 jaar hebben we een nieuwe auto gekocht.

Nieuwe auto na 14 jaar

We proberen de eerste tijd er geen honden mee te vervoeren, daarvoor hebben we nog de Grand Vitara. De Jimny is na 17 jaar verkocht. De nieuwe auto rijdt voor ons abnormaal zuinig, 1 op 20 kilometer. Zelfs in de bergen. Jeroen heeft de auto tijdens het jaarlijkse uitstapje met Vasilis gebruikt. Dit jaar ging de reis via Megalopolis door de bergen (Stemnitsa, Dimitsena, Vytina) naar Tripolis en de dag erop via de bergen naar Astros, Leonidiou, Kosmas en terug naar huis. Dus veel door de bergen en nog steeds erg zuinig.Tijdens dit uitstapje was het plotseling heel slecht weer (heel tijdelijk), zowel in de bergen als in Marathea (zelfs een van de luiken kapot gewaaid). Voordat Diana het door had, waren Dysie en Xanthi naar binnen geslopen. Diana heeft gedaan alsof ze het niet gezien heeft.

Xanthi binnen in verband met slecht weer

Nadat het slechte weer voorbij was, zijn ze weer naar buiten gegaan.

Gedurende een paar dagen vanaf 4 september heeft een slecht weer gebied, genaamd storm Daniel, onder meer huis gehouden in Griekenland. Bij ons in de buurt heeft het gewoon twee dagen een aantal keren geregend, wat op zich geen kwaad kon. Helaas stonden een aantal hokken bij het asiel wel weer blank. Echter in het midden van Griekenland, Thessalië en de Pilion, is enorm veel regen gevallen (op 1 plek meer dan 1000 !! mm in 2 dagen). De gevolgen in dat gebied zijn desastreus. Bijvoorbeeld in Volos was er gedurende meerdere dagen geen stroom en de drinkwatervoorziening is is zwaar beschadigd waardoor er 2 weken lang al geen drinkbaar water uit de kraan komt (als er sowieso al water uitkomt). Heel veel land en dorpen zijn ondergelopen.

Satelliet foto van voor en na de storm

Inmiddels heeft dezelfde storm in Afrika huis gehouden.

Opnieuw zijn er in augustus grote bosbranden geweest, gelukkig ver bij ons vandaan. Met name de brand bij Athene en die in Noord-Oost Griekenland zijn heel groot, veroorzaakt door droogte en harde wind. Die in Noord Griekenland is de grootste ooit in Griekenland, waarbij de rooklucht zelfs bij ons te ruiken was, terwijl dat meer dan 600 kilometer verderop is. Ook hing er een aantal dagen een soort van rooksluier. De brand bij Athene zorgde een aantal voor een nagenoeg onleefbare situatie (zware rooklucht) in het noord/westen van Athene.

In verband met de brandbestrijding zijn bij ons in de buurt meerdere waterbassins gebouwd en ook een bij Marathea. Nadat deze gevuld was, bleek die niet erg waterdicht. Binnen een week was die weer leeg. Kennelijk hebben ze er daarna nog wat aan gedaan, want inmiddels is die weer gevuld en blijft vol.

waterbassin bij Marathea

Naar zeggen zou dat bassin onder meer voor de blushelicopter zijn. Wij kunnen ons dat niet goed voorstellen en denken dat het gewoon een vulpunt voor de brandweerwagens zal zijn.

Gythio is een nieuwe opticien rijker, Eye Workshop. Jonge vrouw die ook optometrist is, zodat er iets meer aandacht voor de ogen is dan alleen maar de sterkte kunnen meten.  Meteen onze ogen weer eens laten meten en nieuwe zonnebrillen aangeschaft.

Anders dan in het pré-corona tijdperk is het grote feest in Karvelas in verband met Maria Hemelvaart niet meer op 15 augustus maar een paar dagen eerder. En het feest lijkt ook niet zo groot meer als voorheen. Mogelijk dat dat onder meer te maken heeft met het feit dat er steeds minder mensen wonen. Het was in Gythio in de maand augustus enorm druk, maar van de ene op de andere dag (het laatste weekend van augustus) is het op de stranden aanzienlijk rustiger. Dit jaar is trouwens de jaarmarkt van Gythio veel kleiner dan de voorgaande jaren. Geen idee wat daarvoor de reden is.

We hebben weer een extra hond in de tuin rond lopen, genaamd Pipis.

Dysie met Pipis

Hij komt van het asiel. Sinds een half jaar heeft hij last van zijn oren (schudden van zijn kop). Ondanks alle medicijnen die hij in die tijd heeft gehad, bleek de kwaal niet te genezen. De laatste optie was een risicovolle operatie. De dierenarts in Sparti, Tselekis, heeft deze operatie gedaan zonder daarvoor iets in rekening te brengen. Momenteel loopt Pipis bij ons met een kap rond

Pipis met kap

en moeten we meerdere keren per dag de operatiewond schoon maken. En een andere logé is Jan, Diana d’r vader. Hij kan er kennelijk geen genoeg van krijgen.

De Grand Vitara begint wat mechanische kuren te krijgen. Eerst is de multi riem kapot gegaan.

de sleepauto voor de Grand Vitara

De sleepauto had wat moeite om bij ons huis te komen, met name keren was wat moeilijk. En daarna bleek dat een van de schokbrekers op zijn eind is. Dus weer naar de garage. De nieuwe zijn inmiddels besteld.

Net als 2 jaar geleden, hebben we een hittegolf gehad waarbij de temperatuur 2 weken (13 juli tot en met 26 juli)  lang iedere dag tot meer dan 42 graden op liep. Gepaard met een zeer lage luchtvochtigheid brengt dat een groot gevaar voor bosbranden met zich mee. Op meerdere plekken in Griekenland waren grote branden, die door de droogte en de harde wind meerdere dagen duurden. Bij ons in de “buurt” was er een grote brand in de buurt van het “vliegveld” van Sparti, dus 20 kilometer bij ons vandaan. Bij Korinthos was ook een hele grote brand, waardoor de snelweg Athene-Korinthos bij de tol bij Korinthos een tijdje gesloten was. De dag erop was zelfs bij ons de rook te zien en de brandlucht! De bloeddruk stijgt iedere keer als we het gebrom van vliegtuigen of helicopters in de buurt horen. In huis liep de temperatuur ook dagelijks verder op, ondanks dat we alle ramen dicht hielden en daar waar nodig ook de luiken. Op een gegeven moment was het zelfs 30,8 graden in huis. ’s Nachts koelde het onvoldoende af. 

We zeggen het ieder jaar, maar het lijkt jaarlijks bij ons steeds drukker te worden in de vakantieperiode. Parkeren in Gythio is geregeld bijna onmogelijk en bij de supermarkten lijkt het wel hamstertijd. En we verbazen ons er telkens over dat mensen op vakantie totaal geen geduld hebben. Overigens klagen de lokalen ook over de drukte. We vermijden de drukte zoveel mogelijk, maar we moeten geregeld door Gythio om naar het asiel te gaan. Als je op zondag al voor 10 uur op het strand moet zijn om onder een parasol te kunnen liggen….. Blue Beach (strandtent bij Vathi) heeft het parkeerprobleem opgelost door een groot parkeerterrein te maken. 

Dit jaar is het aantal gevonden puppies nog groter dan andere jaren. Geregeld vinden we een nestje van 2 maanden oud. Dit betekent dat de eigenaar van de moederhond de beste uit kiest en de overigen dumpt.

puppies bij het asiel

Voor ons gekmakend en frustrerend. Helaas gaan veel puppies dood door onder meer Parvo Tyfus, een voor jonge, nog niet ingeënte, honden veelal dodelijk is. Ook is het aantal gedumpte jachthonden weer groot, dit jaar zijn het voornamelijk Spaniel honden. Via contacten in Athene worden die gelukkig vaak snel geadopteerd. Gelukkig zijn er ook goede ontwikkelingen bij het asiel. Eindelijk is de weg naar het asiel van beton, na jarenlang hierom gevraagd te hebben. Wellicht dat de aankomende gemeenteverkiezingen een rol spelen. 

We hebben weer eens een logé bij ons gehad. Na 8 jaar niet te zijn geweest, is Jan, vader van Diana, voor een periode van 2 weken langs gekomen.

Jan met Noname en Dysie

Gezien de warmte, en dus is koken niet heel prettig, zijn we veel uit eten geweest. Hier kan dat nog zonder een grote aanslag op de portemonnee. Met drie personen eet je vaak voor ongeveer € 20 per persoon, inclusief de drank. Kennelijk is het Jan bevallen, want hij komt nog een keer dit jaar. Xanthi vond het wat minder, die heeft veel in haar huisje gelegen totdat hij naar het strand ging. Ook hebben we een hond voor een aantal weken als logé gehad, Oli.

Jeroen met Oli

Die was bij de olijfpers van Marathea achter gelaten, wat op zich niets nieuws is. Toen er uitzicht was dat hij naar Athene voor adoptie zou gaan, is hij gesteriliseerd en daarna bij ons gekomen. Gezien het feit dat we ook een van de buurhonden uitlaten, moesten we iedere uitlaatbeurt 2 keer lopen. 5 honden is namelijk teveel.

Oli

Inmiddels is Oli inderdaad naar Athene gegaan en geadopteerd.

Ieder jaar is er weer een ander insect dat er qua aanwezigheid uitspringt. Dit jaar zijn het de krekels en sprinkhanen. Daarentegen zijn er weinig muggen bij ons, alhoewel ze op het plein van Marathea juist klagen dat er zoveel zijn. En dat over een afstand van 50 meter en een hoogteverschil van 20 meter! En eindelijk is de steenuil er weer. Na de brand van 2 jaar geleden hebben we ze amper nog gezien/gehoord. 

Na 2 maanden de open haard afgeplakt te hebben in verband met de bijen (zie vorige post), hebben we die eind juli weer open gemaakt. De laatste week zagen we geen bijen meer bij de schoorsteen en ook binnen de open haard hoorden we niets meer. Een waar bijenkerkhof lag er.

bijenkerkhof

Het wil dit jaar nog steeds niet echt warm worden. Op de meeste dagen is het nu ongeveer 22 graden overdag en ’s nachts 14 graden, dus geen strandweer. Ook hebben we iedere week wel op een dag regen, wel met daarna weer zon. En er is veel wind. Gevolg van dit alles is dat het gras/onkruid groeit als de spreekwoordelijke kool en er dus meerdere keren gemaaid moet worden. Wat dat betreft is het bij ons totaal ander weer dan in Spanje en Portugal waar in april al temperaturen tot 40 graden werden gemeten en er nagenoeg geen regen is gevallen.

Jeroen aan het maaien bij het asiel

De landelijke verkiezingen zijn op 21 mei (eerste stemronde). De verkiezingen waren eerder gepland, maar door een groot treinongeluk in midden Griekenland, waarbij vele doden zijn gevallen, had de regering besloten de datum naar achteren te verschuiven. Er was namelijk veel sociale onrust, waarbij onder meer de regering werd verweten de veiligheid op het spoor al jaren te hebben verwaarloosd. In het najaar zijn de lokale verkiezingen. Nu beginnen de diverse mensen al voorzichtig stemmen te verzamelen door op allerlei plaatsen van alles te beloven. Bijvoorbeeld diverse mensen van het gemeentebestuur die nu wel aandacht voor het asiel hebben.

We hebben er weer een nieuwe kat bij in de tuin.

Barry de schootkat

Hij heet Barry en ook hij is weer rood.

Barry met Dysie en Xanthi

Meestal moeten de andere poezen en katten niets van een nieuwkomer hebben en wordt die weer weggejaagd. Echter niet met Barry, misschien omdat hij nog behoorlijk klein was (en is). Vanaf het eerste moment werd hij door iedereen geaccepteerd. En prettig voor ons, het is een schootkat. Inmiddels is hij ook gesteriliseerd.

Xanthi gaat tegenwoordig nog eens in de twee weken naar les. Ze moet bij een speeltuin in Sparti, waar veel kinderen zijn, lopen. Ook loopt ze daar met een paar kinderen aan de lijn. Ze gaat nog steeds vooruit, maar een normale hond zal het nooit worden. Overigens is die leslokatie ook voor ons prima, want er zit een hele goede ouzeri met heerlijke hapjes vlakbij. Die zit tegenover onze dierenarts, waar we ook geregeld zijn.

Ouzeri in Sparti

Anonymos en Jeroen bij de ouzeri

We hebben weer een keer als extra hondenopvang gediend. Er waren drie puppies in de buurt van Marathea gezien en na enig gedoe hebben we die voor een week bij ons in de tuin gehad. Gelukkig was het meestal droog. ’s Nachts zaten ze in een bench binnen. Dat ging eigenlijk heel makkelijk.

Een van de puppies, Takis

Iedere keer zijn we weer verrast dat ook gasthonden de katten niets doen.

Eind maart is ook het bargedeelte van Blue Beach weer open gegaan.

Ouzo bij Blue Beach

Voordat we gaan lunchen bij de taverna kunnen we eerst een drankje bij de bar nemen. Nagenoeg iedere twee weken lunchen we bij Blue Beach op zondag. In de winter zijn er allemaal stamgasten daar, waar wij inmiddels ook bijhoren. Gianis, de eigenaar, zorgt ervoor dat er altijd wel iets van vis voor ons is. Het is te merken dat de mensen weer gewoon kunnen reizen na Corona, want bij iedere feestdag (Pasen, 1 mei etc) is Gythio helemaal vol. Veel Atheners komen voor een paar dagen naar Gythio om er te eten en koffie te drinken, de nationale sport.

We zijn de hele winter bezig geweest met het schoonmaken van de grondstukken rondom ons huis. Dat levert een beetje open haard hout op, maar een groot gedeelte van de takken van de verbrande bomen komt op de brandstapel terecht. Dit jaar kon er, doordat het geregeld regende, tot 1 mei gestookt worden. Dat was wel nodig.

Het schilderseizoen is ook weer begonnen. Diana heeft het gehele hek rondom de tuin geschilderd en het houtwerk van de overkapping bij de deur. Er valt nog veel meer te schilderen, maar dan moet het wel eerst een tijdje droog blijven.

We lopen drie keer per dag met onze honden. ’s Ochtends lopen we het Varkenspad af, een onverharde weg naar een olijfgaard toe. We noemen het het Varkenspad omdat onze vorige hond, Soeri, als er plassen lagen altijd door die plassen heen ging en er als een varken uitkwam. Nu is er ook een andere reden voor die naam. Deze week zijn we al twee keer everzwijnen daar tegen gekomen. De eerste keer alleen maar 7 of 8 kleintjes, De tweede keer was ook een van de ouders erbij. Gelukkig gingen ze ervandoor in plaats van aan te vallen. Dysie, die los loopt, ging er ng wel naar toe, maar gelukkig ook weer snel terug naar ons. Everzwijnen staan er om bekend dat ze met kleintjes erbij agressief kunnen zijn en aanvallen.