Buurvrouw Maria is overleden. Ze was al oud, 94 jaar, maar tot haar einde toe behoorlijk fit. Zoals te doen gebruikelijk was de begrafenis al een dag na haar overlijden. Bijzonder was dat het hele dorp aanwezig was bij de kerkdienst en begrafenis. Maria was een bijzondere en heel aardige vrouw (vond iedereen), die we nooit iets slechts hebben horen zeggen over iemand anders. 

Overlijdensbericht buurvrouw Maria

Ze kwam bijna nooit buiten haar eigen plek, maar wist toch veel van wat er in het dorp gebeurde.

We zijn weer eens begonnen met het schilderwerk in en rond het huis. Na een aantal jaren (na de brand van 2021 hebben we niet veel meer geschilderd) was dat wel weer nodig. We hadden altijd problemen om de juiste kwaliteit verf te vinden, maar we zijn een hele goede verfwinkel in Skala op het spoor gekomen. Die verkoopt “gewoon” Sigma en Sikkens. Wel duurder dan de andere verf, maar slechts de helft van wat het in Nederland kost (vroeger lieten we het altijd door iemand meenemen uit Nederland). En ook nog prima adviezen van de mensen in de winkel. Het is wel heel veel werk, alle deuren, ramen, luiken en kozijnen (behalve degenen die vervangen moeten worden), kastdeuren, de hondenhokken (in een iets andere kleur grijs) en nog wat kleine dingen.

Jeroen bij het nieuw geschilderde hok van Xanthi

Schoonmaken, opschuren en twee keer verven. Maar het resultaat is dan ook wel mooi.

Het olijvenplukseizoen was dit jaar langzaam aan het opstarten. Er hangt minder aan de bomen dan vorige jaar en er schijnt nogal wat dakos (vliegje) in de olijven te zitten. De meeste mensen zijn met de Kalamon (eetolijf) begonnen. Vorig jaar draaiden de persen al op volle toeren begin november, dit jaar pas na half november. We hebben van Vasilis een fles verse olie gekregen. Heerlijk!

De weg naar Marathea wordt verbreed op een aantal plekken/bochten. Dit zou de weg veiliger moeten maken (alsof de weg onveilig was). De onveiligheid zit hem meer in het feit dat een aantal mensen veel te hard rijdt op de onoverzichtelijke stukken.

Wegwerkzaamheden op weg naar Marathea in de Machteldbocht

Ook een stukje van de weg Gythio-Areopolis is vernieuwd, in feite verlegd. Het gaat om een paar kilometer weg, waar ze meer dan 10 jaar, met flinke tussenpozen, mee bezig zijn geweest. Wij waren de tweede auto die over de nieuwe weg reed, die toevallig net geopend werd toen wij daar reden. De afgelopen 20 jaar is er wat betreft infrastructuur in onze buurt en op de Peloponnesos heel veel verbeterd. 

De moerbeibomen zijn ook weer gesnoeid door dorpsbewoner Giorgos (bladeren zijn voor zijn geiten en schapen), de eerste ton hout is bezorgd door buurman, de open haard hebben we al weer enkele weken aan. Niet vanwege de kou, maar voor de gezelligheid. Het is overdag nog steeds boven de 20 graden. 

Het is dit jaar al vroeg begonnen met regenen. Vanaf eind september regent het geregeld en dan ook meteen stevig/veel. Gelukkig komt het niet vaak voor dat de zon een hele dag achter de wolken is verdwenen, want daar worden we snel chagerijnig van. Voor de honden is het ook niets, de hele dag in een hok liggen.

Marialena in “haar” hok

Door het weer, ook minder warm dan afgelopen jaren, is ons zwemseizoen ook vroeg geëindigd, 24 september was (voorlopig) de laatste keer! Het begin van de regen was ook meteen het einde van het “brand”seizoen. Dit jaar is onze omgeving bespaard gebleven van grote branden, ondanks de vaak harde wind deze zomer. Voordat het begon te regenen en het dus nog erg droog was, waren de everzwijnen op zoek naar water. Een nacht waren ze zelfs onder ons Karvelasterras met 8 biggetjes. Dysie was daar niet blij mee (blaffen).

Ons hondenbestand thuis is weer een aantal keren gewijzigd. We hebben besloten dat Louise, zie vorige post, bij ons blijft, tenzij ze geadopteerd wordt. Ze is zo makkelijk en nog belangrijker ze blaft niet. Nikos is plotseling naar Duitsland gegaan. in eerste instantie bij een foster gezin, maar waarschijnlijk blijft hij daar ook. Ze zijn gek met hem. We hebben zelf ook weer als foster gezin opgetreden. Puppy Marialena uit het asiel kon naar Duitsland en tot aan het moment van vertrek hebben we haar bij ons gehad om te socialiseren.

Marialena met Barry

Marialena

Hele leuke hond en ook snel lerend. Inmiddels is ze in Duitsland.

We hebben het huis al min of meer winterklaar gemaakt, dat wil zeggen de cv laten reinigen (was ook wel nodig na 2 jaar niets te hebben gedaan) en de schoorsteen van de open haard weer laten vegen.
Dat laatste was ook nodig, ondanks stoken met droog hout en ook afgelopen jaar laten vegen, kwam er 3 kilo “rotzooi” uit de schoorsteen.

Schoorsteenveger Petros in actie

Nu moet alleen nog het hout door de buurman geleverd worden. Ook de tuin wordt langzaam voorbereid op de winter. Op 25 oktober hebben we de druif gesnoeid, waardoor er meer licht in de tuin komt.

Voor de snoei

Na de snoei

Zelfs bij een auto met automaat is het verstandig om de handrem te gebruiken als de auto in de P-stand staat. Bij het snel weggooien van wat afval bleef de deur van de auto open staan en reed de auto, langzaam, achteruit totdat de deur een obstakel tegen kwam. Dat was het einde van de deur. De auto staat bij het schadebedrijf en is over een week hopelijk weer als nieuw.

Deze maanden was er veel bezoek. Allereerst Stelios en Marialena (nee, niet de hond maar onze vriendin) met de kinderen. Die waren al lang niet meer geweest. Dochter Eftichia “klaagde” in het begin dat ze het raar vond om 3 uur te moeten rijden voor een souvlaki bij Tripleta, onze favoriete souvlakitent. Maar toen ze na 3 dagen weer weggingen, moesten ze van Eftichia eerst nog langs Tripleta voor een souvlaki! Daarna Maarten en Henny, opgevolgd door Jan en Adrie. En Michael en Ilona zaten de hele maand september in een huis in Skoutari. En in oktober kwam een oude kennis, Tristan, langs met zijn vriendin. Dus we zijn voldoende uit eten geweest. 

Doordat we nieuwe paspoorten hebben, moesten we allerlei instanties langs om dit nieuwe paspoort te laten registreren. Zoals de bank, de telefoonmaatschappij en de belastingdienst (via de boekhouder). Als je dat niet doet, levert dat altijd gezeur op als je iets wilt regelen. Tot voor kort hadden de Grieken een identiteitsbewijs dat hun hele leven geldig was. Dus mensen van 80 lopen rond met een identiteitsbewijs met een foto van toen ze 18 waren! Voor de Grieken was het dan ook niet nodig om iedere keer een nieuw identiteitsbewijs te laten registreren. Dat is nu veranderd en is ook een Griekse identiteitskaart nog maar tijdelijk geldig. 

Na dit jaar al naar de opera geweest te zijn, hebben we ook een concert van Pyx Lax in het  amfitheater van Sparti in de buitenlucht bijgewoond. Pyx Lax is de bekendste band van Griekenland die  al meer dan 35 jaar bestaat. In 2011 zijn we bij een concert van hen geweest. Toen in het Olympisch Stadion van Athene, waar naar verluid 85.000 mensen aanwezig waren. Het amfitheater van Sparti is “iets” kleiner, ruimte voor ongeveer 1.500 mensen.

optreden van Pyx Lax

De band heeft van 21.40 uur tot 00.10 uur, dus 2,5 uur, aan een stuk gespeeld. Net als in 2011 een erg goed concert. 

Het was maar goed dat ze op 4 augustus optraden, want op 6 augustus hadden we weer eens regen.

Louise

Inmiddels hebben we weer 4 honden in de tuin. Onze eigen honden, Xanthi en Dysie, kregen op maandagavond plotseling grote ruzie, zonder duidelijke aanleiding. De volgende dag op het asiel vonden we in 2 hokken honden die duidelijk ook gevochten hadden en bijtwonden hadden. Bij Louise en nog een andere hond waren die zo heftig dat we naar onze dierenarts in Sparti moesten.

Er bleek die maandagavond een behoorlijke zware aardbeving in de buurt van Kreta (niet ver bij ons vandaan) te zijn geweest. Wij hebben niets gevoeld, wellicht de honden wel. Louise is een aantal dagen bij de dierenarts geweest omdat ze ook problemen met een van haar poten had. Om de wonden goed te kunnen verzorgen was het beter om haar bij ons thuis te hebben. Ze is erg makkelijk, de andere honden vinden het helemaal niet erg dat ze er is. Het is ook al een oude hond, 11 jaar. De kans is aanwezig dat ze niet meer terug gaat naar het asiel. 

Een week geleden gingen onze honden te keer als een dolle. Er bleken twee mensen bij de ruïne aan de overkant bezig te zijn. Wat blijkt: de ruïne staat nu te koop! Ze waren bezig met het ophangen van een “te koop” papiertje.

te koop

De makelaarsterm “voor de handige klussser” zou een understatement zijn in dit geval. We zijn benieuwd of er sowieso belangstelling voor zou zijn. Trouwens typisch Grieks, op het bordje staat de vraagprijs (€ 22.000) niet vermeld.

We hebben tot op heden een relatief “koele” zomer, slechts een paar dagen waarbij de temperatuur boven de 40 kwam.

Gianni heeft het ook warm

We hebben de airco ook maar een paar keer hoeven gebruiken. Wel staat er dagelijks veel wind, vaak windkracht 4 of meer, hetgeen met de droogte voor een vuurgevaarlijke situatie zorgt. Het aantal branden in Griekenland is dan ook weer hoog dit jaar. Bij ons is tot op heden slechts een klein bermbrandje geweest (de brandweer was er heel snel bij). Heel anders als bijvoorbeeld op Kythera, het eiland dat we kunnen zien liggen. Daar heeft een brand een aantal dagen gewoed en heeft een behoorlijk gedeelte van het eiland in de as gelegd. Waarschijnlijk is kortsluiting in een van de electricteitshuisjes de oorzaak geweest. Vaak is de oorzaak van de brand een defect bij een electriciteitspaal. 

Het is, zoals gebruikelijk, rondom 15 augustus weer heel druk in de omgeving. We zijn een avond naar Gythio gegaan om te eten. Parkeren was alleen nog mogelijk in het voormalige stadion, de rest van Gythio was vol. Maar de taverna’s waren half leeg! De meeste mensen drinken alleen maar koffie op een terras of gaan bij de snackbars zitten. Dit schijnt een algemeen beeld te zijn. 

Hond Stelios is er nog steeds, dus we hadden 3 honden in de tuin.

Stelios

Twee weken gelden vonden we bij de pers een van de jonge honden, Nikos, aangereden.

Jeroen met Nikos

Op meerdere plaatsen bloedde hij en bij onderzoek bij de dierenarts de volgende dag bleek zijn poot gebroken te zijn. Met behulp van een orthopeed is hij geopereerd, zijn er twee plaatsjes met schroeven vastgezet en moet hij 3 tot 4 maanden “ergens” wonen. Dat ergens is natuurlijk bij ons, vandaar dat we nu vier honden hebben rondlopen. . Hij zit in een bench en mag daar een paar keer per dag uit om een beetje rond te lopen en zijn behoeften te doen. Gelukkig is Nikos een grote lieverd die, tot op heden, nog niet blaft.

na de operatie in de bench

Door de combinatie van geregeld regen en relatief warm weer groeit het onkruid als de spreekwoordelijke kool en is het dus nodig om dit jaar vroeg met maaien te beginnen. Toch mocht er vanaf 11 tot 18 maart geen hout gestookt worden, omdat het elders in Griekenland te droog was en er al bosbranden waren. Ook zorgt het huidige klimaat ervoor dat er in februari al teken zijn. Normaliter is dat pas eind maart. Gevolg is dat we vroeg de honden moeten beschermen tegen deze teken. Onze eigen honden met een speciale halsband en iedere maand een pipetje, de honden van het asiel met een pil. 

Consternatie in het dorp. Een van de dorpsbewoners is aan het dementeren en liep iedere dag meerdere keren van Marathea naar Gythio. Op een avond kwam de politie bij ons voorbij rijden en bleek de man al de hele dag spoorloos te zijn. Zowel de politie als ook een reddingsteam (vrijwilligers) hebben een dag gezocht. Uiteindelijk is hij gevonden in de berm van een pad en naar het ziekenhuis gebracht. Na een maand ligt hij daar nog.

Inmiddels hebben we Schone Maandag (begin van de vastenperiode) en Onafhankelijkheidsdag (17 en 25 maart) gehad. Op die dagen was het ontzettend druk in Gythio en zaten de taverna’s helemaal vol. Gezien de kentekens van de auto’s waren er veel mensen uit Athene. Door de toespraak van de burgemeester bij de herdenking van 17 maart in Areopolis is er ophef ontstaan tot aan de regering aan toe. Bij de herdenking was namelijk de zoon van de voormalige koning aanwezig. Ondanks dat hij dat niet meer is, heeft de burgemeester hem als “prins” aangesproken, wat hem niet in dank is afgenomen. Een en ander ligt nogal gevoelig.

Ook in Grekenland is er genoeg politiek gedoe. Op landelijk niveau is er commotie over de voortgang van het proces over de treinramp van 2 jaar geleden bij Tempi. In het hele land waren er op de verjaardag van de ramp demonstraties tegen de regering. Die zouden proberen de kwestie in de doofpot te stoppen (onder meer wat er in de goederentrein aan verboden chemicaliën zouden zitten). Bij de demonstraties werd de leus “ik heb geen zuurstof  (δεν εχω οξυγονο)” gescandeerd en op borden getoond, verwijzend naar het telefoongesprek dat een van de slachtoffers vlak voor haar overlijden had met haar ouders.

Ook in de gemeenteraad van Gythio is het een en ander loos. Een aantal mensen is aangeklaagd in verband met corruptie. Er schijnen mensen onder huisarrest te staan en anderen is gesommeerd om in de gemeente te blijven. Nagenoeg iedereen weet ervan, maar in het lokale nieuws is er niets van te vinden. Wordt vervolgd. 

Bij de olijfpers van Marathea liggen nog steeds zakken met olijven. Het perseizoen duurt dit jaar heel lang, vanaf november tot begin april. De prijs van een kilo olie is gedaald van ongeveer € 6,50 naar € 4,50. Weliswaar meer dan vroeger, maar de kosten zijn ook aanzienlijk gestegen. Het blijft een moeizame business voor de boeren. 

De winter verloopt relatief rustig. Geen heel slecht weer bij ons in de omgeving, wel geregeld regen en inmiddels is het ook wat kouder. Dat wil zeggen ’s nachts een paar graden boven nul en overdag ongeveer 12 graden. Volgens de Grieken is het “erg koud”, terwijl het volgens ons niet anders is dan andere jaren. De top van de Taygetos is mooi wit.

Sneeuw

Maar de sneeuwgrens ligt behoorlijk hoog. Toen Jeroen laatst met vriend Michael naar de berghut was gereden, bleek daar maar heel weinig sneeuw te liggen. 

Bij de berghut

Gelukkig is het meestal mooi weer en kunnen geregeld op het Karvelas terras zitten.

Xanthi en Dysie op de uitkijk op het Karvelas terras

De honden vinden dat ook altijd erg leuk. 

De laatste weken rommelt het letterlijk in de buurt van het Cycladische eiland Santorini, meer dan duizend bevingen. In Marathea is daar niets van te merken. Ook de dieren hebben er geen last van.

Hond Stelios is weer naar de dierenarts geweest om te bekijken of hij nog aan zijn poot geopereerd zou moeten worden.

Stelios en Dysie bij de dierenarts

Zoals we al dachten, was het oordeel van de dierenarts dat de poot ok is en er geen ingreep nodig is. Tijd om een permanent huis voor hem te vinden. Het is een echte mensenhond, gaat goed met onze andere honden en de katten.

No Name, Dysie, Xanthi en Stelios

Hij wil ook met de katten spelen en snapt niet helemaal dat ze dat niet altijd leuk vinden. En dat betekent dat sommige katten onze tuin mijden en bij buurvrouw Maria zitten. We zijn laatst met Stelios naar Gythio geweest om te kijken hoe hij in een meer stedelijke omgeving is. Dat ging erg goed, niet bang en netjes aan de lijn lopen. En bij de koffietent Baron ook netjes zitten. Net als bij de dierenarts steelt hij de show. 

Poes Triti hebben we laten inslapen. Ze had wonden aan haar pootjes, die niet meer heelden. Ze was al behoorlijk oud en aan het dementeren. We zijn ook twee andere poezen kwijt. We hebben wel een idee waar dat aan ligt, maar weten het niet zeker.

De olijfpersen draaien op volle toeren. Bij de pers van Marathea was het weer ouderwets druk. Ondanks dat er inmiddels 10 honden rond lopen die ook geregeld naar binnen gaan voor een knuffel, wordt er niet geklaagd. We werden laatst gebeld dat de kat van de pers (!) was aangereden en of wij met die kat naar de dierenarts wilde gaan. Zo gevraagd, zo gedaan.

Kat van de pers in huis

Hij is geopereerd en heeft daarna een aantal dagen bij ons in huis gewoond om te herstellen. Helaas is hij na 5 dagen toch overleden. Ook bij de pers waren ze behoorlijk aangeslagen. 

De hond, Bassie heet hij, die we met een valstrik om zijn poot hadden gevonden (zie vorige post) is nu bijna weer helemaal beter. De wond is nagenoeg helemaal dicht, zonder verdere operatie.

Bassie in het asiel

Hij woont in het asiel, iedere dag wordt de wond schoon gemaakt en behandeld met een zalf met honing. Over enkele weken kan hij in een hok met andere honden en gaan we op zoek naar een huis voor hem. 

Het project “zonnepanelen” is nu eindelijk helemaal afgerond. Nadat vanaf 17 december de panelen eindelijk werken, kon de subsidie aangevraagd worden. Ook dat was weer een heel gedoe, omdat alles via Internet moet. Uiteindelijk kwamen er geen vragen meer en kregen we bericht dat de subsidie was toegekend en betaald. De panelen werken goed en ook in de winter wekken we behoorlijk wat energie op.

Deze winter zijn er veel taverna’s in Gythio en omstreken gesloten in de maanden januari en februari. Kennelijk is de klandizie dermate weinig dat het niet loont om open te zijn. 

De zonnepanelen werken sinds gisteren, 17 december. Al die tijd was de back-up box het “probleem”, maar na enig gedoe heeft het electriciteitsbedrijf gisteren groen licht gegeven . Het belangrijkste voor ons is dat bij langdurige stroomstoringen we nog steeds stroom via de panelen en de batterij hebben. Normaal worden de zonnepanelen en de batterij automatisch uitgezet bij een stroomonderbreking, zodat er geen stroom het net op kan. Met de back-up box wordt dat vermeden. Weliswaar moeten we dan kiezen welke apparaten we gebruiken in verband met de capaciteit, maar bijvoorbeeld de verwarming blijft het dan doen. 

We zijn weer voorbereid op de winter. De schoorsteen van de open haard is weer geveegd (halve emmer roet na 2 jaar).

schoorsteenveger Petros aan het werk

Het was best wel lastig om een schoorsteenveger te vinden, maar via de winkel Mandalas in Gythio is het gelukt. Ook open haard hout is weer in huis. Buurman Apostolis heeft 2 ton, dat wil zeggen ongeveer 3 kuub, droog hout gestort voor de poort, die wij zelf dan in het hok moeten plaatsen.

gevuld houthok

Genoeg voor een paar maanden. 

Sinds een aantal weken regent het geregeld. Gelukkig meestal een paar uur gestaag zonder al teveel harde regen. Er ligt weer sneeuw op de Taygetos. Een paar keer kwam het wel met bakken naar beneden, in Griekenland zeggen ze dan dat “het stoelen regent”. En bij ons geldt daadwerkelijk dat na de regen de zonneschijn komt, waardoor we nog steeds geregeld op het Karvelasterras kunnen zitten.

Diana met Stelios op het terras

Ook de poezen op het terras

Voor de olijfpers is het een zegen als het een dag regent, dan wordt er namelijk niet geplukt en komt er van die dag dus geen nieuwe oogst bij.. Het terrein en rondom staat weer helemaal vol met olijfzakken, terwijl ze ’s ochtends om 7 uur al beginnen met persen. Met een regendag kunnen ze weer een beetje inhalen. 

We zijn de laatste tijd weer geregeld met honden bij de dierenarts geweest. Onder meer een van de pershonden, Nikos, die een paar gaten in zijn neus had.

Nikos bij de dierenarts

Met pilletjes en een crème op zijn neus (2 maal dagelijks) is dat uiteindelijk weer goed gekomen. Als je het over een lieve hond hebt,… Ook werden we laatst gebeld dat een hond gevonden was met een valstrik rond zijn poot. Nadat we de hond bij een huis gevonden hadden, zijn we onmiddelijk naar de dierenarts gereden, waar hij nog steeds (2 weken later) zit. We hopen zijn poot te kunnen redden. Daarna zijn we langs de politie gegaan om aangifte te doen (op hun verzoek). Ze hebben ook in de buurt onderzoek gedaan en hopen daarmee in ieder geval te voorkomen dat er meer vallen worden gezet. Het blijft goed om te zien dat de politie van Gythio aan de kant van het asiel staat. 

Onze eigen kittens hebben we laten steriliseren. Dat is een fluitje van cent, binnen 10 minuten waren bij beiden de ballen eraf. Daarna een nachtje in een bench in huis, na ’s avonds vrij rond gelopen te hebben. Ze namen het er meteen van.

Gianis op het aanrecht, wat niet mag!

Gianis op de operatietafel

Artemis, die in de zomer een strandtent had op Mavrovouni waar wij geregeld lagen, heeft nu bij Agios Vasilios de foodtruck neergezet voor de olijfplukkers (koffie, broodjes en dergelijke). Wij drinken daar op zondagochtend koffie als we de honden in Voutrouvi (vlakbij Gythio) hebben verzorgd.

Stelios, de nieuwe hond, heeft de houtjes van het houthok ontdekt. Na eerst een beetje aan de tuinstoelen te hebben geknaagd, heeft hij nu een verzameling kleine stukken hout bij elkaar gehaald die hij braaf op zijn kussen legt. De mafkees.

Stelios met zijn verzameling houtjes

Het is nu al 5 weken meer dan normaal warm. Temperaturen van 33/34 graden zijn we gewend en door de droge lucht voelt dat ook best wel lekker. Maar het is dit jaar meer dan 37 graden, iedere dag weer.

warm

En ook ’s nachts koelt het onvoldoende af, namelijk tot zo’n 30 graden. Dat betekent dat we de ramen en deuren niet open kunnen zetten en dat het ook in huis warm wordt. Ondanks alle pogingen om het binnenshuis koel te houden (ramen en deuren overdag dicht en de luiken dicht als de zon erop schijnt) is het inmiddels 30 graden in huis. De aankomende week lijkt het af te koelen naar normale temperaturen. Ondanks alles gaat het werk op het asiel gewoon door. Jeroen heeft groen licht van de cardioloog gekregen en is inmiddels ook weer aan het werk, alhoewel hij nog wel wat voorzichtig moet zijn. Ook mag hij weer zwemmen en zijn we dus weer geregeld een uurtje of 2 op het strand te vinden (vaak na het werk op het asiel).

Dit jaar hebben de strandtenten behoorlijk veel geld voor de vergunningen moeten betalen en dat willen ze terug verdienen door voor de parasols en ligbedden te laten betalen. Op het strand van Mavrovouni moet je overal betalen. Blue Beach (Vathy) doet daar niet aan mee, met als gevolg dat het daar nu heel erg druk is. Voor ons niet erg prettig. Gelukkig hebben onze oude buren, Petros en Artemis, een strandtent op Mavrovouni geopend. Het is daar iets rustiger en ze hebben ook goede ligbedden. Dat is dan ook een beetje ons stamstrand geworden. Zien we ook ons oude buurmeisje Tonja weer, die in de bediening loopt. Zelfs Jan (zie hieronder) is er gaan liggen, terwijl die vanaf 2005 altijd bij Demestichas lag.

Het toeristenseizoen, hier grotendeels binnenlandse toeristen, lijkt dit jaar eerder begonnen te zijn dan normaal. Wellicht dat de aanhoudende warmte daarvoor zorgt.

Door de hitte zijn de dieren, honden en katten, overdag lekker rustig. Zowel op het asiel als thuis. Sinds 24 juni hebben we er 2 kittens bij.

Adrie en Gianis

Ze komen van een huis in Karvelas waarvan de mensen er slechts een aantal weken per jaar zijn. We hebben ze Gianis en Adrie genoemd, naar de vader van Diana en zijn vriendin. We hebben al maatregelen moet nemen om ze in de tuin te houden nu ze nog zo klein zijn. Vandaar onder meer een plank om de bougainvillea zodat ze niet via de kant eruit kunnen.

Adrie tussen Dysie en Xanthi

Gianis

nog wel erg klein

Ze krijgen af en toe op hun donder van “politieagente” Dysie, maar verder gaat het heel goed met de honden. Ook de andere katten hebben er geen probleem mee. En ze hebben geleerd op de kattenbak te gaan, dus geen gedoe in de tuin!

De vader van Diana, Jan, is weer twee weken geweest samen met zijn vriendin, Adrie.

Adrie, Adrie en Jan

Zij had graag mee willen helpen bij het asiel, maar wij vonden het niet verstandig als iemand van 80 in de brandende zon met 38 graden gaat werken.

Inmiddels liggen er zonnepanelen op het dak en binnen is de batterij geïnstalleerd.

Het is nu alleen nog wachten op de aansluiting op het net. Er is een heel traject aan vooraf gegaan van het tekenen van vele papieren. Sommige moesten digitaal! getekend worden, andere weer op het kantoor van het electriciteitsbedrijf. Beetje gekmakend.

We hebben onze permanente verblijfsvergunning (zonder gedoe) en daarna kon Jeroen de verlenging van zijn wapenvergunning eindelijk regelen. Trouwens uiterst vriendelijke politieagent die dat regelt.