Categorie archief: 2018

Begin van de lente 2018

Posted on by
Beantwoorden

Inmiddels is de lente aangebroken, genoeg dagen waarop het tegen de 20 graden of meer is, schildpadden zijn weer aan de wandel, de eerste slang is gesignaleerd, de katten en honden hebben teken op en in hun vacht zitten, de grasmaaiers maken weer herrie, de olijfpersen hun laatste productiedagen hebben, etc. In februari heeft het af en toe enorm geregend en gewaaid.

Noname en Dysie in de lentezon

Dat betekent dus ook dat de bomen die blad verliezen (zoals onder meer de steeneiken en moerbeibomen), inmiddels heel snel weer groen aan het worden zijn en de tulpen opkomen.

De buitenbank is inmiddels geschilderd en wordt bij goed weer ’s middags gebruikt.

Jeroen, Dysie en Noname

Na enige tijd wil ook Dysie op de bank komen zitten.

Diana, Dysie en Noname

Ze is overigens geen grote held. Bij alles wat nieuw is, is ze bang. Toen laatst de monteur van het telefoonbedrijf in de tuin bezig was, zat ze zelfs te trillen op de mat.

Momenteel hebben we slechts een auto, de grote Grand Vitara heeft een motorprobleem. Bij het wegbrengen van Billy naar Kylini (zie vorig bericht) liep de temperatuur van motor op.

Grand Vitara met panne in de middle of nowhere

Nadat de sleepdienst er naar gekeken had en koelvloeistof had bijgevuld, konden we gelukkig gewoon naar huis rijden. We zijn toch maar naar de garage gegaan en daar kwam na een paar uur speuren aan het licht dat er een scheurtje in het motorblok zit! Dat betekent een dure reparatie. We zijn enkele weken op zoek geweest (via via) naar een betaalbare 2e hands motor, maar die is niet te vinden. Dus moet de huidige motor gemaakt worden, wat een “klauw met geld” gaat kosten. Onderdelen zijn inmiddels besteld. Door onze activiteiten bij het asiel is vaak de een met de Jimny weg en zit de ander “opgesloten” in Marathea. Voor een tijdje goed te doen, maar wel fijn dat we de auto van vrienden kunnen lenen als zij niet in Griekenland zijn.

Het is weer zover

Posted on by
1

Eind januari en dus …. gaan de boeren weer protesteren. En zoals te doen gebruikelijk doen ze dat door een aantal wegen te blokkeren. Het is een jaarlijks terugkerend fenomeen. Het is altijd in de periode dat die betreffende boeren toch geen arbeid hebben te verrichten op hun land. De olijfboeren uit onze streek zijn nog druk aan het werk en doen dan ook niet mee. De eisen van dit jaar zijn lagere belastingen, belastingvrije brandstof, lagere prijzen voor water en electriciteit, geen onroerend goed belasting en dergelijke. Na een paar weken, zonder dat er in de regel enig resultaat is geboekt, is een en ander weer achter de rug. We horen er verder weinig meer over.

Vanaf 1 februari rijdt er een rechtstreekse trein vanaf de luchthaven Eleftherios Venizelos naar de haven van Pireaus in ongeveer een uur. Ook gaat er een trein vanaf Pireaus naar Korinthos. Zie voor de nieuwe tijden de link van Trainose. Er is nu weer een officiële aansluiting tussen de luchthaven en Korinthos, met een overstap van een paar minuten in Kato Acharnai.

Het heeft even geduurd, maar onze nieuwe kippen zijn gaan leggen. De eierproductie is na 1,5 maand eindelijk op gang gekomen. Het was toch raar om eieren te moeten kopen bij de supermarkt of op de markt. Dat is net zo iets als olijfolie moeten kopen (wat we dan dus ook nog nooit hebben gedaan sinds we in Griekenland wonen).

We zijn “helemaal in de honden”.

De werkzaamheden voor het dierenasiel Gythio hebben structuur gekregen, dat wil zeggen dat we op vaste dagen daar zijn.

Op het dierenasiel Gythio

Diana is er twee dagen in de week en Jeroen een dag per week (onder meer als klusjesman). En als het nodig is, nog een extra dag. Het blijft erg leuk werk (en ook dankbaar) met al die honden. Het is veel en divers werk, zoals bijvoorbeeld het inenten van de honden (ongeveer 150 honden die allemaal hun inenting moeten hebben). Afgelopen donderdag hebben we de buurhond Ira naar de dierenarts gebracht voor sterilisatie en afgelopen zaterdag hebben we een van de asielhonden, Billy

Jeroen met Billy in Kylini

, naar Kylini (havenplaatsje in de noord-west Peloponesos tegenover Zakynthos) gebracht, waar zijn nieuwe baas op hem wachtte.

En Dysie lijkt te gaan puberen, opstandig, obstinaat en soms irritant. Maar een lekker ding blijft het.

Dysie en haar katoenen “bot”

Van de buren, John & Petie, hebben we een zelfgemaakte buitenbank gekregen. Afgezien van dat we de bank erg mooi vinden, zit ie ook nog goed. De eerste dagen hebben we er al veel op gezeten, mede dankzij het meer dan lekkere weer (eind januari 18 tot 20 graden). We zijn momenteel de bank aan het schilderen om er langer plezier van te kunnen hebben. 

De nieuwe bank

 

 

Dysie

Posted on by
Beantwoorden

Zo heet ze.

Dysie, januari 2018

Sinds dinsdag 8 januari hebben we weer een hond. Ze komt uit het asiel. Ze zat samen met een aantal jonge honden in een huis dat momenteel bestemd is voor een soort van jonge honden opvang. Dus sinds een week huppelt/loopt er weer een jonge vrolijke hond door de tuin. Ze had al een naam, maar aangezien ze die toch niet kende, hebben we haar anders, namelijk Dysie, kunnen noemen. Ze is gelukkig katten gewend, van de week lag ze zelfs met twee katten in een van de hokken te slapen, waaronder uiteraard Noname. Naar men zegt, is het een jachthond voor hazen (die we amper in de buurt hebben). Ze zal niet erg groot worden als we afgaan op de maat van haar poten. Ze is nu ongeveer 5 maanden oud. 

Ira en Dysie

Dysie is al vriendinnetje met de buurhond Ira geworden, maar spelen is nog lastig door het verschil in formaat.

Hagel van de vorige avond

 

Vorige week woensdagavond was het erg beestenweer. Heel veel regen/hagel in korte tijd, harde wind en ook veel onweer. Sommige klappen waren direct na de lichtflits, dus erg dichtbij. Op een gegeven moment zaten we, de hele vallei, in het donker. Na een paar minuten was dat over, maar toen deden telefoon en internet het niet meer. Dat heeft 5 dagen geduurd. Pas sinds gisterenmiddag is dit hersteld. Het bleek dat verderop in een van de telefoonpalen een en ander door de bliksem was doorgebrand. Door alle extra zekeringen tegen piekspanning hebben we in huis zelf nergens last van gehad. In veel huizen waren onder meer de modems stuk gegaan, aldus de monteur van de OTE. Tijdens dit slechte weer hebben we Dysie even naar binnen gehaald, ze was pas een dag bij ons en vond het allemaal nogal eng. Iedere avond zitten we trouwens een uurtje buiten om haar te laten wennen/socialiseren. En dan een”beetje” verwennen.

Dysie en Diana

Dysie en Jeroen

 

 

Op naar 10 jaar in Griekenland

Posted on by
Beantwoorden

In 2008 (oktober) hebben we de stap genomen om in Griekenland te gaan wonen, dus 2018 wordt het jaar waarin we alweer 10 jaar in Marathea wonen. Het lijkt wel alsof het pas eergisteren was, totdat je je realiseert hoe anders de wereld er 10 jaar geleden uitzag. Smartphones waren alleen voorbehouden aan de zakelijke wereld, Internetsnelheid werd nog gemeten in Kb’s in plaats van in GB, van een economische crisis was nog geen sprake, IS bestond nog niet, Griekenland kende men alleen als een leuk vakantieland, enz.

 

Afgelopen Kerst was niet anders dan de voorgaande wat betreft de mensen aan tafel: Henk, John & Petie en wijzelf. In plaats van de traditionele kalkoen op tafel waren het deze Kerst diverse schotels, waaronder carpaccio van octopus, lamsrollade en dergelijke. Wel blijft uiteraard de chocoladetaart op het menu staan.

Tijdens Kerst 2017

Door de verwarring van de treintijden (dienstregeling is anders dan de werkelijkheid) hebben we Henk van het vliegveld opgehaald. Normaal is het een “ritje” van iets minder dan 3 uren, deze keer (22 december 2017) duurde de rit 4,5 uur door hevige sneeuwval onderweg. Over een afstand van 60 kilometer op de snelweg rond Tripoli viel behoorlijk veel sneeuw.

snelweg Megalopoli/Korinthos 22 december 2017 vanuit de auto

Vrachtwagens konden en mochten niet meer verder, veel auto’s reden met sneeuwkettingen en de snelweg werd iedere 10 minuten weer geveegd door sneeuwschuivers. Doordat onze auto een 4×4 is, ging het nog net zonder kettingen. Ook de terugweg duurde door de hevige sneeuwval aanmerkelijk langer. Bij thuiskomst werd Henk meteen aan het gebruikelijke werk gezet: de kerstboom opzetten en optuigen.

Henk (links) en de kerstboom 2017

De dagen rond de Kerst waren verder prachtig, veel zon en weinig wind. Dus hebben we nog een aantal keren op het terras kunnen zitten. Vanaf het terras kan je de witte toppen van het Taygetosgebergte zien.

Henk bezig aan een vitamine D kuur

 

 

 

 

Diana is inmiddels als vrijwilliger verbonden aan het dierenasiel van Gythio. Dat wordt geleid door een paar Griekse vrouwen. Er zitten daar, in de heuvels van Selinitsa, ongeveer 160 !! honden, die iedere dag verzorgd moeten worden (hokken schoonmaken, dieren aandacht geven, voer en water aanvullen). Voer en de plek waar het asiel nu is, worden door de gemeente verstrekt. De medische verzorging van de honden (sterilisaties, bestrijding ziektes, etc.) moet gefinancierd worden uit donaties (zie link). Het is bijzonder om te zien hoe goed deze honden met elkaar omgaan en ook naar mensen toe heel goed reageren. Ze zijn totaal niet agressief. Naast de honden in het asiel zelf, geven de vrouwen van het asiel ook nog een aantal andere vrijlopende honden te eten en aandacht, waaronder de honden bij de olijfoliepers in Marathea. Enkele dagen per week helpt Diana een of meer van de Griekse vrouwen, wat ongeveer 4 uur per keer in beslag neemt. Jeroen helpt als er te weinig andere vrijwilligers zijn. Dit is met name in de winter het geval, ’s zomers schijnen er meer vrijwilligers te zijn.

De meeste honden zullen de rest van hun leven in het asiel zitten. Een enkele hond vindt zijn/haar weg naar een nieuw huis, onder meer via de Facebook-pagina van het asiel. Pas nadat het nieuwe huis/baas van de hond is goedgekeurd door het asiel (net zoals dat in Nederland gebeurt), gaat de hond daar naar toe. Hierdoor is de kans aanmerkelijk kleiner dat deze hond later opnieuw op straat terecht komt.

 

In het midden de papas (priester) op 6 januari

Vandaag was het weer tijd voor het traditionele duiken naar het kruis. Wat in de katholieke wereld Driekoningen is, is bij de Grieken (Grieks orthodoxe kerk) Epifani. Hierbij wordt de doop van Christus (in de rivier de Jordaan) gevierd. Gelukkig was het dit jaar mooi weer, zodat het ontzettend druk in Gythio was. We waren op tijd en hadden dan ook een prima plek voor een koffie in het zonnetje. Het duiken zelf hebben we genoeg keren gezien, dus dat hebben we deze keer gelaten voor wat het is. Uiteraard hebben we daarna om het geheel te vieren een ouzootje met octopus genuttigd.

Het busstation van Gythio is weer eens een keer verhuisd. En deze keer naar de andere kant van de stad, daar waar je Gythio binnenkomt vanaf Sparti gezien. Voor degenen die Gythio een beetje kennen: het station bevindt zich onder de kerk Agia Triada, de vorksplitsing Ermou/Vasilies Georgiou. Voor de bussen is meer plek, maar de plek als zodanig is volstrekt sfeerloos en relatief ver van de winkels. Er is geen kafenio bij en tot op heden is er ook geen taxistandplaats.