Categorie archief: 2017

Nieuw

Posted on by
Beantwoorden

We hebben nieuwe kippen. Na een maand zonder kippen te hebben gezeten (geslacht omdat ze niet meer legden en ook een beetje ziek leken), hebben we in Molaoi onze nieuwe kippen gekocht. “Slechts” een uur rijden om gezonde legkippen te kunnen krijgen. Dat bedrijf is in de wijde omgeving bekend om de goede kippen. Op het terrein stinkt het totaal niet en de hokken waar de kippen rondlopen zijn altijd schoon. Op dit moment zijn de kippen nog aan het wennen, we zijn in afwachting van de eerste eieren.

Olijvenpluk 2017 (Petie, Diana en Jeroen)

Olijvenpluk 2017

Ook de olijfolie is nieuw/vers. We hebben 7 dagen in diverse olijfgaarden geplukt. Met “we” bedoelen we ook onze buren, John & Petie, en Maarten (3 dagen).

Petie, John en Maarten aan het werk

We zijn begonnen in de olijfgaard van een oudere dame uit Marathea, Tasoula, die ons heeft gezegd dat we dit jaar haar olijven mogen hebben. Er zat daar niet genoeg aan om ze te laten plukken tegen betaling. Voor ons genoeg, want toch nog 26 kilo olie (3,5 zak olijven). Dit is inclusief onze eigen drie bomen in de tuin, waar nog 20 kilo olijven ( = ongeveer 3 kilo olie) vanaf kwam dit jaar.

Opbrengst van de tuin

Daarna zijn we door gegaan naar de olijfgaard van John & Petie, waar ze na 2 dagen plukken 52 kilo olijfolie (7 zakken olijven) als opbrengst hadden. De zakken van beide olijfgaarden hebben we tegelijkertijd naar de pers gebracht om enig volume te hebben (voor 3,5 zak olijven gaan ze niet persen)

Als laatste de 2 olijfgaarden van onze buuf, Kyria Martina. Anderhalve maand geleden was het nog maar de vraag of plukken wel zin had, vanwege de droogte waren de olijven erg klein en leken al te verdrogen. De regen van de afgelopen weken heeft veel goed gedaan, we zijn 3,5 dag bezig geweest voor 17 zakken olijven (700 kilo) met een opbrengst van 129 kilo olie (dus een verhouding van 5,4 kilo olijven voor 1 kilo olie, wat als goed is aan te merken).

Diana aan de “schudbak”

Tijdens het plukken waren de buurhonden Rocky en Ira telkens in de buurt. Normaal gaan ze amper uit de buurt van hun huis, maar als ze met ons meekunnen, durven ze kennelijk wel.

Rocky en Ira aan het helpen

We zijn dit jaar voor het eerst naar de olijfoliepers in Marathea gegaan. Opmerkelijk moderne apparatuur (grotendeels computergestuurd) en schoon. Deze pers heeft het erg druk, terwijl andere persen in de buurt nog nauwelijks iets te doen hebben. Deze pers houden we in ere, ook omdat de mensen er aardig zijn. Zelfs Kyria Martina was onder de indruk.

Nu nog het snoeihout uitzoeken op hout voor de open haard (aanmaakhout en dikkere stukken voor daarna) en voor de rest “de fik erin”. Dat is nog een aantal dagen “werk”.

Marathea dunt steeds verder uit. Op 5 december hoorden we dat een van de zomerbewoners, Sia, is overleden. Zij woonde samen met haar man Kostas in het bovenste deel van Marathea. In de winter wonen ze in Athene. Alhoewel al een tijdje duidelijk was dat zij ziek was (leek niets ernstigs voor de buitenwereld), kwam het toch nog redelijk onverwacht. Zij is dit jaar de vijfde (oud) dorpsbewoner die is overleden.

 

November rain

Posted on by
Beantwoorden

Ook een nummer van Guns ’n Roses, maar in dit geval gaat het om de regen die dit jaar in november in Griekenland is gevallen. Het werd tijd dat er regen kwam, nu het al ruime tijd (erg)  droog was. Voor de olijvenoogst, die bij ons in de buurt normaliter van tweede helft november tot eind februari plaatsvindt, is het van belang dat de olijven water krijgen. En dat hebben ze gehad! Opeens is het weer omgeslagen, gedurende een week iedere dag in Marathea regen en onweer. Af en toe een zonnetje. De olijven zie je groter en dikker worden. Dus we “moeten” toch gaan plukken.

De regen is helaas op een aantal plekken dermate heftig geweest dat op die plaatsen grote schade is aangericht. Een aantal van die plekken heeft zelfs het internationale nieuws gehaald. In de buurt van Athene is een plaatsje, Mandra, zwaar getroffen door overstromingen en modderstromen. Op dit moment zijn daar 20 doden geteld en zijn er nog 2 personen vermist. De materiële schade is ook erg groot. Eerder die week was het eiland Symi (in de buurt van Rhodos) al getroffen door  heel slecht weer, met als gevolg veel schade aan de huizen en infrastructuur.

Bij ons in de buurt is onder meer de weg Kotronas-Skoutari een tijdje afgesloten geweest in verband met aardverschuivingen. Deze verschuivingen waren mede het gevolg van de bosbrand daar van de zomer, waardoor er nu geen bomen en struiken meer zijn die de aarde vast kunnen houden bij hevige regen.

Ook in de omgeving van de olijfgaard van onze vrienden Noulis en Odette (in de buurt van het dorp Apidia) is er noodweer geweest. Regen, wind en hagel. De hagel heeft voor een catastrofe gezorgd. Meer dan de helft van de nog niet rijpe olijven is van de bomen geslagen, de rest is waarschijnlijk zodanig beschadigd dat in feite nagenoeg de gehele oogst als verloren moet worden beschouwd. Datzelfde geldt voor de eetolijven, de zogenaamde Kalamon olijf, en de sinaasappels en mandarijnen. De weggetjes op het land zijn alleen nog maar te voet begaanbaar, een auto of trekker kan daar niet rijden.

olijven op de grond door de hagel

Het is verbijsterend om te zien wat een uurtje noodweer teweeg kan brengen.

 

De everzwijnen zijn ook weer erg actief in de buurt. De afgelopen week hebben we overdag twee keer zwijnen over de weg naar Marathea zien lopen. Buurman John heeft ze in hun olijfgaard zie lopen. Water hebben ze nu voldoende en eikels (in dit geval die aan de bomen hangen en zwijnen lekker vinden) zijn er nu ook in overvloed. Afwachten dus wanneer buurman, die af en toe op zwijnen jaagt, weer eens met een tasje zwijnenvlees aankomt.

Limnos

Posted on by
Beantwoorden

Vorige jaar hadden onze vrienden Apostolis en Eleni (van Folegandros)

Apostolis en Eleni

al gevraagd of we mee gingen naar het eiland Limnos (ook wel Lemnos genoemd), in de Noord Egeïsche zee. Toentertijd hadden we geen tijd en mogelijkheid. Dit jaar gingen ze weer en nu was er voor ons geen belemmering om een paar dagen ook die kant op te gaan. Het is een half uurtje met het vliegtuig vanaf Athene. Limnos is een relatief groot eiland en heeft weinig bergen, waardoor de wind vaak echt aanwezig is en vrij spel heeft. Om iets van het eiland te zien, heb je een auto nodig. 

We hadden een hotel in de hoofdstad Myrina, vlakbij het kasteel/fort van Limnos. Rond dat kasteel lopen herten vrij rond! Myrina heeft een aardige winkelstraat, die in principe alleen voor voetgangers is. De meeste voorzieningen, restaurants en winkels, zijn daar gevestigd.

herten bij Myrina

Het weer eind oktober op Limnos was erg wisselvallig. De parade op zaterdag 28 oktober (“Ochidag”) kon nog net met droog weer worden gelopen door de schoolkinderen en de militairen. ’s Middags was het beestenweer. Door de feestdag was het in de restaurants/taverna’s erg druk. De volgende dag was het weer veel beter, zonnig en bijna geen wind. We hebben daardoor een groot deel van het eiland kunnen zien met de auto. Duidelijk was dat het toeristenseizoen volledig ten einde was, op veel plekken waren er zaken dicht en was het erg rustig. We zijn door Apostolis en Eleni op plekken gekomen, die je normaal niet zou bezoeken. We hebben onder meer in het dorpje Rousoupoli in een mezedopoleio (soort van ouzo tentje) gezeten met lekkere ouzo en hapjes. 

dag na Ochi dag in Rousoupoli

Uiteraard bestond een groot deel van de 2 dagen Limnos ook voor ons uit eten en drinken. Ze stoken daar zelf ouzo en tsipouro, waardoor bij veel taverna’s en ouzeriën er eigen (“dopio”) ouzo, erg lekker, wordt geschonken. Daarnaast wordt op Limnos ook wijn gemaakt, voornamelijk witte wijn van een muscat druif. Dus wat drank betreft, zit het daar wel goed.

 

Bij thuiskomst had Giorgos, een van de dorpsbewoners met beesten zoals koeien, schapen en geiten, onze moerbei bomen gesnoeid. De takken mer bladeren worden in deze tijd van het jaar aan de beesten gegeven, omdat er nog geen gras en dergelijke is. Het wil maar niet echt gaan regenen bij ons in de buurt. Daardoor zal de olijvenoogst, als die er ünberhaupt is, uitermate gering zijn. De snoei van deze bomen in onze tuin is voor ons ieder jaar het teken dat de herfst daadwerkelijk is begonnen.

gesnoeide moerbei bomen

Boiler en meer

Posted on by
Beantwoorden

De nieuwe boiler staat op het dak. Helaas was het niet mogelijk om de boiler, zoals de oude boiler, binnen op zolder te plaatsen. Het gat naar zolder is te krap voor een boiler. Daarom is de nieuwe, zoals bij nagenoeg alle Griekse huizen, buiten en boven de zonnecollectoren geplaatst. Er moest een kraan aan te pas komen om de boiler op het dak te hijsen (leeggewicht al meer dan 100 kg).

Boiler met kraan op dak

Vorige week waren we in Karvelas buiten op het plein aan het eten. Plotseling kwamen er 2 politieauto’s het plein op rijden. Er kwamen 6 of 7 poltieagenten in uniform uit, die de drie taverna’s bezochten. Met redelijk wat machtsvertoon werden de papieren van deze taverna’s bekeken. Er schijnt door de politie gecontroleerd te worden of de papieren in orde zijn en hoeveel werknemers er werken en wie. Maar waarom dat met zoveel agenten moet? De rest van het jaar zien we de politie in het geheel niet. Het is nu zo rustig in Karvelas dat er uiteraard geen werknemers zijn. Maar zelfs het inschenken van een wijntje door een ander dan de eigenaar wordt formeel al beschouwd als een dienstbetrekking met die ander!

Karvelas is trouwens inderdaad weer 3 taverna’s rijk. Nadat in het voorjaar Soula was dichtgegaan, is nu de voormalige taverna van Martina, na grondige renovatie, door een nieuwe eigenaar geopend. Een van de vele die Petros heet, is degene die de zaak runt, die trouwens Petrino heet. Mooie tent en ook deze heeft goed/lekker eten.

De open haard en CV zijn weer schoongemaakt. Daardoor konden we op zondag 22 oktober de open haard weer aandoen. Wel met de buitendeur open, want anders wordt het veel te warm in huis. Dat was een avondje proefdraaien, voordat Diana d’r broer Michael met Nathalie, Jesse en Mara op bezoek kwamen. De weersvoorspellingen waren uitermate somber, maar afgezien van een paar buien (en de meeste ’s nachts) was het uitstekend weer (zelfs nog gezwommen). Een paar gezellige dagen, met onder meer veel pita gyros en souvlaki’s. De poezen worden dan nog meer dan normaal verwend, want zowel Mara als Jesse zijn niet van hun weg te slaan.

 

Na 140 keer zwemmen/strand houden we het op 27 oktober voor 2017 voor gezien. Het weer begint wat frisser te worden. We zijn nog nooit zoveel keren naar het strand geweest.

Mara en Jesse met Ome Zalm

Gele kerk en Nafplio

Posted on by
1

Deze zomer werd de kerk van Marathea geschilderd, van binnen en van buiten. En plotseling is de kerk geel geworden.

gele kerk van Marathea

Of dat nou zo mooi is, daar over verschillen de meningen. Overigens waren er van de week in het nieuwe gebouwtje op het plein weer werkzaamheden. Geen idee of dat betekent dat er toch binnenkort een kafeneio wordt geopend.

Nu Souri er niet meer is (blijft een enorm gemis), “nemen we het er maar van”. We zouden op vakantie gaan met Henk, maar de dood van Souri gooide roet in het eten. Nu doen we maar wat kleine uitstapjes. We zijn afgelopen week 2 nachten naar Nafplio gegaan. We hebben verbleven in ons vertrouwde hotel Aetoma. Dat blijft een fantastisch hotel met zeer vriendelijke mensen.

Jeroen op balkon hotel Aetoma

In het oude centrum van Nafplio is de bestrating nu geheel vernieuwd. Dat geeft een chique uitstraling en een prettige atmosfeer. Mooie stad met mooie winkels. We hebben onder meer 2 lampen voor de huiskamer gekocht. Vanuit Nafplio (in feite vanuit Tolo, 10 minuten rijden van Nafplio) zijn we met een dag cruise naar de eilanden Hydra en Spetses geweest. Vanaf de boot hebben we voor het eerst in 28 jaar Griekenland dolfijnen gezien. mooi gezicht!

selfie op boot naar Hydra

Beide eilanden liggen voor de kust van de Peloponessos, in de buurt waar Willem en Maxima hun vakantiestulpje hebben. Het is een groot contrast, die twee eilanden. Hydra was nog druk (met veel dagtoeristen zoals wijzelf) en levendig. Het vervoer van alles, mensen en spullen, gaat daar per ezel.

ezel op Hydra

Doordat er geen auto’s en/of brommers zijn, voelt het rustig aan.

Haven van Hydra

Spetses was helemaal niet druk met toeristen en mede doordat de winkels dicht waren, ook vrij doods half oktober. Ontzettend veel brommertjes. Wel aardig om beide eilanden te hebben kunnen “proeven”. Hydra lijkt de moeite waard om voor een paar dagen naar toe te gaan, genoeg hotels en restaurants en er schijnen voldoende wandelpaden te zijn.

Doordat de tuin nu hondenvrij is, zijn opeens de poezen ook weer de hele dag in de tuin. Sommigen schooieren de hele buurt af, zo is Troela tegenwoordig ook te vinden bij het huisje bij de waterpomp, waar een Belgisch stel hun vakanties doorbrengen. Om in beweging te blijven en omdat we de kleine buurhond Ira min of meer geadopteerd hebben, lopen we nu ’s ochtends en ’s middags met Ira en Rocky, de grotere buurhond.

Ira, de buurhond

Deze zomer hebben we “gedoe” met de zonnepanelen van de boiler. Eerst is een deel van de leiding ontploft! (door de hoge druk) en na veel zoeken en proberen blijkt dat er een lek in het interne gedeelte van de boiler zit, dat niet gemaakt kan worden. Dat betekent dus een nieuwe boiler. Helaas kan die niet op zolder geplaatst worden, omdat het gat naar zolder te klein is om de boiler doorheen te vervoeren.

Half oktober is het nog steeds lekker weer. We gaan dan ook nog steeds iedere dag even zwemmen. Helaas is onze favoriete plek, Vathi (in feite bar Blue Beach) inmiddels gesloten (onze favorieten Giannis en Stavroula zijn naar Athene).

laatste ouzootje 2017 bij Blue Beach

Daardoor gaan we nu naar Mavrovouni, waar nog steeds parasols en bedjes staan.

In memoriam Souri

Posted on by
Beantwoorden

Afgelopen vrijdag is Souri gestorven.

Souri met haar vriend Noname

Ze wilde de laatste tijd niet zo best eten, tenzij het lekkere dingen waren. Dat had ze al eens eerder gehad, dus het baarden ons in eerste instantie geen zorgen. Maar toen ze ook de lekkere dingen liet liggen, gingen de alarmbellen rinkelen. We zijn eerst naar de dierenarts in Sparti geweest, waar ze 4 dagen aan het infuus heeft gelegen. De bloedwaarde van de nieren was verontrustend. Na deze 4 dagen was er geen verbetering en kon de dierenarts niets meer doen. We zijn onmiddellijk met Souri dinsdagavond naar een dierenkliniek in Athene gereden, om daar verder te kijken (oa MRI scan). Er bleek van alles loos met haar nieren, een nier was feitelijk al weg en de andere had veel nierstenen. Ze is donderdagnacht nog geopereerd, maar dat heeft niet meer mogen baten.

Souri februari 2017

Toen ze bijna 2 jaar geleden bij ons kwam als puppy van ongeveer 4 maanden, konden we niet vermoeden dat we zo aan haar gehecht zouden raken. Vanaf het begin was duidelijk dat het een slimme, zelfstandig denkende hond was. Soms niet helemaal goed luisteren (lees: helemaal niet), maar met haar charmes wist ze dat altijd weer goed te maken. En met kinderen was ze helemaal fantastisch, ze was dan in eerste instantie heel rustig. Pas als de kinderen met haar wilden spelen, ging ze gek doen. Iedereen was gek op haar, zelfs de oudjes uit het dorp vonden het een leuk en lief beest.

 

We gaan haar ontzettend missen.

 

Herkansing

Posted on by
Beantwoorden

Nadat vorige jaar het optreden van Babis Stokas letterlijk in het water was gevallen (zie bericht vorig jaar “Driemaal is scheepsrecht”), kwam hij dit jaar voor een herkansing in het open lucht amfitheater van Xirokambi. Gelukkig was het dit jaar prachtig weer met in de avond/nacht een lekkere temperatuur van 23 graden. Naast de muziek van zijn eigen CD’s kwamen uiteraard ook nummers van zijn oude band Pyx Lax voorbij in een tijdsbestek van 2 uur en 45 minuten. Qua muziek en sfeer was het prima, maar de band inclusief hijzelf hadden weinig uitstraling. En gek genoeg kende het publiek wel de oude nummers van Pyx Lax (worden luidkeels meegezongen), maar veel minder zijn meer recentere nummers.

Babis Stokas in Xirokambi, 19 augustus 2017

Buurman Apostolis heeft een nieuwe hond. Afgelopen week kwam hij langs met de vraag of we misschien een hond erbij wilden hebben. Nadat we het aanbod hadden afgewezen, liet hij ons een puppy van een paar weken oud zien, afkomstig van een gedumpte hond in Karvelas (dat dumpen van honden gebeurt wel vaker daar). Ze, het is een teefje, heet Ira en we hebben besloten haar te “adopteren”, hetgeen wil zeggen dat ze weliswaar bij Apostolis woont, maar wij wel mede voor haar zorgen (dierenarts en dergelijke).

Onze nieuwe buurhond Ira

Na de brand in de buurt (Kotronas en omgeving) heeft het later heel heftig gebrand op Kythera. Zie onder meer een blog van de B&B Fos kai Chora. De brand heeft meer dan 3 dagen geduurd, hetgeen de vraag heeft opgeworpen of de overheid wel voldoende in staat is/uitgerust is om branden te bestrijden. Het is typisch Griekse politiek om direct met de vinger naar de regering te wijzen, zonder dat er enig resultaat van een onderzoek is. Binnenkort start er een actie op Kythera om bomen te planten door middel van een actie “adopteer een boom”. Daar willen we in ieder geval een bijdrage aan leveren.

Het leven in het dorp gaat gewoon door. De grote zeug bij het plein, we noemen haar Babe, heeft alweer biggetjes geworpen. En dat met de warmte!

Babe met haar biggetjes

Druk in Marathea

Posted on by
Beantwoorden

Het dorp staat qua hoeveelheid bewoners weer in de zomerstand. Bijna alle huizen worden bewoond. Dat betekende voor ons parkeerproblemen in de straat! Inmiddels is die drukte, al dan niet tijdelijk, in Marathea weer voorbij. Ook de stranden zijn weer volop bezet. Op “ons” strand is het na half elf in de ochtend moeilijk om nog ligbedjes en een parasol te bemachtigen. Afgelopen week waren we ’s avonds in Gythio (doen we niet vaak) en het is daar nu erg druk met auto’s en mensen. Maar de restaurants zitten niet vol. Een teken dat de crisis nog niet voorbij is.

Dit jaar komen er ook diverse vrienden en kennissen langs, waardoor ons zomerprogramma druk is.

Lunch in Ageranos met Ilona, Diana en Michael

Eerst Michael en Ilona (in het huis van John & Petie, villa Polyorea), die een prima excuus vormde om onder meer een dagje naar Elafonisos te gaan. Dat blijft een pareltje.

Uiteraard weer aan het eten, deze keer op Elafonisos (Ilona, Michael en Jeroen)

Mooie stranden, prachtige kleuren van de zee en ook prima eten. De winkeltjes daar hebben ook wat anders in de rekken hangen. MIchael was trouwens zijn paspoort verloren, waardoor we weer eens langs het politiebureau moesten. Een heel gedoe: het engels van de poltieagenten is niet geweldig (dus die waren blij met een vertaler erbij), de met de hand in te vullen aangifteformulieren zijn alleen in het Grieks en het duurt een paar dagen voordat je de daadwerkelijke schriftelijke aangifte kan ophalen. Maar uiteindelijk was het allemaal gelukt.

Daarna is Suzan met de kinderen gekomen (in Villa Spedion bij het strand van Marvovouni). Weer een totaal ander soort drukte. Het blijft dan mooi om te zien hoe leuk Souri het vindt als er kinderen zijn.

Souri met Michiel en Jurgen

Opeens is ze dan een hele rustige en lieve hond, die graag de aandacht van de kinderen krijgt. Later deze zomer komen er nog meer mensen langs.

Twee weken geleden waren er plotseling bouwactiviteiten bij de buurman Apostolis. Allereerst werd de weg tussen zijn en ons huis van beton voorzien en daarna zijn er Manistenen op de gevel aan de straatkant aangebracht. Ook is een muurtje tussen beide huizen gemaakt. Inmiddels is onze straat met afstand de mooiste straat van het hele dorp. De gemeente heeft overigens de opengehakte weg (zie vorig bericht) na enig aandringen ! gemaakt, waardoor de wegen weer normaal begaanbaar zijn.

Na de herstyling, huis buurman en muur

Op aanraden van onze tandarts in Nederland zijn we nu eindelijk naar een tandarts in Gythio gegaan voor een gewone schoonmaakbeurt. Er bleef altijd wat scepsis bestaan over de kwaliteit van de tandartsen hier. Voor zover we nu kunnen beoordelen, is dat ten onrechte geweest. Behoorlijk moderne praktijk en de behandeling is bij beiden prima verlopen. Dus voortaan ieder half jaar in Gythio op controle.

Inmiddels, begin augustus, hebben we al de derde hittegolf van dit jaar. Deze lijkt nog wel even aan te houden, dus dat wordt twee keer per dag (’s ochtends en ’s avonds) naar het strand. Of er een direct verband bestaat, weten we niet, maar er zijn dit jaar meer wespen dan anders. Hierdoor is het verstandig om pas te gaan eten als de zon is ondergegaan, want dan zijn de wespen weg.

Souri

Bloedheet

Posted on by
Beantwoorden

Afgelopen dagen (vrijdag 30 juni t/m zondag 2 juli) was het ontzettend warm (hittegolf), iedere dag meer dan 40 graden. Zelfs ’s nachts werd het niet “kouder” dan 32 graden. De temperatuur in huis loopt dan ook op tot 29 graden, ondanks dat we alles (luiken, deuren en ramen) dicht houden. Slapen gaat alleen met de airconditioning aan. De katten en Souri hadden er relatief weinig last van. Uiteraard lagen ze alleen maar in de schaduw, maar Souri wilde ’s middags gewoon haar loopje doen.

 

Thermometer in huis (links temperatuur buiten)

Dit weekend hebben we ook weer bosbranden in de buurt gehad. Eerst was er in de buurt van Kotronas (dorpje aan de kust) geweest en 2 juli in de namiddag zagen we plotseling veel rook richting Skoutari en Drosopigi. We konden vanaf ons balkon de branden (het waren er meer) zien. De blusvliegtuigen konden slechts even blussen, vanwege de invallende duisternis. De hele bergkam kleurde ’s avonds rood, geen fijn gezicht. Er zijn zelfs mensen geëvacueerd vanuit Kotronas via boten. Inmiddels lijkt het vuur onder controle. De blusvliegtuigen zijn nog wel aan het blussen  en het ziet er behoorlijk zwart uit in de heuvels daar. Op dit moment weten we (nog) niet wat de oorzaak van de brand/branden is geweest.

Bosbrand richting Drosopigi op 2 juli 2017 ’s middags

en ’s avonds om 21.30 uur

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μεγάλες διαστάσεις έχει πάρει η φωτιά στη Μάνη. Μάχη με τις φλόγες δίνουν ισχυρές πυροσβεστικές δυνάμεις. Εκκενώνονται οικισμοί Foto van Kotronas  (internetkrant Githio Click)

De afgelopen anderhalve week werd er in Marathea gegraven en de straat opengehakt in verband met oude verstopte waterleidingen. Afgezien van de tijdelijke overlast gingen de werkzaamheden beter dan we gewend waren in het verleden. Tijdens de werkzaamheden was het water tijdelijk afgesloten, maar iedere middag was er weer water met een normale druk. Wat overblijft is een straat die nog dicht gemaakt moet worden met nieuw beton en een weg die rood kleurt van de aarde (zal pas na de regen weer zwart worden). De problemen lijken nu opgelost.

werkzaamheden aan de waterleiding

Doop, bruiloft, beving en meer

Posted on by
1

Het is nu echt zomer. Sinds een aantal dagen horen we de cicades weer. Ze maken een geluid (hels kabaal) dat veel mensen verwarren met dat van een sprinkhaan/krekel. Ze zien er echter heel anders uit. De pop van een cicade ziet er een beetje prehistorisch uit. En de cicade zelf is een onopvallend insect met vleugels.

Eindelijk werd de kerk van Marathea voor iets anders gebruikt dan een begrafenis of daaraan gekoppelde herdenkingsdienst. Er was een gecombineerde bruiloft en doop van een van de kleinkinderen, Ioanna, van onze oude overburen (die zijn al enkele jaren dood). Twee dagen voor de festiviteit werden ook wij uitgenodigd. Pas bij de kerk op de avond zelf werd duidelijk dat we ook voor het feest erna waren uitgenodigd. Gezien het feit dat we reeds een andere afspraak hadden, die ook niet afgezegd kon worden, zijn we daar niet naar toe gegaan. De bruiloft ging vooraf aan de doop van hun kind (twee voor de prijs van een). Drukke bedoening, maar wel prettig om eindelijk iets feestelijks in de kerk mee te maken.

Afgelopen vrijdagnacht was er een aardbeving in de buurt met een kracht van 4,7 op de schaal van Richter. Wijzelf hebben er niets van gemerkt, maar de honden van Marathea, inclusief Souri, waren zowel ’s nachts als in de ochtend erg nerveus. We kwamen er pas achter toen we door vrienden vanuit Athene werden gebeld met de vraag of we er nog last van hadden gehad!

Buurvrouw, Kyria Martina, kwam zaterdag met het bericht dat er weer een (grote) slang in het kippenhok zit. Jeroen is wezen kijken, maar heeft tot op heden nog niets kunnen vinden en komt wel met eieren thuis. Dus zit die slang er nu wel of niet? Normaal gesproken eten ze namelijk de eieren op. Martina gaat naar eigen zeggen nu tien keer (beetje overdreven) per dag naar het hok om te slang op te sporen.

In Gythio hebben ze, de gemeente, de tafels van de restaurants langs de waterkant weg laten halen. Het trottoir langs de restaurants hebben ze verbreed en aan de zeekant zijn nu beugels neergezet, zodat parkeren daar niet mogelijk is. Dat is bedoelt als nieuw trottoir waar de mensen daadwerkelijk kunnen lopen. Lijkt een goed idee, maar … Wat gebeurt er als het zeewater over de weg klotst met harde wind? Iedereen nat? Verder staan de tafels wel erg dicht op elkaar. Als een restaurant bevoorraad moet worden, is er ook weinig plek om te passeren en onmogelijk als het druk is. Wellicht niet helemaal goed over nagedacht.