Kerst 2015

En de Kerst is weer voorbij. De afgelopen weken hadden we plotseling meerdere keren gasten. Zoals te doen gebruikelijk kwamen onze vrienden van Folegandros (in de winter wonen ze in Athene), Apostolis en Eleni, onverwacht. ’s Ochtends om 9.00 uur SMS-en dat je er over 3 uur zult zijn. (Eerlijkheidshalve wel vermeld dat ze eerder aangekondigd hadden misschien te zullen komen). We houden daar wel van. Het was nog steeds schitterend weer, waardoor we lekker in Limeni in het visrestaurant hebben kunnen lunchen.

Apostolis en Eleni in Limeni

Apostolis en Eleni in Limeni

Ze bleken daar 22 jaar geleden ook geweest te zijn! De volgende dag zijn we nog samen naar Sparti gegaan en hebben daar weer afscheid genomen.

Vanaf 23 december was uiteraard Henk weer van de partij voor de Kerst. Tot en met de Kerst alleen maar mooi weer, dus buiten lunchen, ’s middags drankje op het Karvelasterras

Henk & Jeroen december 2015

Henk & Jeroen december 2015

en ’s avonds pas nadat het donker werd de buitendeur dicht. De Kerst hebben we volgens traditie gevierd met Henk en de buren.

Voor de Kertsmaaltijd

Voor de Kertsmaaltijd

Kertsboom 2015

Kerstboom 2015

John had weer een schitterend lied voor ons gemaakt, “Beter een goede buur”. Van 13.00 uur tot 23.00 uur aan tafel gezeten met in totaal zo’n 16 flessen wijn. Het was een zeer gezellige middag/avond.

We zijn samen met Henk naar Athene gegaan om daar met voormalige gasten van de buren, Joop & Irma, lekker te eten bij restaurant Mono. Uitermate geslaagde avond.

Henk, Irma, Joop en Diana

Henk, Irma, Joop en Diana

Souri is inmiddels 11,5 kilo geworden. De dame is zwaar aan het puberen, dus het woord “Nee” wordt heel veel uitgesproken. Het is een zeer vrolijk beest. Toen we terug kwamen uit Athene was ze door het dolle heen, ondanks dat de buren goed voor haar hadden gezorgd. Nu het weer slechter is geworden (regen en beneden de 10 graden) ligt ze samen met de kat NoName in haar hok.

Souri december 2015

Souri december 2015

 

Olijvenpluk 2015

We zijn weer klaar met “onze” olijfbomen. We hebben dit jaar in 3 dagen de olijven van de grondstukken in Marathea (de bomen van Kyria Martina) kunnen plukken. Voor een gedeelte met de hulp van “Team Holland” (Maarten, Hylkje en Laurean)

"Team Holland"

“Team Holland”

en voor een deel met de hulp van de buren, Petie & John (“Team Marathea”).

John, Petie en Diana (achter de bos takken)

John, Petie en Diana (achter de bos takken)

Het was dit jaar geen grote oogst, ongeveer 14 zakken. Dit komt onder meer doordat we vorig jaar wel veel olijven hadden en verder is het dit jaar te laat begonnen met regenen, waardoor de olijven minder groot zijn. Een aantal bomen had helemaal niets, waardoor de plukperiode van 3 dagen gehaald kon worden. Tijdens de pluk hadden we gelukkig mooi weer, iedere dag een graad of 18 en geen of weinig wind.

In deze 14 zakken zaten 671 kilo olijven, die 127 kilo olijfolie hebben opgebracht (verhouding 5,3 kilo olijven voor 1 kilo (! = 1,1 liter) olie. dus in totaal 138 liter. De fabriek houdt 12% in als “loon”. Van de rest is de helft voor ons, ongeveer 60 liter, dus meer dan genoeg voor een jaar.

We zijn wel “gewond” uit de pluk gekomen, achillespeesblessure/snotverkouden e.d.

Na de pluk volgt dan nog het uitzoeken van het hout dat geschikt is voor de open haard. Tijdens de pluk wordt er veel gesnoeid en een deel van dat snoeihout is zodanog dik, dat dat als open haardhout gebruikt kan worden. Een werk van een aantal dagen. De rest wordt op het land verbrand. Ondanks dat het vers hout is, brandt het als een fakkel.

 

De olijvenpluk is trouwens in deze buurt laat op gang gekomen (door het lang uitblijven van regen). De olijfpersen zijn pas sinds 2 weken echt in bedrijf.

 

Op het beestenfront is het rustig. De poezen en Zuri zijn geheel aan elkaar gewend. Wel is Zuri nu in een fase dat ze blaft en ondeugend is. Gelukkig zijn de boeken over het opvoeden van puppies gearriveerd, dus we gaan ons best doen.

 

Overigens ligt er sinds de nacht van 29 op 30 november weer sneeuw op de “Pyramide”, de top van het Taygetos gebergte.

plukken met Zuri

plukken met Zuri

 

 

 

Leven in de brouwerij in Marathea

De buren, John & Petie, hebben afgelopen week een insluiper in hun huis gehad, terwijl ze zelf buiten aan het werk waren. Brutaal! Bij ontdekking rende de inbreker snel weg. Toen bleek dat er geld gestolen was, is de politie ingeschakeld.

Politie bij de buren

Politie bij de buren

Die is er dan razendsnel en neemt het ook serieus. Petie moest zelfs op het bureau foto’s kijken om te zien of de dader er tussen zat. Het wordt dus weer opletten voor iedere onbekende auto en/of persoon.

 

We krijgen benedenburen. Het huisje onder onze tuin, dat normaal gesproken alleen een paar weken in de zomer bewoond wordt door een Amerikaanse familie, is nu verhuurd aan een Roemeens echtpaar, Kostas & Marianne. Deze mensen wonen al jaren in de winter in de buurt (Karvelas en later Marathea). In de zomer leven ze in Roemenië. Het zijn aardige mensen, dus goede buren erbij. Ook het huis bij de oude watervoorziening wordt tegenwoordig regelmatig bewoond door Belgen.

 

De olijfpersen beginnen op te starten, sommige zijn al daadwerkelijk in bedrijf. De eerste verse olijfolie hebben we al kunnen proeven. Wijzelf zijn ook druk in de weer, impregneren van de buitenmuren (een tweejaarlijks terugkerende klus)

Muren impregneren

Muren impregneren

, de druivenranken snoeien, e.d. We hebben zelfs nog een paar keer kunnen zwemmen (medio november), waardoor we tot op heden (want het blijft mooi weer de komende week) in totaal 130 keer naar het strand zijn geweest in 2015. Ook het BBQ-en gaat nog gewoon door.

BBQ in november

BBQ in november

Nog een paar weken en dan moeten we olijven plukken.

OP het strand op 11 november 2015

OP het strand op 11 november 2015

Het paleis van Zuri

Het paleis van Zuri

Onze hond, Zuri, heeft inmiddels ook d’r eigen huis (zonder vergunning). Dat was ook wel nodig, want de kattenbench waar ze in het begin in woonde, begint te klein te worden. Ze groeit als de spreekwoordelijke kool, in de twee weken dat ze nu bij ons is is ze van 4,4 kilo naar 7 kilo “geëxplodeerd”.

Vangelis & Zuri

Vangelis & Zuri

Het uitlaten met de buurhond Vangelis beschouwt ze als een feestje.

Zuri aan het zonnebaden

Zuri aan het zonnebaden

En met NoName, een van de buitenpoezen, is ze dikke maatjes, hij ligt geregeld in haar bench. Ome Zalm kan haar ook goed hebben, die treedt af en toe op met een corrigerende tik (zonder nagels). Zelfs Hercules begint er al te wennen, maar Zuri weet drommels goed dat ze niet te opdringerig bij hem moet zijn, want hij loopt niet weg, maar valt aan.

Buurhond Vangelis is de laatste nachten weer behoorlijk aan het blaffen, met een reden. Er lopen weer everzwijnen in de buurt. Buurman John heeft ze zelfs in levende lijve gezien. Gelukkig doet Zuri niet aan dat blaffen mee. Verder begint ze wel al te “puberen” door ondeugend te zijn en dingen te doen die niet mogen, maar ze weet heel goed wat het woord NEE betekent. We voeden haar nederlandstalig op, met hier en daar wat Grieks.

Honden van Marathea

We hebben een hond! Een van de dames van de “Hollandse vrouwenclub”, Monica, had een hond in de “aanbieding” en we hebben besloten die op te nemen in de kattengemeenschap. De naam van de hond was en is Souri, een figuur uit de Lion King. Ze was langs de kant van de weg gevonden, haar broertjes en zusjes waren al dood. Ze heeft 3 weken in Sparti gewoond. Ze is ongeveer 3,5 tot 4 maanden oud en volgens de dierenarts zal ze zo’n 20 kilo worden. Het schijnt een kruising van een jachthond met een Griekse herdershond te zijn.

Souri op haar eerste dag met NoName

Zuri op haar eerste dag met NoName

Ze is onder meer bedoeld als een soort van vriendinnetje voor onze buurhond Vangelis. Die was van de week gestolen (het schijnt dat een jachthond aardig wat geld waard is)!

Vangelis

Vangelis

Met ketting en al was die plotseling verdwenen. Hij zat aan de ketting, doordat hij samen met een andere hond uit het dorp een schaap in het nauw had gedreven en verwond (waarschijnlijk heeft de andere hond dat gedaan, want die had dat ook al in het verleden gedaan). Wij lieten daarom Vangelis een aantal keren per dag uit, zowel goed voor hem als voor ons. Na 3 dagen heeft onze buurman Vangelis in Gythio (!) gevonden zonder ketting. Raadselachtig.

Souri is al door Vangelis en de buitenpoezen goedgekeurd. Dit komt mogelijk ook door het huidige formaat van haar, ongeveer de grote van onze buitenkatten en dus een stukje kleiner dan Hercules. En ze is katten gewend in de periode dat ze in Sparti heeft gewoond.

Verkiezingen 3

Afgelopen zondag, 20 september, waren de parlementsverkiezingen. De opkomst van de kiezers was erg laag. De redenen ervoor zijn divers, onder andere “het maakt toch niets uit op wie je stemt”, “we zijn verkiezingsmoe”, maar ook omdat de plek om te kiezen veelal ver weg is van de woonplaats. Veel Grieken stemmen nog steeds in hun geboortedorp. Dat is geen verplichting, want je kunt de verkiezingsplaats laten aanpassen als je elders woont. Maar dat doen veel Grieken niet om hun oude dorp/stad te steunen, want een deel van de overheidsgelden wordt verdeeld op basis van de hoeveelheid kiesgerechtigden in die plaats (een bevolkingsregister zoals in Nederland kent men in Griekenland niet). En de de, werkende, mensen die ver weg wonen van hun kiesplaats krijgen 2 dagen extra vrij, zodat ze naar die plek kunnen reizen! Een belangrijk deel van die kiezers is deze keer niet afgereisd en heeft dus niet gestemd.

Syriza, de linkse partij die de afgelopen 8 maanden (!) aan de macht was samen met een rechste partij (de Vrije Grieken, ANEL), heeft de verkiezingen gewonnen. Ze hebben echter niet genoeg stemmen gekregen (34,5%, 144 zetels van de 300) voor een absolute meerderheid (de winnaar van de verkiezingen krijgt een winnaarsbonus van 50 zetels), dus (?) zijn ze weer in zee gegaan met ANEL. Voor veel mensen een onbegrijpelijke stap, gezien de uiteenlopende visies van beide partijen (erg links met erg rechts). Zondag verkiezingen en maandag werd de leider van Syriza, Alexis Tsipras, alweer ingezworen als premier. De nieuwe samenstelling van het kabinet is woensdag bekend geworden. De meeste ministers zijn hetzelfde gebleven (uitzondering daargelaten) als bij het vorige kabinet, waarbij uiteraard de ministers zijn vervangen die  geen deel meer uitmaken van Syriza. En nu maar afwachten hoelang deze regering blijft zitten.

 

Plotseling is het weer omgeslagen, onweer, regen en windstoten. In een dorp 20 km verderop, Skala, heeft een windhoos afgelopen maandag enorme schade aangericht.

Windhoos in Skala

Windhoos in Skala

Auto’s ondersteboven, daken eraf gerukt, electriciteits- en telefoonpalen gebroken, etc. De herfst is kennelijk ook daadwerkelijk op 21 september begonnen. De poezen zitten ook in de herfststand, ze liggen weer met zijn allen op en in elkaar

Poezen in herfststand

Poezen in herfststand

, alsof het nu opeens erg koud is (het is nog altijd ’s avonds 21 graden). Een ander teken van het najaar is dat de houthandel van buurman ook weer op gang is gekomen. Gelukkig zijn de weersvooruitzichten voor de komende dagen weer beter, dus waarschijnlijk is ons zwemseizoen nog niet ten einde.

Er zijn trouwens deze zomer geen grote bosbranden bij ons in de buurt geweest. Dat is voor het eerst sinds jaren dat we niet telkens blusvliegtuigen en helicopters hoorden. Afgelopen week was er weliswaar een brand in Siderokastro (ongeveer 15 km bij ons vandaan), maar die was relatief snel onder controle en ook niet echt groot. Nu er weer af en toe regen valt, lijkt de kans op nu nog branden klein.

Uitstapjes

Na de hele zomer thuis gebleven te zijn (veel keer naar het strand), hebben we besloten om een paar uitstapjes van een dag te maken. De eerste is op 9 september naar het eilandje Elafonisos gegaan. Het is een heel klein eilandje, met één dorpje en hele mooie stranden, maar verder niets te doen. Dus eten en drinken en vrolijk zijn en Diana shoppen (viel mee dit jaar, maar één blouse). We zijn daar vorig jaar in juni voor het eerst geweest en is toen goed bevallen. Het is minder dan 2 uur rijden van ons huis, maar het heeft de echte eilandsfeer. We hebben weer in het Pension Pallas geslapen. Hele aardige mensen en superschone kamers op een zeer goede lokatie (minder dan 100 meter van de restaurants).

Pension Pallas

Pension Pallas

De stranden hebben fijn zand, wat waarschijnlijk ook de mooie kleur van het zeewater verklaard.

Jeroen op strand Simos

Jeroen op strand Simos

Diana op strand Panagia op Elafonisos

Diana op strand Panagia op Elafonisos

Je kunt merken dat het seizoen op zijn einde loopt, omdat er al wat restaurants bij de stranden dicht zijn (bargedeelte nog wel open). Er is nog voldoende drukte, maar geen gekkenhuis. Elafonisos heeft overigens goede visrestaurants. De pont gaat in het seizoen ten minste ieder half uur en doet er ongeveer 7 minuten over.

Diana op de pont

Diana op de pont

 

Het tweede uitstapje ging naar Nafplio, ook maar 2 uur en 15 minuten vanaf ons huis. Ook daar hebben we in een hoteltje (slechts 5 kamers) gezeten waar we al eerder waren geweest. Net als het pension Pallas op Elafonisos is hotel Aetoma een absolute aanrader. Midden in het centrum van Nafplio met een ontzettende aardige ontvangst

Wijntje op balkon Aetoma

Wijntje op balkon Aetoma

, hele goede kamers en een ontbijt…..kan niet veel beter. Nafplio, de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland. is een modern stadje met een oude kern die men goed heeft bewaard (onder andere mooie bestrating). Het heeft een mondaine uitstraling, is schoon en er is genoeg te zien (onder andere kasteel Palamidi en de oude gevangenis Bourtzi op een eilandje) . Nafplio ligt trouwens op ongeveer 35 kilometer van het theater van Epidaurus.

Uitzicht Aetoma naar Palamidi

Uitzicht Aetoma naar Palamidi

School

Het nieuwe schoolseizoen is vrijdag 11 september, na 3 maanden zomervakantie, weer begonnen in Griekenland. Wie denkt dat het vreemd is om op vrijdag te beginnen, vergeet dat in Griekenland veel met de kerk verbonden is. Zo ook de school en de eerste dag wordt gebruikt om het nieuwe schooljaar kerkelijk te zegenen. Dus om 10.00 uur liepen de kinderen alweer op straat. De eerste schooldag is alweer voorbij.

Vrijdag 18 september zijn de scholen dicht, net als de maandag erop. Reden daarvoor is dat er op zondag 20 september verkiezingen zijn. Waarom dat een geldige reden zou zijn, is ons niet duidelijk. Het opzetten van een stemlokaal zal namelijk maximaal een half uur kosten, net als het afbreken ervan. En dat kan toch ook op zaterdag en eventueel maandagochtend voordat de school weer opengaat?

 

Een aantal scholen in de afgelegen gebieden, voornamelijk op de wat afgelegen eilanden, is helemaal nog niet open gegaan. Er zijn daar namelijk geen leerkrachten. Door alle bezuinigingen en het toch al niet riante salaris van een onderwijzer is er momenteel een lerarentekort van 13.500. Dat klinkt veel en is het ook. Op een leerlingenbestand van ongeveer 1,5 miljoen kinderen (lager en middelbaar onderwijs) is er een aantal van 135.000 leerkrachten. En kennelijk is er nu een tekort van 10%. Ook in andere jaren waren er wel problemen, maar nu is het probleem groter omdat veel ambtenaren en dus ook leraren, van de mogelijkheid gebruik hebben gemaakt om onder de oude regelgeving vervroegd met pensioen te gaan.

Een ander probleem betreft het feit dat nog niet alle boeken er zijn. Dit is een jaarlijks terugkerend fenomeen, dat onder meer veroorzaakt wordt doordat alle scholen dezelfde boeken moeten gebruiken.

De middelbare school is in Griekenland verdeeld in 2 stadia: allereerst gaat ieder kind 3 jaar naar het gymnasium (niet te verwarren met het gymnasium zoals we dat in Nederland kennen) en daarna 3 jaar naar het lykio. Er bestaat daarnaast nog een soort van onderwijs dat qua niveau enigzins te vergelijken is met het VMBO. Echter, differentiatie naar het niveau van het individuele kind is er niet. Op basis van het aantal punten dat de leerling bij zijn/haar eindexamen heeft gehaald, kan de eventuele vervolgopleiding gekozen worden. Hoe hoger, hoe beter. Het is dus zeer wel mogelijk dat iemand niet kan gaan studeren wat hij/zij wil, doordat het aantal behaalde punten onvoldoende blijkt te zijn. Mede hierdoor gaan heel veel kinderen gedurende hun schooltijd na de reguliere school (die om 13.30 uur eindigt) ook nog naar een naschoolse school, de frontisterio, om een zo hoog mogelijk puntenaantal te halen. Deze vorm van onderwijs is echter niet gratis (lees: kost behoorlijk wat geld). Materieel bestaat er dus in Griekenland een soort van klasse onderwijs.

Dit alles zijn symptomen van een niet geweldig functionerend schoolsysteem. En het maakt kennelijk niet uit welke regering er aan de macht is, iedere keer is het feitelijk hetzelfde.

Voor ons als buitenstaanders is het onbegrijpelijk dat de media niet kritischer reageren op zo’n essentieel onderdeel van een land dat moet ontwikkelen en groeien. Wij weten ook wel dat op het onderwijs in Nederland het nodige valt aan te merken, maar dat de Griekse universiteiten het vereiste puntenaantal gewoon maar verlagen omdat een groot aantal van de leerlingen anders de norm niet haalt??

 

 

Verkiezingen (2) en nieuwe kippen

Nadat Tsipras (premier) zijn ontslag had aangeboden en dit was geaccepteerd door de president, volgden nog een paar rituele dansen. De tweede (Neo Demokratia) en derde (Popular Unity, de partij die zich heeft afgescheiden van Syriza) partij van het land mogen dan namelijk nog onderzoeken of ze tot een coalitie-regering kunnen komen. Dat dat op voorhand zou mislukken, was evident. Daarna gebeurt er iets merkwaardigs, althans voor ons. De regering wordt niet demissionair, maar is gewoon weg. Er komt dan een interim-regering voor de periode tot aan het moment dat een nieuwe regering is gevormd. Dus weer allemaal nieuwe mensen, wellicht voor een periode van 3 weken! De premier, de eerste vrouwelijke premier in Griekenland, is de voorzitster van het Hooggerechtshof. Een van de nieuwe ministers (van Toerisme) is de in Griekenland zeer bekende zangeres Alkistis Protopsaltis. In welke mate zij hiervan verstand heeft, is ons niet duidelijk.

Inmiddels zijn de eerste polls verschenen en die laten zien dat Syriza het nog moeilijk gaat krijgen om de meerderheid te krijgen (waarop ze wel hadden gehoopt). De “voorsprong” loopt steeds verder terug. Ze roepen nu nog dat ze niet met een andere partij willen samenwerken, maar of dat straks ook daadwerkelijk kan, is twijfelachtig. De kiezers zijn  het onder meer niet eens met het gegeven dat ze weer naar de stembus moeten. Wordt vervolgd.

 

We hebben eindelijk weer nieuwe kippen. Na in het voorjaar de kippen geslacht te hebben (wegens ouderdom) hebben we bewust in de zomer geen kippen gekocht. De temperaturen in de zomer zorgen in de regel voor een iets mindere productie van eieren en het is ook moeilijker om ze van vers groen voer (sla en dergelijke) te voorzien. Nu de zomer op zijn eind raakt, wordt dat weer iets makkelijker. En ze waren nog geen 6 uur in hun hok, of de eerste kip had al een ei(tje) gelegd. Verder is het duidelijk dat ze moeten wennen aan het ook naar buiten kunnen. Ze vinden dat nog eng. Ook groenvoer is ze nog vreemd.

Jeroen en de kippen

Jeroen en de kippen

Op dit moment worden we overstelpt met cactusvruchten en vijgen. De bomen zitten vol met vijgen en ook de cactussen hebben dit jaar een grote opbrengst. Buurvrouw komt iedere paar dagen met nieuwe aanvoer. Gelukkig zijn de cactusvruchten al schoongemaakt, want die hebben behoorlijke stekeltjes.

Verkiezingen en zwijnen

Donderdag 20 augustus 2015 heeft de premier Tsipras zijn ontslag aangekondigd. Het begint zo langzamerhand net Italië te worden als het om de frequentie van verkiezingen gaat. Reden voor het ontslag schijnt tweeledig te zijn: enerzijds de extreem linkse fractie binnen zijn eigen partij elimineren en anderzijds een nieuw mandaat van de kiezer te krijgen om de bezuinigingen uit te voeren. Tot op heden heeft Tsipras niet laten zien een leider te zijn met een visie. Het referendum was ook al een teken dat hij telkens de verantwoordelijkheid probeert te af te wentelen op de kiezer/het volk.

Het gevaar is dat de aankomende maand er geen sprake meer is van enige uitvoering van de afgesproken maatregelen en dus een volgende tranche van het steunprogramma wellicht moet worden uitgesteld. Tevens is maar de vraag welke kant deze verkiezingen op zullen gaan. Het lijkt nog helemaal niet zeker dat Syriza/Tsipras de verkiezingen zal winnen (de laatste polls lijken een nek aan nek race met Neo Demokratia aan te geven) en een meerderheid in het parlement zal krijgen. Dus weer een aantal weken van onzekerheid.

Een ander nieuw fenomeen is de aanwezigheid van everzwijnen in de omgeving. Ze zaten er altijd wel, maar ze komen steeds dichter naar de huizen. Buurhond Vangelis slaat ’s nachts aan als er zwijnen over zijn terras of het grondstuk daar beneden lopen. Het zijn een aantal kleintjes met een of twee groten. We hebben ze overdag ook al over de weg van Marathea naar Karvelas zien lopen. We hebben al een paar keer geprobeerd ze ’s nachts te fotograferen, maar dat is tot op heden niet gelukt. Dat wordt binnenkort smullen, want het jachtseizoen voor zwijnen begint binnenkort. Niet dat Jeroen op zwijnen jaagt, maar onder andere buurman wel. We hebben al een paar kilo vlees besteld.

Over bestellen gesproken: het Internet winkelen wordt steeds normaler in Griekenland. En aangezien we een aantal dingen bij ons in de buurt simpelweg niet kunnen krijgen, zijn ook wij nu via Internet aan het bestellen. Onder meer kattenvoer van Royal Canin voor Hercules, CD’s, boeken en koffiecups worden nu via de koerier bezorgd. Dat wil zeggen, we geven aan dat ze het pakket bij de benzinepomp kunnen afleveren, waarna wij het daar weer ophalen (de routebeschrijving naar ons huis is ietwat ingewikkeld en verder hoeven we dan niet thuis te blijven).

Het einde van het toeristische zomerseizoen nadert nu snel. Je merkt het op de stranden al dat het veel minder druk is en je zelfs om 12.00 uur nog gewoon ligbedden met parasol kunt krijgen. Mavrovounistrand begint trouwens wel veel plekken met ligbedden/parasols te krijgen. Twee weken geleden werden er nog parasols geplaatst (en dat aan het einde van het seizoen?). Naar we hebben begrepen, is de vergunning gratis als de ligbedden/parasols ook gratis zijn. De uitbater moet het dan hebben van de consumpties die worden genuttigd. Zo ook op het strand van Vathi. Heerlijke plek en slechts 16 parasols, dus niet snel te druk. Deze zomer hebben we grotendeels op dat strand gelegen.

Jeroen op strand Vathi

Jeroen op strand Vathi

Enige weken geleden hebben we in Marathea een Italiaans stel uit Milaan, Renato en Carla, ontmoet. Ze stonden bij ons aan de poort, omdat ze op zoek waren naar de beheerder van een huis in Marathea dat ze hadden “gehuurd” (feitelijk woningruil). We hebben ze uiteraard even geholpen. Daardoor werden we uitgenodigd voor een simpel Italiaans diner. Carla spreekt Engels ,maar Carlo spreekt alleen Italiaans. Kennelijk blijken we dat enigzins te beheersen, want we hebben tot laat in de avond met ze gesproken en overigens heerlijk gegeten. Later zijn we nog een keer met ze uit eten gegaan. De ontmoering is onder meer een reden om na te denken over een vakantie in Italië (Milaan en Ventië) volgend jaar.

Na 10 jaar bleek de zonneboiler (althans de panelen ervan) het begeven te hebben. Die panelen zijn inmiddels vervangen en het water dat nu uit de kraan komt, is werkelijk gloeiend heet. Een duidelijk verschil en dat betekent waarschijnlijk dat we ook van de winter het electrische deel van de boiler (als we onvoldoende zon hebben) amper zullen hoeven gebruiken.

 

 

De crisis voorbij?

De laatste weken waren voor de Grieken en voor ons geen fijne weken. Hoop op een oplossing van de Griekse crisis, dan opeens een referendum met als gevolg een run op de banken en het sluiten van die banken, hernieuwde onderhandelingen (met een nieuwe minister van Financiën, Tsakalotos, na het aftreden van Varoufakis), bijna Grexit en op het laatste moment een overeenkomst. Het gevolg van het sluiten van de banken was onder meer dat de Grieken per dag niet meer dan € 60 per dag konden opnemen. Bedacht moet worden dat een belangrijk deel van de Grieken geen pin pas heeft en dus helemaal geen geld konden opnemen. Ook het totale betalingsverkeer lag stil, waardoor er ook bijna geen bestellingen gedaan konden worden. Bijvoorbeeld bij ons is het zonnepaneel voor het warme water aan het stuk gaan en moet dus vervangen worden. Het bestellen van een nieuw paneel gaat bijna niet. Afwachten maar.

Het referendum was trouwens ook een bizar gebeuren. Binnen een week moesten de Grieken een oordeel hebben over een document dat ze niet te zien kregen als ze er niet zelf achteraan gingen op Internet. De vraag was dermate ingewikkeld dat een groot deel van de bevolking eigenlijk geen idee had waar ze nu feitelijk “Ja” of “Nee” tegen zeiden. Het leek alleen maar te gaan over de vraag of de Grieken nog meer bezuiningen wilden en hun trots wilden opgeven. Er is natuurlijk niemand die dat wil. Hen werd echter niet eerlijk verteld wat het alternatief was, namelijk waarschijnlijk een failliet land. Om die reden hechten we ook niet al teveel waarde aan de uitkomst van het referendum. Het bleek achteraf ook nog een totaal zinloze actie.

Een en ander werkte bijhoorlijk verlammend op de mensen. Restaurants waren nagenoeg geheel leeg (in Karvelas waren we op de zaterdagavond voor het referendum de enige gasten bij de taverna). Op de stranden zijn ook heel weinig mensen, het lijkt wel begin mei. De omgeving van Gythio moet het wat betreft het toerisme voor een belangrijk deel van de Grieken zelf hebben. Die leven in onzekerheid en hebben ook weinig cash geld, dus die gaan niet al teveel uit. Afgelopen week, na de langgehoopte deal, werd het opeens veel drukker op de stranden en in Gythio zelf. Veel auto’s met Atheense nummerborden. Hopelijk is dit een teken dat de mensen weer het gewone leven proberen op te pakken.

Wijzelf waren ook een beetje lamgeslagen door alle onzekerheid. Om dat te doorbreken, zijn we redelijk spontaan naar een concert van de Griekse zangeres Dimitra Galani in het kleine amfitheater van Ancient Epidaurus gegaan. Dit optreden is deel van het jaarlijkse Athene festival met zang, dans en toneel op diverse buitenlokaties in en buiten Athene, waaronder de amfitheaters van Epidaurus. (Een paar jaar geleden was er onder meer een opera concert in het oude theater van Messini.) Door de crisis was het concert niet uitverkocht.

Het optreden was ontzettend goed. Goede zang en uitmuntende muzikanten ( Christos Rafalides (vibrafoon), Petros Klampanis (bas), Thomas Konstantinou (bouzouki en luit) Spyros Manesis (piano) en . En de lokatie was schitterend met een uitstekende organisatie (onder meer gratis waterflesjes). Als we hadden gekund, waren we de dag erop weer gegaan. Het dorpje Ancient Epidauros is overigens een plezierig plaatsje met prima taverna’s en kafeneio’s.

Diana aan een verfrissend biertje in Epidaurus

Diana aan een verfrissend biertje in Epidaurus

Op dezelfde dag dat we naar Epidauvros reden, viel ons twee dingen op. Het leek wel of alle brandweerauto’s van de Peleponnesos onderweg waren en er waren ontzettend veel auto’s met Atheens kenteken die, meestal overvol met bagage, naar het zuiden reden. Toen we aan het eind van de middag op de hotelkamer de tv aanzetten, was het eerste verklaard: het bosbrandenseizoen is begonnen, meer dan 50 branden in heel Griekenland, waaronder in Neapoli (Lakonia) van waar de boot naar Kythera vertrekt (ze zitten daar al 2 dagen zonder stroom, doordat de houten electriciteitspalen zijn verbrand). Vooralsnog hebben we nog niets gehoord hoe al die branden hebben kunnen ontstaan, maar de harde wind van die dag heeft zeker niet geholpen om de schade te beperken. Hopelijk is iedereen nu voorzichtiger want dit aantal is natuurlijk nooit met vliegtuigen en helicopters te betrijden. Er is al een blusvliegtuig gecrasht en gelukking komt er hulp vanuit Frankrijk en Italie en zijn er tot op heden geen slachtoffers gevallen.