Olijfolie, van boom tot blik

Hoe komt het nu eigenlijk olijfolie in een fles/blik? In dit bericht wordt het proces beschreven, te beginnen met de olijf aan de boom.

Algemeen

In het voorjaar bloeien olijfbomen, net als alle andere vruchtbomen. Voordat een olijf plukwaardig is, gaat er een lange tijd overheen. In die periode moet de vrucht groeien. Het is onder meer afhankelijk van de hoeveelheid vocht (meestal regen) tussen april en november hoe groot de olijven worden en hoeveel olie ze bevatten. Afhankelijk van de locatie (in Griekenland) begint men in het algemeen vanaf medio november met plukken. Er zijn plekken waar de pluk al eerder start (vanaf 2e helft oktober).

Plukken

Het plukken is nog grotendeels handwerk. Er zijn voor het afritsen van de takken (zie hierna) oogstmachines en ook voor het slaan van de olijven uit de bomen bestaan diverse apparaten. Wij doen het nog op de ouderwetse manier, met zaag en handharkje. Het enige apparaat voor de pluk is de kettingzaag.

werken met de kettingzaag

Van de olijfboom wordt een aantal takken afgezaagd (de hoeveelheid is afhankelijk van de mate waarin de bomen de afgelopen jaren zijn gesnoeid/gezaagd).

voor de snoei

na de snoei

In ons geval was er dit jaar heel veel te snoeien. De olijven die aan deze takken zitten, worden met het handharkje eraf geritst. Wat nog in de boom blijft zitten, wordt er ook zoveel mogelijk uitgeharkt en de rest wordt eruit geslagen met een stok.

De olijven vallen op grote kleden, die onder de boom zijn neergelegd. Als een boom is leeggeplukt, worden de olijven op een hoop gedaan en de takjes die tussen de olijven zitten, worden er met de hand uitgehaald. Een tijdrovend werkje (per boom ongeveer 15 minuten). Daarna worden de olijven in jute zakken gedaan. Een volle zak weegt ongeveer 45 kilo. Het snoeihout wordt op grote hopen gegooid, waaruit later het nog bruikbare openhaard hout wordt geselecteerd.

het snoeihout

Persen

Na een aantal dagen, als er voldoende zakken zijn gevuld, gaan die zakken naar de olijfpers.

zakken olijven a 45 kilo

Dat is tegenwoordig meestal een moderne fabriek, waar de olijven eerst van blaadjes worden ontdaan, daarna gewassen en dan vermalen tot een pulp.

de pulpmachine

Deze pulp draait ongeveer 50 minuten rond in een vat. Daarna gaat alles naar een soort van centrifuge en komt de olie tevoorschijn.

de centrifuge en de afvulmachine

De olie gaat direkt in blikken of vaten. De pers wordt meestal betaald met een percentage van de opbrengst.

Opbrengst

Wij hebben dit jaar ongeveer 1.140 kilo olijven geplukt in effectief 9 dagen. De opbrengst in olijfolie was laag, in totaal 156 kilo olie (na aftrek percentage voor de pers), doordat er weinig regen gevallen was in de periode dat de olijven groeiden. De verhouding was 6,5 kilo olijven voor 1 kilo (!= 1,15 liter) olie. Andere jaren was de verhouding ongeveer 4,5 kilo olijven op 1 kilo olie. De prijs voor olijfolie (het bedrag dat je krijgt als je olijfolie aan de pers verkoopt) bedraagt in Griekenland ongeveer Euro 2,60. Met andere woorden: 9 dagen werk en Euro 345 opbrengst. Dus voor het geld moeten we het niet doen. Het idiote is dat dergelijke olie in Nederland ongeveer Euro 13 moet kosten.

Het buiten zijn in meestal goed weer en actief zijn, levert wel een hoop voldoening op. Na 9 dagen doet alles een beetje zeer, maar dat gevoel verdwijnt gelukkig weer snel. En eigen olijfolie (biologische) is natuurlijk niet te versmaden.

Winter in Griekenland

December, dus oogstmaand voor de olijven in de Mani. Op een aantal plekken in Griekenland beginnen ze al eerder. Wij hangen al een aantal dagen in de olijfgaard van onze buuf.

Diana aan de pluk

Het bovenstuk, met 39 bomen, heeft slechts 5 zakken olijven opgeleverd, ongeveer 225 kilo olijven. Het benedenstuk met slechts 17 bomen levert een enorme hoeveelheid op, voornamelijk door zeer rigoreuze snoei, waardoor we ook de olijven boven in de boom kunnen plukken. We hebben nu iets meer dan 6 bomen beneden gedaan en bijna 10 zakken opbrengst. We moeten dus nu ongeveer iets meer dan 10 bomen, maar door de regen moeten we telkens het plukken onderbreken. De eerste 15 zakken hebben we naar de olijfpers gebracht. De opbrengst viel tegen, na aftrek van de olie voor de fabriek hebben we 84 kilo (! = 91 liter) olie.

De houtopbrengst door de zeer fikse snoei is straks enorm. Per boom gaan er minstens 8 dikke takken (en dik is echt dik) uit. Een olijfboom na een dergelijke aanpak is niet meer te herkennen van voor die tijd.

Het weer is nu zeer wisselvallig. Mooie dagen worden afgewisseld met dagen van veel regen en harde wind.

de pot met goud ligt kennelijk in de buurt

En dan is het echt beestenweer, waardoor zowel electriciteit en telefoon geregeld uitvallen. Gelukkig doet de open haard het nu erg goed (de schoorsteenveger heeft kennelijk nog beter geveegd), dus in de kou zitten hoeft niet. Sinds een paar dagen hebben we ’s ochtends de CV aan.

warmte zoeken bij elkaar

Door de regen en de lagere temperaturen (overdag gemiddeld zo’n 13 graden en ’s nachts 6) ligt de bergtop van het Taygetos gebergte, Profitiis Ilias, al weer vol met sneeuw.

het is weer winter

In Gythio zijn op dit moment twee grote werken aan de gang. De haven wordt uitgebreid (uiteraard met EU-gelden), waardoor straks de cruise schepen aan kunnen meren in plaats van voor de kust dobberen en met bootjes naar de kant varen. Ze zijn nu eerst de vaargeul aan het verdiepen. Ook zijn er plannen voor een soort marina, waardoor er meer faciliteiten voor zeilboten komen.

Het tweede grote werk betreft de oude school op het grote plein, bij Mikro Cafe. Dit neoklassieke gebouw was al jaren een bouwval, maar wordt nu weer helemaal opgeknapt. Het wordt zeer grondig aangepakt.

De natuur was tot voor kort redelijk van slag door het te mooie weer.

narcissen in december

De gesnoeide moerbeibomen liepen weer uit, de narcissen stonden al in knop. Wel waren de paddenstoelen opgekomen. Soms zijn er ook in de lucht vreemde verschijnselen.

spaceship in aantocht?

Feniks naar de eeuwige jachtvelden

Vandaag hebben we Feniks, onze 14 jaar oude Main Coon en nestor van het hele zooitje

Feniks op zijn favoriete boomstam

, in laten slapen. Hij sukkelde al een tijdje met zijn gezondheid, begon behoorlijk dement te worden en de laatste dagen wilde hij niet meer eten en drinken. Op zich was hij voor zijn doen nog wel levendig, maar het niet willen/kunnen eten is dodelijk. Mogelijk dat de warmte van afgelopen zomer het ouderdomproces heeft versneld.

Hij heeft een heel mooi leven gehad, met name de laatste jaren in Griekenland.

Feniks

Hij was veel buiten en ging er geregeld vandoor om ergens anders kennelijk te gaan vergaderen. De achtergebleven Main Coons interesseert het overigens helemaal niets.

Feniks

Even een uitstapje naar Italië

Diana aan de wandel (Via Appia Antica)

We zijn toch nog een week op vakantie, dat wil zeggen weg van Marathea, geweest. De bestemmingen waren Rome en Sardinië. Wij met het vliegtuig vanuit Athene naar Rome en Henk vanuit Amsterdam. We hadden gelukkig erg goed weer. In Rome hebben we heel wat afgelopen, onder meer de oude Via Appia Antica (de eerste snelweg van Europa) en in Ostia Antica. Dat leverde Diana blaren onder haar voeten op, dus die heeft moet zwoegen. We hebben alle oude “meuk” wel gezien, een aantal gebouwen zijn we niet in gegaan in verband met de enorme drukte. Een volgepakt Pantheon is niet helemaal wat wij willen. Rome is in september heel erg druk met toeristen en is ook heel erg duur.

Henk en Jeroen in een vol Colosseum

Op een terrasje wat gaan drinken met z’n drieén was al gauw Euro 25! Het beste was nog om aan de prosecco te gaan (per fles), omdat dat goedkoper was dan bier.

Diana d'r eigen straat in Ostia Antica

Rare jongens, die Romeinen! Het eten in Rome is trouwens wel erg goed.

 

Na 4 dagen zijn we doorgevlogen naar Sardinié. Een verademing ten opzichte van het drukke Rome.

Door de wijnranken

Vlakbij Alghero (in het noord oosten van Sardinië) zaten we in een wine resort, Leda d’Ittiri (http://www.margallo.it/index.asp?lingua=2) Met maar 5 kamers was het begrip resort was hier niet van toepassing. Schitterende plek, heerlijk zwembad

Diana en Henk aan het zwembad

en erg lekkere wijnen. Alghero is een mooi stadje en dat geldt ook voor de omgeving. Relaxte sfeer, aardige mensen en erg goed eten. Dat laatste is een probleem, want daardoor aten we 2 keer per dag een echte maaltijd. En ons toetjesmonster Henk geregeld 2 desserts. Ook hier nagenoeg alleen maar mooi weer, dus gelukkig kon het zwembad voor wat extra beweging zorgen.

Na 8 dagen waren we weer blij om in Marathea te zijn. Eigenlijk hoeven we helemaal niet weg. Tot op heden is het nog steeds weer om in zee te zwemmen en ’s avonds buiten te eten. Het Griekse nieuws wordt grotendeels beheerst door een lijst met namen van Grieken met heel veel geld in het buitenland. Die lijst was al in 2010 aan de Griekse overheid gegeven, maar is nu pas bij de juiste personen terecht gekomen, die er iets mee gaan doen. De leider van de Pasok en toenmalig minister van Financiën, E. Venizelos, had meer dan een jaar deze lijst in zijn bezit zonder dat te melden. Gek genoeg lees/hoor je hier niets van in de buitenlandse media.

 

Van het beestenfront is weinig te melden. De poezen en kippen zijn tijdens de vakantie door Maarten, broer van Jeroen, goed verzorgd. Helaas hangen de buitenpoezen wel weer in het hor van de buitendeur, kennelijk vonden ze het van de zomer daar te warm voor.

Begint de herfst?

De temperaturen zijn nu weer normaal, overdag ongeveer 31 graden en ’s nachts weer 21. Daardoor hoeven we de airco’s niet meer aan te zetten. Volgens diverse meteorologische diensten was 2012 de op 3 na warmste zomer sinds 1955. En warm was het! De gemiddelde dagtemperatuur was gedurende 3 maanden 35 graden of meer. Het went wel, maar dat komt voornamelijk door het leeftempo aan te passen. Wat dat betreft is het goed om een voorbeeld aan de poezen te nemen, die lagen totdat het donker werd veelal te slapen/dommelen en waren in ieder geval overdag niet erg actief. Het heeft op 12 september eindelijk weer echt geregend, dat wil zeggen een uur lang dat er daadwerkelijk water uit de lucht kwam. Hierdoor werd de tuin eindelijk weer eens beregend.

De laatste paar weken waren er opeens opvallend weinig poezen in de tuin. Dat had te maken met de drukte in Marathea, waardoor ze meerdere eetadressen hadden. Soms werden de brokjes niet eens opgegeten. Inmiddels is het grootste deel weer aanwezig tijdens de voederbeurten. De poezen worden ook langzamerhand weer wat forser. De kippen hebben het stadium van levende soepkippen bereikt. Ze leggen nog amper eieren. Over een paar weken worden ze geslacht en in de soep gedaan.

De rust in Marathea en Gythio is weer teruggekeerd. Het is ook op de weg heel duidelijk te merken, bijna geen auto’s meer, terwijl dat een paar weken geleden erg druk was.

De boeren rijden nu weer met hun tractoren in de rondte, ook dat zag je in de zomer amper. De kettingzagen hoor je weer en men maakt een begin met het snoeien van de moerbei bomen. Er is trouwens weer een geitenkudde in Marathea, die we dan ook geregeld onderweg tegenkomen.

Geiten bij Marathea

Opvallend is dat de geiten er erg schoon en gezond uitzien. Ze hebben ook geen touw rond hun poten. Op zich zijn geiten een goede preventie tegen bosbranden. Ze vreten namelijk al het onkruid op, waardoor het vuur zich minder snel kan verspreiden. Dat neemt niet weg dat er nog steeds overal bosbranden zijn. Afgelopen week eentje op 500 meter van Marathea. Het is iedere keer weer een opluchting als de blusvliegtuigen over komen. Die komen af en toe recht over ons huis op een hoogte van ongeveer 20 meter. Spectaculair gezicht.

Blusvliegtuig dichtbij

Het electriciteitsbedrijd, de DEI, is een actie begonnen om groene stroom te gaan leveren. De actie is echter nogal knullig opgezet. Je wordt door iemand van een callcenter gebeld (duidelijk geroezemoes op de achtergrond te horen), die snel een verhaal van een papiertje opdreunt (en soms het niet goed leest) en je daarna alleen maar vraagt of je dat, dat wil zeggen groene stroom, wilt. Bij het antwoord “ochi (= nee)” wordt niet doorgevraagd en er wordt ook geen reclame actie gevoerd. Het zal dus nog wel even duren voordat groene stroom hier is ingeburgerd.

Toch nog bosbranden

De vakantiedrukte is min of meer achter de rug, maar zondag 19 augustus was er toch nog een behoorlijk grote bosbrand, tussen Skoutari, Neochori en Drosopygi. Vanwege de sterke wind (6 a 7 Bft) konden de blusvliegtuigen in eerste instantie weinig doen en werd het vuur behoorlijk aangewakkerd. Gelukkig ging in de loop van de middag de wind liggen en konden de vliegtuigen hun werk doen.

“Aan het werk”

Het is een spectaculair gezicht als de vliegtuigen water “happen” uit de zee en deze daarna over de brand uitstorten. De volgende ochtend kwamen de vliegtuigen nog nablussen.

Zoek de blusvliegtuigen

Het echte bluswerk

Op Chios, een eiland voor de kust van Turkije, heeft het bijna een week gebrand. Blussen was erg moeilijk door de harde wind. Bij die branden zijn heel veel mastiekbomen vernietigd. Mastiek is een soort hars, die onder meer gebruikt wordt in allerlei baksels, kauwgom, likeur etc. De mastiekbomen komen nagenoeg alleen op Chios voor, dus dat product is nu schaars geworden. Ook op Zakynthos woeden branden.

We zijn van de week 2 dagen naar Akrata, een dorpje aan de kust van de Noord Peleponessos, 70 km van Patras, op bezoek bij Stelios, Marialena en Eftichia (baby van 2 maanden) geweest.

Papa Stelios en Eftichia

Ze hebben een huisje letterlijk aan zee gehuurd, 15 meter lopen en de zee in. Dat is voor een paar dagen erg lekker. Toch zijn de stranden bij ons in de buurt veel mooier.

Mama Marialena en Eftichia

Doordat ook de moeder van Marialena er was, hebben we ook nog wat Griekse les gehad. Op de terugweg hebben we de gevolgen van een aantal branden in de buurt van Korinthos kunnen zien. Het is iedere keer weer een triest gezicht om te zien wat het vuur met de natuur doet.

Crisis drukte

Guisteren was het Maria Hemelvaart. Mede om die reden is het in en rondom Gythio erg druk, parkeren in Gythio zelf is deze week alsof je in het centrum van Amsterdam je auto wilt parkeren: zoeken naar een plaatsje. Overigens, wellicht nog een aardig idee voor de kas van Gythio: parkeermeters. Gek genoeg is deze drukte niet heel erg te merken in de restaurants: daar is plaats genoeg. Zelfs Marathea is vol, ieder huis wordt op dit moment bewoond.

De drukte heeft ook gevolgen voor de primaire voorzieningen, zoals water en telefoon. Eigenlijk is het ieder jaar hetzelfde in de maand augustus. De waterdruk valt geregeld (ongeveer eens in de 2 a 3 dagen) weg gedurende een halve of een hele dag. Dit schijnt te komen, doordat het oude waterleidingnet een hogere druk (en dan met name als er minder vraag is, zoals ’s nachts) niet aan zou kunnen. Dan barsten de leidingen. Maar we zijn er aan gewend, dus we mopperen niet. Het leuke ervan is trouwens dat ze ons bij het kantoor van het waterleidingnet kennen en nog aardig vinden ook. Vreemder is dat ook de telefoonverbinding de laatste weken minder stabiel is. Waarschijnlijk komt dit ook door de drukte, maar hoe dat technisch dan zit, is ons niet duidelijk.

De buurt van Marathea is de afgelopen weken weer vol met Hollanders. We hebben zelf eerst Maarten (broer Jeroen) voor een aantal dagen op bezoek gehad en daarna Michael, Nathalie, Jesse en Mara (broer van Diana met gezin).

Mike en Diana

Voor de laatsten was dit de eerste keer en het strand/de zee gingen erin als koek. Jesse heeft “live” gezien dat zijn vader door de “bijtvissen” werd gebeten. Bijtvissen zijn kleine, min of meer doorzichtige, vissen die de nare eigenschap hebben je te “bijten” (een soort van prikjes, alhoewel ze dat soms tot bloedens toe doen). Gelukkig zitten ze alleen dicht aan de kant, dus als je wat dieper gaat heb je geen last meer van ze. Mara was bij aankomst bang voor poezen, dus er was een probleempje (11 buitenpoezen en 3 binnen). Na 3 dagen was dat al helemaal omgeslagen en wilde ze telkens de poezen eten geven. Het Griekse buitenleven is met name voor kinderen altijd weer bijzonder. Zo willen ze altijd mee naar de kippen om echte eieren te vinden.Verder hebben we als bijzonderheden een echte pad gezien en heremietkreeftjes (opgedoken door Michael).

Pad, zo groot als een hand

Mara en Jesse hebben ze gevonden!

Het is de afgelopen 6 weken erg warm geweest, nagenoeg iedere dag 35 graden of meer. En ook ’s avonds en ’s nachts koelde het amper af. Veel meer dan zwemmen en ’s middags binnen zitten (gelukkig hadden we de Tour de France en de Olympische Spelen) kon je niet doen. Alles moest in een rustig tempo. Het is de eerste keer sinds we ons huis hebben dat het zolang zo warm is geweest. Afgelopen vrijdag is het weer lekker geworden, ongeveer 33 graden en ’s nachts 23 graden.

Feniks heeft last van zijn bek gekregen (twee tanden afgebroken en bebloed tandvlees), kon geen brokjes meer eten en heeft nu 2 x een antibiotica kuurtje gekregen. Het lijkt momenteel weer goed te gaan, alhoewel hij wel steeds dementer wordt. Hercules neemt zijn dagelijks douche in de tuin.

Hercules onder de “douche”

Als de moestuin wordt gesproeid, gaat hij midden in de straal zitten. Voor de buitenpoezen is de drukte in Marathea erg goed nieuws. Ze krijgen namelijk op meer plekken te eten. Gelukkig weerhoudt dat ze er niet van om af en toe een muis/rat te vangen en die in de tuin te deponeren (dood).

Andros 2012

We hebben de afgelopen weken een soort van vakantie gevierd.

Allereerst zijn we weer naar Kythera geweest, omdat dat zo goed bevallen was. Zie vorig bericht.

De week erop “moesten” we naar Andros, een Cycladisch eiland, voor een cursus Griekse taal.

Batsi vanaf ons balkon (hotel Blue Dolphin)

Uiteraard zaten er ook erg vervelende mensen bij, maar dat was niet hinderlijk. Op Andros stond wel iedere dag heel veel wind (minstens 6 Beaufort) en daar word je na een week wel moe van. De restaurants in Batsi (een

havenplaatsje) zijn erg goed, we hebben overal goed gegeten. Gelukkig lag ons hotelletje een stuk hoger, dus moesten we iedere keer een flink stuk omhoog (via een stenen trap). Andros kon ons als eiland niet zo bekoren, wellicht dat dat mede door de wind werd veroorzaakt. Er staat een schitterend museum voor moderne kunst (Goulandri) in Chora (de hoofdstad van Andros), helaas is dat alleen tot 14.00 uur open en we waren er na die tijd.

Jeroen bij het Goulandri museum

Inmiddels is er een hittegolf in Griekenland. We slapen nu ’s nachts met de airco aan en hebben inmiddels ook in de 3e slaapkamer een airco laten installeren. Het is nu pure noodzaak om iedere dag een duik in zee te nemen.

De poezen zijn allemaal erg slank geworden, ze staan duidelijk in de “zomerstand”. Zelfs onze Miles, in de regel toch wel erg dik, is nu een stukje slanker.

Het is nu echt zomer 2012

Sinds een aantal weken is het weerbeeld in feite hetzelfde: bij opstaan een strak blauwe lucht en die gaat pas weg als het donker wordt. En dan een sterrenhemel met ontzettend veel sterren. De temperatuur loopt overdag richting de 35 graden, dus het is zaak om de buitenbezigheden zoveel mogelijk in de ochtendxa0te plannen. Dat geldt trouwens ook voor onze trouwe viervoeters.

“Oom” Zalm uitgeteld

Na een periode van veel wind is het nu rustig geworden. Dus het is ideaal weer om iedere dag een duik in zee te nemen, het water is nu ook lekker qua temperatuur.

Het aantal toeristen neemt langzamerhand toe, alhoewel daar op het strand nog weinig van te merken is.

Het strand van Mavrovouni op 11 juni 2012

Waarschijnlijk zal de hoeveelheid toeristen, nu de verkiezingen tot een nieuwe regering hebben geleid, op korte termijn wel verder toenemen. De angst voor “geen geld uit de muur” (wie dat verzonnen heeft?) is nu niet meer aan de orde.

De verkiezingen van 17 juni hebben ervoor gezorgd dat ND (Neo Demokratia) met 129 zetels in het parlement komt, Syriza (de nogal linkse partij) met 72, Pasok met 33 en de gematigdxa0linkse partij van Kouvelis, Democratisch Links,xa0met 18 zetels. En weer heeft de Gouden Dagenraad (de neonazi-partij) 19 zetels weten te bemachtigen. De KKE (communistische partij) is nagenoeg weggevaagd. Er is een nieuwe regering van ND, Pasok en Democratisch Links, die ook gaat heronderhandelen over het memorandum dat is gesloten met de EU en IMF. Overigens geeft het engelstalige deel van de Griekse kwaliteitskrant Kathemerini op internet een goed beeld van hoe het er in Griekenland aan toe gaat. http://www.ekathimerini.com

Het Griekse elftal bij de EK doet het beter dan het Nederlands elftal. “We” zaten in de kwart finales, en moeten tegen de Duitsers. Een enigzins beladen duel, gezien de wijze waarop de Grieken op dit moment tegen Duitsland en Duitsers (die worden vereenzelvigd met Merkel) aankijken. Helaas heeft het niet zo mogen zijn, verloren met 4-2. Maar volgens de Griekse kranten hebben de Grieken het toernooi met opgeheven hoofd verlaten.

We zijn weer op Kythera geweest, nu voor 4 nachten. Het is daar veel koeler dan op het vaste land. We kunnen Gythio zien liggen vanaf het appartement bij Fos ke Choro (Aroniadika), maar er zit ongeveer 7 graden verschil tussen. Het is ook op Kythera nog rustig, op de meeste plekken ben je de enige toerist.

Zonsondergang op Kythera

Het is een mooi en divers eiland.

Niet erg druk op het strand

Het zeewater heeft op bepaalde plekken een soort van melkgroene/turquoise kleur. Dat schijnt door een bepaalde kleurstof te komen, die in de oudheid ook gebruikt werd om stoffen te kleuren. Overigens zijn wij nu niet turquoise. Ook is de aanwezigheid van watervallen bijzonder.

Een van de watervallen op Kythera

Kaartlezen is niet altijd makkelijk

Af en toe een beetje luieren

Slang!

Dit jaar zijn er al twee adders bij ons in de buurt geweest. We zijn op zich niet van het doodmaken van slangen, maar voor adders maken we een uitzondering. Buurman Apostolis had een slang in een van zijn plantenbakken en heeft met dat beest korte metten gemaakt. Eergisteren lag er eentje op de weg bij ons en die is door Buuf onschadelijk gemaakt. Omdat die nog wat bewoog, heeft Jeroen met een schep zijn kop er afgehakt. De buitenpoezen vonden het trouwens erg interessant en waren heel voorzichtig er tegenaan aan het tikken. Helaas hebben we er geen foto van.

 

Jeroen aan nieuwe tafel, nog niet klaar voor EK

Om de hele dag ergens in de tuin in de schaduw te kunnen zitten, hebben we zelf een tafel gemaakt van hout naar model van een tafel die we op Kythera hebben gezien.

de nieuwe tafel en Diana is klaar voor de EK

Tussen Gythio en Sparti zit een houthandel die van boomstammen zelf nog planken zaagt en waar je dus iedere maat plank kunt kopen. We zijn er al 1.000 keer langs gereden en nu eindelijk eens een keer naar binnen.

De afgelopen weken heeft het veel gewaaid, veel dagen met windkracht 5 Bft. De temperatuur is wel OK, iedere dag zo’n 25 graden. De tuin moet alweer geregeld worden gesproeid, maar staat er dan ook wel prima bij. De druiven doen het goed, veel trossen.

Mei 2012

Het zeewater is nog wel erg koud, maarxa0dat heeft ons er niet van weerhouden om al in zee te gaan zwemmen.

Koud, hxe9!

Hopelijk gaat de zeewatertemeperatuur snel omhoog.

 

De Griekse verkiezingen op 6 mei waren geen onverdeeld succes. Na enkele, vooraf al kansloze, pogingen om een meerderheidsregering te vormen, heeft men bedacht nieuwe verkiezingen te gaan houden op 17 juni. Dit maakt de economische situatie er uiteraard niet beter op. Meest treurige van de uitslag is dat een neonazistische partij, de Gouden Dageraad, ook in het parlement is gekozen. Op televisie wordt veel geouwehoerd door politici, die niet naar elkaar luisteren en alleen maar door elkaar heen praten/schreeuwen. Met andere woorden, zonde om de TV aan te doen. Overigens was het door de verkiezingen erg druk in Gythio en ook in Marathea. Dat komt door het Griekse kiessysteem, waarbij mensen stemmen waar ze in het kiesregister staan. Ze kunnen kiezen waar dat is.xa0Het is meestal de plaats waar ze oorspronkelijk vandaan komen, ook al is dat ver weg. Hoofdreden: ze krijgen een vrije dag als de kiesplaats boven een bepaalde afstand van hun woonplaats ligt!