De olijven zijn, gelukkig, weer geplukt, althans wat betreft het land van Buuf. Twee dagen plukken op haar land en een dag bij Willem in Koulouka gaf een totaal opbrengst van 480 kilo olijven en uiteindelijk 85 liter olie. Door een keer nachtvorst kon een deel niet geoogst worden, de olijven worden dan schrompelig en bruin. Nu hoeven we alleen nog bij anderen te plukken, als we zin hebben. Kyria Martina is met de Kerst naar Athene gegaan (ze kon weg nu de olijven waren geplukt).

Op zich was het een gewone Kerst, dat wil zeggen met Henk en Dinie op bezoek. We hebben de Kerst met relatief weinig mensen gevierd, 12 personen. “Babe” was dit jaar 10,7 kilo, dus redelijk bescheiden.

Met John het speenvarken op het spit

Onze buurman John heeft geholpen met het op het spit krijgen van het speenvarken. Ondanks de stevige wind kreeg het varkentje precies op tijd een kleurtje en was hij/zij gaar. Het weer was door harde wind niet geschikt om buiten te eten, maar de buitendeur kon wel open blijven staan.

Tweede Kerstdag hebben we wel buiten gelunched in Gythio. Grote drukte in Gythio want de nieuwe gemeenteraad en burgemeester werden geïnstalleerd. Hopelijk gaat het volgend jaar beter in Gythio.

Voor het overige stonden de dagen in het teken van de chocolade (Henk) en een beetje relaxen, met andere woorden: eten, drinken en vrolijk zijn. 

Gisterenavond hebben we Tavros moeten laten inslapen. Ze was twee weken bij de dierenarts aldaar geweest om via sondevoeding weer te gaan eten. We hadden haar woensdag opgehaald en het leek goed te gaan, maar gisteren in de loop van de dag werd ze slechter en wilde niets meer. Voor ons een teken dat het aan het aflopen was. Om 18.00 uur hebben we de beslissing genomen om naar Kalamata te rijden en haar in te laten slapen en om 20.30 uur was het over. We hebben haar in de tuin begraven, vlakbij haar tante IQ.

Gelukkig gaat het met de andere binnenpoezen wel goed. Hercules is weer de oude (pist dus af en toe op de deurmat) en ook Miles eet weer normaal (die blijkt trouwens 11,7 kilo te wegen).

De niesziekte, een voor katten mogelijk dodelijke ziekte, heeft toegeslagen. Twee van de buitenpoezen hebben het niet overleefd: Garfield en Kokkie zijn niet meer. Kokkie lag zelfs dood onder de tafel, terwijl normaal gesproken katten wegkruipen als ze dood gaan. Ook de binnenpoezen hebben kennelijk iets van het virus meegekregen. Ze zijn weliswaar ingeent, maar afgezien van Ilio zijn ze allemaal ziek geweest. Nadat we ontevreden waren over de dierenarts uit Sparti en we met redelijke spoed naar een dierenarts moesten (Tavros at een aantal dagen niet meer en was zichzelf daardoor aan het vergiftigen), zijn we naar Kalamata gereden en hebben daar een goede dierenarts gevonden (via de Gouden Gids!!). Tavros is nog steeds bij de dierenarts in verband met sonde voeding. Wat die precies heeft, weten we aan het einde van de week als de bloedresultaten uit Engeland bekend zijn. Ook Hercules en Miles zijn al in Kalamata geweest. Op dit moment lijkt alles zich weer te normaliseren, alleen Miles is nog niet helemaal OK. Ze mogen pas weer naar buiten als de buitenpoezen niet meer niezen en helemaal gezond zijn.

Ook een van de kippen heeft het loodje, in plaats van een ei, gelegd. Door de zogenoemde pikorde werd ze door alle andere kippen zoveel gepikt, dat ze na enige dagen dood in het hok lag. Ook een van de 4 overgebleven kippen wordt gepikt door de 3 anderen, dus afwachten of die het uiteindelijk redt.

Het blijft maar lekker weer, af en toe een regenbuitje,maar iedere dag zon en dagelijks ongeveer 24 graden. De verwarming is per ongeluk een ochtend aangesprongen, omdat het ’s nachts wel redelijk afkoelt, maar die hebben we weer uitgezet. Pas sinds vanochtend hebben we de verwarming weer aangezet, want de nachten worden kouder. De aubergineplanten geven nog steeds aubergines, de mandarijnen zijn prima.

In november zijn Ingrid en Suzan met de 2 kinderen, Jurgen en Michiel een week wezen logeren. Wat een drukte, pfff. Op de foto is goed te zien dat het nog erg mooi weer was. De Sint is ook een paar keer ’s nachts langs geweest. 

De lokale verkiezingen zijn achter de rug. Er is in november op 2 zondagen gestemd, de eerste zondag om vast te stellen welke 2 personen op de tweede zondag voor de functie van burgemeester of hoofd van de provincie, etc, op gaan. Uiteraard gebeurt dat niet als in de eerste stemronde een kandidaat al meer dan 50% van de stemmen heeft. Dit betekent dat de Grieken twee weekenden moesten reizen, want je stemt veelal waar je vandaan komt en niet waar je woont. (Als je meer dan een bepaalde afstand moet reizen krijg je een dag vrij). Er gaat vrij veel veranderen in het lokale bestuur, want ze hebben de gemeenten veel groter gemaakt, zo worden Gythio en Areopolis, met nog een aantal gemeenten tot een grote nieuwe gemeente gemaakt. Gelukkig is als burgemeester van deze grote gemeente de huidige burgemeester van Areopolis gekozen en nog wel in de eerste stemronde. Dat brengt hoop voor de problemen van Gythio, zoals het afval. Dat wordt overigens inmiddels weer geregeld opgehaald, dus de vuilnisbergen in Gythio zijn momenteel verdwenen.

Laatst heeft een Nederlandse band in Gythio opgetreden, Baby Jade Brown.

Babe Jade Brown

Heerlijke muziek, maar de politie vond het een minder goed idee, want de eigenaar van de tent waar ze hebben opgetreden moet waarschijnlijk een boete betalen.

Kort geleden zijn we 2 nachten in Athene geweest. De aanleiding was de verleniging van het papspoort van Diana en dat kan alleen bij de ambassade. Fantastich weer en we hebben zelfs op zondagavond 14 november buiten gegeten op een dakterras met uitzicht op de verlichte Acropolis. Die is trouwens bijna zonder steigers op dit moment. Ook met Stelios en Marie Elena wezen lunchen. Mooie tijd. Het nieuwe paspoort is per koerier toegezonden.

Laatst bij het opruimen van de rotzooi uit het kippenpaleis een oud ezelzadel gevonden. Kyria Martina dacht al dat het gestolen was, maar dat denkt iedere Griek als hij/zij even iets kwijt is. Ze wil het niet meer hebben, dus we knappen het op en geven het een mooi plekje.

We hebben de eerste wijn, oogst 2010, uit eigen vat getapt. Eerst was die nog wat troebel, maar dat troebelheid is nu weg. Hij smaakt prima en heeft ook een mooie kleur!!

De olijvenpluk is overal in volle gang, wijzelf gaan volgende week waarschijnlijk plukken. Gelukkig hangen de bomen van Buuf niet vol, dus we hopen met 4 dagen alles gedaan te hebben.

De tijd gaat inderdaad erg snel. We wonen alweer 2 jaar in Griekenland. We spreken de taal wel veel beter dan 2 jaar geleden, maar het gaat ons niet snel genoeg. Het blijkt toch moeilijker te zijn dan van tevoren gedacht.

De afgelopen weken heeft voor een deel in het teken van de regen gestaan. We hebben een dakgoot rond de overkapping bij de deur gemaakt, omdat het regenwater toch nog wel snel onder de overkapping terecht kwam. Dat is dus nu verholpen. Net als vorig jaar regent het geregeld en dan ook meteen behoorlijk hard. We hebben van de week, samen met Willem en Monika, een klein tochtje via Kotronas naar Drossopygi via een off road weggetje gemaakt, onder meer vanwege het fantastische uitzicht. Dat uitzicht was er die dag niet doordat de wolken (in feite regen) zo laag hingen, op ongeveer 550 meter, dat er niets te zien was. Ook vanuit restaurant in Drossopygi geen uitzicht, terwijl je normaliter tot de volgende “vinger” kunt kijken.

Na 6 jaar zijn we weer eens in Nauplio geweest. Die plaats is behoorlijk veranderd, veel luxe winkels en zaterdagavond is het ontzettend druk met jeugd. Bruisende stad. We hebben zelf vlak buiten Nauplio gelogeerd in hetzelfde appartementencomplex als Rob en Elly. Een aanrader: Anassia in Neo Roeino. 

De laatste weken is een aantal van de binnenpoezen ziek, zwak en misselijk. Wellicht een virusje, maar onhandig is het wel. Buiten gaat alles OK, alhoewel Ricky, een kater die we niet mogen, wel weer in de buurt komt.

Ochi-dag, 28 oktober, had weer mooi weer, dus na de gebruikelijke parade hebben we weer buiten kunnen eten. (Een feest in Griekenland is geen feest, als er niet gegeten wordt.)

Er moest weer in de tuin gewerkt worden: moerbeibomen, druiven en geraniums snoeien. De tuin is nu min of meer winterklaar. Door de regen zijn er overigens veel naaktslakken en die vreten de marouli uit de moestuin iedere keer op. Daarom maar drastische maatregelen, slakkengif, genomen.

Gisteren is de open haard voor het eerst weer aangeweest, want de avonden zijn nu fris.

Dat was het motto in de week van 3 tot en met 10 oktober, toen Rob & Elly hier waren. Rob neemt dat letterlijk en is wat dat betreft een goede concurrent van de Reigers. We hebben die week een zeer druk programma gehad: Monemvasia, Mistras, Sparti, Mani-tour inclusief wandeling naar Cape Tennaro, zwemmen bij Marmari, wandeling naar de “schedeltjes” (een knekelhuisje bij een klooster in de buurt van Germa), markten van Gythio en Areopolis, grotten van Pyrgos Dhirou en al het daarbij behorende eten en drinken.

De vrachtwagenchauffeurs hebben overigens weer enkele weken gestaakt, vanaf 11 september tot +/- 30 september. De benzinewagens hebben wel gereden, want er is geen benzinetekort geweest. Wel werden de schappen in de supermarkten steeds leger.

Een nacht heeft het gestortregend. We hadden het WC-raampje niet dicht, dus dat werd ’s ochtend dweilen. Het regent nu iedere paar dagen wel een beetje.Door het afdak bij de deur blijven we meestal buiten zitten, want de temperatuur is nog steeds prima, gemiddeld ongeveer 24 graden. Ook onze 4-potige vrienden vinden dat afdak geweldig, want ze liggen er heel erg vaak.

De wijn is nu aan het rusten tot het consumptiemoment. Maandag 4 oktober hebben we de wijn overgebracht naar ons huis. Er is wel wat Cabernet aan kleur bijgedaan (10 liter op 170 liter). Er zit dit jaar weinig “modder” in.

Op het poezenfront is het onrustig. Tavros wilde niet meer eten en bleek een tandvleesontsteking te hebben. 10 dagen antibioticakuur door middel van injecties vond ze niet leuk, maar ze eet wel weer. Hercules gaat er dagelijks van door en blijft nu ook lang weg. Roepen heeft geen zin meer, dus hij heeft geregeld huisarrest. Ook Ilio vindt het nodig om buiten de tuin op onderzoek te gaan, zonder onze toestemming.  Feniks “Wilders” heeft een grote hekel aan alle katten die wat donker van kleur zijn. Hij vindt dat de immigratie moet stoppen. Het voeren van yoghurt aan de buitenkatten, een klein beetje maar, gebeurt met gevaar voor eigen leven.

Marathea wordt weer een huis rijker. Vlak bij het kippenpaleis zijn ze een behoorlijk groot huis aan het neerzetten. Op dit moment weten we niet van wie het is en wat de uiteindelijke bedoeling is.

We zijn de tuin winterklaar aan het maken, dus snoeien allerlei struiken en de moerbei-bomen. Het openhaard hout ligt al binnen, maar gezien de huidige temperatuur hebben we haard nog niet aangehad. Het is trouwens, net als vorig jaar, weer vliegentijd in de hele buurt. Ook de pompoenen, die hier overigens hetzelfde als courgettes heten, zijn weer volop verkrijgbaar.

Zaterdag 2 oktober lag Diana nog in de hangmat.

Jan, de vader van Diana, weet na een intense cursus octopus koken hoe je octopus kunt klaarmaken. Diana d’r ouders hadden tijdens onze afwezigheid de kippen en hanen goed verzorgd, ze waren er allemaal nog toen we van vakantie terug kwamen.

Op 11 september is Jeroen voor 4 dagen naar Nederland gegaan. Op die dag is het echt gaan regenen. Onderweg was het zicht op bepaalde plaatsen niet meer dan 40 meter. Ook in Marathea heeft het “behoorlijk”geregend, de hele tuin stond blank.  Daarna heeft het nog een paar keer geregend, dus de natuur komt weer in beweging: de rozen, de flessenraggers en de oleanders bloeien weer, de artichokken beginnen weer op te komen en het wordt weer groen in de natuur.

Ook was onze buuf, Kyria Martina, plotseling weer terug gekomen, ze had er kennelijk genoeg van haar zoon te moeten verzorgen. De zorg van de hanen is weer in haar handen. Dat betekent onder meer dat er nu alweer een in de pan heeft gelegen, dus nog 9 te gaan.

Op donderdag 9 september hebben we druiven geplukt, naar de pers gebracht en het sap, de moestos, in het vat gegoten. Dit jaar hoeft er geen suiker bij. Het gisten ging goed, inmiddels zijn we dagelijks de wijn aan het roeren en eens in de twee dagen wordt het via een ander vat grover “geroerd”. We zijn vroeg dit jaar in verband met de regen die werd verwacht. We waren dus net op tijd.

Hercules blijft ontsnappen, dus die heeft al een paar keer huisarrest van een paar dagen gehad. Of het helpt? Triti, de moederpoes, is gesteriliseerd door de dierenarts in Sparti. Die is nogal scheutig met de narcose geweest, want ze kwam pas na een aantal uren min of meer bij. Hij had iets blauws en iets met zilver op de wond gespoten, geen idee waarom. Ze is er daarna meteen vandoor gegaan, maar komt inmiddels, na twee dagen, wel weer eten en drinken. De dag ervoor was Diana al met Troela naar de dierenarts geweest in verband met een mank pootje. De ontsteking is door middel van medicijnen opgelost.

Vandaag zijn er opeens weer twee kleintjes bij, een zwarte die op Kopietje lijkt en een rode met een wit puntje op zijn staart. Waar die nu weer vandaan komen? Hercules beschouwt die zwarte als zijn vriendin, er vanuit gaande dat het een poes is.

Ondanks dat het af en toe regent, is het weer nog erg goed (veel zon en ongeveer 30 graden), dus we gaan nog steeds zwemmen in zee. De stranden zijn nu weer rustig, alleen Gythio is nog druk in verband met de jaarmarkt. De Griekse les is ook weer begonnen.

Vlak voor we vertrokken, hebben we nog even kunnen genieten van een redelijk grote bosbrand een paar heuvels verderop. Dankzij het gebrek aan wind en de snelle komst van de blusvliegtuigen is de schade beperkt gebleven. Het vuur was snel geblust.

We zijn met de auto met de boot vanaf Gythio naar Kreta gegaan. Daar hebben we eerst 2 dagen met zijn 2-en en daarna met Henk erbij een week lang het eiland “onveilig” gemaakt. Het motto van de vakanties met Henk is “eten, drinken en vrolijk zijn” (in willekeurige volgorde). Dat is weer meer dan gelukt.

Eerst 6 dagen Chania en daarna 3 dagen Rethyminon. In WO II heeft de slag om Kreta een rol van betekenis gespeeld. Dus, want Henk houdt nu eenmaal van WO II lokaties, een aantal oorlogsbegraafplaatsen bezocht. Daarnaast het een en ander van E. Venizelos, een Grieks staatsman die afkomstig is van Kreta, gezien, de plek/restaurant bezocht waar Anthony Quin de sirtaki in Zorba de Griek heeft leren dansen en het strand waar de dans is uitgevoerd (Stavros), Knossos (walgelijk “gerestaureerd”, alsof het Disneyland is) en wat kloosters. Dat was meer dan genoeg cultuur.

Ook de culinaire cultuur, zoals daar is Kretenzische wijnen, raki, ouzo en allerlei mezedes (soort van Griekse tapas) heeft voldoende aandacht gekregen. We zijn ook iedere dag naar het strand geweest, na de lunch om uit te buiken, uit te rusten en af te koelen.

Terug met de boot naar Piraeusen door naar huis. Henk met het vliegtuig naar A’dam. Het was een geslaagde EDV (eten, drinken, vrolijk zijn). Het feest was bij thuiskomst compleet, doordat het de gemeente behaagd heeft het vuilnis op te halen.

In augustus is het altijd erg druk in Gythio. Dit houdt verband met Maria Hemelvaart op 15 augustus. Een reden voor ons om zo min mogelijk in Gythio te zijn. Ook de stranden zijn dan veel drukker. Bij Petelea is altijd wel plek, zowel voor de auto als voor ons. Daar hebben we dus veel gelegen/gezeten.

Onze buuf, Kyria Martina, moest plotseling naar Athene om voor haar zoon te zorgen die een motorongeluk heeft gehad, 50 dagen in bed. Dat betekent opeens ook de zorg voor de haantjes. Om ons te verlichten heeft ze 2 hanen geslacht en wij (in feite Noulis) hebben er ook 3 een kopje kleiner gemaakt. Onze haan hebben we in de buitenoven bereid, helemaal geslaagd. Het gebruik van de buitenoven werd onder meer gestimuleerd doordat Henry, een van de Nederlanders die op de “Vinex” lokatie verblijft tijdens vakanties en voormalig bakker is, er een heeft laten bouwen en gebruikt om, lekker, brood te bakken.

Op het poezenfront weinig nieuws, de kleintjes zijn helemaal gewend en komen geregeld met muizen en dergelijke aan. Door de warmte zijn de katten verder weinig actief, alleen Hercules wil af en toe nog een wandelingetje buiten de tuin maken. De laatste weken is een aantal poezen niet meer gesignaleerd, zoals Aspirientje, Knorrie en Ricky. Kennelijk vinden die het te druk met de kleine slopers.

Maria Hemelvaart hebben we in Karvelas gevierd. In tegenstelling tot eerdere jaren was het erg goed georganiseerd, prima eten en drinken.

De gemeente doet er erg lang over om de waterleiding te repareren, dus uiteindelijk hebben we toch maar een keer gebruik gemaakt van het aanbod Thassos en Marina (“boven”buren) om water van hen te tanken. Ze hebben een eigen bron met uitstekend water. Na een aantal uren was de cisterna van ons weer helemaal gevuld, ongeveer 13 m3.

Op 16 augustus hebben we Jan en Ingrid van het vliegveld in Athene gehaald en wij zijn de 18e voor een aantal dagen naar Nederland gegaan, voornamelijk omdat Bob, vader van Jeroen, 80 jarig werd en vierde. We waren even vergeten dat het ook Sail in Amsterdam was, wat een drukte. Een belevenis is de OV-chipknip. Nergens is fatsoenlijke informatie te verkrijgen, alleen op het busstation van Purmerend of all places is het ons uitgelegd. We zijn verder erg druk geweest met het bezoeken van allerlei mensen, dus veel uit eten, en hebben ook meteen een bezoek aan de tandarts en kapper gebracht.

Bij terugkomst in Marathea is de loodgieter langs geweest om een ander soort waterpomp te installeren en meteen de leiding vanaf de hoofdleiding naar onze watermeter door te persen. Er zat erg veel kalk in de leiding. Eindelijk zijn alle waterproblemen opgelost en kunnen we met een gerust gevoel op vakantie gaan naar Kreta.

De afgelopen week hadden we een vol huis met de Reigers (Hans, Suzan met de kinderen Jurgen en Michiel). Jurgen (2 jaar en 3 maanden) kletst de oren van je kop en kan al een beetje tellen in het Grieks. Michiel is in de kruipfase, dus goed opletten. De kinderen zijn erg goed gewend aan water, dus veel zwemmen. De airco is een uitkomst voor de nachtrust van de kleine kerels. We hebben Diana d’r verjaardag in relatieve rust gevierd, we zijn niet eens uit eten gegaan. De Reigers hadden een cadeau van Jeroen z’n ouders meegenomen. Uiteraard tijdens de week ook veel eten en drinken. Helaas moesten de Reigers voortijdig naar huis in verband met familieomstandigheden.

Gelukkig hadden we een paar dagen water van de gemeente, dus de cisterna is nog steeds niet leeg (nu alweer een week geen water).

De Reigers hadden genoeg benzine in de tank van hun auto om naar Patras te rijden, want door een staking van de vrachtwagenchauffeurs is er geen benzine meer. Het gemiddelde niveau van een Griekse vrachtwagenchauffeur is gelijk aan die van een ezel, want ze snappen kennelijk niet dat dit alweer een enorme klap voor het toerisme betekent. “Ik, ik en nog eens ik” is de mentaliteit. We hadden afgelopen maandag, toen de stakingen begonnen, de beide auto’s volgetankt, dus het duurt nog wel even voordat ook wij “vast” zitten in Marathea. Anders moeten we toch gaan fietsen (zucht).

Gezien het feit dat het zomer is, liggen we veel op het strand. In Gythion wordt het steeds drukker, dus daar komen we nu minder vaak. Tot en met volgende week hebben we nog griekse les en dan is het ook wat dat betreft vakantie.

De poezen”familie” buiten is met 3 toegenomen, doordat drie kleintjes van onze buren het bij ons beter vinden. De buren zijn er ook bijna nooit, we hebben geen idee waarom. Dus nu lopen er hier buiten vijf kleine slopers rond. Van muizen, anders dan dode, zullen we de eerste tijd geen last hebben.

De auto is weer gemaakt en de kosten vielen reuze mee. Nieuwe scharnieren, uitdeuken, auto van binnen en buiten gepoetst en overspuiten voor Euro 377.

We hebben het toch maar gedaan: airco in de slaapkamer(s). Tijdens de echt warme periodes wordt het toch wel erg warm in de slaapkamers. Gelukkig is dat niet te vaak, maar we willen niet het risico lopen een paar weken niet lekker te slapen. Dus zowel in onze slaapkamer als in “de kattenkamer” hebben we een airco laten plaatsen. Het bestellen van zo’n apparaat gaat niet zonder slag of stoot: allereerst de grote hoeveelheid keuze, waarbij de termen ons niets zeggen. Daarna bestaat datgene wat we willen eerst niet, na enig aandringen is het moeilijk en uiteindelijk kan het wel. Dit heeft te maken met het feit dat Grieken niet graag iets anders dan de standaard leveren. Ze denken ook dat we, domme vreemdelingen, niet begrijpen wat we bestellen.

Buurmeisje Tonia was ook weer op bezoek. Ze blijft nagenoeg geheel onverstaanbaar, ze spreekt kennelijk een eigen taal. We leren haar de kleuren en tellen. Erg vermoeiend, maar ook wel grappig.

De kippen hebben het legritme te pakken, we zitten nu op ongeveer 20 eieren per week. De kleine poezen hebben hun eerste muis te pakken gekregen, volgens ons zonder hulp van hun moeder. Dat betekent dat het een hele stomme muis geweest moet zijn.

We zijn het plastic meubilair in de tuin zat. Als een soort van vervoegd verjaardagscadeau voor Diana hebben we houten stoelen en een ligbed gekocht bij de Praktiker in Kalamata, echt naast de deur. Het staat wel erg veel beter, helemaal na alles een keer in de olie gezet te hebben. Doordat de stoelen zwaarder dan de plastic stoelen zijn, zullen ze minder snel om- en/of wegwaaien. Er staat de laatste weken trouwens weinig wind, we hebben de hangmat geinstalleerd en we, voornamelijk Diana, liggen er geregeld in.

Ondanks dat het waterprobleem blijft aanhouden, de werklieden zijn al 2 keer geweest zonder structurele oplossing, gaat het prima in de tuin. De druiven groeien goed en dat geldt overigens voor alles. Overigens lijkt het erop dat in Nederland de problemen groter zijn dan in Griekenland bij een paar dagen droogte. Tot op heden hebben we nog geen grote branden gehad, alhoewel er op dit moment wel in de buurt brand is. Vanaf het “Karvelas”terras zien we de rookwolken en de blusvliegtuigen op +/- 2,5 km afstand. Er is weinig wind, dus het zal wel goed komen.

Nog een tip voor het autorijden: als je achteruit rijdt om de auto te parkeren, is het verstandig om ook de deuren dicht te doen. Jeroen was dat van de week vergeten, met als gevolg dat de rechterachterportier van de Grand Vitara gerepareerd kan worden. Die kwam wat `knel` te zitten.

We zijn in de Oranjestemming, Diana heeft haar nagels oranje gelakt en we gaan in oranje kleding bij Vasilis in Agaranos naar de finale WK Nederland-Spanje kijken.