Er is in Griekenland veel sneeuw gevallen. De ringweg van Athene was onbegaanbaar geworden, waardoor honderden mensen vast kwamen te zitten. Zelfs in het centrum van Athene was het verplicht om met sneeuwkettingen te rijden. Het openbare leven in bepaalde delen van Griekenland is helemaal ontregeld. De retail is zelfs verplicht gesloten. Bij ons in de buurt was er van sneeuw in de dorpen geen sprake.

Sneeuw tegenover ons

Uiteraard wel in de bergen. Wel behoorlijk koud, ’s nachts enkele graden onder het vriespunt. En dan is het niet handig als de brandstof voor de CV op is. We hebben een dag de hele dag de open haard aangehad om het in huis warm te houden, voordat de CV het weer deed. Tot op heden is het een behoorlijk natte winter. Een dag hadden we zelfs mist in Marathea, hetgeen heel zelden gebeurt.

Mist in Marathea

Mist

We zijn allebei al enige tijd geboosterd, derde prik voor Corona. Ging allemaal weer erg soepel, alleen het verkrijgen van de QR-code leverde wat vertraging op. Maar bij de KEP is alles netjes opgelost en kunnen we dus nog steeds naar de taverna. Griekenland kent tot op heden nog steeds het systeem dat je alleen als gevaccineerde de horeca kunt bezoeken. Na 6 maanden is een boosterprik vereist om als gevaccineerd aangemerkt te worden.En de horeca houdt zich daar behoorlijk aan, alhoewel niet overal meer naar de QR-code wordt gevraagd. Het is nog steeds verplicht om een mondkapje te dragen, zowel in de winkels als buiten. Ondanks het winterweer kunnen we nog geregeld op zondag buiten lunchen.

Lunch in Neo Oitilo

En af en toe nemen we Xanthi mee (als we bij Blue Beach lunchen). Ook is het vaak aan het einde van de dag zulk lekker weer dat we op het Karvelasterras kunnen zitten op de door Diana opnieuw geschilderde bank.

Ook in de winter geregeld op het Karvelasterras

In de middag favoriete plek voor de honden en poezen

De ferry die Gythio met Kreta verbindt, had enige problemen bij het aanleggen in de haven. Daardoor is die vastgelopen in het ondiepe deel van de haven en versperde nagenoeg de gehele haven. Het heeft een dag geduurd voordat die weer losgetrokken kon worden.

Vastgelopen ferry in de haven van Gythio

Een van de meubels die bij de brand in augustus beschadigd was, was de boekenkast met de kookboeken. We hadden besloten om daarvoor in de plaats hogere boekenkasten te plaatsen. zodat het zicht op de keuken iets minder zou zijn. Na 3 maanden zijn de kasten geleverd (op een zondag!) en we zijn er blij mee. En na 5,5 maand heeft de verzekeringsmaatschappij eindelijk de brandschade afgewikkeld. Iedere keer weer nieuwe gegevens en papieren moeten leveren. Een typisch staaltje van de Griekse bureaucratie, en dus ook bij ondernemingen.

De nieuwe boekenkasten, ook wel de “Henk” kast genoemd

Ook in Griekenland stijgt het aantal corona besmettingen in snel tempo. Vinden wij niet zo raar, vlak na de 28 oktober viering (Ochi dag), waarbij de restaurants helemaal vol zaten. Er zijn dan ook nieuwe maatregelen afgekondigd die per 6 november 2021 ingaan. In feite komen deze maatregelen neer op het verder invoeren van een corona-pas. Vanaf 6 november kan je alleen nog maar een winkel, bank of andere openbare gelegenheid in als je gevaccineerd bent of een negatieve test kan overleggen. Dit geldt niet voor de winkels die voedsel verkopen, zoals slagers en supermarkten, en apotheken. Ook uitgesloten zijn de kerken. In een horecagelegenheid kan je alleen nog terecht met een vaccinatiebewijs, dat via een app door het restaurant ook daadwerkelijk wordt gecontroleerd, inclusief het identiteitsbewijs. Een negatieve test is dus geen toegangsbewijs, alleen een vaccinatiebewijs. Er zijn veel minder demonstraties tegen deze maatregelen dan in Nederland. Niet voldoen aan de regelgeving levert een boete van 10.000 Euro op. 

Dinsdag 2 november heeft het heel erg veel geregend en dat was de dag erop goed te zijn. Op diverse plaatsen waar de brand had gewoed en de bomen verbrand zijn, ligt op de wegen modder en stenen. En de beekjes stroomden keihard. Binnen een dag is al dat water weer weg, de zee in. De zee vlakbij de monding van dergelijke riviertjes/beken is dan ook behoorlijk troebel. Na de dip in het weer, 1 dag, is het alweer mooi weer en zijn we ook alweer wezen zwemmen, samen met Xanthi. Die wordt tegenwoordig helemaal blij als we de strandtas pakken!

Xanthi na het zwemmen

“Onze” groenteboer in de zomer, Sarantos bij de afslag naar Vathi, is op 31 oktober dicht gegaan. Later dan gewoonlijk, omdat er nog steeds veel toeristen waren. Als hij dicht is, dan is het toch echt herfst geworden. Dat blijkt overigens ook uit het feit dat er al druk Kalamon olijven (eet-olijven) geplukt worden en op sommige plekken in de buurt ook al de olie olijven. 

We hebben onszelf eens getrakteerd op een uitje naar Tripolis en naar het wijnhuis Troupis, waar we twee jaar geleden ook zijn geweest. Na de proeverij hebben we onze “slag” geslagen en een aantal dozen wijn meegenomen. Mooi om te zien dat ze heel innovatief zijn met een nieuwe fermentatiemethode (een soort van betonnen vaten). En ze hebben een geweldige retsina!

proeverijtafel Troupis

Op de plek waar de palm stond, hebben we twee nieuwe boompjes geplant, een eetolijf (Kalamon) en een lime. Tegelijkertijd hebben we de tuin verder opgeruimd wat betreft de schade ontstaan door de brand. De twee olijfbomen en sinaasappelboom die rookschade (lees: bruine blaadjes) hadden opgelopen, zijn gesnoeid.

Kalamon olijf en lime (op de achtergrond rechts)

gesnoeide olijfboom

Inmiddels is er meer dan een maand verstreken na de verwoestende brand. Overal komen nieuwe scheuten (onder meer bij de eiken en cactussen) uit de grond en krijgen meerdere bomen nieuwe blaadjes. Ook bamboe groeit weer razend snel. Maar de olijfboomgaarden zijn zeer zwaar getroffen en deels verwoest. Met name de oude olijfbomen zijn compleet verbrand. De eerste regen is al gevallen, dus daarna kunnen we beter zien wat er nog over is van de natuur. Na een van de buien stroomde een soort van beekje bij de pers van Marathea heel hard, met zwart ! water. De eerste schildpad is alweer gesignaleerd en vorige week zagen we ook een aantal everzwijnen. 

work in progress

Ons huis is weer in de ‘oude staat”, dat wil zeggen dat er nieuwe kozijnen en ramen in zitten, het hele huis is geschilderd (in totaal 12 dagen), alle binnendeuren gespoten zijn, een nieuw vat voor de diesel voor de CV, en zo meer. Takis heeft meer dan goed werk geleverd met zijn vakmensen. We zijn meer dan tevreden.

Begin van de schoonmaak

We hebben heel veel schoon moeten maken, voornamelijk om de roet en rookgeur te laten verdwijnen. En we hebben heel veel buiten de deur moeten eten, omdat de keuken niet “kookwaardig” was. Op een gegeven moment hadden we daar wel genoeg van, dus soms “take away” of gewoon een maaltijdsalade van de supermarkt. 

Gythio heeft dit jaar weer de jaarmarkt terug. Uiteraard was die vorig jaar in verband met Corona niet doorgegaan. Er staan wel minder kramen dan voorheen. Parkeren in Gythio is in de week van de jaarmarkt hel. Vanaf 13 september is het verplicht om op drukke plaatsen buiten, zoals de jaarmarkt (en ook de reguliere markt), een mondkapje te dragen. De taverna’s, bioscopen etc binnen zijn alleen toegankelijk met een vaccinatiebewijs of een negatief testbewijs. Momenteel zijn ongeveer 6 miljoen mensen in Griekenland volledig gevaccineerd. 

Voor onze honden waren de werkzaamheden aan ons huis ook “zwaar”, ze moesten veel dagen op het Karvelasterras. En Xanthi veel in de bench. Al het in en uit de tuin lopen zou anders teveel gedoe opleveren. Maar het heeft er onder andere wel voor gezorgd dat Xanthi haar dagelijkse portie vreemde mensen heeft gekregen, ondanks dat we niet naar Gythio met haar gingen. En het lijkt resultaat af te werpen. Na 5 weken pauze zijn we weer begonnen met les voor haar en ze lijkt meer relaxt.

Bennie, al een stuk gegroeid

Bennie, de puppy, is vorige week naar het asiel gegaan. Tot op heden is er niemand geweest die hem wil hebben. Jammer, want hij is een slimme hond, die al redelijk wat dingen geleerd heeft. Een andere hond uit het asiel, Erna, heeft 1,5 week bij ons gelogeerd en is inmiddels weer vertrokken. Ze heeft een nieuw huis in Athene en vanaf het moment dat we dat wisten, hebben we haar bij ons geplaatst om een begin van opvoeding te maken. Met name het lopen aan een lijn is belangrijk, helemaal in een grote stad.

Xanthi en Erna op het strand

Ze ging dagelijks, samen met Xanthi, mee naar Gythio of naar het strand. 

En deze keer was het echt raak. Een enorme bosbrand die is begonnen bij Panagia Giatrissa heeft een deel van het gebied tot aan Gythio, waaronder ook de omgeving van Marathea, verwoest op vrijdag 6 augustus. Dat het zo ver heeft kunnen komen, kwam door een combinatie van factoren. Het was de afgelopen periode voor de brand gedurende twee weken dagelijks boven de 42 graden. Dit went trouwens wel, maar had wellicht te maken met de lage luchtvochtigheidsgraad. Daardoor was alles gort droog. Tweede factor was dat er op dat moment overal in Griekenland grote branden woedden, waardoor de blusvliegtuigen en blushelicopters al elders werden ingezet. En dan als laatste een zeer harde wind uit de verkeerde richting (6 à 7 Beaufort uit het westen).In de nacht van 5 op 6 augustus was Karvelas al geëvacueerd. Ook wij vertrouwden het toen al niet en zijn met onze vier honden naar Gythio gegaan en hebben de hele nacht bij Touristiko gezeten (die open gebleven waren). Op 6 augustus zijn we even thuis geweest, hebben een koffertje gepakt en zijn naar het strand van Mavrovouni gereden. Ook Marathea werd op dat moment geëvacueerd. Tot een uur of twaalf hebben we op het strand gezeten

Met Xanthi, Bennie, Anonymos en Dysie op het strand

, terwijl we de rookwolken steeds dikker zagen worden. We hebben toen een plek om te overnachten gezocht en gevonden bij Kallisto in Mavrovouni, vrienden van het asiel. We mochten daar met onze 4 honden!! overnachten (zonder te betalen!). Alleen werden Mavrovouni en Gythio zelf geëvacueerd!! Via Glyfada zijn we toen naar Xirokambi gereden, waar we bij de school van Xanthi, Smart Paw, de honden mochten achterlaten (ook hier mochten we niet betalen). Zelf hebben we een van de weinige hotels in de wijde omgeving gevonden waar we konden overnachten. 

De volgende dag, 7 augustus, kwamen we om een uur of twaalf thuis. De weg naar Marathea lijkt een rampgebied uit een film.

uitzicht vanaf het balkon, zwarte heuvels

Grote delen geheel verbrand, electricteitsdraden over de weg en omgevallen palen. Chaos. In de omgeving zijn naar zeggen meer dan 60.000 olijfbomen volledig verbrand, Een catastrofe voor de omgeving, En bij ons huis troffen we een zwarte muur aan

Oeps, dat ziet er ernstig uit

, waar het duidelijk gebrand had. De tank met diesel voor de verwarming was gesmolten en de diesel had vlam gevat. Het keukenraam erboven is geheel verbrand en de vlammen zijn naar binnen geslagen. Een deel van het stucwerk van het plafond is naar beneden gekomen en overal roet.

deel van het plafond

Gelukkig hadden we alle deuren dicht gedaan, waardoor de rookschade in de slaapkamers gering was. In totaal zijn drie ramen verbrand en de stenen rondom de ramen zijn dermate beschadigd dat die vervangen worden. Als de vrijwillige brandweerlieden niet meteen bij ons had geblust, was waarschijnlijk het hele huis uitgebrand. Er zijn zelfs videobeelden van hun actie. Beide vrijwilligers kennen we, de een is de fysiotherapeut van Jeroen en de andere is van het tankstation waar we meestal tanken. Die kent ons huis, want hij heeft de diesel geleverd. 

De water- en stroomvoorziening waren uiteraard uitgevallen. Duidelijk was dat we de eerste dagen niet in ons huis zouden kunnen wonen. Gelukkig konden we terecht bij Kallisto, die ons weer met open armen hebben ontvangen. En de honden mochten langer in Xirokambi blijven. We hadden daardoor rust in ons hoofd om na te gaan denken hoe we alles weer konden herstellen. Uiteindelijk ging het lampje branden: onze oude aannemer vragen of die mensen weet om de boel weer op te knappen. Takis is onmiddellijk gekomen en is ook meteen aan de slag gegaan met alle leveranciers. Binnen 2 dagen hadden we een offerte en weer twee dagen daarna zijn  de werklieden begonnen. De muur is alweer schoon

schone muur

, de schilder is druk, de verbrande raamkozijnen zijn vervangen, de hoekstenen zijn uitgehakt, etc.

Inmiddels hadden we weer water (al 4 dagen na de brand). De stroomvoorziening was twee dagen later ook hersteld! Letterlijk was er met man en macht gewerkt om de palen en kabels te vervangen. 

Binnen twee dagen is de gemeente langs geweest om de schade te bekijken in verband met mogelijke schadevergoeding. Tevens was er onmiddellijk voor mensen waarvan hun huis is verbrand , opvang in hotels geregeld. Binnen een week zijn er ook mensen van de nationale overheid langs geweest om de schade op te nemen in het kader van een financieel hulpprogramma. De meeste mensen zijn namelijk niet verzekerd. Inmiddels is de website via welk je de opgave van schade kan doen in de lucht. Dit betreft een soort van eerste hulp waarna later de definitieve uitkering zal worden bepaald.

Het blijft opmerkelijk dat normaal gesproken het overheidsapparaat erg traag en stroperig werkt en nu binnen een week al allerlei zaken heeft geregeld.

Wordt vervolgd…….

Onze tijdelijke hond Frixos heeft het toch niet gered. Het ging steeds beter, bloedwaardes werden beter en hij kwam langzaam aan, maar uiteindelijk gingen zijn nieren het begeven. In samenspraak met de dierenarts is besloten om hem in te laten slapen. RIP Frixos. Het went nooit.

Veel tijd om bij te komen hadden we niet. Twee dagen na de dood van Frixos vonden we ’s avonds bij de olijfpers van Marathea een puppy van ongeveer 4 à 5 maanden oud. Weliswaar met een halsband, maar er heeft zich geen enkel baasje gemeld. Dus wat doen we dan? Hij, zijn naam is Bennie, zit inmiddels bij ons (tijdelijk). Alweer een slim beestje, na 5 dagen kent hij het commando “zit” (in het Grieks) en doet zijn behoeften buiten de tuin!

Bennie

De rest vindt het maar zozo, zo’n kleine druktemaker, maar moet er mee leren leven.

Inmiddels zijn we beiden volledig gevaccineerd en na enig gedoe hebben we ook ons vaccinatiebewijs. De Griekse overheid is de druk aan het opvoeren om mensen zich te laten vaccineren door bepaalde zaken alleen toe te staan voor gevaccineerden, zoals binnen in een restaurant zitten. Ook worden bepaalde beroepsgroepen gedwongen om zich te laten inenten. Er volgt geen ontslag bij weigering, maar onbetaald verlof. We moeten nog steeds binnen een mondkapje dragen. 

De laatste weken is het behoorlijk warm geweest, iedere dag weer meer dan 35 graden. Deze hitte ging gepaard met veel Saharazand in de lucht, waardoor het geregeld heiig leek. De warmte went wel, maar werken op het asiel is wel wat zwaarder. Voor de honden hebben we speciale koelmatrassen. Het lijkt te werken, want ze liggen er graag op.

Dysie op een koelmatras (zelfs ’s avonds lekker)

De nachten bleven redelijk koel, zodat de airco amper aan is geweest. Ook hebben we de, inmiddels traditionele, bosbrand vlakbij Siderokastro gehad, die snel onder controle was. In de rest van Griekenland zijn al grote branden geweest. Op 15 juni hebben we de laatste echte regen gehad. Een dag was het om 15 uur nog 35 graden en om 15.30 41 graden met veel wind. Bizar. 

Op het asiel hebben we dit jaar veel last van slangen gehad. Na het ophangen van speciale anti-slang potten is dat probleem verholpen. Een paar honden waren gebeten door een slang, zonder zeer ernstige gevolgen. Ook veel vossen bij ons in de buurt. Een aantal avonden liep er beneden ons eentje, waardoor de honden helemaal uit hun plaat gingen. En het aantal wespen en vliegen is ook groot in 2021. 

Na 8,5 maand wordt de vaatwasser eindelijk gerepareerd. Die ging stuk aan het begin van de lock down. Hij is meegenomen door de reparateur en na 2,5 week was hij weer terug. Samen met een nieuw onderdeel voor de oven € 165, inclusief arbeidsloon! 

Ondanks dat het nu op het strand druk is, nemen we Xanthi nog steeds mee. We kunnen gewoon gaan zwemmen, ze blijft keurig liggen en houdt de rest van de badgasten in de gaten. (ze zit wel aan de lijn vast aan de parasol). Gaat prima en is goede les voor haar.

Varken van Marathea met biggetjes

Nieuwe plek voor Stoerie om te slapen

Begin juni is al alle sneeuw op de Taygetos gesmolten. Dat is betrekkelijk vroeg en het heeft al een maand niet meer geregend. Het is dan ook al erg droog geworden en ook de rivierbeddingen staan al droog. De eerste grote bosbranden hebben alweer gewoed in Griekenland. Bij ons in de buurt is het wat dat betreft nog rustig. De temperaturen overdag zijn heerlijk, achter in de 20 graden, en ’s nachts koelt het lekker af naar 18 à 19 graden. 

Omdat we het niet kunnen laten, zit er alweer een vierde hond bij ons. Deze keer is het een ernstig zieke hond van het asiel, genaamd Frixos.

Blije Frixos

Frixos tijdens de wasbeurt

Hij heeft Leishmaniasis (zeer vervelende ziekte bij honden) en is daardoor sterk vermagerd. 

Frixos

Hij heeft veel medicijnen nodig, die zowel ’s ochtends als ’s avonds toegediend moeten worden. Op het asiel kan dat niet, met als gevolg dat hij dus bij ons is. Hij heeft net een wasbeurt gekregen. Onze andere honden vinden het prima en laten hem gewoon ongestoord eten (terwijl hij onder meer gekookte kip en blikvoer krijgt). Ook hij weet zich prima aan te passen. Sinds een paar dagen blaft hij af en toe een beetje mee.

Dit jaar hebben de moerbei bomen veel vruchten. Normaal halen we die er zoveel mogelijk uit, maar dat hebben we nu niet gedaan. Ze vallen op de grond en worden daar voor een groot deel door de honden opgegeten (als een lekkernij). Helaas levert het ook vlekken op het terras op. 

Sinds enkele weken mag, na Dysie, ook Anonymos op het Varkenspad vaak vrij. Meestal blijft hij bij ons in de buurt, maar soms maakt hij een wat groter rondje dan wij en laat hij zichzelf min of meer uit. In het begin waren we bang dat hij onder meer zou gaan vechten met de buurhond Andy, maar dat gebeurt niet. Kennelijk is hij de baas, want Andy doet niets (blijft uit de buurt) en Anonymos valt ook Andy niet aan. Een zorg minder.

Het is gelukt om onze tijdelijke sociale zekerheidsnummers (AMKA) te krijgen die noodzakelijk zijn voor het maken van een vaccinatie afspraak. Dat verloopt allemaal uitermate soepel. Onder andere via de apotheek kan je een afspraak laten inplannen (electronisch) en je ontvangt onmiddellijk via SMS en email een bevestiging. Vanaf 3 dagen voor de vaccinatie krijg je iedere dag een SMS en email om je te attenderen op de afspraak en op de dag zelf wordt je nog gebeld door het gezondheidscentrum waar de vaccinatie gebeurt. Diana heeft inmiddels haar eerste vaccinatie (Pfizer) gehad op 7 juni. Jeroen is vrijdag 11 juni aan de beurt. Dat betekent wel 2 dagen geen alcohol!!

Jeroen is recent gebeten door een van de asielhonden (hij lette niet op toen de hond aangaf niet geaaid te willen worden, omdat die niet lekker was. Dus “eigen schuld, dikke bult”). Bij het gezondheidscentrum van Gythio wordt alles prima geregeld, wond schoongemaakt en een paar hechtingen. Iedere 2 dagen moet hij terugkomen om naar de wond te laten kijken en het verband te laten wisselen. Dit alles kost niets!

We zijn begonnen met zwemmen. De eerste duik was op 10 mei.

Xanthi on the beach

Nu het nog rustig, lees: leeg, is, nemen we Xanthi mee, zodat die weer aan nieuwe situaties gewend kan raken.

Ook lopen we iedere dag met haar in een meer drukke omgeving en nemen haar mee als we ergens gaan eten. Ze blijkt dan een erg makkelijke hond, die rustig onder tafel blijft liggen. Ze lijkt in het algemeen iets minder stressig te zijn. De buren John en Petie zijn niet eng meer en kunnen zelfs hondenkoekjes aan haar geven. Alle moeite lijkt dus zijn vruchten af te werpen.

Over taverna’s gesproken: we hebben sinds het einde van de lockdown nagenoeg al onze favoriete taverna’s weer een keer bezocht, En uiteraard meerdere keren de bar Blue Beach.

Blij dat Blue Beach weer open is

Tijdens een telefoongesprek met onze buurvrouw, Kyria Martina, die nu in Athene zit, kwamen we erachter dat ze niet meer terug komt! Ze blijft in Athene wonen. Alweer een lege woning in Marathea. 

Het schilderwerk van de luiken, ramen en kozijnen en hondenhokken is afgerond.

Na het schilderen

Er blijft nog voldoende werk over, zoals het hekwerk, de bank op het Karvelasterras en de carport. Het maaiwerk is gelukkig wel al af, want daar wordt het nu te warm voor.

Vanaf maandag 3 mei (de dag na Grieks Pasen) is de horeca weer gedeeltelijk open.

Eindelijk weer bij Tripleta

Alleen buiten kan er weer gezeten worden, zonder masker. Op straat is nog steeds het dragen van een masker verplicht. 1 mei, een vrije dag, viel in het weekend . Die wordt dan doorgeschoven naar de eerste werkdag. En doordat tweede Paasdag ook een vrije dag is, viel 1 mei dit jaar op dinsdag 4 mei. Een lang weekend met als gevolg dat met name dinsdag de terrassen van coffee bars en taverna’s behoorlijk vol zaten. De horeca mag open blijven tot 22.45 uur. De aanwezige avondklok gaat door deze sluitingstijd in om 23.00 uur. 

Anderhalve week voor Pasen werden eindelijk de wegen gecontroleerd op het al dan niet rechtmatig reizen tussen de provincie, een regeling die nog steeds geldt. Daardoor werd voorkomen dat “half” Athene de Paasweek op het platteland zou doorbrengen. Gezien de huidige Corona cijfers nog niet zo’n goed idee. Binnenkort, 15 mei is de planning, worden die beperkende reismaatregelen opgeheven, net als het moeten doorgeven via SMS om welke reden je reist. Nu zijn wij in deze 6 maanden waarin deze maatregelen golden, nog nooit gecontroleerd, maar dat heeft wellicht ook te maken met de relatieve lage besmettingsgraad in onze buurt.

Ook wij hebben Pasen in kleine kring doorgebracht, met buurman John en Jarlath, een Ier die vrijwilliger is bij het asiel.

Diana, Jarlath en John aan de Paasdis

De kok aan het werk

Het weer was fantastisch, 32 graden, zon en totaal geen wind. Dus de BBQ was aan.

Het is al weken lang lekker weer met goede temperaturen. Alleen is het eigenlijk veel te droog. En er hangt vaak Saharazand in de lucht. Groenteboer Sarantos, bij de afslag naar Vathy en volgens ons de beste in de hele buurt, is weer open en dan is het voor ons het begin van de zomer. We hebben de tuinstoelen tevoorschijn gehaald en voorzien van kussens. Ook de parasols staan weer. 

Dysie op haar favoriete plaek

We hebben de verfkwasten weer opgepakt. Een aantal kozijnen, ramen, deuren en luiken moesten gedaan worden, zo ook wat tuinmeubels, tuinpoort en hondenhokken. Dat wordt een klus van een aantal weken, onder meer doordat we ook nog bij het asiel moeten werken. De eerste streken verf zijn inmiddels gezet. 

We proberen ons ook te laten vaccineren. Daarvoor is echter een sociaal zekerheidsnummer nodig. Via een website van de Griekse overheid kan een tijdelijk sociaal zekerheidsnummer worden aangevraagd. Bij ons lukte dat niet. We zijn naar het loket bij de gemeente gegaan om te kijken of zij dat konden regelen. Waarschijnlijk, volgens de mensen daar, gaat het niet goed, doordat ons Sofinummer en ons paspoortnummer niet meer met elkaar corresponderen (inmiddels twee keer een nieuw paspoort gekregen). Het wijzigen van het paspoortnummer bij de Belastingdienst gaat ook niet zomaar. Nog enkele dagen en dan is dat (waarschijnlijk) in orde. Ook zijn we bezig met het aanvragen van een permanent sociaal zekerheidsnummer. De daarvoor benodigde huwelijksakte is een maand geleden door de Nederlandse gemeente aan ons gestuurd en is op 5 mei bij het postkantoor in Gythio gearriveerd! Nu nog een officiële vertaling van dit document (via het Ministerie van Buitenlandse Zaken) en dan kan ook die aanvraag in gang gezet worden. 

Onze zogenoemde levende have is met een afgenomen: onze laatste kip hebben we laatst in het kippenhok gevonden zonder kop, de letterlijke “kip zonder kop”. Kennelijk heeft een marter ergens een mogelijkheid gevonden om naar binnen te komen en de kip te “sneven”. Een van onze dorpsbewoners heeft ons twee kuikentjes van eigen kweek beloofd, dus daar wachten we even op. Overigens maakt diezelfde vrouw ook kaas, feta en myzithra, van de melk van haar geiten. Erg lekker (voor wie van kaas houdt), dus dat is nu onze vaste leverancier geworden. 

Je doet de hordeur open en daar ligt opeens een slang te wachten. Dat is even schrikken. Nog net voldoende tijd om een foto te nemen en daarna snel actie ondernemen. Eerst heeft Diana nog geprobeerd de slang te verwijderen, maar gezien de agressieve opstelling van het beest was er geen andere optie dan hem/haar een kopje kleiner te maken. Daarna op Internet opgezocht om welke soort het ging: een adder. Vreemd genoeg (of misschien wel heel slim) hadden de honden weinig belangstelling tijdens de actie. 

Over honden gesproken: Electra is inmiddels weer vertrokken naar haar nieuwe huis in Duitsland.

Electra en Xanthi

Zo klein als ze is, zo macho kon ze zich gedragen naar grotere honden (kennelijk nooit in de spiegel gekeken). Ze was een prima speelmaatje voor Xanthi en na wat gewenningsproblemen was ook Anonymos overstag en vond haar leuk. Dysie had af en toe haar jaloerse buien, maar kon in de regel wel met haar overweg. We gaan haar missen, maar weten dat ze goed terecht komt. Met Xanthi gaan we de laatste weken tijdens les lopen in Sparti, omdat ze daar meer mensen tegen komt. Langzaam gaat het beter, maar het blijft nog een lange weg. Inmiddels is ze wel gewend aan Petie, onze buurvrouw, en komt ze op haar af als die de tuin inkomt. Toen we laatst door het dorp liepen met alle honden, is Xanthi aangevallen door een van de herders van een van de dorpsbewoners. Zelfs dan doet ze niets agressiefs. Gelukkig is er niets ernstigs met de honden gebeurd, maar het geeft wel aan dat niet alle honden te vertrouwen zijn. Diana werd ook aangevallen waardoor ze op de grond terecht is gekomen. Dit zorgt al 4 weken voor een pijnlijke gekneusde pols die ze nog steeds niet volledig kan gebruiken. Lastig, onder andere voor het werk in het asiel. 

Doordat het de laatste tijd te weinig heeft geregend, is het vanaf 16 april al verboden om buiten vuur te maken. Normaal is de periode van 1 mei tot 1 oktober. Dat heeft tot gevolg dat een aantal stapeltjes snoeihout

Moerbei en druif lopen alweer uit

niet meer verbrand zijn voor de zomer. We zijn namelijk nog niet klaar met snoeien van de olijfbomen. Het is nog niet overdreven warm, maar door de geregeld harde wind droogt het wel snel. De moerbei en druif zijn alweer aan het uitlopen, zodat we binnen een maand voldoende schaduw in de tuin hebben voor de dan warme zon.

De taverna’s en bars zijn als drukke mieren al bezig met de voorbereidingen van de heropening na de lock down, die nu al meer dan 5,5 maand duurt. Op veel plekken worden tafeltjes en stoeltjes geverfd, terrassen worden al schoongespoten en ramen gelapt. Vlak na Grieks Pasen (dit jaar op 2 mei) zal de horeca weer open gaan. Dat is dus vlak voor het begin van de openstelling van Griekenland voor toeristen. Toeristen die al volledig gevaccineerd zijn of die een negatieve PCR-test kunnen overleggen hoeven niet meer in quarantaine. Wij proberen ook gevaccineerd te worden, maar daarvoor hebben we een zogenoemd AMKA-nummer (sociaal zekerheidsnummer) nodig. Het aanvragen daarvan is weer een bureaucratisch gedoe doordat we ook onze huwelijksakte, vertaald in het Grieks, moeten overleggen. Die is inmiddels in Nederland aangevraagd, maar door de trage post zijn we nog niet zover dat we het nummer ook al daadwerkelijk hebben.