Niet eten

Een volgende fase in de hondenopvoeding: “mevrouw Souri” wenste niet te eten, althans haar brokken. Andere dingen, zoals botten, varkensoren en hondensnoepjes wil ze wel eten. Het advies wat we hebben gekregen: “dan maar niet”. Een hond kan langer zonder eten dan een kat. Inmiddels, na 5,5 dag, is ze toch maar weer begonnen.

We hebben haar een keer meegenomen naar het strand, nu het toch wat rustiger is.

Souri met Jeroen op het strand

Souri met Jeroen op het strand

Ze vindt dat helemaal niet leuk. De zee wil ze absoluut niet in. Dus dat doen we niet meer.

De soap rond Diana d’r rijbewijs is al ten einde. Op 26 augustus kwam Thomas, de rijschoolhouder, met haar nieuwe rijbewijs. Hij snapte ook niet dat het zo snel was gegaan. Hij heeft er ook naar gevraagd bij het afgifteloket en hun antwoord was dat “het een NL-rijbewijs was en dan zat het wel goed”. Dus in een maand tijd was het geregeld.

Diana is een paar dagen naar Kreta geweest, onder meer om haar oude vriendin Jacqueline op te zoeken. Ze zat daar in het gehucht Triopetra in een huisje, Giorgos House.

Uitzicht vanaf terras Giorgos House

Uitzicht vanaf terras Giorgos House

Het is haar zo goed bevallen, dat we het plan hebben om begin oktober 4 nachten, samen met Souri, te gaan. Jeroen was nu achter gebleven in Marathea. Dat leidt meteen tot vragen, zowel van “waarom ben je met de grote auto” als “waar is Diana”. Niets blijft hier onopgemerkt.

 

Dinsdagmiddag 6 september is het beginnen te regenen en dat heeft het bij onafgebroken tot woensdagochtend gedaan, gepaard gaande met onweer en bliksem. Later op de dag bleek dat er met name bij de diverse mondingen van de rivier Evrotas een behoorlijke puinhoop is ontstaan. Modder, riet en verder afval zijn door de kolkende rivier (twee dagen geleden nog een zielig stroompje) meegenomen en in zee gestort. De zee is dan nu grotendeels bruin en langs de kade van Gythio ligt overal een laag riet in het water. Een aantal landerijen met sinaasappelbomen en olijfbomen staat onder water. In Kalamata was men een aantal uren afgesloten van stroom en water door het zeer slechte weer. Er zijn al drie doden en twee vermiste personen te betreuren.

Vuil in haven Gythio

Vuil in haven Gythio

Riet voor Πλαζ

Riet voor Πλαζ

Drie maal is scheepsrecht?

Voor de derde keer in een maand tijd was er brand in de buurt van Siderokastro, een dorpje dat aan de overkant van de vallei ligt. Zelfs de landelijke kwaliteitskrant Kathimerini maakte er melding van. Zie bericht hieronder.

Forest fires burning on Corfu and near Gytheio

Firefighters on Corfu were seeking to contain a forest fire that broke out on the Ionian island in the early afternoon on Friday.

The blaze in the island’s northeast, in the area of Barbati, was close to a residential area, regional fire service official Efthimis Georgakopoulos told the Athens-Macedonian News Agency. Strong winds hampered the efforts of firefighters.

There were also reports of a blaze in the island’s south. Meanwhile, a large fire broke out in the area of Sidirokastro, near Gytheio in the Peloponnese, too, on Friday.

A team of 50 firefighters manning 17 engines was mobilized, aided by four water-dropping aircraft.”

De blusvliegtuigen en helicopters blijven een spectaculair gezicht en het gebrom van die machines is altijd een geruststellend geluid als we in de verte brand zien.

Blushelicopter over ons huis

Blushelicopter over ons huis

Het is opvallend dat er in zo’n korte tijd drie keer brand is in dezelfde buurt, dezelfde plek. Pyromaan? Zaterdag 13 augustus heeft het flink geregend, waardoor nu even het brandgevaar is geweken.

 

 

 

Blushelicopter over ons huis

Blushelicopter over ons huis

 

 

Af en toe verwennen we Souri wellicht wat veel (zie foto), maar leuk vindt ze het wel! We moesten trouwens weer met haar naar de dierenarts, omdat ze telkens haar hoofd schudde (en niet om NEE te zeggen).

Souri op schoot bij Diana

Souri op schoot bij Diana

Uiteindelijk bleek ze iets van gras diep in haar oor te hebben. Dat komt vaker voor, aldus de dierenarts. Gelukkig is ze een makkelijke hond als het om de dierenarts gaat. Ook het lopen door de stad vindt ze leuk en ze is dan zelfs gehoorzaam.

Afgelopen zaterdag, 13 augustus wilden we alweer cultureel bezig zijn door naar een concert van Babis Stokas, een van de voormalige bandleden van een  van de populairste bands uit de jaren 90 in Griekenland Pyx Lax,  te gaan. Hij zou optreden in het amfitheater van Xirokambi, een bergdorpje in de buurt van Sparti. Net als in Vlachiotis (zie vorig bericht) een prachtige plek.Helaas gooide het weer, regen en onweer in de middag en het begin van de avond roet in het eten. Toen we in Xirokambi aankwamen en we vroegen waar we kaartjes konden kopen, kwam de mededeling: “concert gaat niet door”. Balen. Het regent in de zomer een keertje en we hebben er meteen “last” van. Overigens regende het vorig jaar ook op 13 augustus.

Op maandag 15 augustus, Maria Hemelvaart, was het wel weer stralend weer. Dat konden we merken, de muziek van het plein van Karvelas was tot in de ochtend te horen.

Zomer 2016

We hebben ons jaarlijkse popconcert weer bijgewoond. Deze keer was er een optreden (8 juli) in het amfitheater van Vlachiotis (een dorp richting Monemvasia) van Elefteria Arvanitaki en Nikos Portokaloglou. Zie onder meer de links van  Portokaloglou en Arvanitaki.

Prachtig theater, schitterend uitzicht en een goed optreden van 2 3/4 uur zonder pauze! Tijdens zo’n optreden blijft het mooi dat de Grieken de liedjes nagenoeg allemaal mee kunnen zingen en nog zuiver ook. We wilden voor het concert uit eten gaan in Vlachiotis, maar verder dan een souvlaki pita zijn we niet gekomen. Er zijn kennelijk geen normale taverna’s in dat dorp.

Tijdens de soundcheck

Tijdens de soundcheck

Uitzicht vanuit amfitheater Vlachiotis

Uitzicht vanuit amfitheater Vlachiotis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Poesje Garfield, zus van Noname en Kaspro, is 9 juli gaan hemelen. Ze was al een tijdje een beetje ziekig, maar was er altijd met het eten. Verder negeerden de andere poezen haar niet, dus we hebben lange tijd gedacht dat het wel goed zou komen.

In de opvoeding van Souri zijn we weer een stapje verder. ’s Avonds mag ze zelf de poort uit. Ze gaat dan een uurtje met buurhond Vangelis spelen en soms op stap. Als Vangelis er niet is, dan is ze ook snel terug. We zijn er inmiddels achter dat het ras Griekse schaapshond (ze is half Griekse schaapshond en half Pointer) een soort van Oost-Indische doofheid kent, alleen luisteren als zij dat wil. Iedereen bevestigt dat overigens. Het is dus een nogal eigenzinnig ras (door Wikipedia omschreven als “independent thinker”). Het gaat wel steeds beter, maar er zijn momenten ….. Nu het dagelijks boven de 30 graden is, heeft ze geen zin om tussen de middag uitgelaten te worden. De keren dat we een poging doen, ligt ze ons aan te kijken alsof we niet helemaal goed bij ons hoofd zijn. Op zich een goede indicatie van hoe warm het is.

Souri met Vangelis

Souri met Vangelis

 

En daar zijn ze weer, de bosbranden. Dit jaar hebben er al ettelijke in de buurt gewoed. Het lijkt erop dat de mensen minder voorzichtig zijn dan vorig jaar. Afgelopen week vloog er ’s ochtends een politiehelicopter in de vallei rond. Die zijn op zoek naar velden met cannabis planten. En rond de middag brak er in de buurt van Siderokastro (aan de overkant van de vallei) brand uit. Naar we later hebben gehoord, hebben de cannabistelers het veld in brand gestoken om daarmee het bewijs te verdoezelen. Twee jaar geleden is dat ook gebeurd. Gelukkig is de brandweer er telkens snel bij en samen met de blusvliegtuigen zijn de branden relatief snel geblust.

Tegen het einde van juli begint het eindelijk druk te worden. Er zijn veel auto’s met Atheense kentekens. Helaas brengt het ook meer gevaar op de weg met zich mee, er wordt op plekken ingehaald waar het eigenlijk niet kan (onoverzichtelijk) en er wordt gereden als gekken (hard en te dicht op voorgangers). Wat dat betreft zijn we blij als deze periode weer voorbij is.

Een van de veranderingen, mede ingegeven door de capital control van vorig jaar waardoor de Grieken nog maar € 420 cash per week konden opnemen, is de toename van het aantal PIN-apparaten in de winkels. Het begint steeds normaler te worden dat je kunt pinnen in een winkel, terwijl dat een paar jaar geleden nog bijna onmogelijk was. Het aantal PIN-apparaten in Griekenland is in een jaar tijd verdubbeld!

Het vervolgverhaal van het aanvragen van een rijbewijs: Inmiddels heeft onze dorpsgenoot Thomas, de rijschoolhouder, samen met ons nog een aantal formulieren ingevuld en samen met de vertaling van het rijbewijs ingediend bij de instantie in Sparti die zich bezig houdt met de afgifte van rijbewijzen. Het kan nog wel enige tijd gaan duren, temeer nu in de maand augustus het werkzame leven nagenoeg stil ligt. Wordt vervolgd….

 

Souri jarig

Inmiddels, 1 juli, is onze hond Souri alweer 1 jaar. Alhoewel we niet de indruk hebben dat ze het zelf doorheeft, hebben we haar wel iets meer verwend dan anders. De tuin water geven is trouwens momenteel iets lastiger geworden, doordat Souri a. de slangen en dopjes doorbijt en b. door de waterplassen heen rent en er daarna uitziet als het spreekwoordelijke varken. Dat moet je dus niet doen als je net schone kleren hebt aangetrokken. Ook is het niet raadzaam leren slippers buiten te laten staan, ze heeft al twee keer onze slippers als een soort van lekker kauwbot beschouwd. De slippers kunnen daarna niet meer gedragen worden.

Souri, het "varken"

Souri, het “varken”

Eergisteren was de eerste bosbrand in de buurt (Siderokastro) waarbij de blusvliegtuigen ingeschakeld moesten worden. De wind was niet al te hard en de vliegtuigen waren er snel, dus weinig schade. Het is trouwens de laatste weken al behoorlijk warm, iedere dag al meer dan 30 graden. Dus geregeld BBQ-en, helemaal nu er ’s avonds weinig wind staat. Door de warmte is het meloenen seizoen ook alweer op gang gekomen, lijkt vroeger dan andere jaren. Overal dus weer langs de kant van de weg de stalletjes.

Grote watremeloen

Grote watermeloen

Het toerisme komt dit jaar erg langzaam op gang, ondanks dat volgens de Lonely Planet de Peloponnesos nummer 1 van de topbestemming in Europa in 2016 is verkozen. De stranden zijn nog aardig leeg en ook de restaurants hebben het nog niet druk. Mogelijk dat het na-ijl effect van een dergelijke “verkiezing” wel groot is. In ieder geval vergroot het de bekendheid van het gebied wel. In het weekend is de situatie anders op de stranden rondom Gythio, dan komen kennelijk de Spartanen ook naar het strand.

 

 

Diana op bijna leeg strand bij Blue Beach (Vathi)

Diana op bijna leeg strand bij Blue Beach (Vathi)

Diana d’r rijbewijs moet worden vernieuwd. Makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste stap is het Nederlandse rijbewijs laten vertalen !!!! in het Grieks. Wij maar denken dat het al een internationaal rijbewijs is, maar volgens de Griekse bureaucratie is dat niet zo. Nu een korte, in real time meer dan 2 uur, beschrijving van het laten vertalen van dit kaartje: allereerst moet een kopie gemaakt worden en die kopie moet door een advocaat als zijnde een kopie van het origineel worden gewaarmerkt, Dus allerlei stempels en zegels op het kopietje. Dan is er nog een formulier nodig van het KEP, een bureau dat zich bezig houdt met burgerzaken. Dan wordt alles opgestuurd naar het Griekse  Ministerie van Buitenlandse Zaken (de vertaalafdeling) en wordt het na enige tijd vertaald weer teruggestuurd. Dit terugsturen is relatief duur, omdat de koerier enige tijd op het Ministerie moet wachten tot zijn bestemming wordt omgeroepen. Afwachten wanneer we de vertaling binnen hebben en dan kunnen we door naar de volgende fase. Gelukkig wil een van de dorpsbewoners die een autorijschool heeft ons graag helpen bij de aanvraag. In een later bericht zullen we de rest van de procedure uit de doeken doen.

 

Nu de nieuwe weg van Sparti naar Megalopoli/Tripolis er is, is het opeens makkelijker geworden om naar Kalamata te rijden. Niet meer over de mooie maar erg bochtige weg langs de kust, maar door de binnenlanden in iets meer dan 1,5 uur naar Kalamata, waar ook een vliegveld is. Een paar weken geleden zijn we naar de bouwmarkt van Kalamata, de Praktiker, geweest om onder meer nieuwe tuinstoelen te kopen. De oude stoelen zijn bijna op. Daarna zijn we Kalamata nog in geweest. Een voor de Peloponnesos grote plaats met een mooi en schoon centrum. Een leuke mix van oude en nieuwe/moderne winkels en een groot aanbod aan restaurantjes maakt het tot een prettige stad voor een dagtripje.

Nieuwe tuinstoeltjes

Nieuwe tuinstoeltjes

 

 

Italië en meer

Venetië

Venetië

P1010276

We hebben onze jaarlijkse “vakantie” er weer op zitten. Dit jaar weer naar Italië, Milaan en Venetië, uiteraard samen met Henk. Milaan is een stad van tegenstellingen: ontzettend dure winkels met relatief veel zwervers in de buurt. Voor ons is het centrum wat aan de protserige kant, maar de andere wijken rondom het centrum zijn wel leuk.

Henk en Jeroen op de Dom van Milaan

Henk en Jeroen op de Dom van Milaan

Venetië is totaal anders, maar wel heel erg druk met allemaal toeristen/narcisten die alleen bezig zijn met het maken van “selfies”. Zowel in Milaan als in Venetië zijn er trouwens opvallend veel Chinese toeristen. In beide steden zijn we naar de opera geweest. La Scala, een van de beroemdste operatheaters ter wereld, was een beetje een tegenvaller, doordat we daar tijdens de voorstelling amper de helft van het podium konden zien. En heet dat het er was! Het theater van Venetië, La Fenice, is veel mooier en heeft een goed klimaatsysteem. Uitstekende plaatsen en de voorstelling La Traviata was ook nog eens subliem. Toppertje!

soort van selfie, van lnr Diana, Jeren en Henk

soort van selfie, van lnr Diana, Jeren en Henk

Verder hebben we veel gelopen om de naar binnen “geschoven” calorieën weer te verbranden. In beide steden hebben we ook de begraafplaatsen, altijd een plek van rust bezocht. Met name die van Milaan is zeer indrukwekkend met veel grote praalgraven, waaronder onder meer die van de heer Campari,

Henk bij het graf van Campari

Henk bij het graf van Campari

die we meerdere keren hebben geëerd door zijn drankje te dinken.

Uiteraard had de reis een hoog E(ten)D(rinken)V(rolijk zijn) gehalte, De Spritzen (een drankje met Campari)en prosecco

aan de wijn in Venetiaanse wijnbar

aan de wijn in Venetiaanse wijnbar

waren bij wijze van spreken niet aan te slepen. Beide steden hebben genoeg goede eetgelegenheden die ook nog betaalbaar zijn. En daar hebben we goed gebruik van gemaakt. Souri heeft zich thuis ook reuze vermaakt met haar oppas: slippers opvreten, in de auto op schoot achter het stuur en lekker veel vrij. Van haar mag die oppas vaker komen.

 

Afgelopen weekend zijn we voor het eerst met Souri naar het bos in de bergen geweest. Na enig aarzeling had ze de smaak te pakken en vond het leuk nieuwe indrukken en geuren op te doen. Dat kunnen we dus vaker van de zomer doen. Ook visite, zoals Michael die een paar dagen op bezoek was, vindt ze erg leuk. Ze krijgt dan nog meer aandacht.

Souri en Michael in het bos

Souri en Michael in het bos

 

De zomer is langzaam op gang gekomen, na de eerste dappere duik begin mei is nu het strandseizoen voor ons een beetje begonnen. De hele maand mei hadden we niet meer gezwommen. Reden onder meer: het zeewater lijkt kouder dan vorig jaar. Op de stranden is het ook nog opvallend rustig. De Peloponnesos heeft weliswaar de nummer 1 positie van bestemming binnen Europa van Lonely Planet gekregen (voor bijvoorbeeld Venetië en Texel), daar is tot op heden weinig van te merken als het gaat om het aantal toeristen.

In Gythio is het cultureel centrum geopend en is gevestigd in de oude meisjesschool op het grote plein. De expositieruimtes zijn mooi ingericht en tweetalig. Helaas zijn de twee mooie folders over Gythio en de Oostelijke Mani alleen in het Grieks, Wellicht komt dat nog. De website van het cultureel centrum is wel meertalig: http://www.kpmanis.gr .

 

Pasen 2016

Een late Pasen, 5 weken (!) na het katholieke Pasen. Het viel dit jaar op 1 mei, normaal al een vrije dag. Daardoor werd de viering van 1 mei verschoven naar dinsdag 3 mei, want 2 mei (2e Paasdag) is ook al een vrije dag. Wel raar dat je aankondigingen ziet van de viering van 1 mei op 3 mei. De Grieken hadden dus 5 dagen vrij en dat was te merken ook in Gythio. Heel erg druk, sommige restaurants beweerden zelfs het nog nooit zo druk te hebben gehad.

Het was nog even spannend of we wel een geitje op het spit konden hebben, omdat het de afgelopen periode erg droog was geweest en er ook de dagen ervoor een behoorlijke wind stond. Maar kennelijk is er genoeg gebeden, want op Paaszondag was het mooi weer zonder wind.

Er hing een geitje van 5,5 kg op het spit voor 6 personen, Willem en Monika en Cor met Joppa van 92. Het was dus een klein gezelschap, maar daardoor niet minder gezellig.

5,5 kg geit

5,5 kg geit

 

 

 

 

 

 

 

Ook voor de poezen is het Pasen

Ook voor de poezen is het Pasen

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor Soeri was het de afgelopen week hard werken, Marathea was vol met loslopende honden die langs haar tuin liepen….. Gelukkig is de rust weer terug en hoeft ze ook niet meer ieder uur te blaffen en langs het hek te rennen, hetgeen overigens wel het leven van een geranium heeft geëist.

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Een totaal ander gezicht. De kamer lijkt veel groter en we zijn er reuze blij mee.

Nieuwe stoelen

Nieuwe stoelen

 

 

 

 

 

 

 

 

Afgelopen vrijdag waren we zoals altijd naar de markt. We stonden voor het busstation onze mede dorpsbewoners, Sia en Kostas (allebei op leeftijd en slecht ter been), en een enorme hoeveelheid boodschappen in te laden, toen de auto niet meer wilde starten. Gelukkig was onze buurman in de buurt en kwam met zijn accu en geleende startkabels ons helpen. Helaas zonder succes, uiteraard kwamen er andere wijze mannen in de motorkap kijken en Jeroen advies geven, het moest de startmotor wel zijn. Uiteindelijk werd Jeroen en auto naar de garage in Sparti gesleept. Gelukkig bleek het toch de accu te zijn, dus “het gedoe” viel wel mee. De man van de sleepauto kon trouwens wel lachen om de opmerking van Jeroen dat er in Griekenland een hoop mensen waarschijnlijk hun rijbewijs met de betaling van 2 watermeloenen hebben gekregen.

Eindelijk open

De snelweg tussen Tripolis, feitelijk Megalopolis, en Sparti is maandag 18 april 2016 eindelijk geopend.

Impressie van nieuwe snelweg vanuit auto

Impressie van nieuwe snelweg vanuit auto

Dit bracht ons in de verleiding om als testdrive naar Tripolis te gaan om daar te gaan lunchen bij de ouzeri Xoes, die hebben fantastische gegrilde octopus in mosterdsaus. De reisafstand tussen Sparti en Tripolis is weliswaar groter, 80 km in plaats van 57 km over de oude weg, en je moet tol betalen, maar het rijdt veel rustiger en veel veiliger (geen tegenliggers). In iets meer dan 40 minuten ben je van Sparti in Tripolis. Ook Kalamata is door deze nieuwe weg beter bereikbaar. Er wordt beweerd dat later in het jaar de snelweg nog verder in de richting van Gythio doorgetrokken wordt, waardoor je niet meer door Sparti hoeft. Athene komt in reistijd steeds dichterbij. Wel vreemd is dat de nieuwe weg niet echt een vluchtstrook heeft. Dit was in eerste instantie ook het geval op de snelweg Tripolis-Korinthos en dat heeft jaren geduurd voordat dit hersteld was.

Het weer is momenteel, half april, heel erg lekker. Iedere dag is het zo’n 26 graden met weinig wind en een lekker zonnetje. Jeroen heeft de eerste duik in zee al genomen op 17 april.

Eerst kijken .....

Eerst kijken …..

dan doen!

dan doen! (17 april)

Het zeewater is wat aan de frisse kant, maar echt koud niet meer. Ook is de BBQ al weer een paar keer aan geweest.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op het dierenfront is het momenteel rustig, alhoewel de nog steeds puberende Souri geregeld voor wat rumoer zorgt.

Souri met haar viend Noname

Souri met haar vriend Noname

De schildpadden zijn al weer druk in de weer en ook de slangen zijn uit de winterslaap gekropen.

De winterbewoners van Marathea, John & Petie en Kostas & Marian (onze benedenburen), zijn weer naar hun thuisland vertrokken, respectievelijk Nederland en Roemenië. Dat betekent dat het zomerseizoen er weer aan zit te komen  Er zijn al weer geregeld toeristen “gespot” in Gythio, net als de eerste cruiseboot.

Naar verluidt wordt in september eindelijk de waterzuiveringsinstallatie van Gythio in gebruik genomen en stopt het lozen van het riool op zee. De contouren van de uitbreiding van de havenpier worden ook steeds duidelijker. Gewerkt wordt er dus. Er zijn wel bepaalde beroepsgroepen die aan het staken zijn in verband met de pensioenplannen van de regering, namelijk onder andere de advocaten en de examinatoren van rijexamens. Dat staken van de advocaten betekent overigens niet meer dan dat er geen stukken bij de rechtbank worden ingediend, de overige werkzaamheden gaan gewoon door.

In memoriam Hercules

Hercules

Hercules

 

 

 

 

 

Volslagen onverwacht is gisteren, één dag na zijn 14de verjaardag, Hercules overleden. Hij kwam niet thuis na zijn avondwandeling, ondanks dat het donker was ging Jeroen toch buiten de tuin kijken en vond hem vlak bij ons huis op straat. Volstrekt ongedeerd, dus waarschijnlijk heeft zijn hart het begeven. We hebben hem vanmorgen in de tuin begraven.

Hercules was een zeer dominante kat en een belangrijke spil in ons huishouden. Sinds het overlijden van Miles, bijna twee jaar geleden, veranderde zijn gedrag enorm. Hij bepaalde hoe laat we opstonden door klagelijk te miauwen, eiste een stukje vlees als Jeroen ging koken door tegen het keukenkastje op te staan en bovenal moest Diana op de bank zitten als hij van buiten kwam en hem alle aandacht geven. Hoewel de komst van onze hond Souri natuurlijk in het begin wat lastig was, ging het juist de laatste tijd steeds beter.

Zijn passie voor water was ook heel bijzonder. Hoe harder het regende, hoe liever hij naar buiten ging. En in de zomer moest van hem iedere avond de tuinsproeier bij de moestuin aan, zodat hij kon douchen. Hij bleef net zolang bij de moestuin zitten, tot de sproeier aanging.

 

 

Souri met de tuintijger Hercules

Souri met de tuintijger Hercules

Hercules na de douche

Hercules na de douche

Windkracht veel

Haan is weg

Haan is weg

Het waait wel vaker hard in Marathea, maar afgelopen donderdagochtend, 24 maart, leek het wel orkaankracht. ’s Ochtends is de “haan” van de schoorsteen afgewaaid, inclusief een steen van de schoorsteen. Dat is in al de jaren nog nooit gebeurd, dus de windkracht moet enorm geweest zijn. De klusmannen kunnen weer aan het werk.

 

Souri is onder het mes geweest voor de sterilisatie. Opmerkelijk is hoe snel ze weer de oude is geworden. Ze heeft weer de normale praatjes, gedraagt zich ook weer als een varken als er regenplassen op het wandelpad liggen en maakt ruzie met de poezen om er na een uur weer vredig naast te liggen.

Souri met de tuintijger Hercules

Souri met de tuintijger Hercules

 

Laatst moesten we in het kader van de rechtszaak over de grondstukken op Selinitsa een betaling doen aan de rechtbank. De zitting is “slechts” iets meer dan een jaar geleden, maar de uitspraak komt pas als we een soort van griffierecht betalen. Dit bedrag is gekoppeld aan de claim die we eisen. Op zich al bijzonder, maar het betaaltraject is helemaal voor ons onvoorstelbaar. In het kort een beschrijving:  Allereerst krijg je een opgave van het te betalen bedrag dat is opgebouwd uit 6 verschillende bedragen. Ieder bedrag heeft een bepaalde code. Je moet eerst naar de bank om een ouderwetse cheque te halen voor het betreffende bedrag. Met die cheque ga je naar een dependance van de belastingdienst. Daar vul je op een gekopieerd formuliertje de codes met de daarbij behorende bedragen in. Dat wordt in een systeem ingevoerd en dan krijg je een uitdraai. Met die uitdraai ga je naar het bureau ertegenover, waar je de betaling met de cheque doet. Daar wordt dan ook weer iets uitgedraaid en aan de eerste uitdraai geniet. Met die papieren ga je naar de rechtbank om ze aldaar in te leveren. Het is dus niet mogelijk om gewoon via i-banking een betaling terzake te doen. Na 1,5 uur hadden we half Gythio doorkruist en de kwestie geregeld. Nu alleen nog de uitspraak afwachten.

 

Onze nieuwe bank is gearriveerd. Nog een heel gedoe, omdat de vrachtwagen waarmee de bank gebracht werd, niet bij ons huis kon komen. De laatste 150 meter moesten ze de bank dragen, zonder te mopperen. Erg goede service, de bank was precies op de toegezegde datum klaar, ter plekke werd de bank uitgepakt en geïnstalleerd. Pas nadat we hadden aangegeven tevreden te zijn met de bank, gingen ze weg. Vlak daarvoor hadden we de oude bank naar de buren gebracht, waar hij als buiten loungebank dienst gaat doen. Geen makkelijke klus, want die bank is nogal zwaar en groot om te tillen. Toch is het gelukt, onder meer door de handigheid van onze Roemeense buurman en buurvrouw, die met een kruiwagen (!) de bank hebben getransporteerd.

Transport bank naar tuin van buren

Transport bank naar tuin van buren

 

Nieuwe bank

Nieuwe bank

 

 

25 maart is weer geweest, de dag waarop in Griekenland de onafhankelijkheid wordt gevierd met overal in het land een parade van de scholieren en het leger. Dit jaar zijn we wel weer naar Gythio gegaan, onder meer omdat het de laatste keer is dat Michaelis, de zoon van onze vrienden Noulis en Odette, de vlag mag dragen (de beste leerling draagt de vlag). Ieder jaar is de procedure exact gelijk, alle scholen paraderen met een afvaardiging en als laatste komt een groep soldaten voorbij. Het nationalisme viert op dat soort momenten hoogtij. De vlag van de Mani waarop de kreet staat ΝΙΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ  (“de overwinning of de dood” ,bij ons beter bekend als “de dood of de gladiolen”) wordt ook altijd meegedragen. In feite zijn dat soort dagen een alibi om met zijn allen te gaan lunchen en een ouzootje te drinken. In het kader van integratie doen we dan uiteraard mee. Dat hebben we ook gedaan op Witte maandag (Καθερη Δευτερα), het begin van de vastenperiode. Heerlijk bij Thalami gegeten met een groep 10 man. Er wordt dan allerlei “vasten” eten geserveerd, zoals garnalen, mosselen, octopus etc. De rest van de periode tot aan Pasen vasten we niet.

"De overwinning of de dood"

“De overwinning of de dood”

De benzinepomp waar we meestal tanken (Silk van Louis) en waar we ook de koerier de via Internet bestelde spullen vaak laten afleveren, is afgebrand, althans het kantoor. De pompen zelf zijn bewaard gebleven, maar zullen de eerste tijd niet in bedrijf zijn. Heftig gezicht.

Afgebrande Silk

Afgebrande Silk

Wisselvallig

Februari en begin maart 2016 geven wat weer betreft een wisselvallig beeld. Na een aantal mooie weken, iedere dag tegen de 20 graden met zon en weinig wind, oftewel bijna strandweer als de zee niet zo koud zou zijn, heeft het daarna weer een aantal dagen hard gewaaid met hele fikse buien, oftewel herfstweer. Vorge week was de sneeuw op de top van het Taygetos gebergte bijna verdwenen, inmiddels is die sneeuw weer terug.

Weer sneeuw op de bergtop Taygetos

Weer sneeuw op de bergtop Taygetos

De natuur is al redelijk ver, veel bomen beginnen al weer groen te worden en de eerste tulp is ook al uitgekomen. Ook begint het maaien alweer.

Eerste tulp 2016

Eerste tulp 2016

Over natuur gesproken: Souri is/was loops. Haar “vrienden” cirkelden een aantal etmalen de hele dag en nacht rond de tuin en eentje wist zelfs over het hek te komen. We begrepen niet hoe hij het deed en hebben Souri vanaf zondagavond in haar hok opgesloten. Afgelopen maandagochtend was de boosdoener, Tarzan van het plein, naast het huis toen we met z’n tweeën om kwart voor zeven uitlieten. Weer in de tuin lieten we Souri weer los en twee minuten later was het al gebeurd. Later op de dag probeerde Tarzan het weer, maar nu zagen we het, dus hebben we de ingang geblokkeerd. Gelukkig lijkt de loopsheid al af te nemen en in overleg met de dierenarts laten we haar volgende week vrijdag steriliseren. Door de hormonen is ze nu heel wisselvallig, het ene moment is ze gezellig samen met de poezen

Souri, Noname en Diana

Souri, Noname en Diana

en het volgende moment wil ze de poezen aanvallen. Ze heeft ook al een aanvaring met Hercules gehad. En arme Telly had ze gisteren zo te pakken, dat die bloed aan haar achterpootje er aan overhield. Gek genoeg belet dat niet dat Telly vandaag gewoon in de tuin is en er niets meer aan de hand is.

 

 

 

 

 

Vorige week donderdag was het “Tsiknopempti“, de donderdag in de tweede week van het Carnaval en 10 dagen voor het begin van de vastenperiode (het orthodoxe Pasen valt dit jaar 5 weken (!) na het katholieke Pasen). Op deze dag wordt er veel gegrild vlees gegeten. Wij waren uitgenodigd bij de “koumbaros” (de getuigen van het huwelijk van Noulis/Odette) van Noulis en Odette om daar deze dag te vieren. Het is altijd leuk om dergelijke festiviteiten tussen de Grieken te vieren, zo ook deze keer.

Tsiknopemti

Tsiknopempti

Afgelopen zomer werden we gevraagd door een dorpsbewoonster, Tasoula, om een stukje grond met een aantal olijfbomen te maaien. We mogen dan ook de olijven van de bomen oogsten. Aangezien de bomen de laatste jaren niet geplukt waren, was het deze winter nog niet mogelijk om de olijven te plukken. We hebben nu de bomen gesnoeid en van mest voorzien, zodat we aankomend oogstseizoen hopelijk “onze eigen” olie hebben. Afwachten.

Kafeneio in aanbouw

Kafeneio in aanbouw

Op het plein van Marathea wordt een nieuw gebouwtje neergezet. Naar we hebben begrepen, gaat het in eerste instantie om een plek waar een arts eens in de paar weken zitting houdt en recepten kan uitschrijven. Ook kan er een kafeneio van worden gemaakt, maar wie dan de klanten worden?? Vooralsnog is het alleen steen, we hebben nog geen aan- of afvoer van water waargenomen, laat staan andere utiliteiten.

In en rond het huis wat nieuwe dingen aangeschaft, zo hebben we een nieuw topmatras op ons bed gekocht. Echt een verademing, mag ook wel na 11 jaar. Ook hebben we een  nieuwe bank besteld bij een meubelzaak in Sparti en een nieuw TV-kastje bij Ikea. In de tuin hebben we kleine en nieuwe plantjes beschermd door “oude” dakpannen te slijpen en rondom geplaatst. Meteen ook maar de aardbeiplantjes verplaatst, die bevonden zich wel heel erg op de doorgaande weg van Souri, er was er nog maar één over!

En we zijn erg blij dat ons favoriete restaurant Thalami van Vasilis in Agaranos weer open is. Vaak gaan we op zondag daar lunchen (lekkere verse vis) en het is ook prettig dat Souri daar gewoon welkom is (we zitten toch nagenoeg altijd buiten).

"De broers" Vasilis en Jeroen

“De broers” Vasilis en Jeroen