Net als 2 jaar geleden, hebben we een hittegolf gehad waarbij de temperatuur 2 weken (13 juli tot en met 26 juli)  lang iedere dag tot meer dan 42 graden op liep. Gepaard met een zeer lage luchtvochtigheid brengt dat een groot gevaar voor bosbranden met zich mee. Op meerdere plekken in Griekenland waren grote branden, die door de droogte en de harde wind meerdere dagen duurden. Bij ons in de “buurt” was er een grote brand in de buurt van het “vliegveld” van Sparti, dus 20 kilometer bij ons vandaan. Bij Korinthos was ook een hele grote brand, waardoor de snelweg Athene-Korinthos bij de tol bij Korinthos een tijdje gesloten was. De dag erop was zelfs bij ons de rook te zien en de brandlucht! De bloeddruk stijgt iedere keer als we het gebrom van vliegtuigen of helicopters in de buurt horen. In huis liep de temperatuur ook dagelijks verder op, ondanks dat we alle ramen dicht hielden en daar waar nodig ook de luiken. Op een gegeven moment was het zelfs 30,8 graden in huis. ’s Nachts koelde het onvoldoende af. 

We zeggen het ieder jaar, maar het lijkt jaarlijks bij ons steeds drukker te worden in de vakantieperiode. Parkeren in Gythio is geregeld bijna onmogelijk en bij de supermarkten lijkt het wel hamstertijd. En we verbazen ons er telkens over dat mensen op vakantie totaal geen geduld hebben. Overigens klagen de lokalen ook over de drukte. We vermijden de drukte zoveel mogelijk, maar we moeten geregeld door Gythio om naar het asiel te gaan. Als je op zondag al voor 10 uur op het strand moet zijn om onder een parasol te kunnen liggen….. Blue Beach (strandtent bij Vathi) heeft het parkeerprobleem opgelost door een groot parkeerterrein te maken. 

Dit jaar is het aantal gevonden puppies nog groter dan andere jaren. Geregeld vinden we een nestje van 2 maanden oud. Dit betekent dat de eigenaar van de moederhond de beste uit kiest en de overigen dumpt.

puppies bij het asiel

Voor ons gekmakend en frustrerend. Helaas gaan veel puppies dood door onder meer Parvo Tyfus, een voor jonge, nog niet ingeënte, honden veelal dodelijk is. Ook is het aantal gedumpte jachthonden weer groot, dit jaar zijn het voornamelijk Spaniel honden. Via contacten in Athene worden die gelukkig vaak snel geadopteerd. Gelukkig zijn er ook goede ontwikkelingen bij het asiel. Eindelijk is de weg naar het asiel van beton, na jarenlang hierom gevraagd te hebben. Wellicht dat de aankomende gemeenteverkiezingen een rol spelen. 

We hebben weer eens een logé bij ons gehad. Na 8 jaar niet te zijn geweest, is Jan, vader van Diana, voor een periode van 2 weken langs gekomen.

Jan met Noname en Dysie

Gezien de warmte, en dus is koken niet heel prettig, zijn we veel uit eten geweest. Hier kan dat nog zonder een grote aanslag op de portemonnee. Met drie personen eet je vaak voor ongeveer € 20 per persoon, inclusief de drank. Kennelijk is het Jan bevallen, want hij komt nog een keer dit jaar. Xanthi vond het wat minder, die heeft veel in haar huisje gelegen totdat hij naar het strand ging. Ook hebben we een hond voor een aantal weken als logé gehad, Oli.

Jeroen met Oli

Die was bij de olijfpers van Marathea achter gelaten, wat op zich niets nieuws is. Toen er uitzicht was dat hij naar Athene voor adoptie zou gaan, is hij gesteriliseerd en daarna bij ons gekomen. Gezien het feit dat we ook een van de buurhonden uitlaten, moesten we iedere uitlaatbeurt 2 keer lopen. 5 honden is namelijk teveel.

Oli

Inmiddels is Oli inderdaad naar Athene gegaan en geadopteerd.

Ieder jaar is er weer een ander insect dat er qua aanwezigheid uitspringt. Dit jaar zijn het de krekels en sprinkhanen. Daarentegen zijn er weinig muggen bij ons, alhoewel ze op het plein van Marathea juist klagen dat er zoveel zijn. En dat over een afstand van 50 meter en een hoogteverschil van 20 meter! En eindelijk is de steenuil er weer. Na de brand van 2 jaar geleden hebben we ze amper nog gezien/gehoord. 

Na 2 maanden de open haard afgeplakt te hebben in verband met de bijen (zie vorige post), hebben we die eind juli weer open gemaakt. De laatste week zagen we geen bijen meer bij de schoorsteen en ook binnen de open haard hoorden we niets meer. Een waar bijenkerkhof lag er.

bijenkerkhof