Je doet de hordeur open en daar ligt opeens een slang te wachten. Dat is even schrikken. Nog net voldoende tijd om een foto te nemen en daarna snel actie ondernemen. Eerst heeft Diana nog geprobeerd de slang te verwijderen, maar gezien de agressieve opstelling van het beest was er geen andere optie dan hem/haar een kopje kleiner te maken. Daarna op Internet opgezocht om welke soort het ging: een adder. Vreemd genoeg (of misschien wel heel slim) hadden de honden weinig belangstelling tijdens de actie. 

Over honden gesproken: Electra is inmiddels weer vertrokken naar haar nieuwe huis in Duitsland.

Electra en Xanthi

Zo klein als ze is, zo macho kon ze zich gedragen naar grotere honden (kennelijk nooit in de spiegel gekeken). Ze was een prima speelmaatje voor Xanthi en na wat gewenningsproblemen was ook Anonymos overstag en vond haar leuk. Dysie had af en toe haar jaloerse buien, maar kon in de regel wel met haar overweg. We gaan haar missen, maar weten dat ze goed terecht komt. Met Xanthi gaan we de laatste weken tijdens les lopen in Sparti, omdat ze daar meer mensen tegen komt. Langzaam gaat het beter, maar het blijft nog een lange weg. Inmiddels is ze wel gewend aan Petie, onze buurvrouw, en komt ze op haar af als die de tuin inkomt. Toen we laatst door het dorp liepen met alle honden, is Xanthi aangevallen door een van de herders van een van de dorpsbewoners. Zelfs dan doet ze niets agressiefs. Gelukkig is er niets ernstigs met de honden gebeurd, maar het geeft wel aan dat niet alle honden te vertrouwen zijn. Diana werd ook aangevallen waardoor ze op de grond terecht is gekomen. Dit zorgt al 4 weken voor een pijnlijke gekneusde pols die ze nog steeds niet volledig kan gebruiken. Lastig, onder andere voor het werk in het asiel. 

Doordat het de laatste tijd te weinig heeft geregend, is het vanaf 16 april al verboden om buiten vuur te maken. Normaal is de periode van 1 mei tot 1 oktober. Dat heeft tot gevolg dat een aantal stapeltjes snoeihout

Moerbei en druif lopen alweer uit

niet meer verbrand zijn voor de zomer. We zijn namelijk nog niet klaar met snoeien van de olijfbomen. Het is nog niet overdreven warm, maar door de geregeld harde wind droogt het wel snel. De moerbei en druif zijn alweer aan het uitlopen, zodat we binnen een maand voldoende schaduw in de tuin hebben voor de dan warme zon.

De taverna’s en bars zijn als drukke mieren al bezig met de voorbereidingen van de heropening na de lock down, die nu al meer dan 5,5 maand duurt. Op veel plekken worden tafeltjes en stoeltjes geverfd, terrassen worden al schoongespoten en ramen gelapt. Vlak na Grieks Pasen (dit jaar op 2 mei) zal de horeca weer open gaan. Dat is dus vlak voor het begin van de openstelling van Griekenland voor toeristen. Toeristen die al volledig gevaccineerd zijn of die een negatieve PCR-test kunnen overleggen hoeven niet meer in quarantaine. Wij proberen ook gevaccineerd te worden, maar daarvoor hebben we een zogenoemd AMKA-nummer (sociaal zekerheidsnummer) nodig. Het aanvragen daarvan is weer een bureaucratisch gedoe doordat we ook onze huwelijksakte, vertaald in het Grieks, moeten overleggen. Die is inmiddels in Nederland aangevraagd, maar door de trage post zijn we nog niet zover dat we het nummer ook al daadwerkelijk hebben.