Doordat we dicht tegen het berggebied Taygetos (hoogste top 2.400 meter) aanwonen, hebben we in de winter vaak zicht op besneeuwde bergtoppen, terwijl we daarna buiten kunnen gaan lunchen

Lunch bij Blue Beach in de winter

(en dan niet met een jas aan). Deze keer was de sneeuw tot relatief laag gevallen, zodat we zelfs in de sneeuw hebben gereden en gestaan.

In de sneeuw op 6 februari

En een uurtje later weer buiten zitten met de honden.

Over de honden gesproken: Mike en Sally zijn naar het asiel gegaan. Ondanks een oproep op Facebook zijn er geen nieuwe baasjes (tot nu) voor hen gevonden. Ze begonnen steeds vaker onderling ruzie te maken, zodat het beter was om ze uit elkaar te halen. Ze hebben het goed op hun nieuwe plek, veel nieuwe vriendjes. Dus we waren weer alleen met Dysie en Anonymos. Dat heeft slechts even geduurd, want we hebben weer een paar, wat oudere, puppies gevonden, waarvoor momenteel geen plek is in ons asiel. Deze twee dames mogen daardoor (een tijdje) bij ons wonen. Ze heten overigens Xanthi

Xanthi

(wat in het Grieks “blond” betekent) en Evi

Evi

(Effi, veel gebruikte afkorting van de naam Eftichia (Ευτιχια) wat “geluk” betekent). Dysie en Anonymos denken er “het hunne van”, ze zijn nog niet heel erg enthousiast, maar dat is al eerder zo geweest.

Diana met Evi

Een van de leuke dingen van het werken bij het asiel is dat je telkens weer nieuwe, veelal leuke, mensen ontmoet. Ook nu weer. Een Duits stel (Katherina en Jan) en een Fin (Hannu), die elkaar pas in Griekenland ontmoet hebben en allebei met een camper aan het reizen zijn, zijn nu al een week druk aan het werk bij het asiel. Mooi om te merken dat er mensen zijn die tijdens hun reis tijd inruimen om te helpen.

Ook in Griekenland is de winter mild, tot op heden. Weliswaar is het ’s nachts koud met een paar graden boven nul, maar in de middag is het vaak meer dan 15 graden. De vogels fluiten al alsof het lente is. Er zijn trouwens heel veel vogels. Laatst hoorden we een heel vreemd geluid, wat een enorme zwerm kleine vogels bleek te zijn, die in een soort formatie aan het rondvliegen waren. Schitterend gezicht. De eerste slang en schildpad hebben we al gezien.

De olijfpersen draaien nog steeds volop en het einde lijkt nog niet in zicht. De prijs van de olijfolie voor de boeren is dit jaar laag, ongeveer € 2,20, terwijl de kwaliteit dit jaar uitstekend is. Het blijft toch een merkwaardig fenomeen, dat kwaliteit en prijs bij dit product niet veel met elkaar te maken hebben.