November rain

Ook een nummer van Guns ’n Roses, maar in dit geval gaat het om de regen die dit jaar in november in Griekenland is gevallen. Het werd tijd dat er regen kwam, nu het al ruime tijd (erg)  droog was. Voor de olijvenoogst, die bij ons in de buurt normaliter van tweede helft november tot eind februari plaatsvindt, is het van belang dat de olijven water krijgen. En dat hebben ze gehad! Opeens is het weer omgeslagen, gedurende een week iedere dag in Marathea regen en onweer. Af en toe een zonnetje. De olijven zie je groter en dikker worden. Dus we “moeten” toch gaan plukken.

De regen is helaas op een aantal plekken dermate heftig geweest dat op die plaatsen grote schade is aangericht. Een aantal van die plekken heeft zelfs het internationale nieuws gehaald. In de buurt van Athene is een plaatsje, Mandra, zwaar getroffen door overstromingen en modderstromen. Op dit moment zijn daar 20 doden geteld en zijn er nog 2 personen vermist. De materiële schade is ook erg groot. Eerder die week was het eiland Symi (in de buurt van Rhodos) al getroffen door  heel slecht weer, met als gevolg veel schade aan de huizen en infrastructuur.

Bij ons in de buurt is onder meer de weg Kotronas-Skoutari een tijdje afgesloten geweest in verband met aardverschuivingen. Deze verschuivingen waren mede het gevolg van de bosbrand daar van de zomer, waardoor er nu geen bomen en struiken meer zijn die de aarde vast kunnen houden bij hevige regen.

Ook in de omgeving van de olijfgaard van onze vrienden Noulis en Odette (in de buurt van het dorp Apidia) is er noodweer geweest. Regen, wind en hagel. De hagel heeft voor een catastrofe gezorgd. Meer dan de helft van de nog niet rijpe olijven is van de bomen geslagen, de rest is waarschijnlijk zodanig beschadigd dat in feite nagenoeg de gehele oogst als verloren moet worden beschouwd. Datzelfde geldt voor de eetolijven, de zogenaamde Kalamon olijf, en de sinaasappels en mandarijnen. De weggetjes op het land zijn alleen nog maar te voet begaanbaar, een auto of trekker kan daar niet rijden.

olijven op de grond door de hagel

Het is verbijsterend om te zien wat een uurtje noodweer teweeg kan brengen.

 

De everzwijnen zijn ook weer erg actief in de buurt. De afgelopen week hebben we overdag twee keer zwijnen over de weg naar Marathea zien lopen. Buurman John heeft ze in hun olijfgaard zie lopen. Water hebben ze nu voldoende en eikels (in dit geval die aan de bomen hangen en zwijnen lekker vinden) zijn er nu ook in overvloed. Afwachten dus wanneer buurman, die af en toe op zwijnen jaagt, weer eens met een tasje zwijnenvlees aankomt.

Limnos

Vorige jaar hadden onze vrienden Apostolis en Eleni (van Folegandros)

Apostolis en Eleni

al gevraagd of we mee gingen naar het eiland Limnos (ook wel Lemnos genoemd), in de Noord Egeïsche zee. Toentertijd hadden we geen tijd en mogelijkheid. Dit jaar gingen ze weer en nu was er voor ons geen belemmering om een paar dagen ook die kant op te gaan. Het is een half uurtje met het vliegtuig vanaf Athene. Limnos is een relatief groot eiland en heeft weinig bergen, waardoor de wind vaak echt aanwezig is en vrij spel heeft. Om iets van het eiland te zien, heb je een auto nodig. 

We hadden een hotel in de hoofdstad Myrina, vlakbij het kasteel/fort van Limnos. Rond dat kasteel lopen herten vrij rond! Myrina heeft een aardige winkelstraat, die in principe alleen voor voetgangers is. De meeste voorzieningen, restaurants en winkels, zijn daar gevestigd.

herten bij Myrina

Het weer eind oktober op Limnos was erg wisselvallig. De parade op zaterdag 28 oktober (“Ochidag”) kon nog net met droog weer worden gelopen door de schoolkinderen en de militairen. ’s Middags was het beestenweer. Door de feestdag was het in de restaurants/taverna’s erg druk. De volgende dag was het weer veel beter, zonnig en bijna geen wind. We hebben daardoor een groot deel van het eiland kunnen zien met de auto. Duidelijk was dat het toeristenseizoen volledig ten einde was, op veel plekken waren er zaken dicht en was het erg rustig. We zijn door Apostolis en Eleni op plekken gekomen, die je normaal niet zou bezoeken. We hebben onder meer in het dorpje Rousoupoli in een mezedopoleio (soort van ouzo tentje) gezeten met lekkere ouzo en hapjes. 

dag na Ochi dag in Rousoupoli

Uiteraard bestond een groot deel van de 2 dagen Limnos ook voor ons uit eten en drinken. Ze stoken daar zelf ouzo en tsipouro, waardoor bij veel taverna’s en ouzeriën er eigen (“dopio”) ouzo, erg lekker, wordt geschonken. Daarnaast wordt op Limnos ook wijn gemaakt, voornamelijk witte wijn van een muscat druif. Dus wat drank betreft, zit het daar wel goed.

 

Bij thuiskomst had Giorgos, een van de dorpsbewoners met beesten zoals koeien, schapen en geiten, onze moerbei bomen gesnoeid. De takken mer bladeren worden in deze tijd van het jaar aan de beesten gegeven, omdat er nog geen gras en dergelijke is. Het wil maar niet echt gaan regenen bij ons in de buurt. Daardoor zal de olijvenoogst, als die er ünberhaupt is, uitermate gering zijn. De snoei van deze bomen in onze tuin is voor ons ieder jaar het teken dat de herfst daadwerkelijk is begonnen.

gesnoeide moerbei bomen

Boiler en meer

De nieuwe boiler staat op het dak. Helaas was het niet mogelijk om de boiler, zoals de oude boiler, binnen op zolder te plaatsen. Het gat naar zolder is te krap voor een boiler. Daarom is de nieuwe, zoals bij nagenoeg alle Griekse huizen, buiten en boven de zonnecollectoren geplaatst. Er moest een kraan aan te pas komen om de boiler op het dak te hijsen (leeggewicht al meer dan 100 kg).

Boiler met kraan op dak

Vorige week waren we in Karvelas buiten op het plein aan het eten. Plotseling kwamen er 2 politieauto’s het plein op rijden. Er kwamen 6 of 7 poltieagenten in uniform uit, die de drie taverna’s bezochten. Met redelijk wat machtsvertoon werden de papieren van deze taverna’s bekeken. Er schijnt door de politie gecontroleerd te worden of de papieren in orde zijn en hoeveel werknemers er werken en wie. Maar waarom dat met zoveel agenten moet? De rest van het jaar zien we de politie in het geheel niet. Het is nu zo rustig in Karvelas dat er uiteraard geen werknemers zijn. Maar zelfs het inschenken van een wijntje door een ander dan de eigenaar wordt formeel al beschouwd als een dienstbetrekking met die ander!

Karvelas is trouwens inderdaad weer 3 taverna’s rijk. Nadat in het voorjaar Soula was dichtgegaan, is nu de voormalige taverna van Martina, na grondige renovatie, door een nieuwe eigenaar geopend. Een van de vele die Petros heet, is degene die de zaak runt, die trouwens Petrino heet. Mooie tent en ook deze heeft goed/lekker eten.

De open haard en CV zijn weer schoongemaakt. Daardoor konden we op zondag 22 oktober de open haard weer aandoen. Wel met de buitendeur open, want anders wordt het veel te warm in huis. Dat was een avondje proefdraaien, voordat Diana d’r broer Michael met Nathalie, Jesse en Mara op bezoek kwamen. De weersvoorspellingen waren uitermate somber, maar afgezien van een paar buien (en de meeste ’s nachts) was het uitstekend weer (zelfs nog gezwommen). Een paar gezellige dagen, met onder meer veel pita gyros en souvlaki’s. De poezen worden dan nog meer dan normaal verwend, want zowel Mara als Jesse zijn niet van hun weg te slaan.

 

Na 140 keer zwemmen/strand houden we het op 27 oktober voor 2017 voor gezien. Het weer begint wat frisser te worden. We zijn nog nooit zoveel keren naar het strand geweest.

Mara en Jesse met Ome Zalm