Afgelopen vrijdag is Souri gestorven.
Ze wilde de laatste tijd niet zo best eten, tenzij het lekkere dingen waren. Dat had ze al eens eerder gehad, dus het baarden ons in eerste instantie geen zorgen. Maar toen ze ook de lekkere dingen liet liggen, gingen de alarmbellen rinkelen. We zijn eerst naar de dierenarts in Sparti geweest, waar ze 4 dagen aan het infuus heeft gelegen. De bloedwaarde van de nieren was verontrustend. Na deze 4 dagen was er geen verbetering en kon de dierenarts niets meer doen. We zijn onmiddellijk met Souri dinsdagavond naar een dierenkliniek in Athene gereden, om daar verder te kijken (oa MRI scan). Er bleek van alles loos met haar nieren, een nier was feitelijk al weg en de andere had veel nierstenen. Ze is donderdagnacht nog geopereerd, maar dat heeft niet meer mogen baten.
Toen ze bijna 2 jaar geleden bij ons kwam als puppy van ongeveer 4 maanden, konden we niet vermoeden dat we zo aan haar gehecht zouden raken. Vanaf het begin was duidelijk dat het een slimme, zelfstandig denkende hond was. Soms niet helemaal goed luisteren (lees: helemaal niet), maar met haar charmes wist ze dat altijd weer goed te maken. En met kinderen was ze helemaal fantastisch, ze was dan in eerste instantie heel rustig. Pas als de kinderen met haar wilden spelen, ging ze gek doen. Iedereen was gek op haar, zelfs de oudjes uit het dorp vonden het een leuk en lief beest.
We gaan haar ontzettend missen.

