Hercules

Volslagen onverwacht is gisteren, één dag na zijn 14de verjaardag, Hercules overleden. Hij kwam niet thuis na zijn avondwandeling, ondanks dat het donker was ging Jeroen toch buiten de tuin kijken en vond hem vlak bij ons huis op straat. Volstrekt ongedeerd, dus waarschijnlijk heeft zijn hart het begeven. We hebben hem vanmorgen in de tuin begraven.

Hercules was een zeer dominante kat en een belangrijke spil in ons huishouden. Sinds het overlijden van Miles, bijna twee jaar geleden, veranderde zijn gedrag enorm. Hij bepaalde hoe laat we opstonden door klagelijk te miauwen, eiste een stukje vlees als Jeroen ging koken door tegen het keukenkastje op te staan en bovenal moest Diana op de bank zitten als hij van buiten kwam en hem alle aandacht geven. Hoewel de komst van onze hond Souri natuurlijk in het begin wat lastig was, ging het juist de laatste tijd steeds beter.

Zijn passie voor water was ook heel bijzonder. Hoe harder het regende, hoe liever hij naar buiten ging. En in de zomer moest van hem iedere avond de tuinsproeier bij de moestuin aan, zodat hij kon douchen. Hij bleef net zolang bij de moestuin zitten, tot de sproeier aanging.

Souri met de tuintijger Hercules

Hercules na de douche