De buren, John & Petie, hebben afgelopen week een insluiper in hun huis gehad, terwijl ze zelf buiten aan het werk waren. Brutaal! Bij ontdekking rende de inbreker snel weg. Toen bleek dat er geld gestolen was, is de politie ingeschakeld.

Politie bij de buren

Die is er dan razendsnel en neemt het ook serieus. Petie moest zelfs op het bureau foto’s kijken om te zien of de dader er tussen zat. Het wordt dus weer opletten voor iedere onbekende auto en/of persoon.

We krijgen benedenburen. Het huisje onder onze tuin, dat normaal gesproken alleen een paar weken in de zomer bewoond wordt door een Amerikaanse familie, is nu verhuurd aan een Roemeens echtpaar, Kostas & Marianne. Deze mensen wonen al jaren in de winter in de buurt (Karvelas en later Marathea). In de zomer leven ze in Roemenië. Het zijn aardige mensen, dus goede buren erbij. Ook het huis bij de oude watervoorziening wordt tegenwoordig regelmatig bewoond door Belgen.

De olijfpersen beginnen op te starten, sommige zijn al daadwerkelijk in bedrijf. De eerste verse olijfolie hebben we al kunnen proeven. Wijzelf zijn ook druk in de weer, impregneren van de buitenmuren (een tweejaarlijks terugkerende klus)

Muren impregneren

, de druivenranken snoeien, e.d. We hebben zelfs nog een paar keer kunnen zwemmen (medio november), waardoor we tot op heden (want het blijft mooi weer de komende week) in totaal 130 keer naar het strand zijn geweest in 2015. Ook het BBQ-en gaat nog gewoon door.

BBQ in november

Nog een paar weken en dan moeten we olijven plukken.

OP het strand op 11 november 2015

Het paleis van Zuri

Onze hond, Zuri, heeft inmiddels ook d’r eigen huis (zonder vergunning). Dat was ook wel nodig, want de kattenbench waar ze in het begin in woonde, begint te klein te worden. Ze groeit als de spreekwoordelijke kool, in de twee weken dat ze nu bij ons is is ze van 4,4 kilo naar 7 kilo “geëxplodeerd”.

Vangelis & Zuri

Het uitlaten met de buurhond Vangelis beschouwt ze als een feestje.

Zuri aan het zonnebaden

En met NoName, een van de buitenpoezen, is ze dikke maatjes, hij ligt geregeld in haar bench. Ome Zalm kan haar ook goed hebben, die treedt af en toe op met een corrigerende tik (zonder nagels). Zelfs Hercules begint er al te wennen, maar Zuri weet drommels goed dat ze niet te opdringerig bij hem moet zijn, want hij loopt niet weg, maar valt aan.

Buurhond Vangelis is de laatste nachten weer behoorlijk aan het blaffen, met een reden. Er lopen weer everzwijnen in de buurt. Buurman John heeft ze zelfs in levende lijve gezien. Gelukkig doet Zuri niet aan dat blaffen mee. Verder begint ze wel al te “puberen” door ondeugend te zijn en dingen te doen die niet mogen, maar ze weet heel goed wat het woord NEE betekent. We voeden haar nederlandstalig op, met hier en daar wat Grieks.