Na een afwezigheid van 5 jaar hebben we Folegandros (www.folegandros.gr) weer eens aangedaan. Lekker ouderwets met de langzame boot, zoals we vanaf 1990 al doen, die er ruim 8 uur over doet.
We arriveerden 13 september en het was er nog enorm druk, volstrekt tegen onze verwachtingen in. We bezoeken dit eiland vanaf 1990 geregeld. De verschillen tussen 1990 en 2014 zijn gigantisch. In 1990 waren we er samen met 5 andere toeristen, nu zullen er nog ongeveer 500 toeristen geweest zijn. Indertijd reden er 2 bussen, een van de haven naar Chora (het hoofddorp) en een van Chora naar Ano Meria (het hoger gelegen dorp). De totale wegafstand op het eiland is 12 kilometer. Inmiddels zijn er meerdere autoverhuurbedrijven, legio brommerverhuurbedrijven en 2 tankstations, terwijl de bussen (zeer moderne) ook nog gewoon rijden. In 1990 waren er 3 hotels in Chora, nu meer dan 30, waarvan veel met een zwembad.
Het aantal restaurants is uiteraard ook aanmerkelijk toegenomen. De oude restaurants, zoals onder meer O Kritikos, Pounta en Melissa bestaan gelukkig nog wel. Ondanks dat we weinig hebben gedaan, doordat Jeroen een longontsteking had voordat we naar de eilanden vertrokken, vlogen de dagen voorbij. Onder meer doordat we iedere middag met onze oude vrienden (sinds 1992), Apostolis en Eleni, ergens gingen lunchen.
Na 4 dagen zijn we doorgereisd naar Sifnos, waar we in 1991 voor het eerst en voor het laatste waren geweest.
Dit eiland heeft minder veranderingen ondergaan en voelt minder aan alsof er een golf toeristen overheen is gekomen. Onder andere bestaat het hotel, waar we in 1991 hadden geslapen nog en ook de kafeneio waar we toen ’s avonds een biertje gingen drinken (door ons de “Ajax-man” genoemd, omdat hij iedere keer over Ajax begon). De prijzen van de kafeneio lijken nog uit 1991, € 1,50 voor een glas ouzo met hapje!
Het aantal restaurants is wel, gelukkig, toegenomen in 23 jaar. Overal is het eten prima tot heel erg goed.
Sifnos is trouwens een prachtig eiland om te wandelen (aangegeven wandelpaden).
Nu we weer thuis zijn, hebben we de routine van het dagelijkse zwemmetje weer opgepakt. De stranden beginnen weer leeg te raken, de parasols en ligbedden worden langzamerhand opgeruimd. Einde van een zomerseizoen.









