Het weer is nu erg troosteloos.

Troosteloos weer

Nagenoeg iedere dag regen en regen. De zon breekt maar zelden door. En dan meestal ook nog aardig wat wind. Echt Hollands weer. De tuin staat dan ook geregeld blank.

We hoeven geen water te geven.

Voor de buitenpoezen reden om met heel veel bij elkaar te gaan liggen.

Hoeveel liggen er ?

In de winter hebben we iedere avond de open haard aan. Een gedeelte van het hout komt van het land van onze buurvrouw en is dan ook gratis (we hebben er dan wel al voor moeten werken: olijven plukken) en een ander deel bestellen we bij de buurman. Die komt dan een ton aan hout (= ongeveer 1,3 m3) brengen. Bij ons in de buurt valt de prijs van haardhout nog wel mee, euro 100 voor een ton eiken/olijven hout, met andere woorden ongeveer euro 78 per m3. In Athene is dat anders, daar betaal je al snel euro 200 voor 1 m3. Door de hoge stookdiesel prijs (40% meer dan vorig jaar) stoken veel meer mensen daar hun kachel of open haard in plaats van de CV. Alleen door de ook hoge houtprijs zijn er ook veel mensen die allerlei andere rotzooi (tot en met oude meubels) verstoken. Hierdoor is er nu in de winter een soort van smog in Athene ontstaan, die uiteraard niet goed voor de gezondheid is.

We “werken” uiteraard aan onze gezondheid door iedere dag onder meer verse sinasappelsap (eigenlijk sap van pers mandarijnen) te drinken. Noulis neemt die mandarijnen geregeld mee van zijn land. In tegenstelling tot de in de regel wat zurige sinasappels die je in Nederland kunt kopen, zijn de sinasappels hier echt rijp en dus lekker zoet.

Een tros mandarijnen

Er is een initiatief van een aantal jonge Griekse boeren, die willen laten zien dat het boerenleven in Griekenland niet het opstrijken van subsidies en het sproeien van gif is. Via een aantal videoblogs laten ze zien hoe ze werken en dat er wel degelijk toekomst kan zijn voor de Griekse landbouw.

Te zien op http://www.vimeo.com/foodpolitics

De videoblogs zijn engelstalig ondertiteld.

Afgelopen week is een van de twee Slowaken, die wij Snuf & Snuitje noemden en in werkelijkheid Morris en Karolus heten, plotseling overleden. Ze zien er in de regel als zwervers uit en verrichten allerlei kleine klusjes voor de meeste dorpsbewoners. Ze worden dan meestal in eten betaald, omdat ze geld in drank omzetten. Morris is nu dood en was pas 48 jaar. Onder meer wegens geldgebrek is hij in Marathea begraven en niet teruggebracht naar Slowakije. Op 2 mensen na was het hele dorp bij de kerkdienst en begrafenis aanwezig. Ze gaan hier wat natuurlijker met de dood om. Een aantal heeft nog een “praatje” met de overleden Morris gemaakt en hem over zijn bol geaaid. Ze zijn duidelijk niet bang voor de dood.

Voor het eerst zolang we in Griekenland wonen, zijn we langdurig verkouden. Veel hoesten en snuffen. Waarschijnlijk hebben al die Nederlanders, die in deze tijd hier zijn geweest, dit virus meegenomen en ons aangestoken. Wat ook niet geholpen zal hebben, is het lopen in de regen en kou, toen we eind december twee dagen in Athene zijn geweest. We hadden Henk na de Kerst naar het vliegveld gebracht en daarna een aantal vrienden in Athene bezocht. Het heeft daar 2,5 dag aan een stuk door geregend.

Kerst hebben we dit jaar eenvoudig gehouden. We hadden maar een klein gezelschap, waardoor onder meer de voorbereidingen een stuk eenvoudiger waren. Toen was het weer wel fantastisch, gedurende de hele week rond de Kerst was het ongeveer 15 graden en iedere dag zon.

Buiten borrelen vlak voor Kerst

Inmiddels hebben we al het snoeihout van de olijven uitgezocht en hebben we ruim 3 pallets met klein hout liggen. Dit kan de hele zomer drogen, zodat we ook volgend jaar weer hout hebben om de open haard aan te maken en het eerste uur te laten branden. Daarna kunnen er grote blokken hout op.

We hebben momenteel zeer wisselvallig weer, geregeld buien en wind. Op 6 januari (3 Koningen, waarbij in Griekenland in veel havenplaatsen een houten kruis in het water wordt gegooid dat door een aantal zwemmers opgehaald wordt) waaide het enorm, waardoor de mensen na de plechtigheid binnen moesten eten. Normaal is het dan buiten bij alle restaurants heel druk, maar door de wind en kou ging dat nu niet. Op 1 januari hebben we trouwens wel onze traditionele buitenlunch kunnen nuttigen.

Ondanks de crisis is er weer een nieuwe taverna in de buurt geopend. In feite bestond de taverna al, maar is nu in nieuwe handen overgegaan. Het interieur is verfrist en het menu is wat moderner. De oude mannetjes (een ouzootje drinkend) zijn gebleven, dus er is meteen wat sfeer. Moeder kookt en de twee dochters met schoonzoon bedienen. We noemen de tent Antonia. Hij is gelegen aan de weg naar Areopolis, vlak voorbij de afslag naar Agaranos. Op zich een aanwinst voor de buurt.