De tijd gaat inderdaad erg snel. We wonen alweer 2 jaar in Griekenland. We spreken de taal wel veel beter dan 2 jaar geleden, maar het gaat ons niet snel genoeg. Het blijkt toch moeilijker te zijn dan van tevoren gedacht.

De afgelopen weken heeft voor een deel in het teken van de regen gestaan. We hebben een dakgoot rond de overkapping bij de deur gemaakt, omdat het regenwater toch nog wel snel onder de overkapping terecht kwam. Dat is dus nu verholpen. Net als vorig jaar regent het geregeld en dan ook meteen behoorlijk hard. We hebben van de week, samen met Willem en Monika, een klein tochtje via Kotronas naar Drossopygi via een off road weggetje gemaakt, onder meer vanwege het fantastische uitzicht. Dat uitzicht was er die dag niet doordat de wolken (in feite regen) zo laag hingen, op ongeveer 550 meter, dat er niets te zien was. Ook vanuit restaurant in Drossopygi geen uitzicht, terwijl je normaliter tot de volgende “vinger” kunt kijken.

Na 6 jaar zijn we weer eens in Nauplio geweest. Die plaats is behoorlijk veranderd, veel luxe winkels en zaterdagavond is het ontzettend druk met jeugd. Bruisende stad. We hebben zelf vlak buiten Nauplio gelogeerd in hetzelfde appartementencomplex als Rob en Elly. Een aanrader: Anassia in Neo Roeino. 

De laatste weken is een aantal van de binnenpoezen ziek, zwak en misselijk. Wellicht een virusje, maar onhandig is het wel. Buiten gaat alles OK, alhoewel Ricky, een kater die we niet mogen, wel weer in de buurt komt.

Ochi-dag, 28 oktober, had weer mooi weer, dus na de gebruikelijke parade hebben we weer buiten kunnen eten. (Een feest in Griekenland is geen feest, als er niet gegeten wordt.)

Er moest weer in de tuin gewerkt worden: moerbeibomen, druiven en geraniums snoeien. De tuin is nu min of meer winterklaar. Door de regen zijn er overigens veel naaktslakken en die vreten de marouli uit de moestuin iedere keer op. Daarom maar drastische maatregelen, slakkengif, genomen.

Gisteren is de open haard voor het eerst weer aangeweest, want de avonden zijn nu fris.