Onze eerste overleden poes in Griekenland.
IQ is niet meer.
Ze is ruim 8,5 jaar geworden. Afgelopen zondag merkte Diana al dat ze wat timide was en niet meer beneden kwam. Maandagochtend was ze heel erg slecht en zijn we meteen (7.00 uur) naar de dierenarts in Sparti gereden. Gelukkig konden we daar meteen terecht. Na enig onderzoek was de conclusie duidelijk, ze was stervende (nieren en lever functioneerde al bijna niet meer). Dus het nare besluit om haar in te laten slapen was snel genomen. Vervelend was dat ze duidelijk de laatste uren pijn had. We hebben haar in onze tuin begraven. Uiteraard merk je er niets van bij de andere 5 poezen, ze doen alsof er niets aan de hand is. Overigens een aardige dierenarts, de praktijk ziet er wat smoezelig uit, maar heeft wel de apparatuur voor het maken van rontgenfoto’s en testen van bloed en hij spreekt goed engels. Hij is ook muzikant in een rockbandje en we hebben zijn CD meegekregen, valt niet tegen.
De kleintjes van Orea zijn weer terug, ook alsof er niets gebeurd is. Ze worden al redelijk dapper, een van die wijsneuzen loopt al op hetzelfde terras als waar wij zitten en ligt zelfs af en toe in de ren. Ze krijgen af en toe een hagedis van hun moeder om mee te spelen en dan komen die van ons ook kijken.
Hercules vindt de olijfboom, net als voorheen in Nederland, helemaal geweldig. We moeten hem nog wel in de boom zetten, maar dan is hij helemaal gelukkig. 

Arme IQ.
Ik heb het op de praktijk door gegeven.
Tot over 2 weken X suzan
Ach, wat sneu. Wat heb je een verdriet om zo’n poes he? groetjes Henny
Het moet heel naar zijn om een poes die je al 8 jaar in je gezin hebt te moeten missen.
Fijn dat jullie een betrouwbare dierenarts hebben gevonden.
Jammer dat jullie IQ moeten missen