Geef een Griek een kind en ze hebben geen oog meer voor de rest.
Het succesnummer Jurgen. Overal waar je met hem komt, gaat alle aandacht naar hem uit. Oversteken op straat wordt opeens een stuk makkelijker, iedereen remt voor een baby. Noulis komt bij ons binnen, normaal vraagt hij dan naar Miles, de dikke kat. Nu “duikt” hij meteen op de baby. Op zaterdag 14 februari staat ook Mams op de stoep, ze moest even in het weekend wat spullen ophalen en ging zondag weer terug naar Athene. Nog een maand voordat ze weer in Marathea is en ze beweert dat ze nooit meer in de winter naar Athene gaat voor een paar maanden. Ook die heeft in het begin alleen maar aandacht voor Jurgen.

Bij het regelen van de electricien en de verzekeringen is het argument van een baby in huis doorslaggevend om direct te komen. Ook in het restaurant kijkt niemand op van een klein kind, anders dan in Nederland.
Inmiddels heeft de aannemer, Takis, de schoorsteen gerepareerd (we stoken dus weer fikkie), is de stroom weer normaal en de telefoondraden in huis zijn ook weer OK. Ergens in de buurt is het echter helemaal misgegaan met de telefoon, dus voordat we weer daadwerkelijk telefoon hebben zal nog wel even duren.
De sneeuw rukt op. Het ligt nu al in de bergen vlakbij. Het weer is af en toe zeer onstuimig, dat wil zeggen heel veel wind en soms veel regen, maar ook mooie dagen
.
Afgelopen maandag de eerste Griekse begrafenis meegemaakt. De vader van Vasilis, Takis, was zondag om 23.00 uur overleden. De uitvaart was maandag om 14.45 uur. Het overlijden kwam niet als een grote verrassing, hij was al een tijd ziek. Toch blijft het naar. Het was een leuke vent.


We hadden wel de juiste dagen uitgekozen voor wat spanning en sensatie!! We hebben het heerlijk gehad bij jullie. Ook op de terugweg had Jur z’n sjansknop aan staan, nog nooit ben ik zo makkelijk het vliegtuig in gekomen. Vele handen,….en die waren er!
dikke knuffel van ons X